Ορισμός

Στεφανιαία νόσος της καρδιάς είναι η στένωση των στεφανιαίων αρτηριών που τροφοδοτούν την καρδιά με αίμα και οξυγόνο. Η στεφανιαία νόσος είναι γνωστή και ως νόσος της στεφανιαίας αρτηρίας.

Δείτε επίσης:

• Έμφραγμα
• Ασταθής στηθάγχη


Εναλλακτικοί ορισμοί

Νόσος της στεφανιαίας αρτηρίας, Αθηρωματική καρδιακή νόσος, CHD, CAD


Αιτίες, περιστατικά και παράγοντες κινδύνου

Η στεφανιαία νόσος συνήθως οφείλεται στον σχηματισμό και εναπόθεση στο εσωτερικό τοίχωμα των στεφανιαίων αρτηριών λίπους και ενός υλικού που ονομάζεται πλάκα αθηρωμάτωσης. Αυτό προκαλεί στένωση του αυλού των αρτηριών. Καθώς οι στεφανιαίες αρτηρίες στενεύουν, η ροή του αίματος προς την καρδιά μπορεί να επιβραδυνθεί ή και να σταματήσει. Αυτό μπορεί να προκαλέσει πόνο στο στέρνο (σταθερή στηθάγχη), δύσπνοια, έμφραγμα και άλλα συμπτώματα.
Η στεφανιαία νόσος είναι η πρώτη αιτία θανάτου για άντρες και γυναίκες στις ΗΠΑ.

Πολλοί παράγοντες αυξάνουν την πιθανότητα καρδιακής νόσου:
• Οι άντρες στην ηλικία των 40 διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από τις γυναίκες για εμφάνιση στεφανιαίας νόσου. Όμως, καθώς οι γυναίκες μεγαλώνουν (ιδιαίτερα μετά την εμμηνόπαυση), ο κίνδυνος γι’ αυτές αυξάνει σχεδόν ανάλογα με εκείνον των ανδρών. Δείτε: Καρδιοπάθεια και γυναίκες
• Ατελή γονίδια (κληρονομικότητα) μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο. Είναι πιθανότερο να προσβληθείτε από τη νόσο αν κάποιος στην οικογένειά σας έχει ιστορικό καρδιοπάθειας – ειδικά πριν την ηλικία των 50 χρόνων. Ο κίνδυνος στεφανιαίας νόσου αυξάνει με την ηλικία.
• Ο διαβήτης είναι ισχυρός παράγοντας κινδύνου για καρδιοπάθεια.
• Η υψηλή αρτηριακή πίεση αυξάνει τον κίνδυνο για στεφανιαία νόσο και καρδιακή ανεπάρκεια.
• Μη φυσιολογικά επίπεδα χοληστερόλης: Η LDL (‘κακή’) χοληστερόλη πρέπει να είναι όσο γίνεται χαμηλότερη ενώ η ΗDL (‘καλή’) χοληστερόλη όσο υψηλότερη γίνεται.
• Το μεταβολικό σύνδρομο σχετίζεται με υψηλά επίπεδα τριγλυκεριδίων, υψηλή αρτηριακή πίεση, υπερβολική συγκέντρωση λίπους γύρω από τη μέση, και υψηλά επίπεδα ινσουλίνης. Άτομα που αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιοπάθειας.
• Η χρόνια νεφρική πάθηση μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο.
• Προϋπάρχουσα αρτηριοσκλήρυνση ή σκλήρυνση των αρτηριών σε άλλο σημείο του σώματος (παράδειγμα: εγκεφαλικό επεισόδιο και ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής) αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης στεφανιαίας νόσου.
• Άλλοι παράγοντες κινδύνου είναι η κατάχρηση αλκοόλ, η έλλειψη φυσικής άσκησης και το υπερβολικό άγχος.
Υψηλότερα από τα φυσιολογικά επίπεδα ενός αμινοξέος που ονομάζεται ομοκυστεΐνη, σχετίζονται επίσης με αυξημένο κίνδυνο εμφράγματος.


Συμπτώματα

Τα συμπτώματα μπορεί να είναι εμφανή αλλά ορισμένες φορές μπορεί να έχετε προσβληθεί από τη νόσο και να μην εμφανίζετε συμπτώματα.
Πόνος στο στέρνο ή δυσφορία (στηθάγχη) είναι το πιο σύνηθες σύμπτωμα. Τον πόνο αυτόν τον νιώθετε όταν δεν φθάνει στην καρδιά αρκετό αίμα και οξυγόνο. Το πόσο οξύς είναι ο πόνος διαφέρει από άτομο σε άτομο.
• Μπορεί να νιώθετε βάρος ή σφίξιμο στην καρδιά. Νιώθετε τον πόνο πίσω από το στέρνο αλλά και στον λαιμό, στους βραχίονες, το στομάχι ή ψηλά στην πλάτη.
• Ο πόνος συνήθως εκδηλώνεται κατά τη διάρκεια σωματικής προσπάθειας ή συναισθηματικής φόρτισης και φεύγει με την ανάπαυση ή με τη χρήση ενός φαρμάκου που ονομάζεται νιτρογλυκερίνη.
• Αλλά συμπτώματα είναι η δύσπνοια και η καταβολή δυνάμεων κατά τη διάρκεια σωματικής προσπάθειας.
Δείτε: Καρδιακή ανεπάρκεια – συμπτώματα καρδιακής ανεπάρκειας


Σημάδια και εξετάσεις

Η διάγνωση της στεφανιαίας νόσου γίνεται με διάφορες εξετάσεις. Συνήθως, ο γιατρός θα ζητήσει περισσότερες από μία εξετάσεις πριν καταλήξει σε διάγνωση.
Στις εξετάσεις περιλαμβάνονται:
• Ηλεκτροκαρδιογράφημα
• Τεστ κοπώσεως
• Σπινθηρογράφημα
• Αγγειογραφία με μαγνητική τομογραφία για την ανίχνευση ασβέστωσης στο εσωτερικό των αρτηριών – όσο περισσότερη η ασβέστωση τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος στεφανιαίας νόσου
• Αγγειογραφία με αξονική τομογραφία – μια μη παρεμβατική μέθοδος απεικόνισης των αρτηριών
• Ηχωμαγνητική αγγειογραφία
• Στεφανιογραφία /αγγειογραφία με καθετήρα - μια παρεμβατική μέθοδος για την αξιολόγηση των καρδιακών αρτηριών με τη χρήση ακτίνων X


Θεραπεία

Μπορεί να χρειαστεί να πάρετε ένα ή περισσότερα φάρμακα για την αντιμετώπιση της αρτηριακής πίεσης, του διαβήτη ή της υψηλής χοληστερόλης. Ακολουθήστε πιστά τις οδηγίες του γιατρού σας ώστε να προλάβετε τυχόν επιδείνωση της στεφανιαίας νόσου. Στόχοι της θεραπείας όσων πάσχουν από στεφανιαία νόσο πρέπει να είναι:
• LDL χοληστερόλη μικρότερη ή ίση με 100mg/dL
• Αιμογλοβίνη (HbA1c) μικρότερη ή ίση με 7%\
• Αρτηριακή πίεση μικρότερη ή ίση με 120/80 mmHg

H λήψη ασπιρίνης με ή χωρίς κλοπιδογρέλη (Plavix) βοηθά στην αποτροπή δημιουργίας θρόμβων αίματος στις αρτηρίες και μειώνει τον κίνδυνο εμφράγματος. Ρωτήστε τον γιατρό σας όμως αν πρέπει να τα παίρνετε.

Η θεραπεία εξαρτάται από τα συμπτώματα και τη σοβαρότητα της νόσου. Ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει ένα ή περισσότερα φάρμακα για τη θεραπεία της στεφανιαίας νόσου, όπως:
• Αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου αγγειοτασίνης (ΑCE) για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης και την προστασία της καρδιάς
• Β-αναστολείς για τη μείωση των καρδιακών παλμών, της αρτηριακής πίεσης και την οξυγόνωση της καρδιάς
• Αποκλειστές ασβεστίου που ξεκουράζουν τις αρτηρίες και μειώνουν την αρτηριακή πίεση και την άσκηση πίεσης στην καρδιά
• Διουρητικά για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης και την αντιμετώπιση της καρδιακής ανεπάρκειας
• Νιτρικά άλατα (όπως η νιτρογλυκερίνη) που σταματούν τον πόνο στο στήθος και βελτιώνουν την αιμάτωση της καρδιάς
• Στατίνες για τη μείωση της χοληστερόλης
ΠΟΤΕ ΜΗ ΔΙΑΚΟΠΤΕΤΕ ΑΠΟΤΟΜΑ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΑΥΤΑ. Συμβουλευτείτε πάντα τον γιατρό σας. Η απότομη διακοπή των φαρμάκων αυτών μπορεί να επιδεινώσει τη στηθάγχη σας ή να προκαλέσει έμφραγμα.

Οι μέθοδοι και οι χειρουργικές επεμβάσεις για την αντιμετώπιση της στεφανιαίας νόσου είναι:
• Αγγειοπλαστική και τοποθέτηση stent, που ονομάζεται διαδερμική στεφανιαία αγγειοπλαστική (PCI)
• Xειρουργική επέμβαση by-pass
• Μικροχειρουργική επέμβαση

Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής είναι πολύ σημαντική. Ο γιατρός σας πιθανόν θα σας συστήσει:
• Να αποφεύγετε ή να μειώσετε την κατανάλωση αλατιού (νατρίου)
• Να υιοθετήσετε ένα φιλικό προς την καρδιά διαιτολόγιο – φτωχό σε κορεσμένα ή τρανς λίπη και χοληστερόλη
• Να γυμνάζεστε συστηματικά και να διατηρείτε το σωστό βάρος
• Να διατηρείτε το σάκχαρο του αίματος υπό έλεγχο σε περίπτωση διαβήτη
• Να κόψετε το κάπνισμα


Πρόγνωση

Κάθε άνθρωπος αναρρώνει διαφορετικά. Κάποια άτομα μπορούν να διατηρήσουν μια υγιή ζωή αλλάζοντας τις διατροφικές τους συνήθειες, κόβοντας το κάπνισμα και λαμβάνοντας τα φάρμακα που θα τους συστήσει ο γιατρός τους. Άλλοι μπορεί να χρειαστούν χειρουργική επέμβαση ή αγγειοπλαστική.
Παρόλο που κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, η έγκαιρη διάγνωση της στεφανιαίας νόσου γενικά έχει καλή πρόγνωση.


Επιπλοκές

• Έμφραγμα
• Καρδιακή ανεπάρκεια
• Ασταθής στηθάγχη
• Αιφνίδιος θάνατος


Καλέστε τον γιατρό σας

Αν ανήκετε σε ομάδα υψηλού κινδύνου για στεφανιαία νόσο, συμβουλευτείτε τον γιατρό σας για τρόπους πρόληψης και πιθανή θεραπεία.
Καλέστε αμέσως τον γιατρό σας ή το 166 ή πηγαίνετε στο νοσοκομείο αν έχετε:
• Στηθάγχη
• Δύσπνοια
• Συμπτώματα εμφράγματος


Πρόληψη

Επισκέπτεσθε συχνά τον γιατρό σας.

Χρήσιμες συμβουλές για την πρόληψη της στεφανιαίας νόσου ή τη μείωση του κινδύνου εμφάνισής της:
• Αποφύγετε ή μειώστε το άγχος όσο περισσότερο μπορείτε.
• Μην καπνίζετε.
• Τρώτε ισορροπημένα γεύματα φτωχά σε λίπος και χοληστερόλη και πλούσια σε φρούτα και λαχανικά, καθημερινά.
• Γυμνάζεστε τακτικά. Αν το βάρος σας θεωρείται φυσιολογικό, γυμνάζεστε τουλάχιστον 30 λεπτά την ημέρα. Αν είστε υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, οι ειδικοί πιστεύουν ότι πρέπει να γυμνάζεστε 60-90 λεπτά την ημέρα.
• Κρατάτε την αρτηριακή σας πίεση κάτω από τα 130/80 mmHg αν πάσχετε από διαβήτη ή χρόνια νεφρική νόσο, και κάτω από τα 140/90 σε κάθε άλλη περίπτωση.
• Έχετε υπό έλεγχο την χοληστερόλη σας και το σάκχαρο του αίματος.

Λογική κατανάλωση αλκοόλ (ένα ποτήρι την ημέρα για τις γυναίκες, δύο για τους άντρες) μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών προβλημάτων. Αντίθετα, η μεγαλύτερη κατανάλωση μπορεί να βλάψει αντί να ωφελήσει.

Αν ανήκετε σε ομάδα υψηλού κινδύνου για στεφανιαία νόσο, ρωτήστε τον γιατρό σας μήπως πρέπει να παίρνετε μια ασπιρίνη την ημέρα ώστε να προλάβετε ένα έμφραγμα ή ένα εγκεφαλικό. Ενδέχεται να σας συστήσει χαμηλή δόση ασπιρίνης σε περίπτωση που το όφελος κριθεί υπέρτερο των πιθανών γαστρεντερικών παρενεργειών.

Οι νέες κατευθυντήριες γραμμές στην ιατρική δεν είναι πλέον υπέρ της θεραπείας με ορμονική υποκατάσταση, βιταμίνες Ε και C, αντιοξειδωτικά ή φολικό οξύ για την πρόληψη των καρδιοπαθειών. Η χρήση ορμονικής υποκατάστασης στις γυναίκες που πλησιάζουν την εμμηνόπαυση ή μετά από αυτήν είναι αμφιλεγόμενη αυτή τη στιγμή.

Ορισμός

Τενοντίτιδα είναι η φλεγμονή, ο ερεθισμός και το οίδημα ενός τένοντα, δηλαδή του ινώδους ιστού που συνδέει τους μύες με τα οστά. Σε πολλές περιπτώσεις, συνυπάρχει τενοντοπάθεια (εκφυλισμός του τένοντα).


Εναλλακτικοί ορισμοί

Ασβεστώδης τενοντίτιδα, Τενοντίτιδα Δικεφάλου

Αίτια, συχνότητα εμφάνισης και παράγοντες κινδύνου

Η τενοντίτιδα μπορεί να είναι αποτέλεσμα τραυματισμού, υπερβολικής κούρασης της περιοχής από συχνή χρήση ή και ηλικίας καθώς ο τένοντας χάνει με τα χρόνια την ελαστικότητά του. Παρατηρείται συχνά και σε άτομα με συστηματικές διαταραχές, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα ή ο διαβήτης.

Η τενοντίτιδα μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιονδήποτε τένοντα αλλά οι περιοχές που συνήθως προσβάλλονται είναι:
• Ο αγκώνας
• Η φτέρνα (Αχίλλειος τενοντίτιδα)
• Ο ώμος
• Ο καρπός


Συμπτώματα

• Πόνος και ευαισθησία του τένοντα, συνήθως κοντά σε άρθρωση
• Πόνος κατά τη διάρκεια της νύχτας
• Πόνος που επιδεινώνεται με την κίνηση ή τη σωματική δραστηριότητα


Ενδείξεις και εξετάσεις

Ο γιατρός σας θα ξεκινήσει με κλινική αξιολόγηση για να εξακριβώσει αν υπάρχει πόνος και ευαισθησία του τένοντα όταν ο μυς με τον οποίο συνδέεται υποβάλλεται σε αντίσταση. Υπάρχουν συγκεκριμένες ασκήσεις για τους διαφορετικούς τένοντες.
Ο τένοντας μπορεί να είναι ερεθισμένος ενώ το υπερκείμενο δέρμα είναι ζεστό και κόκκινο.


Θεραπεία

Στόχος της θεραπείας είναι η ανακούφιση από τον πόνο και η μείωση της φλεγμονής. Ξεκούραση ή ακινητοποίηση του τένοντα που πάσχει, βοηθά στην αποκατάσταση. Αυτό επιτυγχάνεται με τη χρήση ενός νάρθηκα ή ‘κηδεμόνα’ περιορισμού της χρήσης που αφαιρείται προοδευτικά. Η εφαρμογή ζεστών ή κρύων επιθεμάτων στην περιοχή μπορεί επίσης να βοηθήσει.

Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα , όπως η ασπιρίνη ή η ιμπουπροφένη, μπορεί να μειώσουν και τον πόνο και τη φλεγμονή. Ενέσεις με στεροειδή κατευθείαν στη θήκη που περιβάλλει τον τένοντα (που ονομάζεται έλυτρο) μπορεί επίσης να είναι αποτελεσματικές στον έλεγχο του πόνου ώστε να μπορεί να ξεκινήσει η φυσικοθεραπεία.

Οι ασκήσεις διάτασης και ισχυροποίησης του τένοντα και του μυός είναι απαραίτητες. Μπορούν να αποκαταστήσουν τη λειτουργική ικανότητα του τένοντα, να επιταχύνουν τη θεραπεία και να αποτρέψουν μελλοντική βλάβη.

Σπάνια, είναι απαραίτητη χειρουργική επέμβαση προκειμένου να αφαιρεθεί ο φλεγμονώδης ιστός γύρω από τον τένοντα.


Πρόγνωση

Τα συμπτώματα υποχωρούν με τη θεραπεία και την ανάπαυση. Αν ο τραυματισμός οφείλεται σε υπερβολική κούραση του σημείου, μπορεί να ενδείκνυται αλλαγή στις κινήσεις που κάνετε στη δουλειά, προκειμένου να μην επαναληφθεί το πρόβλημα.


Επιπλοκές

• Φλεγμονή που διαρκεί πολύ καιρό αυξάνει τον κίνδυνο περαιτέρω βλάβης, όπως η ρήξη (του τένοντα)
• Τα συμπτώματα της τενοντίτιδας επιστρέφουν


Καλέστε τον γιατρό σας

Ζητήστε να δείτε τον γιατρό σας αν σας παρουσιαστούν συμπτώματα τενοντίτιδας.


Πρόληψη

• Αποφεύγετε την επαναλαμβανόμενη κίνηση και την υπερβολική χρήση των βραχιόνων και των ποδιών.
• Διατηρείτε τους μύες σας δυνατούς και ευλύγιστους.
• Κάντε μια ελαφρά προθέρμανση σε χαλαρό ρυθμό πριν επιδοθείτε σε έντονη σωματική δραστηριότητα.

Ορισμός

Αν ένα οστό δεχθεί μεγαλύτερη πίεση από όση μπορεί να αντέξει, θα ραγίσει ή θα σπάσει. Το σπάσιμο οποιουδήποτε μεγέθους ονομάζεται κάταγμα. Αν το σπασμένο οστό τρυπήσει το δέρμα και προεξέχει, ονομάζεται ανοιχτό (σύνθετο) κάταγμα.
Το κάταγμα πίεσης (ράγισμα) είναι μια τριχοειδής σχισμή του οστού που αναπτύσσεται εξαιτίας επαναλαμβανόμενης και παρατεταμένης άσκησης βάρους στο σημείο αυτό.


Εναλλακτικοί ορισμοί

Οστό – σπασμένο, Κάταγμα, Κάταγμα πίεσης (ράγισμα)


Τι πρέπει να προσέξετε

Είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς ένα εξαρθρωμένο από ένα σπασμένο οστό. Ωστόσο και τα δύο είναι επείγοντα ιατρικά περιστατικά, και τα βήματα για τις πρώτες βοήθειες είναι τα ίδια.


Αιτίες

Οι ακόλουθες είναι συχνές αιτίες καταγμάτων:

• Πτώση από μεγάλο ύψος
• Αυτοκινητιστικά ατυχήματα
• Άμεσα χτυπήματα
• Κακοποίηση παιδιών
• Επαναλαμβανόμενη πίεση, όπως αυτή που προκαλείται από το τρέξιμο, μπορεί να προκαλέσει ράγισμα στο πόδι, τον αστράγαλο, την κνήμη ή το ισχίο.

Συμπτώματα

• Ένα εμφανώς μετατοπισμένο ή παραμορφωμένο μέλος ή άρθρωση
• Πρήξιμο και εκχύμωση ή αιμορραγία
• Οξύς πόνος
• Μούδιασμα και κνησμός
• Σχισμένο δέρμα και προεξέχον οστό
• Περιορισμένη κινητικότητα ή αδυναμία κίνησης του τραυματισμένου μέλους

Πρώτες βοήθειες

1. Ελέγξτε αν ο τραυματίας αναπνέει κανονικά. Αν είναι απαραίτητο, καλέστε το 166 και αρχίστε ασκήσεις ανάνηψης ή περιορισμού της αιμορραγίας.
2. Κρατήστε τον τραυματία ακίνητο και ήρεμο.
3. Εξετάστε τον τραυματία προσεκτικά για ενδεχόμενα πρόσθετα τραύματα.
4. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αν φθάσει γρήγορα η ιατρική βοήθεια, αφήστε το ιατρικό προσωπικό να αναλάβει τη φροντίδα του τραυματία.
5. Αν το οστό προεξέχει από το δέρμα, θα πρέπει να αντιμετωπισθεί άμεσα για να προληφθεί τυχόν μόλυνση. Μην αναπνέετε πάνω από την πληγή και μην δοκιμάσετε να την ψηλαφίσετε. Αν είναι δυνατόν, ξεπλύνετε ελαφρά το τραύμα για να αφαιρέσετε τυχόν βρώμα (χώμα κλπ.), αλλά μην τρίψετε δυνατά ή ρίξετε πολύ υγρό πάνω του. Καλύψτε το με αποστειρωμένους επιδέσμους.
6. Αν χρειάζεται, ακινητοποιήστε το σπασμένο οστό με νάρθηκα ή αναρτήρα. Πρόχειροι νάρθηκες γίνονται με μια εφημερίδα τυλιγμένη ρολό ή ένα κομμάτι ξύλο. Ακινητοποιήστε την περιοχή πάνω και κάτω από το τραυματισμένο οστό.
7. Εφαρμόστε παγοκύστες για τη μείωση του πόνου και του πρηξίματος.
8. Λάβετε μέτρα για να προλάβετε τυχόν σοκ. Ξαπλώστε κάτω τον τραυματία, ανασηκώστε του τα πόδια ώστε να είναι περίπου 30 εκ. ψηλότερα από το κεφάλι και καλύψτε τον με ένα παλτό ή μια κουβέρτα. Ωστόσο, ΜΗΝ μετακινήσετε τον τραυματία αν υποψιάζεστε τραύμα στο κεφάλι, τον αυχένα ή την πλάτη.

ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ

Ελέγξτε την κυκλοφορία του αίματος του τραυματία. Πιέστε σταθερά το δέρμα κάτω από το σημείο του κατάγματος. (Για παράδειγμα, αν το κάταγμα είναι στο πάνω μέρος του ποδιού, πιέστε το κάτω μέρος). Στην αρχή θα πρέπει να είναι άσπρο και σε δύο δευτερόλεπτα περίπου να γίνει ρόδινο. Αλλα σημάδια ανεπαρκούς κυκλοφορίας είναι το ωχρό ή κυανό δέρμα, το μούδιασμα ή ο κνησμός και η έλλειψη παλμού. Αν η κυκλοφορία είναι ανεπαρκής και το εκπαιδευμένο ιατρικό προσωπικό ΔΕΝ έρθει γρήγορα, προσπαθήστε να ευθυγραμμίσετε το τραυματισμένο μέλος σε θέση ανάπαυσης. Αυτό θα μειώσει το πρήξιμο, τον πόνο και τη βλάβη στους ιστούς από την έλλειψη αιμάτωσης.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑΣ

1. Τυλίξτε το τραύμα με ένα στεγνό καθαρό ύφασμα.
2. Αν η αιμορραγία συνεχίζεται, πιέστε δυνατά πάνω στο τραύμα. ΜΗΝ χρησιμοποιήσετε αιμοστατικό περίδεσμο (τουρνικέ) στα άκρα για να σταματήσετε την αιμορραγία εκτός κι αν απειλείται η ζωή του τραυματία από αυτήν.

Τι να ΜΗΝ κάνετε

• ΜΗΝ μετακινείτε τον τραυματία πριν σταθεροποιήσετε το σπασμένο οστό
• ΜΗΝ μετακινείτε άτομο με τραυματισμένο ισχίο, λεκάνη ή μηρό εκτός κι αν απολύτως απαραίτητο. Αν πρέπει να μετακινήσετε τον τραυματία σε ασφαλές σημείο, τραβήξτε τον από τα ρούχα (όπως οι ώμοι του πουκαμίσου, η ζώνη, ή τα μπατζάκια του παντελονιού).
• ΜΗΝ μετακινείτε άτομο που έχει πιθανόν τραυματιστεί στη σπονδυλική στήλη.
• ΜΗΝ δοκιμάζετε να επαναφέρετε ένα οστό στη σωστή θέση ή να του αλλάξετε θέση εκτός κι αν φαίνεται ότι εμποδίζεται η κυκλοφορία του αίματος.
• ΜΗΝ δοκιμάζετε να αποκαταστήσετε τη σπονδυλική στήλη στη σωστή θέση σε περίπτωση που δείχνει να έχει τραυματιστεί.
• ΜΗΝ δοκιμάζετε την κινητικότητα ενός οστού.

Καλέστε αμέσως ιατρική βοήθεια αν

Καλέστε ασθενοφόρο αν:

• Υπάρχει υποψία για κάταγμα στο κεφάλι, τον αυχένα ή την πλάτη.
• Υπάρχει υποψία για κάταγμα στο ισχίο, την λεκάνη ή τον μηρό.
• Δεν μπορείτε να ακινητοποιήσετε εντελώς το τραύμα επιτόπου μόνοι σας.
• Υπάρχει εκτεταμένη αιμορραγία.
• Μια περιοχή κάτω από την τραυματισμένη άρθρωση είναι ωχρή, κρύα, άκαμπτη ή κυανή.
• Υπάρχει οστό που προεξέχει από το δέρμα.

Ακόμα κι αν τα κατάγματα σε άλλα οστά μπορεί να μην αποτελούν επείγοντα ιατρικά περιστατικά, χρειάζονται και αυτά ιατρική φροντίδα. Καλέστε τον γιατρό σας και φροντίστε να σας δει.
Αν ένα παιδί δεν αντέχει πίεση ή βάρος σε ένα πόδι ή χέρι μετά από ατύχημα, ή αδυνατεί να το κινήσει, ή βλέπετε καθαρά ότι υπάρχει παραμόρφωση, πρέπει να υποψιαστείτε κάταγμα και να ζητήσετε ιατρική βοήθεια.


Πρόληψη

• Φοράτε προστατευτικά ενδύματα όταν κάνετε σκι, ποδηλασία, παγοδρομία ή συμμετέχετε σε σπορ που συνεπάγονται επαφή με άλλους. Τέτοια είναι τα κράνη, τα προστατευτικά των αγκώνων, των γονάτων και των κνημών.
• Δημιουργήστε ένα σπίτι ασφαλές για παιδιά. Φράξτε τις σκάλες και κρατάτε τα παράθυρα κλειστά.
• Διδάξτε τα παιδιά πώς να φροντίζουν μόνα για την ατομική τους ασφάλεια.
• Επιβλέπετε προσεκτικά τα παιδιά. Δεν υπάρχει υποκατάστατο της επίβλεψης, όσο ασφαλές κι αν είναι το περιβάλλον ή η περίσταση.
• Προλάβετε τις πτώσεις με τον μην στέκεστε όρθιοι πάνω σε καρέκλες, πάγκους ή άλλα ασταθή αντικείμενα. Απομακρύνετε χαλιά και καλώδια από το πάτωμα. Χρησιμοποιείτε χειρολαβές στις σκάλες και αντιολισθητικά χαλάκια στο μπάνιο. Αυτά τα μέτρα είναι ιδιαίτερα αναγκαία για τους ηλικιωμένους.

Ορισμός

Εξάρθρωση είναι όταν δύο οστά φεύγουν από τη θέση τους στο σημείο που συναντώνται, δηλαδή στην άρθρωση. Ένα εξαρθρωμένο οστό δεν είναι πλέον στη φυσιολογική του θέση. Επίσης, η εξάρθρωση μπορεί να προκαλέσει βλάβη και στους συνδέσμους και τα νεύρα.


Εναλλακτικοί ορισμοί

Μετατόπιση άρθρωσης


Τι πρέπει να προσέξετε

Είναι μάλλον δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς το εξαρθρωμένο από το σπασμένο οστό. Και τα δύο αποτελούν επείγοντα ιατρικά περιστατικά και απαιτούν τις ίδιες πρώτες βοήθειες. Οι βλάβες στους πέριξ συνδέσμους γενικά χρειάζονται 3 με 6 εβδομάδες για να αποκατασταθούν.

Αίτια

Οι εξαρθρώσεις συνήθως προκαλούνται από απότομη πρόσκρουση . Αυτό συμβαίνει μετά από χτύπημα, πτώση ή άλλο τραυματισμό της άρθρωσης.


Συμπτώματα

Μια μετατοπισμένη άρθρωση μπορεί να είναι:

• Εμφανώς εκτός κανονικής θέσης, αλλοιωμένη σε χρώμα ή παραμορφωμένη
• Περιορισμένης κινητικότητας
• Πρησμένη ή μελανιασμένη
• Πολύ επώδυνη, ιδιαίτερα αν προσπαθήσετε να την χρησιμοποιήσετε ή ρίξετε βάρος σε αυτήν

Το υπεξάρθρημα της κεφαλής της κερκίδας (nursemaid’s elbow) είναι μια μερική εξάρθρωση συνήθης στα νήπια. Η κύρια ένδειξη είναι η άρνηση να χρησιμοποιήσει το νήπιο τον βραχίονά του. Το περιστατικό αυτό μπορεί εύκολα να αντιμετωπιστεί στο ιατρείο χωρίς να είναι απαραίτητα το ακόλουθα βήματα πρώτων βοηθειών.



Πρώτες βοήθειες

1. Καλέστε ασθενοφόρο πριν αποφασίσετε να προσφέρετε τις πρώτες βοήθειες σε κάποιον με πιθανή εξάρθρωση, ιδιαίτερα αν το ατύχημα που προκάλεσε τη βλάβη αποτελεί απειλή για τη ζωή.
2. Αν υπήρξε σοβαρός τραυματισμός, ελέγξτε την αναπνοή και την κυκλοφορία του αίματος του τραυματία. Αν είναι απαραίτητο, αρχίστε ασκήσεις αναπνοής, ανάνηψης ή περιορισμού της αιμορραγίας.
3. Μην μετακινήσετε τον τραυματία αν πιστεύετε ότι έχει τραυματιστεί στο κεφάλι, την πλάτη ή τα πόδια. Κρατήστε τον ακίνητο και καθησυχάστε τον.
4. Αν το δέρμα έχει σχιστεί, λάβετε μέτρα ώστε να αποφευχθεί τυχόν μόλυνση. Μην αναπνέετε πάνω από την πληγή και μην την ψηλαφείτε. Αν είναι δυνατόν, ξεπλύνετε ελαφρά το τραύμα για να αφαιρέσετε τυχόν βρώμα (χώμα κλπ.), αλλά μην τρίβετε ή αγγίζετε. Καλύψτε την με αποστειρωμένους επιδέσμους.
5. Χρησιμοποιήστε νάρθηκα ή αναρτήρα στο τραύμα στη θέση που το βρήκατε. Μην μετατοπίζετε την άρθρωση. Ακινητοποιήστε τις περιοχές ψηλότερα και χαμηλότερα από την τραυματισμένη άρθρωση.
6. Ελέγξτε την κυκλοφορία του αίματος γύρω από το τραύμα, πιέζοντας σταθερά το δέρμα στο σημείο του τραύματος. Στην αρχή πρέπει να είναι άσπρο και σε δύο δευτερόλεπτα περίπου να ανακτήσει το χρώμα του.
7. Εφαρμόστε παγοκύστες για την ανακούφιση του πόνου και του πρηξίματος.
8. Λάβετε μέτρα για να προλάβετε τυχόν σοκ. Εκτός αν υπάρχει τραύμα στο κεφάλι, τον αυχένα ή την πλάτη, ξαπλώστε κάτω τον τραυματία, ανασηκώστε του τα πόδια ώστε να είναι περίπου 30 εκ. ψηλότερα από το κεφάλι και καλύψτε τον με ένα παλτό ή μια κουβέρτα.

Τι να ΜΗΝ κάνετε

• ΜΗΝ μετακινείτε τον τραυματία πριν σταθεροποιήσετε το τραύμα.
• ΜΗΝ μετακινείτε άτομο με τραυματισμένο ισχίο, λεκάνη ή μηρό εκτός κι αν απολύτως απαραίτητο. Αν είστε ο μοναδικός διασώστης και πρέπει να μετακινήσετε τον τραυματία σε ασφαλές σημείο, τραβήξτε τον από τα ρούχα.
• ΜΗΝ αποπειραθείτε να ισιώσετε ένα παραμορφωμένο οστό ή άρθρωση ή να του αλλάξετε θέση.
• ΜΗΝ δοκιμάσετε τη λειτουργικότητα ενός παραμορφωμένου οστού ή άρθρωσης.
• ΜΗΝ δώσετε στον τραυματία τίποτα από το στόμα.

Καλέστε αμέσως ιατρική βοήθεια

Καλέστε ασθενοφόρο αν το άτομο παρουσιάζει τα εξής:

• Εξακριβωμένη ή πιθανή εξάρθρωση ή σπασμένο οστό
• Εκτεταμένη αιμορραγία
• Μια περιοχή κάτω από το σημείο του τραύματος είναι ωχρή, κρύα, ιδρωμένη ή κυανή
• Σημάδια μόλυνσης όπως θερμότητα και ερυθρότητα στην περιοχή του τραύματος, πύον ή πυρετός
• Οστό που προεξέχει από το δέρμα

Πρόληψη

Πρόληψη ατυχημάτων στα παιδιά:

• Διδάξτε τα παιδιά πώς να φροντίζουν μόνα για την ατομική τους ασφάλεια.
• Δημιουργήστε ασφαλές περιβάλλον σε όλο το σπίτι.
• Προλάβετε τα πεσίματα, τοποθετώντας πορτάκια στις σκάλες και κρατώντας τα παράθυρα κλειστά και ασφαλισμένα.
• Επιβλέπετε προσεκτικά τα παιδιά. Δεν υπάρχει υποκατάστατο της επίβλεψης, όσο ασφαλές κι αν είναι το περιβάλλον ή η περίσταση.

Για την πρόληψη εξαρθρώσεων στους ενήλικες:

• Φοράτε προστατευτικά ενδύματα όταν συμμετέχετε σε σπορ που συνεπάγονται επαφή με άλλους.
• Μην στέκεστε όρθιοι πάνω σε καρέκλες, πάγκους ή άλλα ασταθή αντικείμενα.
• Απομακρύνετε τα χαλάκια από τα πάτωμα, ιδιαίτερα για τους ηλικιωμένους.

Για όλες τις ηλικιακές ομάδες:

• Έχετε πάντα πρόχειρο ένα κουτί πρώτων βοηθειών.
• Χρησιμοποιείτε αντιολισθητικά χαλάκια στο μπάνιο και αποφύγετε τα διάφορα έλαια για το μπάνιο.
• Βάλτε χειρολαβές στις σκάλες.
• Απομακρύνετε τα ηλεκτρικά καλώδια από τα πατώματα.

Ορισμός

Η ουρική αρθρίτιδα είναι μια μορφή αρθρίτιδας που αναπτύσσεται από τη συγκέντρωση ουρικού οξέος στις αρθρώσεις.
• Η οξεία ουρική αρθρίτιδα είναι μια επώδυνη ασθένεια που συνήθως προσβάλλει μια άρθρωση.
• Χρόνια ουρική αρθρίτιδα ονομάζουμε τις επαναλαμβανόμενες κρίσεις πόνου και φλεγμονής και αφορά περισσότερες από μία αρθρώσεις.


Εναλλακτικοί ορισμοί

Ουρική αρθρίτιδα – οξεία, Ουρική νόσος – οξεία, Υπερουριχαιμία, Τοφώδης ουρική αρθρίτιδα, Ποδάγρα – Ουρική αρθρίτιδα – χρόνια, Χρόνια Ουρική Αρθρίτιδα, Οξεία ουρική αρθρίτιδα, Οξεία ουρική νόσος

Αίτια, συχνότητα εμφάνισης και παράγοντες κινδύνου

Η ουρική αρθρίτιδα προκαλείται όταν τα επίπεδα του ουρικού οξέος στο σώμα σας είναι υψηλότερα από τα φυσιολογικά. Το σώμα σας μπορεί να παράγει πολύ ουρικό οξύ, ή να δυσκολεύεται να το αποβάλει . Αν υπάρξει μεγάλη συγκέντρωση ουρικού οξέος στο υγρό που περιβάλλει τις αρθρώσεις (αρθρικό υγρό), σχηματίζονται κρύσταλλοι. Οι κρύσταλλοι αυτοί προκαλούν οίδημα και φλεγμονή στην άρθρωση. Υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος δεν σημαίνουν απαραίτητα και ύπαρξη ουρικής αρθρίτιδας.
Το ακριβές αίτιο δεν είναι γνωστό. Η ουρική αρθρίτιδα μπορεί να είναι κληρονομική. Είναι συχνότερη στους άνδρες, στις εμμηνοπαυσιακές γυναίκες και στα άτομα που υπερκαταναλώνουν αλκοόλ. Άτομα που λαμβάνουν ορισμένα φάρμακα, όπως η υδροχλωροθειαζίδη και άλλα διουρητικά, μπορεί να εμφανίζουν υψηλότερες τιμές ουρικού οξέος στο αίμα.

Η ασθένεια μπορεί να προσβάλει άτομα που πάσχουν από:

• Διαβήτη
• Νεφρική νόσο
• Παχυσαρκία
• Δρεπανοκυτταρική αναιμία ή άλλη αιμολυτική αναιμία
• Λευχαιμία και συναφείς διαταραχές

Η ασθένεια μπορεί να προκύψει μετά τη λήψη φαρμάκων που δρουν για την αποβολή ουρικού οξέος από το σώμα.


Συμπτώματα

Συμπτώματα προσβολής οξείας ουρικής αρθρίτιδας:

• Τα συμπτώματα αναπτύσσονται ξαφνικά, σε μία ή περισσότερες αρθρώσεις.
• Οι αρθρώσεις του μεγάλου δακτύλου του ποδιού, του γόνατου και των αστραγάλων είναι εκείνες που προσβάλλονται συχνότερα.
• Ο πόνος συχνά ξεκινά τη νύχτα και είναι παλλόμενος (χτυπάει), εξοντωτικός έως αφόρητος.
• Η άρθρωση παρουσιάζει θερμότητα και ερυθρότητα. Πονάει στην επαφή (δεν αντέχει ούτε την κουβέρτα ή το σεντόνι πάνω της).
• Μπορεί να εμφανιστεί πυρετός.

Η κρίση μπορεί να υποχωρήσει σε μερικές ημέρες αλλά να επανέρχεται από καιρού εις καιρόν. Οι επόμενες κρίσεις συνήθως διαρκούν περισσότερο.

Μετά την πρώτη προσβολή από ουρική αρθρίτιδα, ο άνθρωπος δεν εμφανίζει συμπτώματα. Σε ορισμένους ανθρώπους μπορεί να μεσολαβήσουν μήνες ή και χρόνια πριν εμφανιστεί ξανά. Κάποιοι άλλοι μπορεί να αναπτύξουν χρόνια ουρική αρθρίτιδα, ενώ άλλοι να μην προσβληθούν ποτέ ξανά. Τα άτομα με χρόνια ουρική αρθρίτιδα αναπτύσσουν παραμορφώσεις ή απώλεια κινητικότητας στις αρθρώσεις που έχουν προσβληθεί. Θα έχουν πόνο στις αρθρώσεις και άλλα συμπτώματα τον περισσότερο χρόνο.

Οι τόφοι είναι σβώλοι ουρικών αλάτων που δημιουργούνται κάτω από το δέρμα γύρω από τις αρθρώσεις ή άλλα σημεία. Οι τόφοι συνήθως αναπτύσσονται μόνο αν ο ασθενής πάσχει από τη νόσο αρκετά χρόνια. Μετά από μια προσβολή ουρικής αρθρίτιδας, οι περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς θα προσβληθούν εκ νέου.


Ενδείξεις και εξετάσεις

Οι εξετάσεις διάγνωσης μπορεί να είναι:

• Καλλιέργεια αρθρικού υγρού (δείχνει τη συγκέντρωση κρυστάλλων ουρικού οξέος)
• Ουρικό οξύ στο αίμα
• Ακτινογραφίες άρθρωσης
• Βιοψία αρθρικού υγρού
• Ουρικό οξύ στα ούρα

Θεραπεία

Θεραπείες για την ξαφνική προσβολή ή έξαρση της ουρικής αρθρίτιδας:

• Ο γιατρός σας θα σας συστήσει τη λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (NSAIDs) όπως η ιμποπρουφένη, η ναπροξένη, ή η ινδομεθακίνη, αμέσως μόλις εκδηλωθούν τα συμπτώματα. Θα χρειαστεί να τα παίρνετε για 4 – 10 ημέρες.
• Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να σας χορηγήσει ισχυρά παυσίπονα όπως η κωδεΐνη, η υδροκοδόνη ή η οξυκοδόνη.
• Ένα συνταγογραφούμενο φάρμακο, η κολχικίνη, βοηθά στη μείωση του πόνου, του οιδήματος και της φλεγμονής.
• Το κορτικοστεροειδή φάρμακα μπορεί επίσης να είναι αποτελεσματικά. Ο γιατρός σας μπορεί να σας κάνει ένεση στεροειδών απευθείας στην άρθρωση για την ανακούφιση από τον πόνο.
• Ο πόνος συνήθως υποχωρεί εντός 12 ωρών από την έναρξη της θεραπείας και εξαφανίζεται τελείως εντός 48 ωρών.

Καθημερινή χρήση αλλοπουρινόλης (Zyloric) ή προμπενεσίδης μειώνουν τα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα. Ο γιατρός σας μπορεί να σας χορηγήσει τα φάρμακα αυτά αν:

• Παθαίνετε κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας αρκετές φορές τον χρόνο
• Εμφανίζετε ενδείξεις ουρικής αρθρίτιδας
• Παρουσιάζετε πέτρες ουρικού οξέος στα νεφρά

Κάποιες δίαιτες και αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορεί να βοηθήσουν στις κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας:

• Αποφεύγετε το αλκοόλ, τις αντσούγιες, τις σαρδέλες, τα έλαια, τη ρέγκα, τα εντόσθια (συκώτι, νεφρά και τα γλυκάδια), τα ξερά φασόλια και τον αρακά, τις σάλτσες κρέατος, τα μανιτάρια, το σπανάκι, τα σπαράγγια, το κουνουπίδι, τον ζωμό κρέατος και τη μαγιά.
• Περιορίστε την ποσότητα του κρέατος που καταναλώνετε σε κάθε γεύμα.
• Αποφεύγετε τις λιπαρές τροφές όπως τα ντρέσινγκ για σαλάτες, τα παγωτά και τα τηγανητά.
• Καταναλώνετε αρκετούς υδατάνθρακες.
• Αν θέλετε να χάσετε βάρος, χάστε το αργά. Η γρήγορη απώλεια βάρους μπορεί να δημιουργήσει πέτρες ουρικού οξέος στα νεφρά.

Πρόγνωση

Η αποτελεσματική θεραπεία των οξέων κρίσεων επιτρέπει σε έναν άνθρωπο να ζήσει ομαλά. Ωστόσο, η οξεία μορφή αυτής της ασθένειας μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια ουρική αρθρίτιδα.



Επιπλοκές

• Χρόνια ουρική αρθρίτιδα
• Πέτρες στα νεφρά
• Εναπόθεση ουρικών αλάτων στα νεφρά, που οδηγεί σε χρόνια νεφρική ανεπάρκεια

Πότε να καλέσετε τον γιατρό σας

Ζητήστε να δείτε τον γιατρό σας αν εμφανίζετε συμπτώματα οξεία ουρικής αρθρίτιδας.


Πρόληψη

Η ίδια η ασθένεια μπορεί να μην προλαμβάνεται αλλά μπορείτε να αποφύγετε πράγματα που πυροδοτούν την εμφάνιση των συμπτωμάτων. Περιορίστε την κατανάλωση αλκοόλ και ακολουθείτε δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε πουρίνες.

Ορισμός

Μια δισκοκήλη (μετατόπιση κατ’ επολίσθηση δίσκου) παρουσιάζεται όταν ασκείται πίεση σε ολόκληρο ή σε τμήμα ενός μεσοσπονδυλίου δίσκου, με αποτέλεσμα τη μετατόπισή του και την προβολή τμήματός του. Αυτό με τη σειρά του ασκεί πίεση στα γειτονικά νεύρα.


Εναλλακτικοί ορισμοί

Οσφυϊκή ριζοπάθεια, αυχενική ριζοπάθεια, κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου, πρόπτωση μεσοσπονδυλίου δίσκου, δισκοπάθεια, ρήξη δίσκου, σχηματισμός κήλης εκ του πηκτοειδή πυρήνα.


Αίτια, συχνότητα και παράγοντες κινδύνου

Τα οστά (σπόνδυλοι) της σπονδυλικής στήλης επεκτείνονται κατά μήκος της ράχης και συνδέουν το κρανίο με τη λεκάνη. Τα οστά αυτά προστατεύουν τα νεύρα που εξέρχονται από τον εγκέφαλο και οδεύουν κατά μήκος της ράχης, σχηματίζοντας τον νωτιαίο μυελό. Νευρικές ρίζες ονομάζουμε μεγάλα νεύρα που διακλαδώνονται εκτός του νωτιαίου μυελού κι εξέρχονται από την σπονδυλική στήλη δια των διαστημάτων μεταξύ των σπονδύλων.

• Οι ραχιαίοι σπόνδυλοι χωρίζονται από δίσκους που εμπεριέχουν μια μαλακή, ζελατινώδη ουσία. Οι δίσκοι αυτοί καλύπτουν το διάστημα μεταξύ των σπονδύλων κι απορροφούν τους κραδασμούς της σπονδυλικής στήλης
• Οι δίσκοι μπορεί να μετατοπιστούν ή να υποστούν ρήξη ως αποτέλεσμα τραύματος ή υπέρμετρης άσκησης. Όταν συμβεί αυτό, τα νεύρα τις σπονδυλικής στήλης ενδέχεται να συμπιεστούν, κάτι που προκαλεί πόνο, αιμωδία ή αίσθηση αδυναμίας.
• Το κατώτερο τμήμα (οσφυϊκή χώρα) της σπονδυλικής στήλης είναι το πλέον συνηθισμένο σημείο όπου παρατηρούνται οι περισσότερες μετατοπίσεις δίσκων. Οι δίσκοι της αυχενικής χώρας (τραχηλικοί) επηρεάζονται στο 8% των περιπτώσεων, ενώ οι δίσκοι που βρίσκονται άνω και κεντρικά (θωρακικοί), σπάνια παρουσιάζουν πρόβλημα.

Η ριζοπάθεια αναφέρεται σε οποιαδήποτε πάθηση που επηρεάζει τις νευρικές ρίζες. Ένας μετατοπισμένος δίσκος αποτελεί μία από τις αιτίες της ριζοπάθειας (ισχιαλγία).

Οι μετατοπίσεις των δίσκων (δισκοκήλες) παρατηρούνται πιο συχνά σε μεσήλικες και ηλικιωμένους άνδρες και κυρίως σε αυτούς που συμμετέχουν σε έντονη σωματική δραστηριότητα. Άλλοι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν οποιαδήποτε (εκ γενετής) συγγενής κατάσταση, η οποία μπορεί να επηρεάσει το μέγεθος του οσφυϊκού νωτιαίου σωλήνα.


Συμπτώματα

Ο πόνος στο κατώτερο τμήμα της ράχης ή στην περιοχή του αυχένα, μπορεί να ποικίλλει σημαντικά. Μπορεί να εμφανιστεί ως ήπια μυρμηκίαση, έναν αμβλύ πόνο ή ως μία παλλόμενη αίσθηση καύσου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο πόνος μπορεί να είναι τόσο οξύς που καθιστά την κίνηση αδύνατη. Μπορεί επίσης να παρουσιαστεί αιμωδία.

Τις περισσότερες φορές, ο πόνος επικεντρώνεται στη μία πλευρά του σώματος.

• Όταν μετατοπίζεται ένας οσφυϊκός δίσκος, μπορεί να νιώσετε έναν οξύ πόνο σε ένα τμήμα του ποδιού, του ισχίου ή των γλουτών κι αιμωδία σε άλλες περιοχές. Μπορεί επίσης να παρουσιαστούν συμπτώματα στο πίσω μέρος της γάμπας ή στο πέλμα και να νιώσετε αδυναμία στο προσβεβλημένο πόδι.
• Σε μετατόπιση αυχενικού δίσκου, μπορεί να αισθανθείτε πόνο κατά την κίνηση του αυχένα, βαθύ πόνο κοντά ή επάνω από την ωμοπλάτη, ή πόνο που αντανακλά στο βραχίονα, στο αντιβράχιο ή (σπανίως) στα δάχτυλα.

Συχνά ο πόνος ξεκινάει ήπια και δύναται να οξυνθεί:

• Με την όρθια ή καθιστή στάση
• Κατά τη διάρκεια της νύχτας
• Με το φτέρνισμα, το βήχα ή το γέλιο
• Αφότου σκύψετε προς τα πίσω ή περπατήσετε περισσότερο από μερικά μέτρα, κυρίως σε περιπτώσεις όπου ο πόνος οφείλετε σε σπονδυλική στένωση

Μπορεί επίσης να αισθανθείτε αδυναμία σε συγκεκριμένους μύες. Κάποιες φορές, αυτό μπορεί να περάσει απαρατήρητο έως ότου εξεταστείτε από τον ιατρό σας. Σε άλλες περιπτώσεις, μπορεί να παρατηρήσετε ότι δυσκολεύεστε να σηκώσετε το πόδι ή το χέρι σας, να σταθείτε στα δάχτυλα των ποδιών σας στη μία σας πλευρά, να σφίξετε έντονα μια γροθιά σας, καθώς και να εμφανίσετε άλλα προβλήματα.

Η αίσθηση του πόνου, της αιμωδίας ή αδυναμίας συχνά υποχωρεί ή βελτιώνεται σημαντικά με την πάροδο του χρόνου.


Σημεία και παρα-κλινικές και εξετάσεις

Μια φυσική εξέταση κι ένα ιστορικό πόνου μπορεί να αρκούν για την διάγνωση μετατοπισμένου δίσκου. Μια νευρολογική εξέταση δίνει την δυνατότητα να αξιολογηθούν τα αντανακλαστικά, η αίσθηση και η δύναμη των μυών. Συχνά, μια εξέταση της σπονδυλικής στήλης θα αποκαλύψει μείωση της κύρτωσης της σπονδυλικής στήλης στην εμπλεκόμενη περιοχή.

Πόνος στο πόδι που εμφανίζεται σε κατακεκλιμένη θέση, όταν σηκώσετε κατακόρυφα το πόδι σας, υποδεικνύει μετατόπιση οσφυϊκού δίσκου.

Μια εξέταση διάτρητης συμπίεσης - σημείο Spurling πραγματοποιείται για τη διάγνωση της αυχενικής ριζοπάθειας. Κατά την διάρκεια της εξέτασης, θα κληθείτε να λυγίσετε το κεφάλι σας προς τα εμπρός (υπερέκταση) και προς τα πλάγια, ενώ ο ιατρός ασκεί ελαφρά πίεση (συμπίεση) προς τα κάτω στην κορυφή του κεφαλιού σας. Η εμφάνιση αυξανόμενου πόνος ή αιμωδίας κατά τη διάρκεια της εξέταση, συνήθως αποτελεί ένδειξη αυχενικής ριζοπάθειας.


Διαγνωστικές Εξετάσεις

• Η ακτινογραφία της σπονδυλικής στήλης μπορεί να αποκλείσει άλλες παθήσεις που προκαλούν πόνο στη ράχη ή τον αυχένα. Παρά ταύτα, είναι αδύνατον να διαγνωσθεί μια μετατόπιση δίσκου (δισκοκήλη) με αυτήν την εξέταση και μόνο.
• Η μαγνητική τομογραφία σπονδυλικής στήλης ή η αξονική τομογραφία σπονδυλικής στήλης θα δείξουν συμπίεση του νωτιαίου σωλήνα στο σημείο του μετατοπισμένου δίσκου.
• Η ηλεκτρομυογραφία (EMG) μπορεί να αναδείξει την ακριβή νευρική ρίζα που εμπλέκεται.
• Εξέταση ταχύτητας νευρικής αγωγιμότητας, μπορεί επίσης να διεξαχθεί
• Το μυελόγραμμα μπορεί να αποκαλύψει το μέγεθος και το σημείο του μετατοπισμένου δίσκου.

Θεραπεία

Ως αρχική θεραπευτική αγωγή για τη μετατόπιση δίσκου (δισκοκήλη), ενδείκνυται μια σύντομη περίοδος ανάπαυσης και λήψη παυσίπονων κι αντιφλεγμονώδων φαρμάκων, ακολουθούμενη από φυσιοθεραπεία. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η αγωγή αυτή επαρκεί για την αποκατάσταση του προβλήματος. Σε λίγες περιπτώσεις θα χρειαστεί περαιτέρω αγωγή, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει έκχυση στεροειδών ή και εγχείρηση.


Φάρμακα

Μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και ναρκωτικά παυσίπονα χορηγούνται σε ασθενείς που λόγω τραυματισμού (π.χ. από τροχαίο ατύχημα ή άρση μεγάλου βάρους), πάσχουν από αιφνίδια μετατόπιση δίσκου που συνοδεύεται από έντονο πόνο στην πλάτη / ράχη και στο πόδι.

Εάν εμφανίσετε σπασμούς στην πλάτη, θα σας χορηγηθούν μυοχαλαρωτικά. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να χορηγηθούν στεροειδή, είτε σε μορφή δισκίου είτε ενδοφλέβια.

Τα μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα χορηγούνται για την αντιμετώπιση του πόνου και λαμβάνονται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Εάν ο πόνος δεν υποχωρήσει, δύναται να χορηγηθούν και ναρκωτικά παυσίπονα για την καταπολέμηση του.

Αλλαγές στον τρόπο ζωής

Η σωστή διατροφή και η σωματική άσκηση είναι ζωτικής σημασίας στην εξομάλυνση του πόνου της πλάτης σε υπέρβαρους ασθενείς.

Η σωματική άσκηση είναι σημαντική για οποιονδήποτε εμφανίζει δισκοπάθεια. Ο φυσιοθεραπευτής σας θα υποδείξει τον κατάλληλο τρόπο ύψωσης αντικειμένων, βάδισης, ντυσίματος και διεκπεραίωσης των δραστηριοτήτων σας. Στόχος είναι η ενδυνάμωση των μυών που βοηθούν στη στήριξη της σπονδυλικής στήλης. Επίσης, θα ενημερωθείτε για την ευελιξία της σπονδυλικής στήλης και των κάτω σκελών.


Ενέσεις

Η έκχυση στεροειδών στην περιοχή του μετατοπισμένου δίσκου μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση του πόνου για αρκετούς μήνες. Οι εκχύσει αυτές μειώνουν το σχηματισμό οιδήματος γύρω από τον δίσκο κι ανακουφίζουν πολλά από τα συμπτώματα. Οι ενέσεις στην σπονδυλική στήλη γίνονται συνήθως σε εξω-νοσοκομειακή βάση και με τη βοήθεια ακτινογραφιών ή ακτινοσκόπησης, ώστε να εντοπιστεί η περιοχή που απαιτείται η ένεση.


Χειρουργική Επέμβαση

Στις λίγες περιπτώσεις όπου τα συμπτώματα δεν υποχωρούν μετά τις προαναφερθείσες θεραπευτικές αγωγές, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να αποτελεί θεραπεία εκλογής.


Συμβουλευτείτε το θεράποντα ιατρό σας για το ποια θεραπευτική αγωγή είναι κατάλληλη για εσάς.



Πρόγνωση

Οι περισσότεροι ασθενείς παρουσιάζουν βελτίωση με τη θεραπεία . Μόνο ένα μικρό ποσοστό ενδέχεται να συνεχίσει να έχει χρόνιους πόνους στην πλάτη ακόμα και μετά την αγωγή.

Μπορεί να περάσουν μερικοί μήνες ή κι ένα έτος (ή και περισσότερο) έως ότου μπορέσετε να επαναλάβετε τις δραστηριότητες σας χωρίς την παρουσία πόνου ή έντασης στην πλάτη. Άνθρωποι των οποίων η εργασία τους απαιτεί την άρση μεγάλου βάρους ή γενικά προκαλεί υπερένταση στην πλάτη, ίσως να πρέπει να σκεφτούν την αλλαγή επαγγέλματος, ώστε να αποφύγουν επαναλαμβανόμενους τραυματισμούς στην πλάτη.

Επιπλοκές

• Μακροχρόνιοι πόνοι στη ράχη
• Απώλεια της κίνησης ή της αίσθησης των ισχίων ή των ποδιών
• Απώλεια της λειτουργίας των εντέρων και της ουροδόχου κύστης και της αφόδευσης
• Μόνιμη βλάβη του νωτιαίου μυελού (πολύ σπάνια)

Επικοινωνία με τον ιατρό σας

Καλέστε τον ιατρό σας αν:

• Παρουσιαστεί επίμονος κι έντονος πόνος στη ράχη
• Αισθανθείτε αιμωδία, απώλεια της κίνησης, αδυναμία, ή αλλαγές στην λειτουργία των εντέρων και της ουροδόχου κύστης και της αφόδευσης.

Πρόληψη

Η σωστή στάση εργασίας και άσκησης, οι κατάλληλες τεχνικές άρσης βάρους και ο έλεγχος του σωματικού σας βάρους μπορεί να βοηθήσουν ώστε να αποφύγετε τραυματισμούς στην πλάτη.

Μερικοί ιατροί συνιστούν την χρήση κηδεμόνων πλάτης, ως υποβοήθηση της σπονδυλικής στήλης. Τέτοιοι κηδεμόνες μπορούν να συντελέσουν στην αποφυγή τραυματισμών, στις περιπτώσεις όπου η εργασία σας απαιτεί να σηκώνετε βαριά αντικείμενα, όμως η υπέρμετρη χρήση τους μπορεί να αποδυναμώσει τους κοιλιακούς και τους μύες της πλάτης, επιβαρύνοντας ουσιαστικά το πρόβλημα