Δεν είναι σπάνιο στην παιδική ηλικία το αγόρι να εκφράσει κάποια δυσφορία για το φύλο του. Ωστόσο, η δυσφορία σε κάποιες περιπτώσεις είναι έντονη, επίμονη και επαναλαμβανόμενη και το παιδί νιώθει άσχημα με την ανατομική εικόνα του φύλου του ή ακόμα και για τον τρόπο με τον οποίο ντύνεται και ζητάει κάποιες φορές επίμονα να ντύνεται με ρούχα του αντίθετου φύλου. Σε αυτή την περίπτωση, είναι πιθανό να βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την διαταραχή ταυτότητας φύλου που ξεκινά στην παιδική ηλικία και μπορεί να οργανωθεί περισσότερο στην εφηβική ή στην ενήλικη ζωή. Το παιδί μπορεί να νιώθει έντονο άγχος και συναισθήματα κατάθλιψης.

Οι γονείς δεν θα πρέπει να αντιδράσουν υπερβολικά ή έντονα μπροστά σε αυτή την κατάσταση όσο και αν αυτή τους θορυβήσει ή τους απορυθμίσει ψυχικά. Θα πρέπει να αποφύγουν καταστάσεις πανικού ή φόβου και να αποφύγουν να αγχώσουν ή να τρομάξουν το παιδί τους. Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό να ενισχύουμε το παιδί μας, με συμπεριφορές που εκφράζουν την κοινωνική ταυτότητα του φύλου, αυτές δηλαδή που η κοινωνία ορίζει ως «αγορίστικες» ή «κοριτσίστικες». Καλό θα είναι οι γονείς να απευθυνθούν και να συμβουλευτούν παιδοψυχολόγο ή παιδοψυχίατρο, έτσι ώστε εκείνος να μπορέσει να εμβαθύνει περισσότερο σε αυτή τη συμπεριφορά και να τη δει σε σχέση με την οικογενειακή κατάσταση και με το περιβάλλον μέσα στο οποίο το παιδί μεγαλώνει.


Από το βιβλίο 100 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ & ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΟΝΙΟ, ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΦΗΒΟ
Υπό την επιστημονική επιμέλεια του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής υγείας