ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΑΝΩΜΑΤΟΣ


Με αφορμή τη Διημερίδα με θέμα «Μελάνωμα. Εξελίξεις στη Διάγνωση και Θεραπεία», η Ελληνική Εταιρεία Μελέτης Μελανώματος πραγματοποίησε σήμερα Συνέντευξη Τύπου στην Αίγλη Ζαππείου, όπου αναφέρθηκαν όλες οι νεώτερες εξελίξεις στη διάγνωση και θεραπεία του μελανώματος, καθώς και οι λεπτομέρειες από τις τελευταίες κλινικές μελέτες για τα 2 νέα φάρμακα, τα οποία εγκρίθηκαν προσφάτως από FDA & EMEA.

Όπως ανακοίνωσε ο κος Όθων Παπαδόπουλος, Καθηγητής Πλαστικής Χειρουργικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο Α. Συγγρός, «Από το 1983 έως το 2010 χειρουργήθηκαν 1176 ασθενείς με1199 μελανώματα. Από αυτούς οι 603 ήταν γυναίκες και οι 573 άνδρες. Οι περιοχές εμφάνισης του μελανώματος είναι:

Κεφαλή & Τράχηλος 356
Θώρακας 403
Aνω άκρα 136
Κάτω άκρα 254

Είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό το γεγονός οτι για 450 άτομα διαγνωσμένα απο μελάνωμα (ποσοστό που πλησιάζει στο 40%) από το σύνολο των 1176 χειρουργημένων δε μάθαμε ποτέ τη μελλοντική τους εξέλιξη καθότι δεν επανήλθαν για παρακολούθηση, ωστόσο 629 ασθενείς (ποσοστό 54%) ελέγχονται σταθερά πάνω από ένα χρόνο. Τα τελευταία 27 χρόνια, οι ασθενείς που χειρουργήθηκαν και δεν είχαν κλείσει χρόνο από την εμφάνιση του μελανώματος ήταν 97, ενώ 44 έχασαν τη μάχη με τη ζωή».

Το κακοήθες μελάνωμα είναι η πιο επιθετική μορφή καρκίνου του δέρματος και αποτελεί την κύρια αιτία θανάτου από καρκίνο του δέρματος διεθνώς, όντας υπεύθυνο σχεδόν για το 80% των θανάτων. Εκτιμάται ότι παγκοσμίως διαγιγνώσκονται περίπου 130.000 νέες περιπτώσεις μελανώματος κάθε χρόνο, εκ των οποίων σχεδόν το 80% είναι στην Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία.

Όταν το μελάνωμα διαγνωσθεί νωρίς, είναι γενικά μια θεραπεύσιμη νόσος. Ωστόσο, όταν εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος, είναι η πιο θανατηφόρα και η πιο επιθετική μορφή καρκίνου του δέρματος. Με τις θεραπευτικές επιλογές να είναι μέχρι σήμερα ελάχιστες και περιορισμένης αποτελεσματικότητας, ένα άτομο με μεταστατικό μελάνωμα έχει κατά μέσο όρο μικρό προσδόκιμο ζωής, το οποίο μετράται σε λίγους μήνες.

Το 2011 όμως αποτελεί χρονιά-ορόσημο γιατί είναι η πρώτη φορά, μετά από 30 χρόνια, που φαίνεται φως στο βάθος του τούνελ στη θεραπεία του μελανώματος. Οι εξελίξεις στο πεδίο της εξατομικευμένης θεραπείας προσφέρουν νέα αποτελεσματικά όπλα στην ιατρική κοινότητα και ελπίδες στους ασθενείς. Οι επιστήμονες έχουν πλέον στη διάθεση τους νέα διαγνωστικά εργαλεία, με τα οποία μπορούν να κατατάξουν τους ασθενείς σε υποομάδες και στη συνέχεια να χορηγήσουν την κατάλληλη στοχευμένη θεραπεία.

Ο κος Δημήτριος Μπαφαλούκος, Παθολόγος-Ογκολόγος, Διευθυντής Α της Ογκολογικής Κλινικής Νοσοκομείου Metropolitan και Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης Μελανώματος δήλωσε, «Η μεγάλη πρόοδος σήμερα οφείλεται στην αποσαφήνιση του μηχανισμού ενεργοποίησης της μεταστατικής οδού μέσω του μεταλλαγμένου BRAF. Η πρωτεΐνη BRAF είναι το βασικό στοιχείο του μονοπατιού RAS-RAF, το οποίο εμπλέκεται στη διαδικασία φυσιολογικής κυτταρικής ανάπτυξης και επιβίωσης. Ειδικότερα οι μεταλλάξεις που «κλειδώνουν» την πρωτεΐνη BRAF σε μια ενεργή κατάσταση, ενδέχεται να προκαλούν υπερβολική σηματοδότηση του μονοπατιού, οδηγώντας σε ανεξέλεγκτη κυτταρική ανάπτυξη και επιβίωση».

Παράλληλα πρόσθεσε, «Η βεμουραφενίμπη, ένα δια στόματος χορηγούμενο φάρμακο, έχει σχεδιαστεί ειδικά για να εμποδίζει τη δράση της μεταλλαγμένης πρωτεΐνης BRAF που εντοπίζεται περίπου στο 50% των ασθενών με μεταστατικό μελάνωμα και στο 8% των συμπαγών όγκων. Η βεμουραφενίμπη έρχεται να καλύψει ένα σημαντικό θεραπευτικό κενό, καθώς βελτιώνει σημαντικά τη συνολική επιβίωση και την επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου σε σύγκριση με τη χημειοθεραπεία, στους ασθενείς που έχουν τη μετάλλαξη BRAF».

Ταυτόχρονα, ένα υπό διερεύνηση διαγνωστικό τεστ κατέστησε εφικτή την ταχεία και ακριβή αναγνώριση των κατάλληλων ασθενών με θετικό στη μετάλλαξη BRAF μεταστατικό μελάνωμα. Ο συνδυασμός της στοχευμένης θεραπείας με το αντίστοιχο διαγνωστικό τεστ αποτελεί απτό παράδειγμα για το πως η εξατομικευμένη θεραπεία αποτελεί πλέον πραγματικότητα για τους ασθενείς.

Τα ενθαρρυντικά αυτά νέα ανακοινώθηκαν στο Ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO), που διεξήχθη στο Σικάγο των ΗΠΑ (3-7 Ιουνίου 2011). Στο συνέδριο παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα της BRIM3, μιας κλινικής μελέτης φάσης ΙΙΙ, στην οποία συμμετείχαν 675 ασθενείς. Η μελέτη έδειξε ότι ο κίνδυνος θανάτου μειώθηκε κατά 63% στους ασθενείς που έλαβαν βεμουραφενίμπη, σε σύγκριση με εκείνους που έλαβαν χημειοθεραπεία. Επιπλέον, η βεμουραφενίμπη μείωσε σημαντικά τον κίνδυνο εξέλιξης της νόσου κατά 74%, σε σύγκριση με την κλασική θεραπεία.

Οι ερευνητές χαρακτήρισαν πολύ ενθαρρυντικά τα αποτελέσματα της μελέτης καθώς, όπως επισήμαναν, η βεμουραφενίμπη όχι μόνο παρέτεινε τη ζωή και μείωσε τον κίνδυνο επιδείνωσης της νόσου, αλλά οδήγησε και σε σημαντική συρρίκνωση του όγκου. Σύμφωνα με τα δεδομένα της μελέτης, το ποσοστό των ασθενών που ανταποκρίθηκε στη θεραπεία με βεμουραφενίμπη και των οποίων ο όγκος συρρικνώθηκε ήταν περίπου 50% σε σχέση με μόλις 5% σε όσους έλαβαν χημειοθεραπεία. Αυτό συνιστά ένα σπουδαίο επίτευγμα στην αντιμετώπιση αυτής της τόσο θανατηφόρου νόσου και ανοίγει νέους ορίζοντες έρευνας για την καταπολέμηση της.

Στο ίδιο συνέδριο ανακοινώθηκαν και τα αποτελέσματα ενός άλλου φαρμάκου, της ιπιλιμουμάμπης, που ανήκει στην κατηγορία της ανοσοθεραπείας γιατί η δράση του είναι να αδρανοποιεί τα CTL-4 μονοκλωνικά αντισώματα και να ενεργοποιεί έτσι το Τ-λεμφοκύτταρο που μπορεί να αποτελέσει το κύτταρο-φονιά για τους κακοήθεις όγκους. Σύμφωνα με τη μελέτη οι ασθενείς που έλαβαν ιπιλιμουμάμπη μαζί με χημειοθεραπεία είχαν συνολική επιβίωση 11,2 μήνες, ενώ αυτοί που πήραν χημειοθεραπεία μαζί με εικονικό φάρμακο 9,1 μήνες (διαφορά στατιστικά σημαντική).

Τώρα σχεδιάζεται μελέτη συνδυασμού των 2 παραπάνω φαρμάκων, ώστε να βελτιωθούν ακόμη περισσότερο τα αποτελέσματα και να αυξηθεί η επιβίωση των ασθενών. Σημειώνεται ότι ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) έχει δώσει έγκριση άδειας κυκλοφορίας και για τα 2 φάρμακα, ενώ η κυκλοφορία τους στην Ελλάδα αναμένεται μέσα στους επόμενους μήνες. Το βέβαιο είναι ότι το μελάνωμα έχει μπει πλέον στην εποχή της μοριακής ογκολογίας και οι ελπίδες για μακροχρόνια επιβίωση, ακόμη και στη μεταστατική νόσο, είναι ορατές.

Η Διημερίδα έχει καθιερωθεί και πραγματοποιείται ανά δύο χρόνια από την Ελληνική Εταιρεία Μελέτης Μελανώματος. Φέτος θα λάβει χώρα στη Θεσσαλονίκη στις 20 & 21 Ιανουαρίου 2012 στο Αμφιθέατρο του Νοσοκομείου Παπαγεωργίου.

Ενημερωτικό Υλικό
ΜΕΛΑΝΩΜΑ: ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ



    Στην κορυφή

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΑΝΩΜΑΤΟΣ



ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΥΓΕΙΑΣ
23/06/2016

Ανακοινώθηκαν δεδομένα από κλινική μελέτη Φάσεως ΙΙΙ τα οποία επιδεικνύουν σημαντικό όφελος επιβίωσης σε ασθενείς με προχωρημένο μελάνωμα θετικό στη μετάλλαξη BRAF V600E/K, όταν λαμβάνουν ως αγωγή πρώτης γραμμής το συνδυασμό dabrafenib και trametinib, εν συγκρίσει με αυτούς που λαμβάνουν μονοθεραπεία με dabrafenib. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης μετά από τριετία παρακολούθησης της COMBI-d, αντιπροσωπεύουν μία από τις μελέτες με τις μεγαλύτερες περιόδους παρακολούθησης της επιβίωσης έως σήμερα, σε ασθενείς με μελάνωμα θετικό στη μετάλλαξη BRAF V600E/K. Τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν στο 52ο Ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO).

«Η μετάλλαξη BRAF V600E/K παραμένει το κρίσιμο γενετικό χαρακτηριστικό του προχωρημένου μελανώματος που καθοδηγεί τις θεραπευτικές επιλογές των ασθενών», σύμφωνα με τον Keith T. Flaherty, MD, Director of the Henri and Belinda Termeer Center for Targeted Therapies, Massachusetts General Hospital Cancer Center and Professor of Medicine, Harvard Medical School. «Αυτά τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν ότι είναι δυνατόν να επιτευχθεί μακροχρόνια επιβίωση με τον εν λόγω συνδυασμό ο οποίος και θα πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπ’ όψιν για ασθενείς με προχωρημένο μελάνωμα θετικό στη μετάλλαξη BRAF. Αξιοσημείωτο είναι το εξαιρετικό αποτέλεσμα που επέτυχαν όσοι ξεκίνησαν με μικρότερο φορτίο νόσου κατά την ένταξή τους στη μελέτη».

Τα αποτελέσματα ασφαλείας παρουσίασαν συνέπεια με το προφίλ που έχει παρατηρηθεί μέχρι σήμερα για τη συνδυαστική αγωγή και με το προφίλ που έχει παρατηρηθεί στη μονοθεραπεία με Dabrafenib. Δεν παρατηρήθηκαν νέα, ανησυχητικά σημεία. Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες (≥20%) στο σκέλος της μελέτης με τον συνδυασμό των σκευασμάτων ήταν πυρεξία, κόπωση, ναυτία, πονοκέφαλος, ρίγη, διάρροια, εξάνθημα, πόνοι στις αρθρώσεις (αρθραλγία), υπέρταση, έμετος, βήχας και περιφερικό οίδημα.

«Η Novartis έχει δεσμευθεί στη βελτίωση των αποτελεσμάτων για ασθενείς με προχωρημένο μελάνωμα και είμαστε ικανοποιημένοι που βλέπουμε ότι τα δεδομένα δείχνουν πως παρατείνουμε τη ζωή πολλών ασθενών στους οποίους χορηγούνται Dabrafenib + Trametinib », δήλωσε ο Alessandro Riva, MD, επικεφαλής Ανάπτυξης Ογκολογίας & Ιατρικών Υποθέσεων της Novartis για όλο τον κόσμο. «Τα δεδομένα αυτά αποτελούν, εξάλλου, ισχυρό παράδειγμα της σημασίας που έχουν οι ορθολογικά στοχευμένες θεραπείες και η αναγνώριση των ασθενών με μεγαλύτερες πιθανότητες να ωφεληθούν από τα φάρμακά μας για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο της τριετίας. Αυτή η θεραπευτική προσέγγιση δεν βοηθά μόνο να εξελιχθεί η άσκηση της ογκολογίας ακριβείας, αλλά είναι δυνατόν να αλλάξει εντελώς τη θεραπευτική αντιμετώπιση του καρκίνου».



    Στην κορυφή