Πολυουρία του σκύλου. Άποιος διαβήτης και κίνδυνοι


Οι αιτίες που προκαλούν πολυουρία και πολυδιψία στο σκύλο είναι ποικίλες. Μία από τις σοβαρές περιπτώσεις είναι και αυτήν του άποιου διαβήτη, δηλαδή όταν υπάρχει έλλειψη της αντιδιουρητικής ορμόνης που παράγεται στην υπόφυση και η οποία ελέγχει τη μετατροπή του προούρου σε ούρο. Τότε το ζώο έχει πολυουρία, ανάλογη μ' αυτήν που παρατηρείται στην περίπτωση του σακχαρώδη διαβήτη.

Σε περίπτωση που υπάρχει έλλειψη της αντιδιουρητικής ορμόνης που παράγεται από την υπόφυση και ελέγχει τη συμπύκνωση του προούρου σε ούρο, δεν είναι δυνατή η συμπύκνωση του προούρου και το ζώο αποβάλλει τεράστιες ποσότητες ούρου (πολυουρία) ανάλογες με αυτές που παρατηρούνται στις περιπτώσεις σακχαρώδη διαβήτη. Γι' αυτό η παθολογική αυτή πολυουρία ονομάζεται άποιος διαβήτης (ΑΔ).

Ειδικότερα όταν ο άποιος διαβήτης οφείλεται σε έλλειψη της ορμόνης, καλείται κεντρικός άποιος διαβήτης.

Ανάλογο φαινόμενο παρατηρείται και στις περιπτώσεις που η αντιδιουρητική ορμόνη (ADH), ενώ παράγεται και κυκλοφορεί κανονικά, δεν είναι δυνατή η μετάδοση της εντολής της, λόγω βλάβης των υποδοχέων στα ουροφόρα σωληνάρια του νεφρού. Ο άποιος διαβήτης αυτού του τύπου ονομάζεται νεφρογενής άποιος διαβήτης.

Ο κεντρικός άποιος διαβήτης αποτελεί μια σπάνια συγγενή ή και κληρονομική πάθηση. Αντιθέτως, ο νεφρογενής άποιος διαβήτης είναι πολύ συχνός, απότοκος μιας σειράς παθολογικών καταστάσεων, οι περισσότερες από τις οποίες δεν σχετίζονται με τους νεφρούς.

Στο σκύλο τυπικό και πολύ συχνό παράδειγμα πρόκλησης νεφρογενούς άποιου διαβήτη είναι η πυομήτρα στα θηλυκά ζώα, κατά την οποία πριν ή αυτή δώσει τα άλλα συμπτώματα που τη χαρακτηρίζουν, παρατηρείται πολυουρία και πολυδιψία.

Άλλες άξιες λόγου παθολογικές καταστάσεις που εκδηλώνονται και με νεφρογενή άποιο διαβήτη είναι η αυξημένη συγκέντρωση κορτιζόλης στο αίμα λόγω νόσου του Cushing ή χορήγησης κορτιζόνης (ιατρογενής) καθώς επίσης και η αυξημένη συγκέντρωση ασβεστίου στο αίμα, που συχνά συνοδεύει διάφορα νεοπλάσματα, όπως το λεμφοσάρκωμα, το πολλαπλό μυέλωμα, τα νεοπλάσματα των οστών, των παραθυρεοειδών και των περιπρωκτικών αδένων.

Η χορήγηση διάφορων φαρμάκων με δυσμενείς (νεφροτοξικά φάρμακα) ή όχι επιπτώσεις στο νεφρό (π.χ. διουρητικά) προκαλεί επίσης πολυουρία και αντισταθμιστικής αυτής πολυδιψία.

Η πρωτογενής πολυδιψία αξίζει να αναφερθεί, γιατί κατά κανόνα προδικάζει δυσμενή εξέλιξη. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η πρωτογενής πολυδιψία είναι εξαιρετικά σπάνια παθολογική κατάσταση σε σχέση με την αντισταθμιστική πολυδιψία (δευτερογενής), λόγω πολυουρίας ή άλλων αιτίων.

Στα αίτια της πρωτογενούς πολυδιψίας περιλαμβάνονται:


*Πρωτογενής πολυδιψία λόγω νεύρωσης ή, όπως συνήθως λέγεται, ψυχογενής πολυδιψία.

*Πρωτογενής πολυδιψία ορμονικής αιτιολογίας (επινεφρίδια, υπερθυρεοειδισμός).

*Πρωτογενής πολυδιψία που συνοδεύει πολλές παθήσεις του ήπατος.

*Τέλος, σπανιότερα αίτια είναι η υπερασβεστιαιμία (αυξημένη συγκέντρωση ασβεστίου στο αίμα) και η πολυερυθροκυτταραιμία (υψηλός αιματοκρίτης λόγω αύξησης του αριθμού των ερυθρών αιμοσφαιρίων).


ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΟΝΤΟΣ
Διδάκτωρ Κτηνιατρικής Σχολής Α.Π.Θ. & Τέως
Επικ. Καθηγητής της Παθολογικής Κλινικής της
Καθηγητής στην Εθν. Σχολή Δημόσιας Υγείας
Αντιπρόεδρος στο Δ.Σ. της Ελλ. Κτην. Εταιρείας
    Στην κορυφή