Ορισμός

Η γονόρροια είναι μια συνήθης σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια.


Εναλλακτικές ονομασίες

Βλενόρροια


Αίτια, συχνότητα εμφάνισης και παράγοντες κινδύνου

Η γονόρροια προκαλείται από ένα βακτηρίδιο, γνωστό με την ονομασία Neisseria gonorrhea. Oποιοσδήποτε είναι σεξουαλικά ενεργός μπορεί να κολλήσει γονόρροια. Η μόλυνση μπορεί να μεταδοθεί με την επαφή από το στόμα, τον κόλπο, το πέος ή τον πρωκτό.

Τα βακτηρίδια αναπτύσσονται στις ζεστές, υγρές περιοχές του σώματος, συμπεριλαμβανομένης της ουρήθρας. Στις γυναίκες, τα βακτηρίδια μπορεί να αναπτυχθούν στον αναπαραγωγικό αγωγό (που περιλαμβάνει τις σάλπιγγες, τη μήτρα και τον τράχηλο). Τα βακτηρίδια μπορεί να αναπτυχθούν ακόμα και στα μάτια.

Η γονόρροια είναι συνηθέστερη σε μεγάλες πόλεις, αστικές περιοχές με πληθυσμό χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και κατώτερης κοινωνικο-οικονομικής τάξης.

Είναι πιθανότερο να προσβληθείτε από την ασθένεια αν:

• Εχετε πολλαπλούς σεξουαλικούς συντρόφους
• Εχετε έναν σύντροφο με ιστορικό οποιουδήποτε αφροδίσιου νοσήματος
• Δεν χρησιμοποιείτε προφυλακτικό κατά την ερωτική πράξη
• Είστε άντρας που έχει σεξουαλική επαφή με άλλον άντρα
• Είστε ναρκομανής

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της γονόρροιας συνήθως εμφανίζονται 2-5 ημέρες μετά την προσβολή από την ασθένεια, ωστόσο, στους άντρες μπορεί να καθυστερήσουν μέχρι και ένα μήνα να εκδηλωθούν. Μερικά άτομα δεν παρουσιάζουν καθόλου συμπτώματα. Μπορεί να αγνοούν παντελώς το γεγονός ότι έχουν προσβληθεί από την ασθένεια και επομένως να μην αναζητήσουν θεραπεία. Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο επιπλοκών και τις πιθανότητες μετάδοσης της ασθένειας σε άλλο άτομο.


Τα συμπτώματα στους άντρες περιλαμβάνουν:

• Πόνο και τσούξιμο κατά την ούρηση
• Αυξημένη τάση ή ανάγκη και ούρηση
• Πυώδεις εκκρίσεις από την ουρήθρα (λευκές, κίτρινες ή πράσινες)
• Ερεθισμός ή κοκκίνισμα στο άνοιγμα της ουρήθρας
• Ευαισθησία ή πρήξιμο στους όρχεις
• Πονόλαιμος (γονοκοκκική φαρυγγίτιδα)

Τα συμπτώματα στις γυναίκες μπορεί να είναι ήπια ή αόριστα και να εκληφθούν ως συμπτώματα άλλου είδους μόλυνσης. Περιλαμβάνουν:

• Κολπικές εκκρίσεις
• Κάψιμο και πόνο κατά την ούρηση
• Συχνουρία
• Πονόλαιμο
• Πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή
• Οξύ πόνο στο κάτω μέρος της κοιλιάς (αν η μόλυνση επεκταθεί στις σάλπιγγες και το στομάχι)
• Πυρετό (αν η μόλυνση επεκταθεί στις σάλπιγγες και το στομάχι)

Αν η μόλυνση επεκταθεί στην κυκλοφορία του αίματος, μπορεί να εκδηλωθούν πυρετός, εξάνθημα και συμπτώματα αρθρίτιδας.



Ενδείξεις και εξετάσεις

H γονόρροια μπορεί γρήγορα να αναγνωριστεί τοποθετώντας ένα δείγμα ιστού ή έκκρισης κάτω από το μικροσκόπιο. Αυτό ονομάζεται χρώση κατά gram. Aν και η μέθοδος αυτή είναι πολύ γρήγορη, δεν είναι η πλέον αξιόπιστη.

Οι χρώσεις κατά gram για τη διάγνωση της γονόρροιας περιλαμβάνουν:

• Κολπικό υγρό από τις γυναίκες
• Εκκρίσεις από την ουρήθρα για τους άντρες
• Αρθρικό υγρό

Οι καλλιέργειες (κύτταρα που αναπτύσσονται στο μικροβιολογικό εργαστήριο) παρέχουν απόλυτη βεβαιότητα για την ύπαρξη της ασθένειας. Γενικά, δείγμα για την καλλιέργεια λαμβάνεται από τον τράχηλο, τον κόλπο, την ουρήθρα, τον πρωκτό ή τον λάρυγγα. Οι καλλιέργειες παρέχουν μια πρώτη διάγνωση συχνά εντός 24 ωρών και μια οριστική εντός 72 ωρών.

Καλλιέργειες που χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση της γονόρροιας είναι:

• Ενδοτραχηλική καλλιέργεια για τις γυναίκες
• Καλλιέργεια εκκρίμματος ουρήθρας για τους άντρες
• Καλλιέργεια εκκρίμματος από τον λάρυγγα για άντρες και γυναίκες
• Πρωκτική καλλιέργεια για άντρες και γυναίκες
• Καλλιέργεια αίματος

Η εξέταση DNA είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σαν δοκιμαστικό τεστ. Περιλαμβάνει την εξέταση αλυσιδωτής αντίδρασης ligase (LCR). Οι εξετάσεις DNA είναι γρηγορότερες από τις καλλιέργειες. Τέτοιες εξετάσεις γίνονται με δείγμα ούρων, που είναι πολύ ευκολότερο να ληφθεί από ότι τα δείγματα από τις περιοχές των γεννητικών οργάνων.


Θεραπεία

Υπάρχουν δύο στόχοι στη θεραπεία των αφροδίσιων νοσημάτων, ιδιαίτερα εκείνων που μεταδίδονται τόσο εύκολα όσο η γονόρροια. Ο πρώτος είναι να αντιμετωπιστεί η μόλυνση στον ασθενή. Ο δεύτερος είναι να εντοπιστούν και να εξεταστούν όλα τα άτομα με τα οποία ήρθε σε σεξουαλική επαφή ο ασθενής ώστε να προληφθεί περαιτέρω διάδοση της ασθένειας.

Ποτέ μην εφαρμόσετε δική σας θεραπεία πριν σας δει ο γιατρός σας. Εκείνος θα καθορίσει ποια είναι η κατάλληλη και πλέον σύγχρονη θεραπεία. Το Αμερικανικό Κέντρο για την Πρόληψη και τον Ελεγχο των Ασθενειών συνιστά τις ακόλουθες θεραπείες για την απλή γονόρροια:

• Μια δόση ceftriaxone 125 των mg ή μία δόση cefixime των 400 mg από το στόμα είναι η τρέχουσα συνιστώμενη θεραπεία αντιβίωσης.
• Μια δόση azithromycin των 2 g. για τα άτομα που έχουν οξεία αλλεργική αντίδραση στο ceftriaxone, το cefixime ή την πενικιλλίνη.

Παλιότερα χρησιμοποιούνταν η πενικιλλίνη αλλά δεν χρησιμοποιείται πια αφού δεν είναι πάντα αποτελεσματική στη θεραπεία της γονόρροιας. Το Αμερικανικό Κέντρο για την Πρόληψη και τον Έλεγχο των Ασθενειών επίσης συνιστά να αποφεύγεται μια ομάδα αντιβιοτικών που ονομάζονται fluoroquinolones (ciprofloxaxin, ofloxacin ή levofloxacin).

Τα άτομα που έχουν προσβληθεί από γονόρροια συχνά πάσχουν κι από χλαμυδίαση. Εάν δεν έχει γίνει καλλιέργεια για χλαμύδια ώστε να αποκλειστεί η πιθανότητα παράλληλης ύπαρξής τους, θα πρέπει επίσης να χορηγηθεί μια δόση azithromycin (1 g. από το στόμα) ή doxycycline των 100 των mg. δύο φορές την ημέρα από το στόμα για 7 ημέρες.

Μια επαναληπτική εξέταση 7 ημέρες μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας είναι σημαντική αν εξακολουθεί ο πόνος στις αρθρώσεις, το εξάνθημα ή ο έντονος πόνος στη λεκάνη ή την κοιλιά. Χρειάζονται εξετάσεις για να διαπιστωθεί αν η μόλυνση έχει υποχωρήσει.

Όλα τα άτομα με τα οποία είχε σεξουαλική επαφή ο ασθενής με τη γονόρροια θα πρέπει να εντοπισθούν και να υποβληθούν σε εξετάσεις, ώστε να μην εξαπλωθεί περαιτέρω η ασθένεια. Σε ορισμένα μέρη, μπορείτε να πάρετε συμβουλές, πληροφορίες και φάρμακα για τον σεξουαλικό σας σύντροφο και εσάς. Σε άλλα μέρη, οι υπηρεσίες υγείας θα έρθουν σε επαφή με τον σύντροφό σας.


Πρόγνωση

Η άμεση αντιμετώπιση της γονόρροιας βοηθά στην πρόληψη της όποιας μόνιμης βλάβης ή στειρότητας. Όταν η θεραπεία καθυστερήσει υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος επιπλοκών και στειρότητας.

Περίπου οι μισές γυναίκες με γονόρροια προσβάλλονται ταυτόχρονα και από χλαμύδια, ένα άλλο πολύ κοινό αφροδίσιο νόσημα που μπορεί να οδηγήσει σε στειρότητα. Η μόλυνση από χλαμύδια αντιμετωπίζεται παράλληλα με τη γονόρροια.

Αν έχετε προσβληθεί από γονόρροια, θα πρέπει να ζητήσετε να εξεταστείτε και για άλλα αφροδίσια νοσήματα, όπως τα χλαμύδια, η σύφιλη και το AIDS. Θα πρέπει επίσης να κάνετε το εμβόλιο για την ηπατίτιδα Β.



Επιπλοκές

Στις γυναίκες οι επιπλοκές μπορεί να είναι:

• Σαλπιγγίτιδα, που μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα σύλληψης ή εξωμήτριο κύηση
• Φλεγμονώδη πάθηση της πυέλου
• Στειρότητα
• Επώδυνη συνουσία (δυσπαρεύνια)
• Οι έγκυες γυναίκες μπορεί να μεταδώσουν την ασθένεια στο έμβρυο ενώ βρίσκεται στη μήτρα ή κατά τη διάρκεια του τοκετού

Στους άντρες οι επιπλοκές μπορεί να είναι:

• Τραυματισμός ή στένωση της ουρήθρας
• Συγκέντρωση πύου στην ουρήθρα
• Προβλήματα στην ούρηση
• Μόλυνση της ουρήθρας
• Νεφρική ανεπάρκεια

Επιπλοκές που μπορεί να παρουσιαστούν σε άντρες και γυναίκες είναι:

• Διάσπαρτη μόλυνση, που μπορεί να είναι πολύ σοβαρή
• Χρόνιο πόνο στις αρθρώσεις αν η μόλυνση αφεθεί χωρίς θεραπεία
• Μόλυνση της καρδιακής βαλβίδας
• Μηνιγγίτιδα

Πότε να απευθυνθείτε στον γιατρό σας

Αν παρουσιάζετε συμπτώματα που παραπέμπουν σε γονόρροια πρέπει αμέσως να επισκεφθείτε τον γιατρό σας.


Πρόληψη
Αποχή από τη σεξουαλική πράξη είναι ο μόνος απόλυτα ασφαλής τρόπος να αποφύγετε τη γονόρροια. Η μονογαμική σχέση με έναν σύντροφο που δεν έχει νοσήσει από αφροδίσιο νόσημα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο. Μονογαμία σημαίνει ότι εσείς και ο σύντροφός σας δεν έρχεστε σε σεξουαλική επαφή με άλλα άτομα.

Μπορείτε επίσης να μειώσετε κατά πολύ τον κίνδυνο να κολλήσετε κάποιο αφροδίσιο νόσημα χρησιμοποιώντας προφυλακτικό κάθε φορά που κάνετε σεξ. Προφυλακτικά διατίθενται για άντρες και για γυναίκες αλλά συνήθως χρησιμοποιούνται από τους άντρες. Το προφυλακτικό πρέπει να χρησιμοποιείται με τον σωστό τρόπο κάθε φορά.

Για να μην εξαπλωθεί περαιτέρω η ασθένεια, η χορήγηση θεραπευτικής αγωγής σε όλους τους σεξουαλικούς συντρόφους είναι κρίσιμη.

Ορισμός

Ουλίτιδα είναι η φλεγμονή των ούλων.

Εναλλακτικοί όροι

Ασθένεια των ούλων, Περιοδοντίτιδα


Αίτια, συχνότητα εμφάνισης και παράγοντες κινδύνου

Η ουλίτιδα είναι μια μορφή περιοδοντικής νόσου. Η περιοδοντική νόσος συνεπάγεται φλεγμονή και μόλυνση που καταστρέφει τους ιστούς που συγκρατούν τα δόντια, αλλά και τα ούλα, τους περιοδοντικούς συνδέσμους και τα φατνία των δοντιών (φατνιακό οστό).

Η ουλίτιδα είναι αποτέλεσμα της επίδρασης χρόνιας εναπόθεσης πλάκας. Η πλάκα είναι ένα κολλώδες υλικό που σχηματίζεται από βακτηρίδια, βλέννα, και υπολείμματα τροφών που επικάθονται στα ορατά σημεία των δοντιών. Αποτελεί το κυριότερο αίτιο της φθοράς των δοντιών. Αν δεν αφαιρέσετε την πλάκα, μετατρέπεται σε ένα σκληρό επίθεμα που ονομάζεται τρυγία, η γνωστή πέτρα των δοντιών, που εγκλωβίζεται στη βάση του δοντιού. Η πλάκα και η πέτρα ερεθίζουν τα ούλα και δημιουργούν φλεγμονή. Τα βακτηρίδια και οι τοξίνες που παράγουν έχουν ως αποτέλεσμα τα ούλα να μολύνονται, να πρήζονται και να πονάνε.

Τραυματισμός των ούλων από οποιαδήποτε αιτία, συμπεριλαμβανομένου του βουρτσίσματος με σκληρή βούρτσα ή χρήσης οδοντιατρικού νήματος, μπορεί να προκαλέσει ουλίτιδα.

Τα ακόλουθα αυξάνουν τον κίνδυνο να παρουσιάσετε ουλίτιδα:

• Γενική ασθένεια
• Ελλιπής οδοντική υγιεινή
• Εγκυμοσύνη (οι ορμονικές αλλαγές αυξάνουν την ευαισθησία των ούλων)
• Αρρύθμιστος διαβήτης

Ασύμμετρα δόντια, κακότεχνα σφραγίσματα και κατασκευές στο στόμα (όπως σιδεράκια, γέφυρες, θήκες και μασέλες) μπορεί να ερεθίσουν τα ούλα και να αυξήσουν τον κίνδυνο δημιουργίας ουλίτιδας.

Φάρμακα όπως η φαινυτοΐνη (αντιεπιληπτικό) και τα αντισυλληπτικά, καθώς και βαρέα μέταλλα όπως ο μόλυβδος και το βισμούθιο συνδέονται επίσης με την ουλίτιδα.

Πολλοί άνθρωποι πάσχουν από ουλίτιδα έως ένα βαθμό. Συνήθως δημιουργείται κατά την εφηβεία ή νωρίς στην ενηλικίωση, εξαιτίας των ορμονικών αλλαγών που επέρχονται και μπορεί να επιμείνει ή να επανέρχεται συχνά, ανάλογα με την γενικότερη κατάσταση των δοντιών και των ούλων σας.


Συμπτώματα

• Oύλα που αιμορραγούν (παρουσία αίματος στην οδοντόβουρτσα ακόμα και μετά από ήπιο βούρτσισμα των δοντιών)
• Κόκκινα ή σκουρόχρωμα ούλα αντί του φυσιολογικού ροζ
• Ούλα που έχουν ευαισθησία μόνο όταν τα ακουμπάτε
• Στοματικές πληγές
• Πρησμένα ούλα
• Oύλα που γυαλίζουν

Ενδείξεις και εξετάσεις

Ο οδοντίατρος θα εξετάσει το στόμα και τα δόντια σας και θα ελέγξει για πρησμένα, κόκκινα σκουρόχρωμα ούλα. Μπορεί να παρουσιάζεται απόθεση πλάκας και πέτρας στη βάση των δοντιών. Τα ούλα συνήθως δεν πονάνε ή είναι ευαίσθητα.
Συνήθως δεν χρειάζονται άλλες εξετάσεις, αν και μπορούν να γίνουν ακτινογραφίες των δοντιών και του φατνιακού οστού ώστε να διαπιστωθεί αν η φλεγμονή έχει επεκταθεί στα σημεία στήριξης των δοντιών.



Θεραπεία

Στόχος είναι η μείωση της φλεγμονής. Τα δόντια καθαρίζονται προσεκτικά από τον οδοντίατρο. Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται διάφορα εργαλεία ή μηχανήματα προκειμένου να απομακρυνθούν οι αποθέσεις πλάκας από τα δόντια.

Η προσεκτική υγιεινή του στόματος είναι απαραίτητη μετά τον επαγγελματικό καθαρισμό των δοντιών. Ο οδοντίατρος θα σας δείξει πώς πρέπει να τα βουρτσίζετε και πώς να χρησιμοποιείτε το οδοντιατρικό νήμα. Ο επαγγελματικός καθαρισμός των δοντιών συνιστάται να γίνεται δύο φορές τον χρόνο ή και συχνότερα για οξείες περιπτώσεις. Αντιβακτηριδιακά στοματικά διαλύματα ή άλλα βοηθήματα συνιστώνται μόνο συμπληρωματικά προς το συχνό, προσεκτικό βούρτσισμα των δοντιών και τη χρήση οδοντιατρικού νήματος.

Μπορεί να χρειάζεται να διορθώσετε τυχόν ασύμμετρα δόντια ή να αντικαταστήσετε οδοντικές ή ορθοδοντικές κατασκευές. Επίσης, πρέπει να αντιμετωπιστεί οποιαδήποτε σχετική άλλη ασθένεια ή ανωμαλία.


Πρόγνωση

Η αφαίρεση της πλάκας από τα δόντια μπορεί να είναι μια δυσάρεστη διαδικασία. Η αιμορραγία και η ευαισθησία των ούλων λογικά υποχωρεί εντός 1 – 2 εβδομάδων μετά τον επαγγελματικό καθαρισμό και τη σχολαστική υγιεινή στόματος. Ζεστό αλατόνερο ή αντιβακτηριδιακά στοματικά διαλύματα μπορεί να μειώσουν το πρήξιμο. Αντιφλεγμονώδη φάρμακα που χορηγούνται χωρίς συνταγή γιατρού ανακουφίζουν τη δυσφορία που μπορεί να προκαλέσει ένας βαθύς καθαρισμός.

Τα υγιή δόντια είναι χρώματος ροζ και σφιχτά. Η σχολαστική στοματική υγιεινή πρέπει να ακολουθείται ισοβίως αλλιώς η ουλίτιδα θα επανέλθει.


Επιπλοκές

• Επιστροφή της ουλίτιδας
• Περιοδοντίτιδα
• Μόλυνση ή απόστημα των ούλων ή των γνάθων
• Στοματικά έλκη (trench mouth)

Πότε να απευθυνθείτε στον γιατρό σας

Δείτε τον οδοντίατρό σας αν παρουσιάζετε συμπτώματα ουλίτιδας, ιδιαίτερα αν δεν έχετε κάνει οδοντιατρικό έλεγχο και καθαρισμό τους τελευταίους 6 μήνες.
Δείτε τον γιατρό σας αν ο οδοντίατρός σας συστήσει να καταφύγετε σε θεραπεία τυχόν υποκείμενων ασθενειών που συμβάλλουν στην ανάπτυξη ουλίτιδας.


Πρόληψη

Η καλή στοματική υγιεινή είναι η καλύτερη πρόληψη ενάντια στην ουλίτιδα διότι αφαιρεί την πλάκα που δημιουργεί την ανωμαλία. Τα δόντια πρέπει να βουρτσίζονται τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα και να καθαρίζονται με οδοντιατρικό νήμα μαλακά τουλάχιστον μια φορά την ημέρα. Για ανθρώπους με τάση για ουλίτιδα, ο παραπάνω καθαρισμός συνιστάται μετά από κάθε γεύμα και πριν τον ύπνο. Συμβουλευτείτε τον οδοντίατρό σας για τον σωστό τρόπο βουρτσίσματος και χρήσης του οδοντιατρικού νήματος.

Ο οδοντίατρος μπορεί να συστήσει ειδικές συσκευές ή εργαλεία στα άτομα που είναι ιδιαίτερα επιρρεπή στη δημιουργία πλάκας. Η χρήση συμπληρωμάτων δεν υποκαθιστά το βούρτσισμα και τη χρήση νήματος. Οι συσκευές μπορεί να περιλαμβάνουν ειδικές οδοντογλυφίδες, οδοντόβουρτσες, νερό με πίεση κ.ά.

Ο οδοντίατρος μπορεί επίσης να σας συστήσει οδοντόπαστες ειδικές στην καταπολέμηση της πλάκας ή της πέτρας, αντίστοιχα στοματικά διαλύματα και άλλα.

Ο τακτικός επαγγελματικός καθαρισμός είναι σημαντικός για την αφαίρεση της πλάκας που μπορεί να δημιουργηθεί παρά το προσεκτικό βούρτσισμα και τη χρήση νήματος. Πολλοί οδοντίατροι συνιστούν επαγγελματικό καθαρισμό των δοντιών τουλάχιστον κάθε 6 μήνες.

Ορισμός

Η μυκωτική στοματίτιδα (στην καθομιλουμένη «άφτρες») είναι λοίμωξη της βλεννώδης μεμβράνης που περιβάλλει το στόμα και τη γλώσσα, οφειλόμενη σε ζυμομύκητες.


Εναλλακτικοί ορισμοί

Καντιντίαση – στοματική, Στοματίτιδα μυκωτική, Μυκητιασιακή λοίμωξη, .. – στοματική.


Αίτια, επιπτώσεις και παράγοντες κινδύνου

Η μυκωτική στοματίτιδα προκαλείται από διάφορες μορφές του μύκητα Candida. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, ένας μικρός αριθμός του μύκητα ευδοκιμεί και αναπτύσσεται εντός της στοματικής κοιλότητας. Κατά κανόνα, το ανοσοποιητικό σύστημα, ελέγχει και περιορίζει τη δράση του συγκεκριμένου μύκητα, καθώς κι άλλων τύπων μικροβίων που ανήκουν στη φυσιολογική χλωρίδα της στοματικής κοιλότητας.

Ωστόσο, όταν το ανοσοποιητικό σύστημα αποδυναμωθεί, ο μύκητας αυτός μπορεί να αναπτυχθεί, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ελκών (αλλοιώσεων) εντός του στόματος και επί της γλώσσας. Τα παρακάτω ενδέχεται να αυξήσουν την πιθανότητα ανάπτυξης της λοίμωξης:

• Λήψη στεροειδών φαρμακευτικών σκευασμάτων
• Αν νοσείτε από HIV λοίμωξη ή AIDS
• Χημειοθεραπεία προς αντιμετώπιση του καρκίνου ή λήψη φαρμάκων που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα
• Αν είστε ηλικιωμένος ή πολύ νεαρός
• Κακή κατάσταση υγείας

Είναι σύνηθες τα βρέφη να πάσχουν από μυκωτική στοματίτιδα. Δε θεωρείται ανησυχητική κατάσταση, παρά μόνον στην περίπτωση που η λοίμωξη επιμένει άνω των 2 εβδομάδων.

Ο μύκητας Candida, μπορεί να προκαλέσει και λοιμώξεις από ζυμομύκητες στην περιοχή του κόλπου.

Οι σακχαροδιαβητικοί των οποίων τα επίπεδα σακχάρου είναι αυξημένα, διατρέχουν αυξημένη πιθανότητα προσβολής μυκωτικής στοματίτιδας, λόγω της περίσσειας ποσότητας σακχάρου που βρίσκεται στη σίελο, και η οποία δρα ως τροφή για τον μύκητα Candida.

Ακόμη και η υπερβολική δόση ή η μακροχρόνια λήψη αντιβιοτικών φαρμάκων, αυξάνουν τον κίνδυνο προσβολής από τη νόσο. Τα αντιβιοτικά σκευάσματα εξουδετερώνουν κάποια από τα υγιή βακτήρια, τα οποία βοηθούν στον περιορισμό ανάπτυξης του μύκητα Candida.

Άτομα με κακή εφαρμογή της τεχνητής οδοντοστοιχία, πιθανόν να παρουσιάσουν μυκωτική στοματίτιδα.


Συμπτώματα

Η μυκωτική στοματίτιδα εμφανίζεται ως έλκη με απαλή αφή και λευκή χροιά εντός του στόματος κι επί της γλώσσας. Κάτω από τη λευκή ουσία, υπάρχει ένας ερυθρός ιστός που μπορεί να αιμορραγήσει με μεγάλη ευκολία. Τα έλκη ενδέχεται να αυξηθούν σε μέγεθος κι αριθμό.


Σημεία κι εξετάσεις

Με μια απλή φυσική εξέταση του στόματος και της γλώσσας, ο ιατρός ή ο οδοντίατρός σας, μπορεί να διαγνώσει τη μυκωτική στοματίτιδα. Τα μυκωτικά αυτά έλκη διαθέτουν χαρακτηριστική όψη. Σε περίπτωση ασαφούς διάγνωσης , δύναται να διεξαχθούν οι ακόλουθες εξετάσεις προς ανίχνευση οργανισμών Candida:

• Μικροσκοπική εξέταση αποξυσμάτων του στόματος
• Καλλιέργεια των στοματικών ελκών

Θεραπεία

Τα βρέφη που πάσχουν από μυκωτική στοματίτιδα, συχνά ΔΕ χρήζουν θεραπευτικής αγωγής. Συνήθως η πάθηση υποχωρεί αυτόματα εντός 2 εβδομάδων.

Αν εμφανίσετε ήπια μυκωτική στοματίτιδα μετά τη λήψη αντιβιοτικής αγωγής, η κατανάλωση γιαουρτιού ή η λήψη οξεόφιλων κάψουλων, ενδέχεται να βοηθήσουν.

Χρησιμοποιήστε μαλακή οδοντόβουρτσα και ξεπλύνετε το στόμα σας με διάλυμα 3% υπεροξείδιο υδρογόνου.

Αν είστε σακχαροδιαβητικός, η σωστή ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου, ίσως να είναι και το μόνο απαιτείται για την ίαση της λοίμωξης.

Ο ιατρός σας, μπορεί να σας συνταγογραφήσει αντιμυκητιασικά στοματικά διαλύματα (νυστατίνη – αντιβιοτικό) ή παστίλιες (κλοτριμαζόλη), αν παρουσιάζετε σοβαρή μυκητώδης στοματίτιδα ή αν έχετε χαμηλό ανοσοποιητικό σύστημα. Τα άνωθεν συνήθως λαμβάνονται για 5 – 10 ημέρες. Σε περίπτωση που δεν σημειώνεται βελτίωση παρά τη λήψη αυτών, ο ιατρός σας θα σας συνταγογραφήσει άλλη αγωγή.

Αν η λοίμωξη εξαπλωθεί σε ολόκληρο το σώμα ή πάσχετε από HIV / AIDS, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ισχυρότερη φαρμακευτική αγωγή, όπως φλουκοναζόλη ή κετοκοναζόλη.


Πρόγνωση

Η συγκεκριμένη λοίμωξη στα βρέφη μπορεί να είναι επίπονη, αλλά σπάνια σοβαρή. Λόγω της δυσφορίας που προκαλεί, μπορεί να επηρεάσει τη λήψη τροφής. Αν η λοίμωξη δεν υποχωρήσει εντός 2 εβδομάδων, καλέστε έναν παιδίατρο.

Στους ενήλικες η λοίμωξη που εμφανίζεται στο στόμα είναι ιάσιμη. Ωστόσο η μακροχρόνια εξέλιξή της εξαρτάται από την κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος κι από την αιτία που το ανοσοποιητικό σύστημα υστερεί.


Επιπλοκές

Αν έχετε αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα (για παράδειγμα αν πάσχετε από HIV – θετικό ή λαμβάνεται χημειοθεραπεία), ο μύκητας Candida μπορεί να εξαπλωθεί σε ολόκληρο το σώμα, προκαλώντας λοίμωξη στον οισοφάγο (οισαφαγίτις), στον εγκέφαλο (μηνιγγίτις), στην καρδιά (ενδοκαρδίτις), στις αρθρώσεις (αρθρίτις) ή στους οφθαλμούς (ενδοφθαλμίτις).

Επικοινωνία με τον ιατρό σας

Καλέστε τον ιατρό σας σε περίπτωση που:

• Το βρέφος σας παρουσιάζει στοματικά έλκη από μύκητες για τουλάχιστον πάνω από 2 εβδομάδες
• Το βρέφος σας τρέφεται πτωχά λόγω των στοματικών ελκών
• Είστε έφηβος ή ενήλικας και τα έλκη που εμφανίσατε έχουν μύκητες
• Παρουσιάσετε δυσκολία κατάποσης ή άλγος
• Εμφανίσετε συμπτώματα μυκωτικής στοματίτιδας και είστε οροθετικοί (HIV), λαμβάνετε χημειοθεραπεία ή φαρμακευτικά σκευάσματα που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα.

Πρόληψη

Αν εμφανίζετε συχνά μυκωτική στοματίτιδα, ο ιατρός σας θα σας συστήσει να λάβετε σε τακτική βάση, αντιμυκητιασικά φαρμακευτικά σκευάσματα, ώστε να αποτραπούν ενδεχόμενες υποτροπές.

Αν το βρέφος που παρουσιάσει μυκωτική στοματίτιδα, θηλάζει ακόμη, συμβουλευτείτε τον ιατρό σας για τους τρόπους αποφυγής μελλοντικών λοιμώξεων, όπως αντιμυκητιασική φαρμακευτική αγωγή. Αποστειρώστε ή μη χρησιμοποιείται πιπίλες που δεν είναι κατάλληλες. Για τα βρέφη που τρέφονται με μπιμπερό, καλό θα ήταν να απαλλαγείτε από τις θηλές και να προμηθευτείτε καινούργιες, καθώς υποχωρεί σιγά σιγά η λοίμωξη.

Προς αποφυγή της HIV λοίμωξης, ακολουθείστε τις πρακτικές για ασφαλές ερωτική επαφή και τα διεθνή μέτρα προφύλαξης κατά την εργασία με παράγωγα αίματος.