Υπάρχει δυνατότητα να προστατευτούμε από τη λύσσα; Φυσικά. Χρειάζεται απλώς ιδιαίτερη προσοχή όταν πρόκειται να περιθάλψουμε κάποιο ξένο σκύλο ή να χαϊδέψουμε κάποιο αδέσποτο. Πέραν τούτου, επιβάλλεται να εμβολιάζουμε τα σκυλιά μας κανονικά. Βεβαίως δεν χρειάζεται πανικός, αφού η Ελλάδα είναι χώρα ελεύθερη λύσσας, απλώς επιβάλλεται εγρήγορση για να αποφεύγονται τα χειρότερα.

Στα γενικότερα μέτρα προστασίας της χώρας από τη λύσσα περιλαμβάνονται ο τακτικός εμβολιασμός των σκύλων και των γατών και η αποφυγή αγοράς ή εισαγωγής ζώων που δεν έχουν ελεγχθεί για λύσσα.

Στις σημερινές συνθήκες θα ήταν, ενδεχομένως, σκόπιμο να εμβολιάζονται τα άγρια ζώα κατά μήκος της συνοριακής γραμμής. Αυτό είναι δυνατό με ειδικό και ασφαλές εμβόλιο που ενσωματώνεται σε δολώματα και ρίχνεται από αέρος στις υπό προστασία περιοχές. Ως ατομικά μέτρα προστασίας συνιστώνται:

*Αποφυγή προσφοράς βοήθειας, χωρίς μέτρα ατομικής προστασίας, σε ζώα τραυματισμένα, άγρια και οικόσιτα, γιατί τότε συμβαίνουν τα περισσότερα δαγκώματα.

*Αποφυγή παρέμβασης σε «καβγάδες» αν δεν έχετε εμπειρία. Στην καλύτερη περίπτωση, κινδυνεύετε να δαγκωθείτε από το σκύλο σας.

*Αποφεύγουμε τα χάδια και τα παιχνίδια με αδέσποτα ζώα που δεν φέρουν σήμανση ότι είναι εμβολιασμένα, και φυσικά δεν τα ενοχλούμε.

*Η φοβία προς τα ζώα οδηγεί σε ατυχήματα, δεν χρειάζεται επομένως φοβία αλλά αγωγή υγείας. Συχνά πολλοί άνθρωποι υποφέρουν ως κατά φαντασίαν λυσσόπληκτοι.

Οταν κάποιος τραυματιστεί ή δαγκωθεί

Ακόμη και σήμερα, που η χώρα μας είναι ελεύθερη λύσσας, κάθε ζώο που καταγγέλλεται για δήγμα ή άλλο τραυματισμό θεωρείται «λυσσύποπτο». Βασική μέριμνά μας, και εφόσον αυτό είναι δυνατό, είναι η αναγνώριση και παρακολούθησή του. Ο ιός βασικά μεταδίδεται με το δάγκωμα, καθόσον βασικά απεκκρίνεται με το σίελο. Σπανιότατα μπορεί να μολυνθεί κανείς με γρατζούνισμα ή άλλου τύπου κακώσεις.

Οι σκύλοι απεκκρίνουν τον ιό λίγες μόνο μέρες πριν από την εκδήλωση των συμπτωμάτων της νόσου (5-7 ημέρες). Επομένως, στις περιπτώσεις που είναι δυνατή η παρακολούθησή του, το ζώο τίθεται υπό κτηνιατρικό έλεγχο για 15 ημέρες. Ακόμη και αν μετά το διάστημα αυτό ο σκύλος νοσήσει, όταν προξένησε τον τραυματισμό δεν διέσπειρε τον ιό με το σάλιο του, κι επομένως δεν κινδυνεύουμε.

Αμέσως μετά τον τραυματισμό πλύνετε καλά το τραύμα με άφθονο νερό και σαπούνι πριν ακόμη πάτε στο γιατρό σας. Όσο σοβαρότερα είναι τα τραύματα και όσο πλησιέστερα προς το κεφάλι, π.χ. πρόσωπο, τόσο γρηγορότερα πρέπει να απευθυνόμαστε στο λυσσιατρείο ή τις κατά τόπους Διευθύνσεις Δημόσιας Υγείας (Νομίατρο-Νομοκτηνίατρο ) με όσες το δυνατό περισσότερες πληροφορίες για το ζώο που μας δάγκωσε, π.χ. αν έχει ή όχι ιδιοκτήτη, αν έχει κτηνιατρική παρακολούθηση, αν έχει βιβλιάριο καταγραφής των εμβολίων και πότε εμβολιάστηκε για τελευταία φορά.

Οι παραπάνω υπηρεσίες θα σας καθοδηγήσουν περαιτέρω και για την αντιμετώπιση του τραύματος καθ' εαυτού και για τις αναγκαίες προληπτικές παρεμβάσεις, π.χ. αντιλυσσική αγωγή, αντιτετανικό ορό κτλ.

Προστατεύοντας τα ζώα μας (εμβολιασμοί) προστατεύουμε το κοινωνικό σύνολο και τον εαυτό μας. Για το πρόγραμμα των εμβολιασμών, συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας.


ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΟΝΤΟΣ
Διδάκτωρ Κτηνιατρικής Σχολής Α.Π.Θ. & Τέως
Επικ. Καθηγητής της Παθολογικής Κλινικής της
Καθηγητής στην Εθν. Σχολή Δημόσιας Υγείας
Αντιπρόεδρος στο Δ.Σ. της Ελλ. Κτην. Εταιρείας


Διαβάστε επίσης

• Θυμάται κανείς τη λύσσα;