ΗΜΕΡΙΔΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ


Το Ελληνικό Κολλέγιο Μεταβολικών νοσημάτων (ΕΚΟΜΕΝ) σε συνεργασία με το Διαβητολογικό Κέντρο του Γενικού Νοσοκομείου Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ» (Διευθυντής Δρ. Α. Μελιδώνης) οργανώνει για 16η χρονιά στο Ευγενίδειο Ίδρυμα τις «Ημερίδες Μεταβολισμού». Οι Ημερίδες θα πραγματοποιηθούν από 11 έως 14 Μαΐου 2011 και σ’ αυτές θα αναφερθούν όλες οι νεότερες εξελίξεις στο διαβήτη, την υπέρταση, το μεταβολικό σύνδρομο, τη δυσλιπιδαιμία και την παχυσαρκία.

Ενδεικτικά:
Θα αναφερθούν στο συνέδριο όλα τα πρόσφατα δεδομένα που συσχετίζουν την ανθυγιεινή διατροφή με την ανάπτυξη της αθηρωματικής διαδικασίας. Θα επισημανθούν οι νέες γνώσεις συμμετοχής της μικροβιακής χλωρίδας του εντέρου στην ευόδωση της αθηροσκλήρυνσης. Σύμφωνα με αυτές επί ανθυγιεινής διατροφής ή παχυσαρκίας τροποποιείται η μικροβιακή χλωρίδα του εντέρου, περνούν στη κυκλοφορία του αίματος συστατικά των εντερικών μικροβίων (λιποπολυσακχαρίτες ή ευδοτοξίνες) που πυροδοτούν μία χρόνια υποκλινική φλεγμονή στον οργανισμό με συνέπεια ανάπτυξη αντίστασης στην ινσουλίνη, οξειδωτικό stress και αθηροσκλήρυνση.

Θα συζητηθούν επίσης τα δεδομένα που υποστηρίζουν την ύπαρξη μεταβολικά υγιών παχύσαρκων. Σύμφωνα με αυτά παχύσαρκοι με λιγότερο σπλαχνικό λίπος και περισσότερο υποδόριο λίπος και μεγάλη σωματική δραστηριότητα, δεν παρουσιάζουν τα μεταβολικά προβλήματα της παχυσαρκίας (διαβήτης, υπέρταση κ.λπ.) και παραμένουν σχετικά υγιείς.

Σύμφωνα με τελευταία επιδημιολογικά δεδομένα στη δεκαετία 2000 – 2010 ο επιπολασμός του διαβήτη αυξήθηκε κατά 24% στην Ευρώπη ενώ στις αναπτυσσόμενες χώρες (Αφρική – Ασία) ο επιπολασμός του διαβήτη αυξήθηκε 50 – 57%.
Το 2011 ο IDF εκτιμά ότι ο αριθμός των διαβητικών παγκόσμια πλησιάζει τα 290 εκατομμύρια με προοπτική το 2030 να υπερβεί τα 440 εκατομμύρια (αύξηση 55% τα προσεχή 20 χρόνια). Στην Ελλάδα τα συγκλίνοντα επιδημιολογικά δεδομένα ανεβάζουν τον επιπολασμό του διαβήτη στο 10% του πληθυσμού.

Νεότερες επίσης κατευθυντήριες οδηγίες από την IDF (Παγκόσμια Οργάνωση Διαβήτη) συστήνουν βαριατρική επέμβαση για τους παχύσαρκους διαβητικούς με BMI >35 αλλά και για τους παχύσαρκους με ΒΜΙ 30 – 35 στους οποίους η υγιεινοδιαιτητική και φαρμακευτική αγωγή δεν ρυθμίζει το σάκχαρο. Συνιστώμενη βαριατρική επέμβαση το γαστρικό bypass. Μετανάλυση 600 μελετών έδειξε ότι το 85% των ασθενών μετα βαριατρική επέμβαση, είτε έπαυσαν, είτε βελτίωσαν τη ρύθμιση του ΣΔ, ενώ 62% παρέμειναν ελεύθεροι διαβήτου στα 2 χρόνια μετά την επέμβαση.
Μετανάλυση 34 μελετών έδειξε ότι η αεροβική άσκηση μειώνει σημαντικά όλους τους καρδιαγγειακούς παράγοντες κινδύνου στα άτομα με διαβήτη (↓ 6mmHg της συστολικής πίεσης, ↓ 30mg% των τριγλυκερίδιων, ↓ 0,6% της γλυκοζυλιωμένης Hb, ↓ 3cm της ομφαλικής περιμέτρου). Η αναερόβια άσκηση στην ίδια μετανάλυση δεν έδειξε να μειώνει σημαντικά τους παράγοντες κινδύνου.
Η εντατικοποίηση της αγωγής για τη γλυκαιμική ρύθμιση δεν αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου στα άτομα με ΣΔ ΙΙ. Αυτό τεκμηριώθηκε με τα δεδομένα της μελέτης ADVANCE στην οποία συμμετείχαν 11140 άτομα με ΣΔ ΙΙ. Φαίνεται έτσι ότι δεν υπάρχει πλέον ο φόβος ανάπτυξης καρκίνου με την εντατική ρύθμιση.

Ειδική αναφορά θα υπάρξει και για τους στόχους της αρτηριακής πίεσης στα άτομα με υπέρταση. Πρόσφατες μελέτες που δεν δείχνουν μείωση των καρδιαγγειακών συμβαμάτων όταν η συστολική αρτηριακή πίεση είναι μικρότερη των 120mmHg (ενώ άλλη μελέτη δείχνει και αύξηση του κινδύνου θανάτου όταν η πίεση είναι μικρότερη των 115mmHg), έχουν καταστήσει συζητήσιμο τον στόχο των 130mmHg (συστ) και 80 mmHg (διαστ. αρτ. πίεση). Ίσως πιο χαλαροί στόχοι να είναι πλέον λειτουργικοί και αποτελεσματικοί.

Θα συζητηθούν επίσης και νέα δεδομένα για την αποτελεσματικότητα και ασφάλεια της χορήγησης στατινών για τη μείωση της υπερλιπιδαιμίας. Πρόσφατη δημοσίευση της JUPITER μελέτης έδειξε μεγαλύτερη μείωση των καρδιαγγειακών συμβαμάτων σε όσους έφθασαν LDL < 50mg% συγκριτικά με όλες τις άλλες κατηγορίες χωρίς καμία σημαντική αύξηση των ανεπιθύμητων παρενεργειών.

Θα συζητηθούν επίσης οι νέες μελέτες που αφορούν την σωματόπαυση, τη μεταβολική δηλαδή στασιμότητα και υποχώρηση του οργανισμού μετά τα 55 – 60 έτη, κατάσταση που συνοδεύεται από μείωση της μυικής μάζας μείωση της οστικής πυκνότητας, μείωση της δύναμης και της αντοχής, αύξηση του κοιλιακού λίπους κ.λπ.. Φαίνεται ότι η μείωση των επιπέδων πλάσματος της αυξητικής ορμόνης και η συνοδή ινσουλινοαντίσταση είναι τα κύρια αίτια της σωματόπαυσης.


    Στην κορυφή