Η θεραπεία του καρκίνου του ήπατος βασίζεται σε διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του τύπου του καρκίνου πρωτοπαθής ή μεταστατικός, το στάδιο (πρώιμο ή προχωρημένο στάδιο), την εστία εντόπισης είτε του πρωτοπαθούς καρκίνου ή των μεταστάσεων στο σώμα του ασθενούς, την ηλικία του ασθενή, τη συνύπαρξη άλλων παθήσεων – συμπεριλαμβάνεται και η κίρρωση. Για την πλειοψηφία των ασθενών, η θεραπεία του καρκίνου του ήπατος, έχει πρωταρχικό στόχο την ανακούφιση του πόνου που προκαλεί ο καρκίνος, αλλά αδυνατεί στην ίασή του.


Χειρουργική αποκατάσταση

Ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις καρκίνου του ήπατος που μπορούν να αντιμετωπισθούν χειρουργικά και να επέλθει ίαση, μιας και κατά τη διάγνωσή τους, ήδη βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο. Στην περίπτωση κατά την οποία, ο καρκίνος εντοπίζεται σε έναν μόνο λοβό του ήπατος κι ο ασθενής δεν πάσχει από κίρρωση, ίκτερο ή ασκίτη, η χειρουργική επέμβαση αποτελεί τη θεραπεία εκλογής. Ασθενείς στους οποίους δύναται πλήρη εξαίρεση του όγκου, έχουν τη μεγαλύτερη πιθανότητα επιβίωσης. Δυστυχώς όμως μόνον το 5% των ασθενών με μεταστατικό καρκίνο (εκ πρωτοπαθούς όγκου του εντέρου ή του ορθού) ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία. Αν ολόκληρος ο ορατός όγκος μπορεί να αφαιρεθεί, περίπου το 25% των ασθενών θα θεραπευτεί. Η επέμβαση ποτ εκτελείται ονομάζεται μερική ηπατεκτομή ή μερική εξαίρεση του ήπατος. Ο χειρουργός θα προβεί είτε σε αφαίρεση ολόκληρου λοβού του ήπατος (λοβεκτομή) είτε σε ευρεία εξαίρεση του όγκου (αφαιρώντας μαζί με τον όγκο και τους ιστούς που περιβάλλουν αυτόν).


Χημειοθεραπεία

Ορισμένοι ασθενείς με μεταστατικό καρκίνου του ήπατος ίσως καταφέρουν να επιμηκύνουν το προσδόκιμο επιβίωσής τους κατά μερικούς μήνες με τη χημειοθεραπεία, δεν είναι όμως εφικτή η ίασή τους. Εάν ο όγκος δε δύναται να αφαιρεθεί χειρουργικά, ένας σωλήνας (καθετήρας) τοποθετείται στην κύρια αρτηρία του ήπατος κι εμφυτεύεται παράλληλα μια αντλία έγχυσης. Με την αντλία επιτυγχάνεται να φτάνουν στον όγκο μεγαλύτερες συγκεντρώσεις του αντικαρκινικού σκευάσματος, απ’ ότι γίνεται στη χημειοθεραπεία μέσω της κυκλοφορίας του αίματος. Το σκεύασμα που χρησιμοποιείται για έγχυση μέσω της αντλίας, συνήθως είναι η φλοξουριδίνη (FUDR), που χορηγείται για μια χρονική περίοδο 14 ημερών, με ακολουθούμενη χρονική περίοδο 14 ημερών ανάπαυσης. Η συστηματική χημειοθεραπεία επίσης χρησιμοποιείται στη θεραπεία του καρκίνου του ήπατος. Τα συνήθη φαρμακευτικά σκευάσματα που χρησιμοποιούνται είναι το 5 – φλουορουρασίλη (Adrucil, Efudex) ή η μεθοτρεξάτη (MTX, Mexate). Η συστηματική χημειοθεραπεία ωστόσο, δεν επιμηκύνει αξιοσημείωτα το προσδόκιμο επιβίωσης του ασθενούς.


Ακτινοθεραπεία

Ακτινοθεραπεία είναι η χρήση υψηλής ενέργειας ακτινών ή ακτίνων Χ, με σκοπό την εξουδετέρωση των καρκινικών κυττάρων ή τη συρρίκνωση του όγκου. Στην περίπτωση όμως του καρκίνου του ήπατος, η εφαρμογή της ακτινοθεραπείας αποφέρει προσωρινή μόνον ανακούφιση κάποιων συμπτωμάτων. Οι καρκίνοι του ήπατος δεν είναι ακτινοευαίσθητοι κι επομένως η ακτινοθεραπεία δεν είναι σε θέση να επιμηκύνει το προσδόκιμο της επιβίωσης του ασθενή.

Μεταμόσχευση ήπατος

Μπορεί να αφαιρεθεί χειρουργικά όλο το ήπαρ (ολική ηπατεκτομή) και συνακόλουθη μεταμόσχευση ήπατος. Δυστυχώς σε αυτή τη περίπτωση, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος υποτροπιασμού και μετάστασης κατόπιν μεταμόσχευσης.


Άλλες θεραπείες

Άλλες θεραπευτικές προσεγγίσεις περιλαμβάνουν:

• Εμβολισμός της ηπατικής αρτηρίας με χημειοθεραπευτικά σκευάσματα
• Αλκοολική εξαίρεση με διαδερμική ενέσιμη χορήγηση υπό την καθοδήγηση υπερήχου
• Κρυοεξαίρεση υπό την καθοδήγηση υπερήχου
• Ανοσοθεραπεία με μονοκλωνικά αντισώματα ενσωματωμένα με κυτοτοξικούς παράγοντες
• Γονιδιακή θεραπεία με φορείς ρετροϊών που περιλαμβάνουν και γονίδια έκφρασης κυτοτοξικών παραγόντων

Εναλλακτικές και συμπληρωματικές θεραπείες

Αρκετοί ασθενείς θεωρούν ότι οι εναλλακτικές και συμπληρωματικές θεραπείες βοηθούν στην μείωση του άγχους που συνοδεύει την πάθηση, βελτιώνουν την ανοσοποιητική λειτουργία και ενισχύουν τη ψυχική κατάσταση. Ενώ δεν υφίσταται κλινική απόδειξη ότι οι θεραπείες αυτές ασκούν ειδική καταπολεμιστική δράση έναντι της νόσου, δραστηριότητες όπως η βιολογική επανατροφοδότηση, η ανάπαυση, η θεραπευτική ψηλάφηση, οι θεραπευτικές μαλάξεις, οι τεχνικές καθοδηγούμενης απεικόνισης, δεν εμφανίζουν παρενέργειες, απεναντίας αναφέρεται η ευνοϊκή δράση τους στη γενική κατάσταση του ασθενή.

Ασθενείς που λαμβάνουν οποιαδήποτε εναλλακτική σύσταση, οφείλουν πρωτύτερα να ενημερώσουν τον ιατρό τους, προκειμένου να μην επισυμβεί οποιαδήποτε παρενέργεια σε συνδυασμό με την κλασική αντικαρκινική θεραπεία.


Αντεπεξέρχοντας στη θεραπεία του καρκίνου

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες της θεραπείας, της διατροφής, των συναισθημάτων ευφορίας κι άλλων θεμάτων, αποτελούν όλα μέρος της αντιμετώπισης του καρκίνου. Υπάρχουν πολλές ανεπιθύμητες ενέργειες της αντικαρκινικής θεραπείας, οι οποίες περιλαμβάνουν:

• Δυσκοιλιότητα
• Παραλήρημα
• Κακουχία - κόπωση
• Πυρετό, ρίγος, ιδρώτας
• Ναυτία κι έμετος
• Έλκη στοματικής κοιλότητας, ξηρότητα στοματικής κοιλότητας, ούλα που αιμορραγούν
• Κνησμός
• Διαταραγμένη σεξουαλικότητα
• Διαταραχές ύπνου

Το άγχος, η κατάθλιψη, η αίσθηση απώλειας, η διαταραχή μετατραυματικού άγχους, η διαταραγμένη σεξουαλικότητα και η κατάχρηση ουσιών, αποτελούν όλες πιθανές ανεπιθύμητες ψυχικές ενέργειες. Οι ασθενείς οφείλουν να ανιχνεύσουν στήριξη μέσω του διαδικτύου, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στη θεραπεία. Η απώλεια της όρεξης προ, κατά και μετά τη θεραπεία, επίσης πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν. Άλλες επιπλοκές στην ανοχή και συνεργία της αντικαρκινικής θεραπείας περιλαμβάνουν τον πυρετό και το άλγος.