ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΤΩΝ ΑΜΕΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΣΤΟ ΣτΕ


Κατόπιν απόφασης της Εκτελεστικής Γραμματείας της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία, κατατέθηκε σήμερα η αίτηση ακυρώσεως της Ε.Σ.Α.μεΑ. και των φορέων – μελών της, με σκοπό όλες οι περικοπές, που έχουν γίνει σε συντάξεις και επιδόματα να κηρυχτούν ως αντικείμενες στο Σύνταγμα, στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο και τις Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας.

Οι λόγοι, που προβάλλονται αφορούν θέματα τόσο τυπικά όσο και ουσιαστικά. Ένας από τους βασικούς λόγους της προσφυγής του εθνικού αναπηρικού κινήματος, αποτελεί η περικοπή συντάξεων, των δώρων των εορτών, καθώς και των δώρων που αντιστοιχούν στο εξω – ιδρυματικό επίδομα (παραπληγικών και τετραπληγικών), από μια ομάδα του πληθυσμού που ακόμα και σε εύρωστες οικονομικά περιόδους επιβιώνει και διάγει υπό την δαμόκλειο σπάθη της φτώχειας και του αποκλεισμού.

Όλες αυτές οι περικοπές αποτελούν κατάφορη παραβίαση του δικαιώματος της «περιουσίας», το οποίο προστατεύεται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Η αμοιβή και η σύνταξη είναι κεκτημένα δικαιώματα όλων των πολιτών αυτής της χώρας, συμπεριλαμβανομένων και των ατόμων με αναπηρία, που προστατεύονται από το Σύνταγμα και τις Διεθνείς Συμβάσεις.

Οι περικοπές αυτές θίγουν ευθέως συνταγματικά κατοχυρωμένες θεμελιώδεις αρχές του Κράτους Δικαίου και έχουν ως επακόλουθο την περιέλευση των ατόμων με αναπηρίες σε οικονομική δυσπραγία, με τρόπο απαράδεκτο άδικο και αντιβαίνοντα σε στοιχειώδεις αρχές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας της ισονομίας και της ισοπολιτείας. Τέτοιου είδους μέτρα καταστρατηγούν ευθέως συνταγματικές διατάξεις όπως την αναλογική αρχή ισότητας (άρθρο 4. παρ.1), τη λήψη θετικών μέτρων υπέρ των ομάδων που τελούν υπό συνθήκες πραγματικής ανισότητας (άρθρο 116, παρ.2) και παραβιάζουν σημαντικές διατάξεις όπως το άρθρο 22 και 25 του Συντάγματος που αποτελούν τον πυρήνα του κοινωνικού κράτους και την κατευθυντήρια αρχή του κράτους δικαίου. Επιπλέον, παραβιάζουν ευθέως την παρ. 6 του άρθρου 21 του Συντάγματος που αναφέρεται ρητά στα άτομα με αναπηρία.

Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους ασθενέστερους των ασθενέστερων αυτής της χώρας, τα άτομα με αναπηρία και τις οικογένειές τους, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο της οικονομικής κρίσης, που η νομοθετική και εκτελεστική εξουσία αμφισβητούνται, το εθνικό αναπηρικό κίνημα καταφεύγει στην δικαστική εξουσία ως την ύστατη λύση για τη διαφύλαξη των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των Ελλήνων και Ελληνίδων με αναπηρία και των οικογενειών τους, με την ελπίδα να δοθεί τέλος σε αυτό τον Γολγοθά.



    Στην κορυφή