Ένας στους 50 ανθρώπους υποφέρει από ψωρίαση και μπορεί να έχει ιδιαίτερα βαθύ και αρνητικό αντίκτυπο στην ζωή του. Η προκατάληψη του περιβάλλοντος, μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνικό αποκλεισμό, χαμηλή αυτοεκτίμηση και κατάθλιψη. Πολλοί είναι εκείνοι που λανθασμένα θεωρούν την νόσο μεταδοτική και ζητούν από τους ασθενείς να απομακρυνθούν από τις πισίνες και τα κομμωτήρια.
Η ψωρίαση αποτελεί χρόνια φλεγμονώδη δερματοπάθεια, η οποία πλήττει περίπου το 2% του πληθυσμού. Εκδηλώνεται υπό μορφή ερυθηματωδών πλακών, οι οποίες καλύπτονται από αργυρόχρωμα λέπια. Οι ψωριασικές βλάβες συνήθως εντοπίζονται στους αγκώνες, τα γόνατα και το τριχωτό της κεφαλής.

Η πάθηση αυτή έχει επίσης βαθύτερο αντίκτυπο σε όλους τους τομείς της ζωής του ασθενούς – της αυτοεκτίμησής του, ικανότητα εργασίας και δημιουργίας σχέσεων, ακόμα και φροντίδας του ίδιου και της οικογένειάς του. Πολλοί είναι εκείνοι που πάσχουν από παρατεταμένο άγχος, κατάθλιψη και ιδιαίτερο αίσθημα απομόνωσης καθώς αισθάνονται διάκριση και στιγματισμό.

Πολλές θεραπείες, η εφαρμογή των οποίων πρέπει να γίνεται συχνά κατά την διάρκεια της ημέρας, μυρίζουν, αφήνουν λεκέδες σε ρούχα και κλινοσκεπάσματα και απαιτούν ενασχόληση για μεγάλα χρονικά διαστήματα, προκαλούν επιπλέον επιβάρυνση και άγχος στους ασθενείς. Δεν είναι τυχαίο που το 40% των ασθενών δεν συμμορφώνεται με τη θεραπεία με αποτέλεσμα να μην επιτυγχάνεται το επιθυμητό θεραπευτικό αποτέλεσμα.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε μία νέα μορφή gel, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί μία φορά ημερησίως. Το νέο gel είναι ένας συνδυασμός δυο ουσιών, της καλσιποτριόλης και της βηταμεθαζόνης. Η νέα μορφή είναι ένα άνυδρο gel (oleogel) που προσφέρει μαλακτικές ιδιότητες. Δεν περιέχει αλκοόλ και έτσι δεν ερεθίζει και δεν ξηραίνει το δέρμα.

Σε μελέτες αποδοχής, φάνηκε ότι οι ασθενείς βρήκαν τη νέα μορφή αισθητικά αποδεκτή, καθώς εφαρμόζεται εύκολα και γρήγορα. Απορροφάται πολύ καλά από το δέρμα χωρίς ν’ αφήνει λιπαρότητα και κατά συνέπεια χωρίς να λεκιάζει τα ρούχα ή τα σεντόνια.

«Είναι σημαντικό να βρούμε την κατάλληλη θεραπεία στην κατάλληλη μορφή για τον κάθε ασθενή», είπε ο Αν.Καθηγητής δερματολογίας και πρόεδρος της δερματολογικής εταιρείας κύριος Δημήτρης Ρηγόπουλος. «Το gel αποδείχθηκε ότι αντιμετωπίζει πολύ καλά τα συμπτώματα της νόσου δηλαδή το ερύθημα, την απολέπιση και το πάχος της πλάκας. Είναι όμως εξίσου σημαντικό για εμάς τους δερματολόγους να βλέπουμε ότι μία θεραπεία είναι εύκολη και ευχάριστη στη χρήση.» Ο κύριος Ρηγόπουλος πιστεύει ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στη θεραπεία της ψωρίασης είναι η συμμόρφωση των ασθενών. «Το θετικό είναι ότι η έρευνα μας δίνει νέα όπλα ν’ αντιμετωπίσουμε τη ψωρίαση. Οι ασθενείς μπορούν να είναι πιο αισιόδοξοι, ότι μπορούν να ζουν καλά με την ψωρίαση» .


ΨΩΡΙΑΣΗ – ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΟΣΟ

Πώς ορίζεται η ψωρίαση;

Η ψωρίαση αποτελεί χρόνια φλεγμονώδη κατάσταση του δέρματος, η οποία πλήττει περίπου το 1-3% του παγκόσμιου πληθυσμού. Εκδηλώνεται υπό μορφή ερυθηματωδών πλακών, οι οποίες καλύπτονται από αργυρόχροα λέπια τα οποία αποκολλώνται από το δέρμα.

Οι ψωριασικές πλάκες συνήθως εντοπίζονται στους αγκώνες, το τριχωτό της κεφαλής και τα γόνατα, ωστόσο μπορούν να εμφανιστούν και σε άλλα σημεία του σώματος, όπως το πρόσωπο, τα πόδια και τους βλεννογόνους.

Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική και δεν οφείλεται σε κάποια αλλεργία. Ωστόσο, η εκδήλωση της κατάστασης μπορεί να οφείλεται σε κληρονομική προδιάθεση.

Η ψωρίαση προκαλεί κνησμό σε ποσοστό 60% με 70% των περιπτώσεων.
Ποιο είναι το ιστορικό της ψωρίασης;

Η ψωρίαση είναι ασθένεια που υπάρχει εδώ και αιώνες. Απόδειξη αυτού είναι τα τυπικά σημεία της παθολογικής αυτής κατάστασης που εντοπίστηκαν σε μουμιοποιημένα σώματα, τα οποία χρονολογούνται από την έναρξη της Χριστιανικής εποχής.
Είναι γνωστό ότι για εκατοντάδες χρόνια, η ψωρίαση συγχεόταν με τη λέπρα, γεγονός το οποίο είχε ως αποτέλεσμα πολλά από τα άτομα που έπασχαν από ψωρίαση να καταδικάζονται σε εξορία κατά το Μεσαίωνα. Στις αρχές του 19ου αιώνα, ένας Άγγλος ιατρός. ο Robert Willan, προχώρησε για πρώτη φορά στην κλινική περιγραφή της ψωρίασης.

Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, οι ερευνητές προσπάθησαν να ανακαλύψουν τα αίτια που προκαλούσαν την παθολογική αυτή κατάσταση. Κατά τη δεκαετία του 1990, αποδείχθηκε ότι η ψωρίαση είναι μια πολυπαραγοντική ασθένεια και συνδέεται με κληρονομικούς, ανοσολογικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες.
Είναι η ψωρίαση πολυπαραγοντική πάθηση;

Nαι. Η ψωρίαση είναι μια γενετικά καθορισμένη πάθηση, η οποία προκαλείται από μια ομάδα γονιδίων (και όχι από ένα και μοναδικό γονίδιο). Πυροδοτείται από περιβαλλοντικούς παράγοντες οι οποίοι μπορεί να είναι είτε εξωγενείς, όπως η αλλαγή εποχής ή η τριβή των ρούχων στο δέρμα, είτε ενδογενείς, όπως οι μολυσματικές ασθένειες, η συναισθηματική πίεση και ορισμένα είδη φαρμάκων.

Παράλληλα με τους γενετικούς και περιβαλλοντικούς αυτούς παράγοντες, οι οποίοι αυξάνουν τις πιθανότητες εκδήλωσης της πάθησης, μπορούν να προκύψουν ειδικές για το δέρμα αντιδράσεις του ανοσοποιητικού, με αποτέλεσμα την εμφάνιση φλεγμονής.

Οι ψωριασικές πλάκες προκύπτουν από τη μη φυσιολογική, ταχύτερη, αναγέννηση των κυττάρων της επιδερμίδας. Στο ψωριασικό δέρμα η διαδικασία αυτή διαρκεί περίπου μια εβδομάδα, ενώ στο υγιές δέρμα διαρκεί ένα μήνα.

Η ψωρίαση μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, ωστόσο τα πρώτα εξανθήματα είναι πιθανότερο να εμφανιστούν μεταξύ των ηλικιών των 20 και των 30 ετών. Πρόκειται για χρόνια, απρόβλεπτη παθολογική κατάσταση με διαδοχικές περιόδους ύφεσης και υποτροπής.

Παρά το γεγονός ότι η ψωρίαση σπάνια είναι απειλητική για τη ζωή του ασθενούς, έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής. Εφόσον πρόκειται για χρόνια ασθένεια που σχετίζεται με αντιαισθητική εμφάνιση, συχνά έχει ως αποτέλεσμα τη χαμηλή αυτοπεποίθηση, την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και με την πάροδο του χρόνου την κατάθλιψη. Τα άτομα που πάσχουν από ψωρίαση συχνά αντιμετωπίζουν δυσκολίες στις διαπροσωπικές τους σχέσεις, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις όπου οι βλάβες είναι ορατές. Πρόκειται κυρίως για τις περιπτώσεις ψωρίασης του προσώπου, του τριχωτού της κεφαλής και των χεριών.

Τα πρώτα εξανθήματα της ψωρίασης και τα επανεμφανιζόμενα επεισόδια συχνά σχετίζονται με ψυχολογικά τραύματα που προκαλούν έντονα συναισθήματα (π.χ. πένθος, χωρισμός) ή σωματικά τραύματα (π.χ. ατύχημα, εγχείρηση).

Το άγχος αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης νέων εξανθημάτων, γεγονός το οποίο σημαίνει ότι τα άτομα που υποφέρουν από ψωρίαση μπορούν εύκολα να βρεθούν παγιδευμένα σε έναν φαύλο κύκλο.

Διαβάστε εδώ πληροφορίες για την ψωρίαση