Στη σημερινή συνέντευξη τύπου, επ'ευκαιρία του συνεδρίου, τα θέματα ανέπτυξαν: Χριστόδουλος Στεφανάδης, Πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Καθηγητής Καρδιολογίας, Δημήτριος Ρίχτερ, Διευθυντής Β' Καρδιολογικής Κλινικής Ευρωκλινικής Αθηνών, Κωνσταντίνος Τούτουζας, Επίκουρος Καθηγητής Καρδιολογίας Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών και Κωνσταντίνος Τσιούφης, Επίκουρος Καθηγητής Καρδιολογίας Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών.


ΟΙ ΟΜΙΛΗΤΕΣ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑΝ:

Στις τελευταίες εξελίξεις στο πεδίο της κολπικής μαρμαρυγής και στα νέα φάρμακα που βρίσκονται τους τελευταίους μήνες στη θεραπευτική μας φαρέτρα για την πρόληψη της εμφάνισης αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου που αναμένεται να ανακουφίσει τους ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή από το σημαντικό πρόβλημα της ανάγκης για συχνή εξέταση της πηκτικότητας του αίματος προκειμένου να ρυθμιστεί η δόση των αντιπηκτικών, θέμα που αποτελεί σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα στην συμμόρφωση των ασθενών με τη θεραπεία.

Ήδη το dabigatran (άμεσος αναστολέας της θρομβίνης) έλαβε έγκριση και κυκλοφορεί στις ΗΠΑ και αναμένεται μέσα στους προσεχείς μήνες η κυκλοφορία του και στην Ευρώπη. Το rivaroxaban (αναστολέας του παράγοντα Χα της πήξης) που η έγκριση του αναμένεται εντός του έτους ενώ ήδη έχει κατατεθεί αίτηση για έγκριση στην Ιαπωνία, είναι επίσης μια νέα ελπιδοφόρα επιλογή ενώ θετικά είναι τα αποτελέσματα μελετών για την apixaban (επίσης αναστολέα του Χα).

Στη στεφανιαία νόσο που αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα
της σύγχρονης εποχής και τον πυρήνα της προληπτικής και θεραπευτικής
καρδιολογίας. Στο Συνέδριο θα αναφερθούν τα νεότερα στοιχεία σχετικά τόσο για τη διάγνωση όσο και για την αντιμετώπιση (φαρμακευτική ή επεμβατική) της νόσου. Επίσης στοιχεία από την χρησιμοποίηση της πρασουγρέλης που ήδη έχει μπει στην καθημερινή κλινική πράξη και θα αναφερθούν τα νεότερα δεδομένα για το ticagrelor , ένα καινούριο αντιαιμοπεταλιακό φάρμακο που αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στο 2011 και θα αυξήσει τις θεραπευτικές μας επιλογές στην αντιθρομβωτική αγωγή που αποτελεί βασική επιδίωξη στην στεφανιαία νόσο.

Στον τομέα της υπέρτασης που αποτελεί την συχνότερη νόσο του Δυτικού Κόσμου , αφού το 25% του πληθυσμού πάσχει από αυτή, εκτός από τις τελευταίες εξελίξεις στη θεραπεία και στη διαγνωστική προσέγγιση θα παρουσιαστεί ο σημαντικός ρόλος των συνυπαρχουσών παθήσεων (όπως η νεφρική ανεπάρκεια, ο σακχαρώδης διαβήτης και η υπνική άπνοια) που αλληλεπιδρούν ή επιδεινώνουν την αρτηριακή υπέρταση και δυσκολεύουν την θεραπευτική αντιμετώπιση της.

Στις βαλβιδοπάθειες, όπου σημαντικές είναι οι εξελίξεις και στον τομέα της διαδερμικής αντιμετώπισής τους. Μετά την πολυαγγειακή στεφανιαία νόσο, για μια ακόμα ομάδα παθήσεων αυξάνονται τα δεδομένα που δείχνουν ότι μπορεί να αντιμετωπιστούν χωρίς χειρουργική επέμβαση. Το πρώτο ερώτημα που απαντήθηκε πρόσφατα είναι αν με τη νέα αυτή μέθοδο αυξάνουμε την επιβίωση σε πολύ υψηλού κινδύνου ασθενείς που θεωρούνται 'ανεγχείρητοι'. Πράγματι, η πολυκεντρική μελέτη PARTNER που πραγματοποιήθηκε στις ΗΠΑ και ανακοινώθηκε πρόσφατα στο συνέδριο του Αμερικάνικου Κολλεγίου Καρδιολογίας, έδειξε ότι στο 1 έτος παρακολούθηση, οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε διαδερμική επέμβαση είχαν μειωμένη θνητότητα (30% έναντι 50%) και μειωμένη ανάγκη για νοσηλεία (42,5% έναντι 70%), συγκριτικά με τους ασθενείς που έλαβαν μόνο φαρμακευτική αγωγή. Στο δεύτερο ερώτημα αν σε πολύ υψηλού κινδύνου ασθενών η διαδερμική έχει διαφορά στην αποτελεσματικότητα με τη χειρουργική αντικατάσταση της αορτικής βαλβίδας, ανακοινώθηκε πρόσφατα στο συνέδριο του Αμερικάνικου Κολλεγίου Καρδιολογίας ότι οι δύο μέθοδοι έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα στο 1 έτος. Η θνητότητα ήταν περίπου 23% και στις δύο ομάδες. Έτσι η ίδια μελέτη (PARTNER) έδειξε ότι έχουμε πλέον τρόπο να αντιμετωπισθούν οι πολύ υψηλού κινδύνου ασθενείς με στένωση αορτικής βαλβίδας.

Στις σημαντικές εξελίξεις στον τομέα της ηλεκτροφυσιολογίας που αποτελεί στην σύγχρονη Καρδιολογία ένα συνεχώς αναπτυσσόμενο τομέα όπου οι πρόοδοι είναι κάθε χρονιά σημαντικοί. Στο Συνέδριο θα γίνει αναφορά στις πιο πρόσφατες εξελίξεις στο θέμα του ablation της κολπικής μαρμαρυγής που με σταθερά βήματα φαίνεται να αποκτά το ρόλο που του αντιστοιχεί στην αντιμετώπιση της νόσου. Επίσης θα αναφερθούν και τα στοιχεία για τον Ελληνικό χώρο όπου πλέον το ablation έχει αρχίσει και χρησιμοποιείται συνεχώς και περισσότερο και μάλιστα σε μερικά κέντρα ο αριθμός των επεμβάσεων είναι αρκετά μεγάλος και αρχίζουν να πλησιάζουν την εμπειρία αντίστοιχων κέντρων του εξωτερικού. Θα παρουσιαστούν επίσης τα πρόσφατα δεδομένα για την αμφικοιλιακή βηματοδότηση και η επέκταση της και σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια μικρότερου λειτουργικού σταδίου και οι ευοίωνες προοπτικές που υπάρχουν για την πρόγνωση της νόσου από την χρησιμοποίηση της. Τέλος θα γίνει παρουσίαση διαφόρων δύσκολων αλλά συχνά απαντούμενων στην καθημερινή κλινική πράξη αρρυθμιολογικών περιστατικών και θα δοθούν απαντήσεις βασισμένες στην πλούσια κλινική εμπειρία των ομιλητών και στα σύγχρονα δεδομένα για το πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζονται αυτές οι καταστάσεις που προβληματίζουν τον σύγχρονο κλινικό ιατρό.