ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ


Σύμφωνα με μελέτη που παρουσιάσθηκε στο 50ο Ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO) στο Σικάγο, το ceritinib (Zykadia™, γνωστό και ως LDK378) συρρικνώνει τους όγκους σε ασθενείς μη-μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (ΜΜΚΠ) θετικό στην κινάση αναπλαστικού λεμφώματος (ALK+), ανεξάρτητα αν είχαν λάβει προγενέστερη θεραπεία με άλλο αναστολέα της ALK ή εάν λάμβαναν θεραπεία για πρώτη φορά. Τα αποτελέσματα παρατηρήθηκαν, επίσης, σε ασθενείς με ALK+ ΜΜΚΠ που εντάχθηκαν στη μελέτη με εγκεφαλικές μεταστάσεις.

«Το ceritinib επέδειξε υψηλά επίπεδα δραστικότητας στους ασθενείς με ALK+ ΜΜΚΠ, ανεξάρτητα από το αν είχαν λάβει ή όχι προγενέστερη θεραπεία με αναστολέα της ALK,» δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Δρ. Dong-Wan Kim του Εθνικού Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Σεούλ. «Ένα άλλο αξιοσημείωτο εύρημα σε αυτό τον πληθυσμό ασθενών είναι ότι το ceritinib παρουσίασε δραστικότητα μεταξύ εκείνων των ασθενών, στους οποίους ο καρκίνος είχε ήδη προκαλέσει εγκεφαλικές μεταστάσεις, οι οποίες επί του παρόντος αποτελούν μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στη θεραπεία του ALK+ ΜΜΚΠ.»

Μεταξύ του συνολικού πληθυσμού των 246 ασθενών με ΜΜΚΠ, το ceritinib πέτυχε συνολικό ποσοστό ανταπόκρισης 58,5% και διάμεση επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου (PFS) της τάξης των 8,2 μηνών. Από αυτούς, οι 124 ασθενείς που εντάχθηκαν στη μελέτη με εγκεφαλικές μεταστάσεις πέτυχαν συνολικό ποσοστό ανταπόκρισης της τάξης του 54% και διάμεσο PFS 6,9 μηνών. Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες, που εκδηλώθηκαν σε περισσότερους από τους μισούς ασθενείς, ήταν διάρροια, ναυτία, έμετος, κοιλιακό άλγος και κόπωση.

Περίπου 2-7% των ασθενών με ΜΜΚΠ φέρουν την αναδιάταξη του γονιδίου ALK, που προκαλεί την ανάπτυξη του καρκίνου. Οι ασθενείς αυτοί είναι υποψήφιοι για θεραπεία με έναν στοχευτικό αναστολέα της ALK. Οι ασθενείς με ALK+ ΜΜΚΠ είναι συχνά νεότεροι από τον μέσο πάσχοντα από ΜΜΚΠ και, σε πολλές περιπτώσεις, δεν έχουν ιστορικό καπνίσματος.

Η μελέτη που παρουσιάσθηκε στο ASCO χρησίμευσε ως βάση για την πρόσφατη έγκριση του ceritinib, τον Απρίλιο του 2014, από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), κατόπιν της κατηγοριοποίησής του από τον FDA ως Πρωτοποριακή Θεραπεία (Breakthrough Therapy). Η έγκριση δόθηκε σε λιγότερο από 3,5 χρόνια έπειτα από την ένταξη του πρώτου ασθενούς σε κλινική μελέτη. Η διαδικασία αξιολόγησης του ceritinib από τις ρυθμιστικές Αρχές στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την Αργεντινή και την Ελβετία βρίσκεται σε εξέλιξη.



Περισσότερα για το ceritinib (Zykadia™)

Το Zykadia™ (ceritinib) ενδείκνυται στις ΗΠΑ για τη θεραπεία ασθενών με ALK+ μεταστατικό ΜΜΚΠ, οι οποίοι έχουν παρουσιάσει εξέλιξη της νόσου ή δυσανεξία κατόπιν θεραπείας με crizotinib. Η ένδειξη αυτή εγκρίθηκε με διαδικασία ταχείας εγκρίσεως, βάσει του ποσοστού ανταπόκρισης και της διάρκειας της ανταπόκρισης. Δεν έχει τεκμηριωθεί ακόμα βελτίωση στην επιβίωση ή στα σχετιζόμενα με τη νόσο συμπτώματα. Για τη διατήρηση της έγκρισης ενδέχεται να χρειαστούν περαιτέρω μελέτες επιβεβαίωσης του κλινικού οφέλους.

Πηγή:

http://www.marketwatch.com/story/novartis-study-shows-zykadiatm-shrank-tumors-in-the-majority-of-patients-with-alk-nsclc-regardless-of-prior-alk-treatment-2014-06-02


    Στην κορυφή

ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ



ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΥΓΕΙΑΣ
08/06/2018

Νεότερα δεδομένα για τη θεραπεία με alectinib σε ενήλικους ασθενείς με θετικό στην κινάση αναπλαστικού λεμφώματος (ALK)-προχωρημένο μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (ΜΜΚΠ), παρουσιάστηκαν στο πρόσφατο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO).

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα δεδομένα από τη μελέτη φάσης ΙΙΙ ALEX, το alectinib μείωσε σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης εξέλιξης της νόσου ή θανάτου (PFS) κατά 57% σε σύγκριση με το crizotinib μετά από δύο έτη παρακολούθησης, στους ασθενείς με νεοδιαγνωσθέντα ALK-θετικό ΜΜΚΠ, ενώ η διάμεση PFS στα άτομα που έλαβαν alectinib υπερτριπλασιάστηκε σε σύγκριση με εκείνους που έλαβαν crizotinib, φτάνοντας σχεδόν τα τρία χρόνια (34,8 μήνες) έναντι 10,9 μηνών αντίστοιχα (HR=0,43, 95% CI: 0,32-0,58). Το προφίλ ασφάλειας του alectinib ήταν συνεπές με εκείνο που παρατηρήθηκε σε προηγούμενες μελέτες.

Το alectinib είχε λάβει τον Δεκέμβριο του 2017 άδεια κυκλοφορίας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως μονοθεραπεία για τη θεραπεία πρώτης γραμμής ενήλικων ασθενών με θετικό στην κινάση αναπλαστικού λεμφώματος (ALK)-προχωρημένο μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (ΜΜΚΠ), εγκαινιάζοντας σύμφωνα με εκτιμήσεις, μια νέα εποχή για τους ασθενείς αυτούς, πολλοί εκ των οποίων εμφανίζουν εξέλιξη της νόσου μέσα σε ένα έτος με τις υπάρχουσες θεραπείες.

Ο ALK-θετικός ΜΜΚΠ είναι μια διακριτή μορφή καρκίνου του πνεύμονα, που συνήθως προσβάλλει νεότερα άτομα (διάμεση ηλικία 52 έτη) και άτομα με ελαφρύ ιστορικό καπνίσματος ή μη καπνιστές. Περίπου 75.000 άτομα διαγιγνώσκονται με ALK-θετικό ΜΜΚΠ κάθε χρόνο παγκοσμίως. Στην Ελλάδα εκτιμάται πως ο αριθμός αυτός είναι περίπου 80 άτομα.

Η μακροπρόθεσμη ανάλυση περιελάμβανε επίσης δεδομένα παρακολούθησης για δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία της μελέτης ALEX, σύμφωνα με τα οποία το alectinib κατέδειξε ανώτερη αποτελεσματικότητα σε σύγκριση με το crizotinib ανεξάρτητα από την παρουσία μεταστάσεων στο κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ) κατά την αρχική εκτίμηση. Πιο συγκεκριμένα, η διάμεση PFS για τα άτομα χωρίς μεταστάσεις στο ΚΝΣ κατά την αρχική εκτίμηση ήταν 34,8 μήνες με alectinib έναντι 14,7 μηνών με crizotinib (HR=0,47, 95% CI: 0,32-0,71), ενώ για τα άτομα με μεταστάσεις στο ΚΝΣ κατά την αρχική εκτίμηση ήταν 27,7 μήνες στο σκέλος του alectinib έναντι 7,4 μηνών στο σκέλος του crizotinib (HR=0,35, 95% CI: 0,22-0,56). Επιπλέον, η διάρκεια της ανταπόκρισης (DOR) για τα άτομα που έλαβαν alectinib ήταν 33,3 μήνες σε σύγκριση με 11,1 μήνες για τα άτομα που έλαβαν crizotinib.

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες (ΑΕ) βαθμού 3-5 ήταν λιγότερο συχνές στο σκέλος του alectinib (44,7%) σε σύγκριση με το σκέλος του crizotinib (51%). Στο σκέλος του alectinib, οι πιο συχνές ΑΕ βαθμού 3-4 ήταν: αυξημένα ηπατικά ένζυμα και αυξημένα μυϊκά ένζυμα. Σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν οξεία νεφρική βλάβη (2,6%) και μειωμένα ερυθρά αιμοσφαίρια (2,0%). Οι ΑΕ που οδήγησαν σε μείωση της δόσης (16,4% έναντι 20,5%) και προσωρινή διακοπή της δόσης (22,4% έναντι 25,2%) ήταν όλες χαμηλότερες στο σκέλος του alectinib σε σύγκριση με το σκέλος του crizotinib. Οι ΑΕ που οδήγησαν σε οριστική διακοπή της θεραπείας ήταν ίδιες και στα δύο μέλη (13,2%)

Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι το alectinib προστατεύει από την εμφάνιση νέων μεταστάσεων στο ΚΝΣ καθώς όπως είχε φανεί στην προηγούμενη ανάλυση της μελέτης ALEX μόνο το 12% των ασθενών που έλαβαν alectinib παρουσίασαν εξέλιξη της νόσου στο ΚΝΣ έναντι 45% των ασθενών που έλαβαν κριζοτινίμπη (HR:0.16 (95% CI: CI:0.10, 0.28) P<0.0001).
    Στην κορυφή