Tα λεπτομερή αποτελέσματα από την πολυκεντρική μελέτη Φάσης III VELOUR για την αξιολόγηση του Ενέσιμου Διαλύματος για Ενδοφλέβια έγχυση aflibercept, για τη θεραπεία ασθενών που έχουν ήδη λάβει θεραπεία για μεταστατικό καρκίνο του παχέος εντέρου και του ορθού, δημοσιεύθηκαν στο τεύχος Οκτωβρίου 2012 της Επιστημονικής Επιθεώρησης Κλινικής Ογκολογίας - Journal of Clinical Oncology (JCO).


Το aflibercept είναι μία ανασυνδυασμένη πρωτεΐνη σύντηξης που δρα ως διαλυτός υποδοχέας και δεσμεύει τον Αγγειακό Ενδοθηλιακό Αυξητικό Παράγοντα-A (VEGF-A), τον VEGF-B και τον αυξητικό παράγοντα του πλακούντα (PIGF). Στην κλινική μελέτη VELOUR που αξιολογούσε ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο του παχέος εντέρου που είχαν λάβει θεραπεία με βάση την οξαλιπλατίνη, το aflibercept σε συνδυασμό με το χημειοθεραπευτικό σχήμα FOLFIRI (5-φθοριοουρακίλη, λευκοβορίνη, ιρινοτεκάνη) έδειξε μία στατιστικά σημαντική βελτίωση στη συνολική επιβίωση, στην επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου και στο συνολικό ποσοστό ανταπόκρισης του όγκου σε σύγκριση με τη λήψη εικονικού φαρμάκου σε συνδυασμό με το σχήμα FOLFIRI.



“Θέλουμε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας στους συγγραφείς και στη συντακτική επιτροπή της επιστημονικής επιθεώρησης JCO για τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων της κλινικής μελέτης VELOUR,” δήλωσε ο Debasish Roychowdhury, M.D., Senior Vice President and Επικεφαλής του Τομέα Ογκολογίας της Sanofi. “Ο λεπτομερής έλεγχος της αξιολόγησης από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) και οι peer review διαδικασίες αξιολόγησης πρέπει να εμπνέουν στους ιατρούς εμπιστοσύνη σχετικά με τα αποτελέσματα της VELOUR, κατά τη διαδικασία λήψης σημαντικών αποφάσεων για τους ασθενείς τους.”


Τα δεδομένα της μελέτης VELOUR υποστήριξαν την έκδοση άδειας κυκλοφορίας του aflibercept από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων στις 3 Αυγούστου, 2012 κατόπιν μιας διαδικασίας αξιολόγησης κατά προτεραιότητα (Priority Review). Στις ΗΠΑ, το aflibercept έχει εγκριθεί στις ΗΠΑ με την κοινή ονομασία ziv-aflibercept για χρήση σε συνδυασμό με το σχήμα 5-φθοριοουρακίλη, λευκοβορίνη, ιρινοτεκάνη (FOLFIRI) για ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο του παχέος εντέρου (mCRC) και του ορθού των οποίων η νόσος είναι ανθεκτική ή έχει υποτροπιάσει, μετά τη λήψη θεραπείας με βάση την οξαλιπλατίνη. Αιτήσεις άδειας κυκλοφορίας για το aflibercept έχουν κατατεθεί και βρίσκονται υπό αξιολόγηση από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (EMA) και άλλες ρυθμιστικές αρχές ανά τον κόσμο.


Σχετικά με τη Φάσης III Μελέτη VELOUR

Η κλινική μελέτη VELOUR έδειξε ότι στους ασθενείς που είχαν προηγουμένως λάβει θεραπεία που περιλάμβανε οξαλιπλατίνη, η προσθήκη του aflibercept στο χημειοθεραπευτικό σχήμα FOLFIRI βελτίωσε σημαντικά τη διάμεση επιβίωση από 12,06 μήνες σε 13,50 μήνες σημειώνοντας μείωση του σχετικού κινδύνου κατά 18 %. Παρατηρήθηκε επίσης σημαντική βελτίωση στην επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου από 4,67 μήνες σε 6,90 μήνες μια μείωση σχετικού κινδύνου κατά 24 τοις εκατό. Το ποσοστό συνολικής ανταπόκρισης στην ομάδα που λάμβανε aflibercept σε συνδυασμό με FOLFIRI ανήλθε σε 19,8% έναντι 11,1% για την ομάδα που ακολουθούσε θεραπεία με FOLFIRI .


Οι πιο κοινές ανεπιθύμητες ενέργειες (όλων των βαθμών, με συχνότητα εμφάνισης ≥20%) που αναφέρθηκαν με υψηλότερη συχνότητα (2% ή μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ των ομάδων) στην ομάδα θεραπείας με aflibercept /FOLFIRI, κατά σειρά μειωμένης συχνότητας, ήταν λευκοπενία, διάρροια, ουδετεροπενία, λευκωματουρία, αυξημένα επίπεδα ασπαρτικής τρανσαμινάσης (AST), στοματίτιδα, κόπωση, θρομβοπενία, αυξημένα επίπεδα τρανσαμινάσης της αλανίνης (ALT), υπέρταση, απώλεια βάρους, μειωμένη όρεξη, επίσταξη, κοιλιακό άλγος, δυσφωνία, αυξημένη κρεατινίνη ορού και κεφαλαλγία. Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες βαθμού 3-4 (≥5%) που αναφέρθηκαν σε υψηλότερο ποσοστό εμφάνισης (2% ή μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ των ομάδων) στην ομάδα θεραπείας με aflibercept /FOLFIRI, κατά σειρά μειωμένης συχνότητας, ήταν ουδετεροπενία, διάρροια, υπέρταση, λευκοπενία, στοματίτιδα, κόπωση, λευκωματουρία και εξασθένηση.


Η μελέτη Φάσης III VELOUR ήταν μια πολυεθνική, τυχαιοποιημένη, διπλή τυφλή μελέτη που σύγκρινε τη χορήγηση σε συνδυασμό είτε με FOLFIRI aflibercept είτε με εικονικό φάρμακο (placebo) στην αντιμετώπιση ασθενών με μεταστατικό καρκίνο παχέος εντέρου (mCRC). Η μελέτη τυχαιοποίησε 1.226 ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο παχέος εντέρου και του ορθού που προηγουμένως λάμβαναν θεραπεία με βάση την οξαλιπλατίνη. Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο ήταν μια βελτίωση στη συνολική επιβίωση. Δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία ήταν η επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου, η συνολική ανταπόκριση στη θεραπεία και η ασφάλεια.


Σχετικά με το aflibercept

Το aflibercept είναι μία ανασυνδυασμένη πρωτεΐνη σύντηξης, που δρά ως διαλυτός υποδοχέας και δεσμεύει τον Αγγειακό Ενδοθηλιακό Αυξητικό Παράγοντα-A (VEGF-A), τον VEGF-B και τον αυξητικό παράγοντα του πλακούντα (PIGF). Σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας συνεργασίας τους, η Sanofi και η Regeneron θα μοιράζονται εξίσου τα κέρδη του aflibercept παγκοσμίως, αφού η Regeneron εκπληρώσει την υποχρέωση της να καταβάλλει το μερίδιό της για τα έξοδα κλινικής ανάπτυξης. Στις ΗΠΑ, το aflibercept είναι κατοχυρωμένο εμπορικό σήμα της Regeneron Pharmaceuticals, Inc.



Σχετικά με τον καρκίνο του παχέος εντέρου

Παγκοσμίως, ο καρκίνος του παχέος εντέρου αποτελεί τον τρίτο σε συχνότητα διάγνωσης καρκίνο στον ανδρικό πληθυσμό και τον δεύτερο στο γυναικείο πληθυσμό, με πάνω από 1,2 εκατομμύρια νέα περιστατικά να καταγράφονται το 2008. Ο καρκίνος του παχέος εντέρου, ένας από τους πιο θανατηφόρους καρκίνους, μόνο το 2008 οδήγησε σε περισσότερους από 600.000 θανάτους σε ολόκληρο τον κόσμο.

Σύμφωνα με την Αμερικανική Ογκολογική Εταιρεία (American Cancer Society), εκτιμάται ότι πάνω από 143.000 νέα περιστατικά καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού αναμένεται να διαγνωσθούν το 2012 και περισσότεροι από 51.000 άνθρωποι θα χάσουν τη ζωή τους στις ΗΠΑ. Σχεδόν 60 % των περιστατικών του καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού διαγιγνώσκονται σε τοπικά προχωρημένο ή μεταστατικό στάδιο. Παρόλο που το ποσοστό επιβίωσης στο πρώιμο στάδιο της νόσου είναι σχετικά υψηλό, από τη στιγμή που ο καρκίνος του παχέος εντέρου και του ορθού παρουσιάσει μετάσταση σε απομακρυσμένα όργανα, το ποσοστό πενταετούς επιβίωσης εκτιμάται στο 12 %.