Συχνά οι γονείς θορυβούνται από την εικόνα του παιδιού τους όταν βλέπουν ότι δεν υιοθετεί συμπεριφορές που «ταιριάζουν» περισσότερο στο φύλο τους. Ωστόσο, μια τέτοια συμπεριφορά του παιδιού έχει συχνά παροδικό χαρακτήρα και αποσβένει καθώς το παιδί μεγαλώνει και προσεγγίζει περισσότερο την σεξουαλική του ταυτότητα και τον σεξουαλικό του προσανατολισμό. Για αυτό, οι γονείς δεν θα πρέπει να πανικοβληθούν και να αποδοκιμάσουν το παιδί τους, αλλά να το ενισχύσουν μέσα από την ανοιχτή επικοινωνία προς την υιοθέτηση συμπεριφορών που θα ενδυναμώσουν την ταυτότητα του φύλου του.

Ωστόσο, αν αυτή η συμπεριφορά επιμείνει και συνοδεύεται και από άλλα σημάδια όπως είναι η αποστροφή του σώματος και των γεννητικών οργάνων του παιδιού, αλλά και η επιθυμία του να ανήκει στο άλλο φύλο τότε υπάρχει η πιθανότητα για διαταραχή ταυτότητας φύλου, ένα ζήτημα το οποίο οι γονείς οφείλουν να διερευνήσουν περισσότερο με τη βοήθεια ενός ειδικού.


Από το βιβλίο 100 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ & ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΟΝΙΟ, ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΦΗΒΟ
Υπό την επιστημονική επιμέλεια του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής υγείας