ΕΓΚΡΙΣΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΓΙΑ ΜΕΤΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΠΡΟΣΤΑΤΗ
Μετά από διαδικασία επιταχυνόμενης αξιολόγησης από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (EMA) και κατόπιν θετικής γνωμοδότησης της Επιτροπής Φαρμακευτικών Προϊόντων για Χρήση στον άνθρωπο (CHMP) στις 22 Ιουλίου 2011, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε την άδεια κυκλοφορίας για για την οξική αμπιρατερόνη, ένα νέο, άπαξ ημερησίως, από του στόματος χορηγούμενο αναστολέα βιοσύνθεσης ανδρογόνων. Η οξική αμπιρατερόνη εγκρίνεται, σε συνδυασμό με πρεδνιζόνη ή πρεδνιζολόνη, για τη θεραπεία του μεταστατικού ανθεκτικού στον ευνουχισμό καρκίνο του προστάτη (mCRPC) σε ενήλικες άνδρες, των οποίων η νόσος έχει εξελιχθεί κατά τη διάρκεια ή μετά από θεραπεία με χημειοθεραπευτικό σχήμα που περιέχει δοσεταξέλη.
«Η έγκριση της οξικής αμπιρατερόνης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσφέρει νέες ελπίδες στους άνδρες οι οποίοι πάσχουν από αυτό το προχωρημένο στάδιο καρκίνου του προστάτη για τους οποίους είναι διαθέσιμες ελάχιστες θεραπευτικές επιλογές», δήλωσε ο Καθηγητής Karim Fizazi, Τμήμα Ιατρικής για τον Καρκίνο, Ινστιτούτο Gustave Roussy, Γαλλία, ο οποίος ήταν ένας από τους ερευνητές στην κύρια μελέτη φάσης 3 της οξικής αμπιρατερόνης. «Η αποτελεσματικότητα, η ασφάλεια και η ευκολία χρήσης της οξικής αμπιρατερόνης, ενός φαρμάκου που μπορεί να χορηγείται στο σπίτι, προσφέρει μια ανεκπλήρωτη ιατρική ανάγκη για πολλούς ασθενείς, βοηθώντας τους να ζήσουν περισσότερο με καλύτερη ποιότητα ζωής και λιγότερο πόνο.»
Η οξική αμπιρατερόνη είναι ένας αναστολέας βιοσύνθεσης ανδρογόνων που αναστέλλει το σύμπλεγμα ενζύμων CYP17, το οποίο απαιτείται για την παραγωγή ανδρογόνων.1 Τα ανδρογόνα (π.χ. τεστοστερόνη) είναι ορμόνες που προωθούν την ανάπτυξη και διατήρηση των χαρακτηριστικών του ανδρικού φύλου. Ωστόσο, στον καρκίνο του προστάτη, τα ανδρογόνα μπορούν να πυροδοτήσουν την ανάπτυξη του όγκου. Η παραγωγή ανδρογόνων πραγματοποιείται κατά κύριο λόγο στους όρχεις και στα επινεφρίδια, αλλά στους άνδρες με καρκίνο του προστάτη, ο ιστός του όγκου αποτελεί μια επιπλέον πηγή ανδρογόνων. Η οξική αμπιρατερόνη είναι η πρώτη από του στόματος θεραπεία για τον μεταστατικό ανθεκτικό στον ευνουχισμό καρκίνο του προστάτη που αναστέλλει την παραγωγή ανδρογόνων και στις τρεις πηγές.1
Τα αποτελέσματα της κύριας τυχαιοποιημένης, ελεγχόμενης με placebo, πολυκεντρικής μελέτης φάσης 3 έδειξαν ότι σε μια προκαθορισμένη ενδιάμεση ανάλυση, μετά από παρακολούθηση 12,8 μηνών, η θεραπεία με οξική αμπιρατερόνη σε συνδυασμό με πρεδνιζόνη ή πρεδνιζολόνη είχε ως αποτέλεσμα μείωση 35,4 τοις εκατό του κινδύνου θανάτου λόγος επιπτώσεων και 3,9 μήνες βελτίωση της μέσης συνολικής επιβίωσης (14,8 μήνες έναντι 10,9 μηνών) σε σύγκριση με το placebo σε συνδυασμό με πρεδνιζόνη ή πρεδνιζολόνη. Σε μια νέα ανάλυση (με διάρκεια παρακολούθησης 20,2 μήνες), τα αποτελέσματα συμφωνούσαν με εκείνα της ενδιάμεσης ανάλυσης με 4,6 μήνες βελτίωση της μέσης συνολικής επιβίωσης μεταξύ των δύο σκελών (15,8 μήνες έναντι 11,2 μηνών [HR = 0,74]) υπέρ της οξικής αμπιρατερόνης. Το όφελος της οξικής αμπιρατερόνης και της πρεδνιζόνης στη συνολική επιβίωση ήταν σταθερό για όλες τις υποομάδες.
«Σε ασθενείς, οι οποίοι έχουν εξαντλήσει τις βασικές θεραπευτικές επιλογές, συμπεριλαμβανομένης της χημειοθεραπείας, η οξική αμπιρατερόνη προσφέρει μια νέα, καλά ανεκτή επιλογή για τη θεραπεία αυτής της δυσβάσταχτης νόσου», ανέφερε ο Καθηγητής Johann S. de Bono, MD, FRCP, MSc, PhD, Ινστιτούτο Έρευνας για τον Καρκίνο, The Royal Marsden NHS Foundation Trust, και ένας από τους ιθύνοντες ερευνητές της κλινικής μελέτης φάσης 3. «Στην Ευρώπη, ο καρκίνος του προστάτη αποτελεί την τρίτη συχνότερη αιτία θανάτου από καρκίνο, επομένως είναι σημαντικό να αναπτυχθούν νέες θεραπευτικές επιλογές όπως η οξική αμπιρατερόνη».
Γενικά, η συμμόρφωση με τη θεραπεία οξικής αμπιρατερόνης ήταν μεγάλη, και οι παρενέργειες μπόρεσαν να αντιμετωπιστούν και να αντιστραφούν εύκολα, παρά την προχωρημένη ηλικία και το βαθμό ευπάθειας του πληθυσμού της μελέτης. Οι συχνότερες ανεπιθύμητες αντιδράσεις που παρατηρήθηκαν με την οξική αμπιρατερόνη είναι περιφερικό οίδημα, υποκαλιαιμία, υπέρταση και λοίμωξη της ουροδόχου κύστης.
Η οξική αμπιρατερόνη θα πρέπει να λαμβάνεται μια φορά την ημέρα με άδειο στομάχι, τουλάχιστον δύο ώρες πριν από το φαγητό, και δεν θα πρέπει να καταναλώνεται καμία τροφή για τουλάχιστον μία ώρα μετά τη λήψη των δισκίων.
Σχετικά με την κύρια μελέτη φάσης Η οξική αμπιρατερόνη σε συνδυασμό με πρεδνιζόνη αξιολογήθηκε σε μια φάσης 3, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με placebo, πολυκεντρική κλινική μελέτη σε ασθενείς που είχαν προηγουμένως λάβει χημειοθεραπεία που περιείχε δοσεταξέλη (N = 1,195). Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν με αναλογία 2:1 να λαμβάνουν 1.000 mg οξικής αμπιρατερόνης ημερησίως σε συνδυασμό με 5 mg πρεδνιζόνης ή πρεδνιζολόνης δύο φορές την ημέρα ή placebo σε συνδυασμό με 5 mg πρεδνιζόνης ή πρεδνιζολόνης δύο φορές την ημέρα (σκέλος ελέγχου). Αυτή η τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή, ελεγχόμενη με placebo μελέτη φάσης 3 πραγματοποιήθηκε σε 147 κέντρα σε 13 χώρες.
Σχετικά με τον μεταστατικό ανθεκτικό στον ευνουχισμό καρκίνο του προστάτη Ο μεταστατικός ανθεκτικός στον ευνουχισμό καρκίνος του προστάτη ή mCRPC, εμφανίζεται, όταν ο καρκίνος του προστάτη έχει κάνει μετάσταση (εξαπλωθεί) πέρα από τον προστάτη και η νόσος εξελίσσεται παρότι η τεστοστερόνη του ορού βρίσκεται κάτω από τα επίπεδα ευνουχισμού.
Ο προστάτης είναι ένας αδένας στους άνδρες που παράγει μέρος του σπερματικού υγρού και περιβάλλει την ουρήθρα (κάτω από την ουροδόχο κύστη). Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο καρκίνος του προστάτη μπορεί να εξελιχθεί με αργό ρυθμό σε σύγκριση με άλλους καρκίνους. Ωστόσο, ανάλογα με παράγοντες, οι οποίοι περιλαμβάνουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά για κάθε ασθενή και όγκο, ο καρκίνος του προστάτη μπορεί επίσης να εξελιχθεί πολύ γρήγορα και να εξαπλωθεί ευρέως.
Το 2008, εκτιμάται ότι διαγνώσθηκαν 370.000 νέα κρούσματα καρκίνου του προστάτη στην Ευρώπη και σχεδόν 90.000 άνδρες έχασαν τη ζωή τους από τη νόσο.
«Η έγκριση της οξικής αμπιρατερόνης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσφέρει νέες ελπίδες στους άνδρες οι οποίοι πάσχουν από αυτό το προχωρημένο στάδιο καρκίνου του προστάτη για τους οποίους είναι διαθέσιμες ελάχιστες θεραπευτικές επιλογές», δήλωσε ο Καθηγητής Karim Fizazi, Τμήμα Ιατρικής για τον Καρκίνο, Ινστιτούτο Gustave Roussy, Γαλλία, ο οποίος ήταν ένας από τους ερευνητές στην κύρια μελέτη φάσης 3 της οξικής αμπιρατερόνης. «Η αποτελεσματικότητα, η ασφάλεια και η ευκολία χρήσης της οξικής αμπιρατερόνης, ενός φαρμάκου που μπορεί να χορηγείται στο σπίτι, προσφέρει μια ανεκπλήρωτη ιατρική ανάγκη για πολλούς ασθενείς, βοηθώντας τους να ζήσουν περισσότερο με καλύτερη ποιότητα ζωής και λιγότερο πόνο.»
Η οξική αμπιρατερόνη είναι ένας αναστολέας βιοσύνθεσης ανδρογόνων που αναστέλλει το σύμπλεγμα ενζύμων CYP17, το οποίο απαιτείται για την παραγωγή ανδρογόνων.1 Τα ανδρογόνα (π.χ. τεστοστερόνη) είναι ορμόνες που προωθούν την ανάπτυξη και διατήρηση των χαρακτηριστικών του ανδρικού φύλου. Ωστόσο, στον καρκίνο του προστάτη, τα ανδρογόνα μπορούν να πυροδοτήσουν την ανάπτυξη του όγκου. Η παραγωγή ανδρογόνων πραγματοποιείται κατά κύριο λόγο στους όρχεις και στα επινεφρίδια, αλλά στους άνδρες με καρκίνο του προστάτη, ο ιστός του όγκου αποτελεί μια επιπλέον πηγή ανδρογόνων. Η οξική αμπιρατερόνη είναι η πρώτη από του στόματος θεραπεία για τον μεταστατικό ανθεκτικό στον ευνουχισμό καρκίνο του προστάτη που αναστέλλει την παραγωγή ανδρογόνων και στις τρεις πηγές.1
Τα αποτελέσματα της κύριας τυχαιοποιημένης, ελεγχόμενης με placebo, πολυκεντρικής μελέτης φάσης 3 έδειξαν ότι σε μια προκαθορισμένη ενδιάμεση ανάλυση, μετά από παρακολούθηση 12,8 μηνών, η θεραπεία με οξική αμπιρατερόνη σε συνδυασμό με πρεδνιζόνη ή πρεδνιζολόνη είχε ως αποτέλεσμα μείωση 35,4 τοις εκατό του κινδύνου θανάτου λόγος επιπτώσεων και 3,9 μήνες βελτίωση της μέσης συνολικής επιβίωσης (14,8 μήνες έναντι 10,9 μηνών) σε σύγκριση με το placebo σε συνδυασμό με πρεδνιζόνη ή πρεδνιζολόνη. Σε μια νέα ανάλυση (με διάρκεια παρακολούθησης 20,2 μήνες), τα αποτελέσματα συμφωνούσαν με εκείνα της ενδιάμεσης ανάλυσης με 4,6 μήνες βελτίωση της μέσης συνολικής επιβίωσης μεταξύ των δύο σκελών (15,8 μήνες έναντι 11,2 μηνών [HR = 0,74]) υπέρ της οξικής αμπιρατερόνης. Το όφελος της οξικής αμπιρατερόνης και της πρεδνιζόνης στη συνολική επιβίωση ήταν σταθερό για όλες τις υποομάδες.
«Σε ασθενείς, οι οποίοι έχουν εξαντλήσει τις βασικές θεραπευτικές επιλογές, συμπεριλαμβανομένης της χημειοθεραπείας, η οξική αμπιρατερόνη προσφέρει μια νέα, καλά ανεκτή επιλογή για τη θεραπεία αυτής της δυσβάσταχτης νόσου», ανέφερε ο Καθηγητής Johann S. de Bono, MD, FRCP, MSc, PhD, Ινστιτούτο Έρευνας για τον Καρκίνο, The Royal Marsden NHS Foundation Trust, και ένας από τους ιθύνοντες ερευνητές της κλινικής μελέτης φάσης 3. «Στην Ευρώπη, ο καρκίνος του προστάτη αποτελεί την τρίτη συχνότερη αιτία θανάτου από καρκίνο, επομένως είναι σημαντικό να αναπτυχθούν νέες θεραπευτικές επιλογές όπως η οξική αμπιρατερόνη».
Γενικά, η συμμόρφωση με τη θεραπεία οξικής αμπιρατερόνης ήταν μεγάλη, και οι παρενέργειες μπόρεσαν να αντιμετωπιστούν και να αντιστραφούν εύκολα, παρά την προχωρημένη ηλικία και το βαθμό ευπάθειας του πληθυσμού της μελέτης. Οι συχνότερες ανεπιθύμητες αντιδράσεις που παρατηρήθηκαν με την οξική αμπιρατερόνη είναι περιφερικό οίδημα, υποκαλιαιμία, υπέρταση και λοίμωξη της ουροδόχου κύστης.
Η οξική αμπιρατερόνη θα πρέπει να λαμβάνεται μια φορά την ημέρα με άδειο στομάχι, τουλάχιστον δύο ώρες πριν από το φαγητό, και δεν θα πρέπει να καταναλώνεται καμία τροφή για τουλάχιστον μία ώρα μετά τη λήψη των δισκίων.
Σχετικά με την κύρια μελέτη φάσης Η οξική αμπιρατερόνη σε συνδυασμό με πρεδνιζόνη αξιολογήθηκε σε μια φάσης 3, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με placebo, πολυκεντρική κλινική μελέτη σε ασθενείς που είχαν προηγουμένως λάβει χημειοθεραπεία που περιείχε δοσεταξέλη (N = 1,195). Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν με αναλογία 2:1 να λαμβάνουν 1.000 mg οξικής αμπιρατερόνης ημερησίως σε συνδυασμό με 5 mg πρεδνιζόνης ή πρεδνιζολόνης δύο φορές την ημέρα ή placebo σε συνδυασμό με 5 mg πρεδνιζόνης ή πρεδνιζολόνης δύο φορές την ημέρα (σκέλος ελέγχου). Αυτή η τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή, ελεγχόμενη με placebo μελέτη φάσης 3 πραγματοποιήθηκε σε 147 κέντρα σε 13 χώρες.
Σχετικά με τον μεταστατικό ανθεκτικό στον ευνουχισμό καρκίνο του προστάτη Ο μεταστατικός ανθεκτικός στον ευνουχισμό καρκίνος του προστάτη ή mCRPC, εμφανίζεται, όταν ο καρκίνος του προστάτη έχει κάνει μετάσταση (εξαπλωθεί) πέρα από τον προστάτη και η νόσος εξελίσσεται παρότι η τεστοστερόνη του ορού βρίσκεται κάτω από τα επίπεδα ευνουχισμού.
Ο προστάτης είναι ένας αδένας στους άνδρες που παράγει μέρος του σπερματικού υγρού και περιβάλλει την ουρήθρα (κάτω από την ουροδόχο κύστη). Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο καρκίνος του προστάτη μπορεί να εξελιχθεί με αργό ρυθμό σε σύγκριση με άλλους καρκίνους. Ωστόσο, ανάλογα με παράγοντες, οι οποίοι περιλαμβάνουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά για κάθε ασθενή και όγκο, ο καρκίνος του προστάτη μπορεί επίσης να εξελιχθεί πολύ γρήγορα και να εξαπλωθεί ευρέως.
Το 2008, εκτιμάται ότι διαγνώσθηκαν 370.000 νέα κρούσματα καρκίνου του προστάτη στην Ευρώπη και σχεδόν 90.000 άνδρες έχασαν τη ζωή τους από τη νόσο.