«Για μια ακόμα φορά, το Υπουργείο λαμβάνοντας υπόψη μόνο οικονομικά κριτήρια κι αδιαφορώντας για την προάσπιση της υγείας των Ελλήνων πολιτών, θέλει να προχωρήσει στην εφαρμογή της με αριθμ. οικ. 3457 Υ.Α. «Ρύθμιση θεμάτων τιμολόγησης φαρμάκων», η οποία δημοσιεύτηκε στις 16 Ιανουαρίου 2014. Η Υπουργική Απόφαση επιβάλλει για κάθε ιατρό με δικαίωμα συνταγογράφησης, μηνιαίο πλαφόν στο κόστος των φαρμάκων και αναλωσίμων υλικών που περιέχονται σε κάθε συνταγή, χωρίς ωστόσο να διευκρινίζεται η εξαίρεση αυτών για τους χρονίως πάσχοντες. Ειδικά για τους καρκινοπαθείς που το κόστος της κάθε θεραπείας είναι ιδιαίτερα υψηλό, η έλλειψη διευκρινήσεων και η οριζόντια εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου, θέτει σε σοβαρό κίνδυνο την πρόσβασή τους στη θεραπεία».

Τα παραπάνω επισημαίνει ο Σύλλογος Καρκινοπαθών, Εθελοντών, Φίλων, Ιατρών ΚΕΦΙ Αθηνών θεωρώντας « ότι από το μέτρο θα έπρεπε να εξαιρεθούν συγκεκριμένες ειδικότητες όπως οι ογκολόγοι και οι αιματολόγοι, ενώ από το όριο συνταγογράφησης κάθε ιατρού θα έπρεπε επίσης να εξαιρεθούν τα φάρμακα του ειδικού καταλόγου φαρμάκων σοβαρών παθήσεων της παρ. β του άρθρου 12 του ν.3816/2010, ειδικότερα σε περιπτώσεις όπου εφαρμόζονται ήδη μέτρα ελέγχου της συνταγογραφίας όπως επιτροπές Φαρμάκων Υψηλού Κόστους, registries, θεραπευτικά πρωτόκολλα, χρήση βιο-δεικτών κλπ.

Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι στο 2014 θα είναι διαθέσιμες νέες καινοτόμες θεραπείες (από τη στιγμή που έχουν 3 χρόνια να κυκλοφορήσουν νέα σκευάσματα), με αποτέλεσμα να μην είναι συγκρίσιμες οι 2 χρονιές. Σε αυτές τις ειδικότητες είναι απαγορευτική ακόμη και η προσθήκη ενός νέου ασθενούς σε θεραπεία με φάρμακα της λίστας Ν.3816.

Ο Σύλλογος Καρκινοπαθών, Εθελοντών, Φίλων, Ιατρών ΚΕΦΙ Αθηνών απαιτεί την άμεση εξαίρεση από το πλαφόν στη συνταγογράφηση των ιατρών όλων των φαρμάκων και αναλωσίμων υλικών που αφορούν τους ογκολογικούς ασθενείς. Πιστεύουμε ότι η μη εξαίρεση αντιστοιχεί στην αντιμετώπιση των καρκινοπαθών ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας, οι οποίοι δεν έχουν δικαίωμα στην περίθαλψη και τελικά στην ίδια τη ζωή. Την ίδια εξαίρεση για τους ογκολογικούς ασθενείς απαιτούμε και στην επερχόμενη μείωση του πλαφόν στις διαγνωστικές και εργαστηριακές εξετάσεις, οι οποίες είναι εντελώς απαραίτητες για τη σωστή παρακολούθηση της πάθησης.

Οιασδήποτε πολιτικές εξυγίανσης του χώρου της υγείας δεν πρέπει να αγνοούν τις ανάγκες των πιο ευαίσθητα κοινωνικά ομάδων μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται και οι καρκινοπαθείς, και οι οποίες θα έπρεπε να έχουν ως βασικό γνώμονα το όφελος και την προστασία του ασθενή».