Η Σκλήρυνση Κατά Πλάκας ή Πολλαπλή Σκλήρυνση είναι μια πολύ σοβαρή ασθένεια, αλλά και η πιο κοινή νευρολογική ασθένεια που επηρεάζει δραματικά τη ζωή νέων ανθρώπων.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Νευρολογίας στο πανεπιστήμιο Heinrich, στο Dusseldorf της Γερμανίας, Pernd Kieseier, από την ασθένεια νοσούν 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως ενώ σύμφωνα βάσει των νέων δεδομένων τα κρούσματα αυξάνονται συνεχώς αν και με διαφορετική συχνότητα στην κάθε χώρα.

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στη Γερμανία πάσχουν 150.000 άτομα, στη Νορβηγία 200.000 άτομα, στις μεσογειακές και στις νοτιότερες χώρες που βρίσκονται κοντά στον ισημερινό τα ποσοστά είναι χαμηλότερα ενώ υπάρχουν διαφοροποιήσεις ακόμη και σε ότι αφορά στα κρούσματα μεταξύ βορρά και νότου. Όπως έχει αποδειχθεί, τα κρούσματα αυξάνονται προς τον βορρά ενώ το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τις χώρες οι οποίες απομακρύνονται από τον ισημερινό προς το νότιο ημισφαίριο.

Για την ασθένεια πιθανολογείται ότι κατά κύριο λόγο ευθύνεται κάποιος ιός που επιβιώνει περισσότερο στις βόρειες χώρες και αυτό μπορεί να σχετίζεται με την ηλιακή ακτινοβολία και τη βιταμίνη D . Άλλοι ερευνητές καταδεικνύουν γενετικούς λόγους , αποδίδοντας την ασθένεια σε κάποια συγκεκριμένα γονίδια, κάνοντας λόγο για γενετική προδιάθεση χωρίς ωστόσο να θεωρούν την νόσο απαραίτητα και κληρονομική.

Ειδικότερα και σε ότι αφορά τα συμπτώματα της νόσου, ο καθηγητής Pernd Kieseier πιστεύει ότι: «αν και δεν υπάρχουν συγκεκριμένα συμπτώματα που να οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για την νόσο, παρόλα αυτά υπάρχουν αρχικές ενδείξεις για την ύπαρξη της, όπως είναι κάποια προβλήματα όρασης που παρουσιάζονται στα νεαρά άτομα. Το πρόβλημα εντοπίζεται αρχικά μόνο στο ένα μάτι , όπου και προκαλείται απώλεια των χρωμάτων και πόνος στις κινήσεις του ματιού, δημιουργώντας την λεγόμενη οπτική νευρίτιδα που αφορά σε φλεγμονή του οπτικού νεύρου, οπότε και ενισχύεται το ενδεχόμενο δημιουργίας σκλήρυνσης. Άλλα συμπτώματα που παρουσιάζονται είναι περισσότερο κινητικής φύσεως . Οπωσδήποτε, περισσότερο ευάλωτες στην νόσο είναι οι νέες γυναίκες αν και επηρεάζονται ακόμη και οι άντρες ηλικίας μεταξύ 20-30 ετών.

Σήμερα, στόχος της επιστημονικής κοινότητας είναι η ανάπτυξη και η εφαρμογή νέων θεραπειών, οι οποίες θα βελτιώσουν και θα αναβαθμίσουν την ποιότητα ζωής των ασθενών.
Στο πλαίσιο αυτό έγινε στο Συνέδριο ιδιαίτερη αναφορά στην ουσία φινγκολιμόδη (η οποία πρόσφατα πήρε έγκριση από τον αμερικανικό Οργανισμό Φαρμάκων FDA ως θεραπεία πρώτης γραμμής για την καταπολέμηση της Πολλαπλής Σκλήρυνσης. Μία διετής μελέτης φάσης ΙΙΙ κατέδειξε ότι η FTY720 (φινγκολιμόδη) μειώνει σημαντικά τις υποτροπές και επιβραδύνει την εξέλιξη της αναπηρίας, ενώ η καινοτομία της συγκεκριμένης θεραπείας είναι ότι αποτελεί την πρώτη από του στόματος θεραπεία καθώς δεν είναι ενέσιμη.

Η καθηγήτρια από το Ινστιτούτο Καρολίνσκα, υπεύθυνη ανάπτυξης φαρμάκου κα Pascal Brundin αναφερόμενη στο προφίλ του νέου σκευάσματος (Gilenya), το οποίο περιέχει τη δραστική ουσία φινγκολιμόδη, υπογραμμίζει ότι: « το φάρμακο ανήκει στην κατηγορία μιας νέας γενιάς θεραπειών που είναι οι αναστολείς των υποδοχέων S1P. Η βασική λειτουργία αυτών έγκειται στην κατακράτηση των λεμφοκυττάρων μέσα στους λεμφαδένες καθώς επίσης και στην δημιουργία δικλείδων ασφαλείας ώστε να μην κυκλοφορήσουν ελεύθερα στο υπόλοιπο αίμα περιορίζοντας κατ’ αυτό τον τρόπο τις βλάβες που προκαλεί η ασθένεια. Η ένδειξή του συγκεκριμένου σκευάσματος αφορά σε ασθενείς με σκλήρυνση που έχουν κάνει υποτροπές».

Το νέο σκεύασμα, είναι μία κάψουλα, που χορηγείται μία φορά ημερησίως και σε οποιαδήποτε ώρα, ανεξάρτητα από την λήψη της τροφής, παρουσιάζοντας σπουδαία αποτελεσματικότητα σε απόλυτα νούμερα. Ειδικότερα, οι μελέτες έδειξαν ότι μειώθηκε η εξέλιξη της αναπηρίας κατά 30% στους ασθενείς που ελάμβαναν τη φινγκολιμόδη σε διάστημα δύο ετών ενώ αναφορικά με τις υποτροπές υπάρχει και άλλη μελέτη που συγκρίνει τη νέα ουσία φινγκολιμόδη, με μία από τις υπάρχουσες θεραπείες, την ιντερφερόνη B-1a ενδομυϊκώς χορηγούμενη μια φορά τη βδομάδα και η οποία καταδεικνύει μείωση των υποτροπών κατά 52 % έναντι της ιντερφερόνης.

Από την άλλη, το γεγονός ότι η νέα θεραπεία χορηγείται πλέον σε μορφή χαπιού, την καθιστά περισσότερο φιλική στους ασθενείς καθώς οι μέχρι σήμερα θεραπείες ήταν όλες ενέσιμες και επώδυνες, δυσχεραίνοντας τη καθημερινότητα τους.

Το φάρμακο αναμένεται να κυκλοφορήσει στην Ευρώπη μέσα στο 2011 δεδομένης της έγκρισης που θα έχει λάβει από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων ενώ υπενθυμίζεται ότι στην Αμερική έχει ήδη εγκριθεί ως φάρμακο πρώτης γραμμής.