Τι κρύβει ο χρόνιος βήχας στον σκύλο


Στις μικρόσωμες φυλές μεσήλικων και υπερήλικων σκύλων ο χρόνιος βήχας αποτελεί μια συχνή κατάσταση. Ο λόγος είναι ότι οι σκύλοι των μικρόσωμων φυλών υποφέρουν, πέρα από τα άλλα νοσήματα που γενικώς προκαλούν βήχα, και από δύο ειδικές παθολογικές καταστάσεις, τη στένωση και παραμόρφωση της τραχείας και την ενδοκάρδωση. Ο βήχας αυτός είναι αποτέλεσμα πίεσης της τραχείας και των βρόγχων από τον διογκωμένο αριστερό καρδιακό κόλπο, λόγω ανεπάρκειας της κολποκοιλιακής (μιτροειδούς) βαλβίδας.

Σε αντίθεση με τα οξέα περιστατικά βήχα, τα ζώα που παρουσιάζουν βήχα πολύ καιρό, παρ' ότι με μια πρώτη ματιά δεν μας ανησυχούν ιδιαίτερα, συνήθως υποφέρουν από νοσήματα που είναι σοβαρότερα αυτών που προκαλούν τον οξύ βήχα, ενώ παράλληλα είναι και πιο δύσκολο να αντιμετωπιστούν.

Οι σκύλοι των μικρόσωμων φυλών υποφέρουν, πέρα από τα άλλα νοσήματα που γενικώς προκαλούν βήχα, όπως οι λοιμώξεις (ιογενείς, βακτηριακές, μυκητιακές και παρασιτικές) των πνευμόνων και οι λοιπές παθήσεις αυτών (νεοπλάσματα- χρόνια βρογχίτιδα και καρδιοπάθειες), και από δύο ειδικές παθολογικές καταστάσεις, τη στένωση και παραμόρφωση της τραχείας και την ενδοκάρδωση.

Η τελευταία έχει ήδη αναφερθεί σε παλαιότερα άρθρα για τις καρδιοπάθειες. Ο βήχας στην περίπτωση αυτήν είναι αποτέλεσμα πίεσης της τραχείας και των βρόγχων από τον διογκωμένο αριστερό καρδιακό κόλπο, λόγω ανεπάρκειας της μιτροειδούς βαλβίδας. Σε προχωρημένες περιπτώσεις (ανεπάρκεια της αριστερής κοιλίας) ο βήχας μπορεί να είναι και αποτέλεσμα δευτερογενούς πνευμονικού οιδήματος.

Η στένωση της τραχείας κατά βάση χαρακτηρίζεται από παραμόρφωση των χόνδρινων κρίκων και επιβαρύνεται από διάφορους παράγοντες, σπουδαιότερος από τους οποίους είναι η παχυσαρκία. Οι χόνδρινοι κρίκοι είναι ατελείς στο ραχιαίο, άνω τοίχωμα της τραχείας και στηρίζονται από συνδετικό υμένα.

Τα συμπτώματα απορρέουν από την προβολή, μέσα στον αυλό της τραχείας τού υμένα που ενώνει και στηρίζει τους κρίκους και από την παραμόρφωση των κρίκων και τη στένωση του αυλού αυτής. Ετσι προκαλείται χρόνιος, παροξυστικός, ξηρός βήχας, ο οποίος μοιάζει με την προσπάθεια αποβολής ξένου σώματος.

Τα ζώα περιοδικά ησυχάζουν, για να επανεμφανιστεί ο βήχας μόλις διεγερθούν, όπως με το παιχνίδι, τον φόβο ή τη χαρά. Προοδευτικά η κατάσταση επιδεινώνεται και η τραχεία φλεγμαίνει, με αποτέλεσμα την αύξηση της συχνότητας και της έντασης των κρίσεων και την εμφάνιση τελικά και δυσπνοϊκών φαινομένων.

Ενώ προϋπάρχει για χρόνια το πρόβλημα στην τραχεία, φαίνεται ότι αρχίζει να εκδηλώνεται από τυχαία αίτια. Απαξ και τα ζώα παρουσιάσουν βήχα, το πρόβλημα εγκαθίσταται, ο βήχας παραμένει και επιδεινώνει την παραμόρφωση- στένωση της τραχείας. Ετσι, για την πρόληψη, αλλά και τη θεραπεία (πέραν της φαρμακευτικής) θα πρέπει να φροντίζουμε τα ζώα αυτά να μην εισπνέουν ουσίες που διεγείρουν τον βήχα, να ελέγχεται η διατροφή τους, καθώς και να διερευνάται η πιθανότατα για συνυπάρχουσα νόσο του Cushing.

Η κατάσταση μπορεί να αντιμετωπιστεί συμπτωματικά με τη χορήγηση αντιβηχικών, αντιβιοτικών και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων για μεγάλο διάστημα και όταν αυτά πλέον δεν αποδίδουν, μόνον τότε είναι δυνατή η σκέψη για χειρουργική παρέμβαση και τοποθέτηση μηχανικών μέσων στήριξης της τραχείας.


ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΟΝΤΟΣ
Διδάκτωρ Κτηνιατρικής Σχολής Α.Π.Θ. & Τέως
Επικ. Καθηγητής της Παθολογικής Κλινικής της
Καθηγητής στην Εθν. Σχολή Δημόσιας Υγείας
Αντιπρόεδρος στο Δ.Σ. της Ελλ. Κτην. Εταιρείας

    Στην κορυφή