Ορισμός

Ο καρκίνος της νεφρικής πυέλου ή του ουρητήρα αναπτύσσεται στην περιοχή της νεφρικής πυέλου ή στο σωλήνα που μεταφέρει τα ούρα απο τους νεφρούς στην ουροδόχο κύστη.



Εναλλακτικές ονομασίες

Καρκίνος του μεταβατικού επιθηλίου της νεφρικής πυέλου ή του ουρητήρα


Αίτια, επίπτωση, και παράγοντες κινδύνου

Καρκίνος μπορεί να αναπτυχθεί στο σύστημα συλλογής των ούρων, αλλά είναι ασυνήθης. Συνολικά, ο καρκίνος της νεφρικής πυέλου και του ουρητήρα υπολογίζεται ότι δεν υπερβαίνει το 5% όλων των καρκίνων των νεφρών και των ανώτερης αποχετευτικής μοίρας του ουροποιητικού συστήματος. Προσβάλλει συχνότερα τους άνδρες από ότι τις γυναίκες, και εμφανίζεται πιο συχνά σε ηλικία μεγαλύτερη των 65 ετών.

Οι όγκοι της νεφρικής πυέλου και του ουρητήρα είναι συνήθως καρκίνοι του μεταβατικού επιθηλίου. Περίπου 10% αποτελούν καρκινώματα από πλακώδη κύτταρα.

Τα αίτια αυτού του τύπου καρκίνου δεν είναι πλήρως γνωστά. Ο μακροχρόνιος ερεθισμός των νεφρών από επιβλαβείς ουσίες που αποβάλλονται με τα ούρα ενδέχεται να αποτελεί έναν αιτιολογικό παράγοντα. Αυτός ο ερεθισμός μπορεί να προκληθεί από:
• διάμεση νεφροπάθεια οφειλόμενη σε αναλγητικά
• έκθεση σε συγκεκριμένες χρωστικές και χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στη βυρσοδεψία, την υφαντουργία, την παραγωγή πλαστικών και προϊόντων από καουτσούκ
• το κάπνισμα
• ασθενείς με ιστορικό καρκίνου της ουροδόχου κύστης βρίσκονται, επίσης, σε κίνδυνο.



Συμπτώματα

• πόνος στη νεφρική χώρα
• αιματουρία
• αίσθημα καύσου, πόνος, ή δυσφορία κατά την ούρηση
• σκοτεινόχρωμα, ή καστανόχρωμα ούρα
• καταβολή
• οσφυαλγία (οσφυϊκός πόνος)
• νυχτουρία
• απώλεια βάρους
• συχνουρία ή τεινεσμός
• δυσουρία
• καθυστέρηση στην έναρξη της ούρησης



Σημεία και διαγνωστικές εξετάσεις

Ο ιατρός θα προβεί σε ψηλάφηση την κοιλίας. Σπάνια ανευρίσκεται όγκος (μάζα) ή διογκωμένος νεφρός. Ο ασθενής ενδέχεται να έχει αιματουρία. Η γενική εξέταση αίματος μπορεί να δείξει την ύπαρξη αναιμίας.

Καρκινικά κύτταρα ενδέχεται να διαπιστωθούν στις ακόλουθες εξετάσεις:
• κυτταρολογική εξέταση ούρων που πραγματοποιείται μετά λήψη δείγματος με κυστεοσκόπηση
• κυτταρολογική εξέταση δείγματος ούρων από ελεύθερη ούρηση

Όγκοι, ή σημεία απόφραξης των ουροφόρων οδών, μπορούν να εμφανιστούν σε:
• υπολογιστική τομογραφία (αξονική) κοιλίας
• ενδοφλέβια πυελογραφία
• υπερηχογράφημα
• μαγνητική τομογραφία κοιλίας
• σπινθηρογράφημα νεφρών

Η απλή ακτινογραφία, η υπολογιστική ή η μαγνητική τομογραφία άλλων περιοχών του σώματος ενδέχεται να καταδείξουν διασπορά του καρκίνου από τους νεφρούς.



Θεραπεία

Τον θεραπευτικό στόχο αποτελεί η εξάλειψη του καρκίνου.

Η χειρουργική αφαίρεση ολόκληρου ή τμήματος του νεφρού (νεφρεκτομή) συστήνεται, συνήθως, σε περίπτωση καρκινώματος. Ενδέχεται να περιλαμβάνει την αφαίρεση μέρους της ουροδόχου κύστης και των ιστών που την περιβάλλουν, ή των περιοχικών λεμφαδένων. Αν ο όγκος εντοπίζεται στον ουρητήρα, είναι πιθανό να αφαιρεθεί με διατήρηση του σύστοιχου νεφρού.

Σε περίπτωση διασποράς του καρκίνου εκτός του νεφρού ή του ουρητήρα, χρησιμοποιείται συχνά χημειοθεραπεία. Καθότι αυτοί οι όγκοι είναι συχνά όμοιοι με μορφές καρκίνου της ουροδόχου κύστης, αντιμετωπίζονται θεραπευτικά με τον ίδιο τύπο χημειοθεραπείας.


Πορεία- πρόγνωση

Η έκβαση ποικίλει ανάλογα με την εντόπιση του όγκου και από την ενδεχόμενη διασπορά του. Καρκίνος που περιορίζεται εντός του νεφρού ή του ουρητήρα μπορεί να θεραπευτεί χειρουργικά.

Καρκίνος που έχει επεκταθεί και σε άλλα όργανα είναι, συνήθως, ανίατος. Υπάρχουν, ωστόσο, εξαιρέσεις.



Επιπλοκές

• νεφρική ανεπάρκεια
• τοπική επέκταση του όγκου με επιδείνωση του πόνου
• διασπορά του καρκίνου


Πότε να επικοινωνήσετε με τον ιατρό σας

Επικοινωνήστε με τον ιατρό σας αν εμφανίσετε κάποιο από τα συμπτώματα που προαναφέρθηκαν.



Πρόληψη

• Ακολουθείτε πιστά τις συμβουλές του ιατρού σας αναφορικά με τη φαρμακευτική αγωγή, συμπεριλαμβανομένων των σκευασμάτων που χορηγούνται άνευ ιατρικής συνταγής.
• Διακόψτε το κάπνισμα.
• Χρησιμοποιείτε προστατευτικό εξοπλισμό αν πρόκειται να εκτεθείτε σε νεφροτοξικές ουσίες.

Ορισμός

Μια δισκοκήλη (μετατόπιση κατ’ επολίσθηση δίσκου) παρουσιάζεται όταν ασκείται πίεση σε ολόκληρο ή σε τμήμα ενός μεσοσπονδυλίου δίσκου, με αποτέλεσμα τη μετατόπισή του και την προβολή τμήματός του. Αυτό με τη σειρά του ασκεί πίεση στα γειτονικά νεύρα.


Εναλλακτικοί ορισμοί

Οσφυϊκή ριζοπάθεια, αυχενική ριζοπάθεια, κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου, πρόπτωση μεσοσπονδυλίου δίσκου, δισκοπάθεια, ρήξη δίσκου, σχηματισμός κήλης εκ του πηκτοειδή πυρήνα.


Αίτια, συχνότητα και παράγοντες κινδύνου

Τα οστά (σπόνδυλοι) της σπονδυλικής στήλης επεκτείνονται κατά μήκος της ράχης και συνδέουν το κρανίο με τη λεκάνη. Τα οστά αυτά προστατεύουν τα νεύρα που εξέρχονται από τον εγκέφαλο και οδεύουν κατά μήκος της ράχης, σχηματίζοντας τον νωτιαίο μυελό. Νευρικές ρίζες ονομάζουμε μεγάλα νεύρα που διακλαδώνονται εκτός του νωτιαίου μυελού κι εξέρχονται από την σπονδυλική στήλη δια των διαστημάτων μεταξύ των σπονδύλων.

• Οι ραχιαίοι σπόνδυλοι χωρίζονται από δίσκους που εμπεριέχουν μια μαλακή, ζελατινώδη ουσία. Οι δίσκοι αυτοί καλύπτουν το διάστημα μεταξύ των σπονδύλων κι απορροφούν τους κραδασμούς της σπονδυλικής στήλης
• Οι δίσκοι μπορεί να μετατοπιστούν ή να υποστούν ρήξη ως αποτέλεσμα τραύματος ή υπέρμετρης άσκησης. Όταν συμβεί αυτό, τα νεύρα τις σπονδυλικής στήλης ενδέχεται να συμπιεστούν, κάτι που προκαλεί πόνο, αιμωδία ή αίσθηση αδυναμίας.
• Το κατώτερο τμήμα (οσφυϊκή χώρα) της σπονδυλικής στήλης είναι το πλέον συνηθισμένο σημείο όπου παρατηρούνται οι περισσότερες μετατοπίσεις δίσκων. Οι δίσκοι της αυχενικής χώρας (τραχηλικοί) επηρεάζονται στο 8% των περιπτώσεων, ενώ οι δίσκοι που βρίσκονται άνω και κεντρικά (θωρακικοί), σπάνια παρουσιάζουν πρόβλημα.

Η ριζοπάθεια αναφέρεται σε οποιαδήποτε πάθηση που επηρεάζει τις νευρικές ρίζες. Ένας μετατοπισμένος δίσκος αποτελεί μία από τις αιτίες της ριζοπάθειας (ισχιαλγία).

Οι μετατοπίσεις των δίσκων (δισκοκήλες) παρατηρούνται πιο συχνά σε μεσήλικες και ηλικιωμένους άνδρες και κυρίως σε αυτούς που συμμετέχουν σε έντονη σωματική δραστηριότητα. Άλλοι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν οποιαδήποτε (εκ γενετής) συγγενής κατάσταση, η οποία μπορεί να επηρεάσει το μέγεθος του οσφυϊκού νωτιαίου σωλήνα.


Συμπτώματα

Ο πόνος στο κατώτερο τμήμα της ράχης ή στην περιοχή του αυχένα, μπορεί να ποικίλλει σημαντικά. Μπορεί να εμφανιστεί ως ήπια μυρμηκίαση, έναν αμβλύ πόνο ή ως μία παλλόμενη αίσθηση καύσου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο πόνος μπορεί να είναι τόσο οξύς που καθιστά την κίνηση αδύνατη. Μπορεί επίσης να παρουσιαστεί αιμωδία.

Τις περισσότερες φορές, ο πόνος επικεντρώνεται στη μία πλευρά του σώματος.

• Όταν μετατοπίζεται ένας οσφυϊκός δίσκος, μπορεί να νιώσετε έναν οξύ πόνο σε ένα τμήμα του ποδιού, του ισχίου ή των γλουτών κι αιμωδία σε άλλες περιοχές. Μπορεί επίσης να παρουσιαστούν συμπτώματα στο πίσω μέρος της γάμπας ή στο πέλμα και να νιώσετε αδυναμία στο προσβεβλημένο πόδι.
• Σε μετατόπιση αυχενικού δίσκου, μπορεί να αισθανθείτε πόνο κατά την κίνηση του αυχένα, βαθύ πόνο κοντά ή επάνω από την ωμοπλάτη, ή πόνο που αντανακλά στο βραχίονα, στο αντιβράχιο ή (σπανίως) στα δάχτυλα.

Συχνά ο πόνος ξεκινάει ήπια και δύναται να οξυνθεί:

• Με την όρθια ή καθιστή στάση
• Κατά τη διάρκεια της νύχτας
• Με το φτέρνισμα, το βήχα ή το γέλιο
• Αφότου σκύψετε προς τα πίσω ή περπατήσετε περισσότερο από μερικά μέτρα, κυρίως σε περιπτώσεις όπου ο πόνος οφείλετε σε σπονδυλική στένωση

Μπορεί επίσης να αισθανθείτε αδυναμία σε συγκεκριμένους μύες. Κάποιες φορές, αυτό μπορεί να περάσει απαρατήρητο έως ότου εξεταστείτε από τον ιατρό σας. Σε άλλες περιπτώσεις, μπορεί να παρατηρήσετε ότι δυσκολεύεστε να σηκώσετε το πόδι ή το χέρι σας, να σταθείτε στα δάχτυλα των ποδιών σας στη μία σας πλευρά, να σφίξετε έντονα μια γροθιά σας, καθώς και να εμφανίσετε άλλα προβλήματα.

Η αίσθηση του πόνου, της αιμωδίας ή αδυναμίας συχνά υποχωρεί ή βελτιώνεται σημαντικά με την πάροδο του χρόνου.


Σημεία και παρα-κλινικές και εξετάσεις

Μια φυσική εξέταση κι ένα ιστορικό πόνου μπορεί να αρκούν για την διάγνωση μετατοπισμένου δίσκου. Μια νευρολογική εξέταση δίνει την δυνατότητα να αξιολογηθούν τα αντανακλαστικά, η αίσθηση και η δύναμη των μυών. Συχνά, μια εξέταση της σπονδυλικής στήλης θα αποκαλύψει μείωση της κύρτωσης της σπονδυλικής στήλης στην εμπλεκόμενη περιοχή.

Πόνος στο πόδι που εμφανίζεται σε κατακεκλιμένη θέση, όταν σηκώσετε κατακόρυφα το πόδι σας, υποδεικνύει μετατόπιση οσφυϊκού δίσκου.

Μια εξέταση διάτρητης συμπίεσης - σημείο Spurling πραγματοποιείται για τη διάγνωση της αυχενικής ριζοπάθειας. Κατά την διάρκεια της εξέτασης, θα κληθείτε να λυγίσετε το κεφάλι σας προς τα εμπρός (υπερέκταση) και προς τα πλάγια, ενώ ο ιατρός ασκεί ελαφρά πίεση (συμπίεση) προς τα κάτω στην κορυφή του κεφαλιού σας. Η εμφάνιση αυξανόμενου πόνος ή αιμωδίας κατά τη διάρκεια της εξέταση, συνήθως αποτελεί ένδειξη αυχενικής ριζοπάθειας.


Διαγνωστικές Εξετάσεις

• Η ακτινογραφία της σπονδυλικής στήλης μπορεί να αποκλείσει άλλες παθήσεις που προκαλούν πόνο στη ράχη ή τον αυχένα. Παρά ταύτα, είναι αδύνατον να διαγνωσθεί μια μετατόπιση δίσκου (δισκοκήλη) με αυτήν την εξέταση και μόνο.
• Η μαγνητική τομογραφία σπονδυλικής στήλης ή η αξονική τομογραφία σπονδυλικής στήλης θα δείξουν συμπίεση του νωτιαίου σωλήνα στο σημείο του μετατοπισμένου δίσκου.
• Η ηλεκτρομυογραφία (EMG) μπορεί να αναδείξει την ακριβή νευρική ρίζα που εμπλέκεται.
• Εξέταση ταχύτητας νευρικής αγωγιμότητας, μπορεί επίσης να διεξαχθεί
• Το μυελόγραμμα μπορεί να αποκαλύψει το μέγεθος και το σημείο του μετατοπισμένου δίσκου.

Θεραπεία

Ως αρχική θεραπευτική αγωγή για τη μετατόπιση δίσκου (δισκοκήλη), ενδείκνυται μια σύντομη περίοδος ανάπαυσης και λήψη παυσίπονων κι αντιφλεγμονώδων φαρμάκων, ακολουθούμενη από φυσιοθεραπεία. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η αγωγή αυτή επαρκεί για την αποκατάσταση του προβλήματος. Σε λίγες περιπτώσεις θα χρειαστεί περαιτέρω αγωγή, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει έκχυση στεροειδών ή και εγχείρηση.


Φάρμακα

Μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και ναρκωτικά παυσίπονα χορηγούνται σε ασθενείς που λόγω τραυματισμού (π.χ. από τροχαίο ατύχημα ή άρση μεγάλου βάρους), πάσχουν από αιφνίδια μετατόπιση δίσκου που συνοδεύεται από έντονο πόνο στην πλάτη / ράχη και στο πόδι.

Εάν εμφανίσετε σπασμούς στην πλάτη, θα σας χορηγηθούν μυοχαλαρωτικά. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να χορηγηθούν στεροειδή, είτε σε μορφή δισκίου είτε ενδοφλέβια.

Τα μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα χορηγούνται για την αντιμετώπιση του πόνου και λαμβάνονται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Εάν ο πόνος δεν υποχωρήσει, δύναται να χορηγηθούν και ναρκωτικά παυσίπονα για την καταπολέμηση του.

Αλλαγές στον τρόπο ζωής

Η σωστή διατροφή και η σωματική άσκηση είναι ζωτικής σημασίας στην εξομάλυνση του πόνου της πλάτης σε υπέρβαρους ασθενείς.

Η σωματική άσκηση είναι σημαντική για οποιονδήποτε εμφανίζει δισκοπάθεια. Ο φυσιοθεραπευτής σας θα υποδείξει τον κατάλληλο τρόπο ύψωσης αντικειμένων, βάδισης, ντυσίματος και διεκπεραίωσης των δραστηριοτήτων σας. Στόχος είναι η ενδυνάμωση των μυών που βοηθούν στη στήριξη της σπονδυλικής στήλης. Επίσης, θα ενημερωθείτε για την ευελιξία της σπονδυλικής στήλης και των κάτω σκελών.


Ενέσεις

Η έκχυση στεροειδών στην περιοχή του μετατοπισμένου δίσκου μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση του πόνου για αρκετούς μήνες. Οι εκχύσει αυτές μειώνουν το σχηματισμό οιδήματος γύρω από τον δίσκο κι ανακουφίζουν πολλά από τα συμπτώματα. Οι ενέσεις στην σπονδυλική στήλη γίνονται συνήθως σε εξω-νοσοκομειακή βάση και με τη βοήθεια ακτινογραφιών ή ακτινοσκόπησης, ώστε να εντοπιστεί η περιοχή που απαιτείται η ένεση.


Χειρουργική Επέμβαση

Στις λίγες περιπτώσεις όπου τα συμπτώματα δεν υποχωρούν μετά τις προαναφερθείσες θεραπευτικές αγωγές, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να αποτελεί θεραπεία εκλογής.


Συμβουλευτείτε το θεράποντα ιατρό σας για το ποια θεραπευτική αγωγή είναι κατάλληλη για εσάς.



Πρόγνωση

Οι περισσότεροι ασθενείς παρουσιάζουν βελτίωση με τη θεραπεία . Μόνο ένα μικρό ποσοστό ενδέχεται να συνεχίσει να έχει χρόνιους πόνους στην πλάτη ακόμα και μετά την αγωγή.

Μπορεί να περάσουν μερικοί μήνες ή κι ένα έτος (ή και περισσότερο) έως ότου μπορέσετε να επαναλάβετε τις δραστηριότητες σας χωρίς την παρουσία πόνου ή έντασης στην πλάτη. Άνθρωποι των οποίων η εργασία τους απαιτεί την άρση μεγάλου βάρους ή γενικά προκαλεί υπερένταση στην πλάτη, ίσως να πρέπει να σκεφτούν την αλλαγή επαγγέλματος, ώστε να αποφύγουν επαναλαμβανόμενους τραυματισμούς στην πλάτη.

Επιπλοκές

• Μακροχρόνιοι πόνοι στη ράχη
• Απώλεια της κίνησης ή της αίσθησης των ισχίων ή των ποδιών
• Απώλεια της λειτουργίας των εντέρων και της ουροδόχου κύστης και της αφόδευσης
• Μόνιμη βλάβη του νωτιαίου μυελού (πολύ σπάνια)

Επικοινωνία με τον ιατρό σας

Καλέστε τον ιατρό σας αν:

• Παρουσιαστεί επίμονος κι έντονος πόνος στη ράχη
• Αισθανθείτε αιμωδία, απώλεια της κίνησης, αδυναμία, ή αλλαγές στην λειτουργία των εντέρων και της ουροδόχου κύστης και της αφόδευσης.

Πρόληψη

Η σωστή στάση εργασίας και άσκησης, οι κατάλληλες τεχνικές άρσης βάρους και ο έλεγχος του σωματικού σας βάρους μπορεί να βοηθήσουν ώστε να αποφύγετε τραυματισμούς στην πλάτη.

Μερικοί ιατροί συνιστούν την χρήση κηδεμόνων πλάτης, ως υποβοήθηση της σπονδυλικής στήλης. Τέτοιοι κηδεμόνες μπορούν να συντελέσουν στην αποφυγή τραυματισμών, στις περιπτώσεις όπου η εργασία σας απαιτεί να σηκώνετε βαριά αντικείμενα, όμως η υπέρμετρη χρήση τους μπορεί να αποδυναμώσει τους κοιλιακούς και τους μύες της πλάτης, επιβαρύνοντας ουσιαστικά το πρόβλημα

Ορισμός

Δυσμηνόρροια ονομάζουμε την έμμηνο ρύση κατά την οποία η γυναίκα νιώθει πόνο σαν κράμπα χαμηλά στην κοιλιά, ή πόνο με τη μορφή κολικού που έρχεται και φεύγει, ενοχλητικό πόνο ή πιθανόν και οσφυαλγία (πόνο στη μέση).


Εναλλακτικοί όροι
Επώδυνη εμμηνορρυσία, Πόνοι περιόδου, Κράμπες περιόδου

Τι πρέπει να γνωρίζει κανείς

Οι πόνοι της περιόδου ταλαιπωρούν πολλές γυναίκες. Για έναν μικρό αριθμό γυναικών, η ενόχληση αυτή δημιουργεί προβλήματα ακόμα και στις καθημερινές δραστηριότητες στο σπίτι, τη δουλειά ή το σχολείο για λίγες μέρες κάθε μήνα. Η δυσμηνόρροια είναι ο πρώτος λόγος για τις απουσίες από το σχολείο ή την εργασία για τις γυναίκες στην εφηβεία και στις ηλικίες γύρω στα 20.

Ο πόνος μπορεί να ξεκινά αρκετές μέρες πριν την περίοδο, ή ακριβώς στην αρχή της. Συνήθως ελαττώνεται καθώς μειώνεται η αιμορραγία.
Αν και ο ήπιος πόνος κατά την περίοδο είναι φυσιολογικός, ο οξύς πόνος δεν είναι. Ο ιατρικός όρος για τις εξαιρετικά επώδυνες περιόδους είναι δυσμηνόρροια.

Πρωτοπαθής δυσμηνόρροια είναι η επώδυνη εμμηνορρυσία που εκδηλώνεται από τη στιγμή που εμφανίζεται σε μια γυναίκα η περίοδος, δηλαδή σε νέες υγιείς γυναίκες. Ο τύπος αυτού του πόνου δεν συνδέεται κατά κανόνα με συγκεκριμένα προβλήματα στη μήτρα ή άλλα όργανα της λεκάνης. Πιστεύεται ότι είναι ένας από τους παράγοντες της πρωτοπαθούς δυσμηνόρροιας είναι η αυξημένη παραγωγή προσταγλαδινών στη μήτρα.

Δευτεροπαθής δυσμηνόρροια είναι η επώδυνη εμμηνορρυσία που εκδηλώνεται αργότερα, μετά από διάστημα ομαλών περιόδων και συχνά συνδέεται με προβλήματα στη μήτρα ή άλλα όργανα της λεκάνης, όπως:

• Ενδομητρίωση
• Ινομυώματα
• Χρήση ενδομήτριου σπειρώματος (σπιράλ) από χαλκό
• Κύστες στην ωοθήκη
• Φλεγμονώδη πάθηση στην περιοχή της λεκάνης
• Προεμμηνορυσιακό σύνδρομο
• Σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα
• Άγχος

Φροντίδα στο σπίτι

Μέτρα που μπορεί να σας βοηθήσουν να αποφύγετε τα φάρμακα που απαιτούν συνταγή γιατρού:

• Βάλτε μια ηλεκτρική θερμοφόρα χαμηλά στην κοιλιά (κάτω από τον ομφαλό). Προσέξτε ΜΗΝ σας πάρει ο ύπνος με την θερμοφόρα αναμμένη.
• Κάντε ελαφρό κυκλικό μασάζ με τις άκρες των δακτύλων σας χαμηλά στην κοιλιά.
• Πίνετε ζεστά ροφήματα.
• Τρώτε συχνά ελαφρά γεύματα.
• Ακολουθήστε μια διατροφή πλούσια σε σύνθετους υδατάνθρακες, όπως οι ολόκληροι καρποί, τα φρούτα και τα λαχανικά και χαμηλής περιεκτικότητας σε αλάτι, ζάχαρη, αλκοόλ και καφεΐνη.
• Έχετε τα πόδια ελαφρώς ψηλότερα από το σώμα ή ξαπλώστε στο πλάι με τα γόνατα λυγισμένα (εμβρυϊκή στάση).
• Δοκιμάστε τεχνικές χαλάρωσης όπως ο διαλογισμός ή η γιόγκα.
• Δοκιμάστε αντιφλεγμονώδη φάρμακα που δεν απαιτούν συνταγή γιατρού, όπως η ιβοπρουφένη. Ξεκινήστε το φάρμακο μια μέρα πριν την περίοδο και συνεχίστε να το παίρνετε για τις πρώτες λίγες μέρες της περιόδου.
• Δοκιμάστε συμπληρώματα βιταμινών – ιχνοστοιχείων (βιταμίνη Β6, ασβέστιο μαγνήσιο) ιδιαίτερα αν ο πόνος οφείλεται σε προεμμηνορυσιακό σύνδρομο.
• Κάντε ζεστά μπάνια ή ντους.
• Περπατάτε και ασκήστε τακτικά, γυμνάζοντας ιδιαίτερα τη λεκάνη.
• Χάστε βάρος αν είστε υπέρβαρη.

Αν τα μέτρα αυτά δεν ωφελήσουν, μπορεί ο γιατρός σας να σας χορηγήσει φάρμακα όπως:

• Αντιβιοτικά
• Αγχολυτικά
• Αντισυλληπτικά
• Αντιφλεγμονώδη που χορηγούνται με συνταγή γιατρού, όπως το meclofenamate.
• Παυσίπονα που χορηγούνται με συνταγή γιατρού (συμπεριλαμβανομένων ναρκωτικών όπως η κωδεΐνη, για σύντομο χρονικό διάστημα)

Πότε να απευθυνθείτε στον γιατρό σας

Καλέστε τον γιατρό σας αμέσως αν:

• Η κολπική αιμορραγία είναι αυξημένη ή δύσοσμη
• Παρουσιάζετε πυρετό
• Ο πόνος είναι αρκετός, η περίοδος έχει καθυστερήσει πάνω από μία βδομάδα και έχετε έρθει σε σεξουαλική επαφή.

Επίσης καλέστε τον γιατρό σας αν:

• Τα μέτρα που πήρατε στο σπίτι επί 3 μήνες δεν έχουν ανακουφίσει τον πόνο.
• Εχετε τοποθετήσει ενδομήτριο σπιράλ πριν 3 μήνες ή και περισσότερο.
• Βγάζετε πήγματα από αίμα ή ο πόνος συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα.
• Ο πόνος είναι οξύς ή ξαφνικός.
• Ο πόνος εκδηλώνεται εκτός περιόδου, ξεκινά 5 και πλέον ημέρες πριν την εμφάνιση της περιόδου ή συνεχίζεται αφού έχει τελειώσει η περίοδος.

Τι πρέπει να περιμένετε κατά την επίσκεψη στον γιατρό

Ο γιατρός θα σας εξετάσει, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση την περιοχή της λεκάνης και της κοιλιάς και θα σας υποβάλει ερωτήσεις για το ιατρικό ιστορικό σας και τα τρέχοντα συμπτώματα, όπως:

• Πόσων ετών είσαστε όταν ξεκίνησε η περίοδός σας;
• Ήταν πάντα επώδυνη; Αν όχι, πότε ξεκινήσατε να πονάτε;
• Σε ποια φάση της περιόδου πονάτε;
• Είναι ο πόνος οξύς, υπόκωφος, διακοπτόμενος, διαρκής, έντονος ή θυμίζει κράμπα;
• Είστε σεξουαλικά ενεργή;
• Ακολουθείτε κάποια μέθοδο αντισύλληψης; Ποια συγκεκριμένη;
• Πότε ήταν η τελευταία σας περίοδος;
• Ήταν η ποσότητα του αίματος φυσιολογική κατά την τελευταία περίοδο;
• Η περίοδός σας είναι συνήθως έντονη ή παρατεταμένη (διαρκεί περισσότερες από 5 ημέρες);
• Παρατηρείτε πήγματα αίματος;
• Συνήθως η περίοδός σας είναι τακτική;
• Χρησιμοποιείτε ταμπόν κατά την περίοδο;
• Τι κάνετε συνήθως για να ανακουφιστείτε από τον πόνο; Ηταν αποτελεσματικό;
• Έχετε παρατηρήσει κάτι που επιδεινώνει τον πόνο;
• Έχετε άλλα συμπτώματα;

Διαγνωστικές εξετάσεις που μπορεί να γίνουν είναι:

• Γενική ή ειδικές εξετάσεις αίματος
• Καλλιέργειες (μπορεί να γίνουν προκειμένου να αποκλειστούν ορισμένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα όπως η γονόρροια, η πρωτοπαθής σύφιλη ή οι λοιμώξεις που οφείλονται σε χλαμύδια)
• Λαπαροσκόπηση
• Υπερηχογράφημα

Ο γιατρός σας μπορεί να σας χορηγήσει αντισυλληπτικά χάπια για την ανακούφιση του πόνου στην περίοδο. Αν δεν τα χρειάζεστε για αντισύλληψη, μπορείτε να τα διακόψετε μετά από 6 έως 12 μήνες. Πολλές γυναίκες απολαμβάνουν τα ευεργετικά τους αποτελέσματα στην αντιμετώπιση του πόνου ακόμα και μετά τη χρήση τους.

Χειρουργική επέμβαση χρειάζεται ενδεχομένως για περιπτώσεις γυναικών που δεν ανταποκρίνονται σε καμία μέθοδο αντιμετώπισης του πόνου. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να αφορά αφαίρεση κύστης, πολύποδα, σύμφυσης, ενδομητρίωσης ή ινομυωμάτων, ακόμα και ολική υστερεκτομή.

Για την ενδομητρίωση χρησιμοποιούνται και φάρμακα με συνταγή γιατρού.

Για τον πόνο που προκαλεί το ενδομήτριο σπιράλ, ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει:

• Να περιμένετε να περάσει ένας χρόνος χρήσης του σπιράλ. Ο πόνος της περιόδου εξαφανίζεται σε πολλές γυναίκες μετά τον πρώτο χρόνο χρήσης του σπιράλ.
• Να αφαιρέσετε το σπιράλ και να χρησιμοποιήσετε εναλλακτικές μεθόδους αντισύλληψης.
• Να αντικαταστήσετε το σπιράλ με ένα άλλο που περιέχει προγεστερόνη, γεγονός που κάνει την περίοδο ελαφρύτερη και λιγότερο οδυνηρή.

Ορισμός

Παχυσαρκία είναι ο όρος που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε το σωματικό βάρος που είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που θεωρείται φυσιολογικό. Αν είστε παχύσαρκος, έχετε πολύ μεγαλύτερη ποσότητα λίπους στο σώμα σας από όσο είναι υγιεινό ή επιθυμητό.

Ενήλικες με δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ = υπολογίζεται διαιρώντας το σωματικό βάρος σε κιλά δια του ύψους σε μέτρα στο τετράγωνο) μεγαλύτερο του 25 αλλά μικρότερο του 30 θεωρούνται υπέρβαροι.

Ενήλικες με δείκτη μάζας σώματος μεγαλύτερο του 30 θεωρούνται παχύσαρκοι.

Οποιοσδήποτε είναι 45,5 κιλά βαρύτερος του φυσιολογικού ή έχει δείκτη μάζας σώματος μεγαλύτερο του 40 θεωρείται παθολογικά παχύσαρκος.


Εναλλακτικοί όροι

Παθολογική παχυσαρκία, Παχύς – παχύσαρκος


Αίτια, συχνότητα εμφάνισης και παράγοντες κινδύνου
Η κατανάλωση περισσότερων θερμίδων από όσες μπορείτε να κάψετε οδηγεί σε πλεονάζον βάρος και, τελικά, σε παχυσαρκία. Το σώμα αποθηκεύει τις περιττές θερμίδες μετατρέποντάς τις σε λίπος.

Η παχυσαρκία μπορεί να είναι αποτέλεσμα:

• Κατανάλωσης περισσότερου φαγητού από όσο το σώμα σας χρειάζεται
• Υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ
• Έλλειψης σωματικής άσκησης

Ο υποθυρεοειδισμός μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του βάρους, αλλά όχι παραπάνω από 2 έως 5 κιλά. Ορισμένα αγχολυτικά ή αντιψυχωτικά φάρμακα μπορεί επίσης να συμβάλλουν στην αύξηση του βάρους ή την παχυσαρκία. Οι γενετικοί παράγοντες παίζουν κάποιο ρόλο στην ανάπτυξη παχυσαρκίας – παιδιά παχύσαρκων γονιών έχουν 10 φορές μεγαλύτερες πιθανότητες να γίνουν παχύσαρκα από ότι παιδιά με γονείς που έχουν φυσιολογικό βάρος.

Στα άτομα που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο παχυσαρκίας περιλαμβάνονται:

• Ομάδες χαμηλού εισοδήματος
• Πρώην καπνιστές
• Άτομα με χρόνιες διανοητικές διαταραχές
• Άτομα με αναπηρίες
• Άτομα που κάνουν καθιστική ζωή

Ενδείξεις και εξετάσεις

Ο γιατρός σας θα σας εξετάσει κλινικά και θα ρωτήσει για το ιατρικό ιστορικό σας, τις διατροφικές συνήθειες και το κατά πόσο ασκήστε σωματικά.

Μπορεί να γίνει μέτρηση των πτυχών του δέρματος (λιπομέτρηση) για να διαπιστωθεί το ποσοστό του λίπους στο σώμα.
Εξετάσεις αίματος γίνονται για να διαπιστωθεί αν υπάρχει πρόβλημα στο θυρεοειδή ή ενδοκρινολογικό πρόβλημα που μπορεί να ευθύνεται για την αύξηση του βάρους.


Θεραπεία

ΔΙΑΙΤΑ

Συνδυασμός δίαιτας και σωματικής άσκησης (αν καταφέρετε να την καθιερώσετε) φαίνεται πως αποδίδει περισσότερο από ότι το καθένα μόνο του. Η καθιέρωση ενός προγράμματος αδυνατίσματος είναι δύσκολη και απαιτεί πολλή υποστήριξη από την οικογένεια και τους φίλους.
Όταν κάνετε δίαιτα, ο κύριος στόχος σας πρέπει να είναι πώς θα υιοθετήσετε νέους διατροφικούς κανόνες, κάνοντάς τους μέρος της καθημερινότητάς σας. Συνεργαστείτε με τον γιατρό και τον διατροφολόγο σας ώστε να θέσετε ρεαλιστικούς στόχους στην ημερήσια πρόσληψη θερμίδων που θα διασφαλίζει την απώλεια βάρους αλλά και τη σωστή διατροφή. Να θυμάστε ότι όταν χάνετε κιλά αργά και σταθερά, είναι πιθανότερο να τα διατηρήσετε. Ο διατροφολόγος σας θα υποδείξει τις υγιεινές επιλογές τροφών, τις σωστές μερίδες αλλά και νέους τρόπους παρασκευής των φαγητών.

Ακόμα και μικρή απώλεια βάρους μπορεί να βελτιώσει την υγεία σας. Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να χάσουν βάρος τρώγοντας υγιεινά, κάνοντας περισσότερη άσκηση και υιοθετώντας νέες συνήθειες όπως διατηρώντας ημερολόγιο γευμάτων, αποφεύγοντας τα ερεθίσματα που οδηγούν σε φαγητό και σκεπτόμενοι θετικά.

Η απόφαση να παραμείνει κανείς σε καλή φόρμα απαιτεί ισόβια προσήλωση και προσπάθεια. Η υπομονή είναι απαραίτητη.

Αρκετές απλές αλλαγές συνηθειών μπορεί να έχουν μεγάλη επίδραση στην προσπάθεια για απώλεια βάρους:

• Τρώτε μόνο στο τραπέζι. Όχι τσιμπολόγημα μπροστά στην τηλεόραση, στο κρεβάτι, την ώρα που οδηγείτε ή όρθιοι μπροστά στο ψυγείο.
• Μάθετε ποιες θεωρούνται σωστές μερίδες.
• Επιλέξτε κολατσιό με χαμηλές θερμίδες, όπως τα ωμά λαχανικά.
• Προτιμήστε τον διαλογισμό ή την γιόγκα ως τρόπο διαχείρισης του στρες, αντί του κολατσιού.
• Βρείτε τρόπους να διασκεδάζετε με την οικογένεια και τους φίλους που δεν συνδέονται με φαγητό ή γλυκό.
• Δοκιμάστε να κρατάτε ημερολόγιο γευμάτων και άσκησης. Αυτό μπορεί να σας βοηθήσει να ανακαλύψετε τι σας γεννά την επιθυμία να τρώτε περισσότερο.
• Βρείτε μια ομάδα υποστήριξης ή αναζητήστε ψυχοθεραπεία που θα σας βοηθήσει στον δύσκολο αλλά αξιέπαινο στόχο της απώλειας βάρους.

ΑΣΚΗΣΗ

Η σωματική άσκηση είναι σπουδαίος παράγοντας για τη βελτίωση της διάθεσης, ο καλύτερος τρόπος να κάψετε θερμίδες και να δυναμώσετε τα κόκκαλα σας. Η άσκηση βοηθά επίσης στη βελτίωση της υπέρτασης, της καρδιοπάθειας ή του διαβήτη.
Αποφύγετε την καθιστική ζωή, αυξάνοντας τη σωματική δραστηριότητά σας.
• Κάντε τουλάχιστον 30 λεπτά αεροβιακή γυμναστική, τρεις φορές την εβδομάδα.
• Αυξήστε τη σωματική δραστηριότητά σας προτιμώντας το βάδισμα από την οδήγηση.
• Προτιμήστε τις σκάλες από το ασανσέρ ή τις κυλιόμενες σκάλες.
• Συμβουλεύεστε πάντοτε τον γιατρό σας πριν ξεκινήσετε οποιοδήποτε πρόγραμμα άσκησης.

ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΒΟΤΑΝΑ

Υπάρχουν πολλά προϊόντα για δίαιτα που πωλούνται ελεύθερα στα φαρμακεία. Τα περισσότερα δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα ενώ άλλα μπορεί να είναι και επικίνδυνα. Συμβουλευτείτε τον γιατρό σας πριν χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε από αυτά.

Υπάρχουν αρκετά προϊόντα για απώλεια βάρους που χορηγούνται με συνταγή γιατρού. Τέτοια φάρμακα είναι το subutramine και το orlistat. Ρωτήστε τον γιατρό σας αν είναι κατάλληλα για σας.

Συνήθως χάνετε 2,5 με 5 κιλά χρησιμοποιώντας αυτά τα φάρμακα, τα οποία όμως ξαναπαίρνετε όταν σταματήσετε το φάρμακο, εκτός αν παράλληλα έχετε υιοθετήσει αλλαγές τον τρόπο ζωής.

ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ

Η χειρουργική επέμβαση για αδυνάτισμα μπορεί να αποτελεί λύση αν είστε υπερβολικά παχύσαρκος και δεν έχετε καταφέρει να χάσετε βάρος με τη δίαιτα και τη γυμναστική. Ωστόσο, οι επεμβάσεις αυτές δεν είναι ‘μια κι έξω’ για την παχυσαρκία. Θα πρέπει να εξακολουθήσετε τη δίαιτα και την άσκηση και μετά την επέμβαση. Συζητήστε με τον γιατρό σας αν η λύση αυτή είναι κατάλληλη για την περίπτωσή σας.

Οι δύο συνηθέστερες επεμβάσεις για αδυνάτισμα είναι:

• Λαπαροσκοπική τοποθέτηση δακτυλίου – ο χειρουργός τοποθετεί έναν δακτύλιο στο πάνω μέρος του στομαχιού, δημιουργώντας έναν θύλακα, μια μικρή σακούλα, που συγκρατεί την τροφή. Ο δακτύλιος περιορίζει την ποσότητα της τροφής που προσλαμβάνετε δημιουργώντας αίσθημα κορεσμού μετά από πρόσληψη μικρής ποσότητας φαγητού.
• Γαστρικό bypass – σας βοηθά να χάσετε βάρος αλλάζοντας τον τρόπο με τον οποίο το στομάχι και το λεπτό έντερο επεξεργάζονται την τροφή που τρώτε. Μετά το χειρουργείο, δεν θα μπορείτε να τρώτε όσο πριν και το σώμα σας δεν θα απορροφά όλες τις θερμίδες και τα άλλα θρεπτικά συστατικά που λαμβάνετε με τις τροφές.

Επιπλοκές

Η παχυσαρκία είναι μια σοβαρή απειλή για τη ζωή. Το πλεονάζον βάρος ασκεί πίεση σε όλα τα σημεία του σώματός σας.

Στα ιατρικά προβλήματα που συχνά εμφανίζονται ως αποτέλεσμα της παχυσαρκίας και της παθολογικής παχυσαρκίας περιλαμβάνονται:

• Διαβήτης τύπου 2 και μεταβολικό σύνδρομο
• Υπέρταση, καρδιοπάθεια και εγκεφαλικό επεισόδιο
• Αποφρακτική άπνοια και άλλες διαταραχές του ύπνου
• Ορισμένοι καρκίνοι, όπως του μαστού και του παχέος εντέρου
• Κατάθλιψη
• Οστεοαρθρίτιδα

Η υπερβολική παχυσαρκία μπορεί να οδηγήσει σε βαθμιαία μείωση των επιπέδων οξυγόνου στο αίμα, μια κατάσταση που ονομάζεται υποξαιμία. Μειωμένα επίπεδα οξυγόνου στο αίμα και άπνοια δημιουργούν υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αυτό μπορεί επίσης να οδηγήσει σε αρτηριακή και πνευμονική υπέρταση. Σε ακραίες περιπτώσεις, ιδιαίτερα αν δεν αντιμετωπιστεί η κατάσταση αυτή, μπορεί να καταλήξει σε δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια και τελικά στον θάνατο.


Πότε να απευθυνθείτε στον γιατρό σας

Προγραμματίστε ένα ραντεβού στον γιατρό σας αν εσείς ή το παιδί σας είστε παχύσαρκοι ή παίρνετε βάρος εξαιρετικά γρήγορα. Θυμηθείτε ότι αν αντιμετωπίσετε ριζικά το πρόβλημα στην αρχή του είναι πολύ απλούστερο από το να προσπαθήσετε να το διορθώσετε όταν πια έχετε πάρει υπερβολικά πολλά κιλά.

Ορισμός

Ο καρκίνος των όρχεων αποτελεί νεοπλασία που αναπτύσσεται πρωτοπαθώς στους όρχεις, τους γεννητικούς αδένες του άρρενος.


Εναλλακτικές ονομασίες

Καρκίνος – όρχεις, σεμίνωμα, μη σεμινωματώδης καρκίνος των όρχεων, όγκοι από γεννητικά κύτταρα.


Αίτια, επίπτωση, και παράγοντες κινδύνου

Η ακριβής αιτία του καρκίνου των όρχεων παραμένει άγνωστη. Δεν υφίσταται αιτιώδης συσχέτιση ανάμεσα στην αγγειεκτομή του σπερματικού πόρου και την ανάπτυξη καρκίνου στους όρχεις. Παράγοντες που ενδέχεται να αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου των όρχεων περιλαμβάνουν:

• δυσπλασίες των όρχεων
• οικογενειακό ιστορικό καρκίνου των όρχεων
• ιστορικό κρυψορχίας
• σύνδρομο Klinefelter

Επιπλέον πιθανοί παράγοντες κινδύνου αποτελούν η έκθεση σε ορισμένες χημικές ουσίες καθώς και η λοίμωξη από τον HIV. Το θετικό οικογενειακό ιστορικό μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου στους όρχεις.

Ο καρκίνος των όρχεων αποτελεί τον πλέον συχνό τύπο καρκίνου στους άνδρες ηλικίας από 15 ως 35 ετών. Μπορεί να εμφανισθεί και σε μεγαλύτερες ηλικίες, ενώ σε μικρότερες είναι σπάνιος.

Απαντάται με μεγαλύτερη συχνότητα στους λευκούς σε σχέση με τους μαύρους ή τους ασιάτες.

Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι καρκίνου των όρχεων: τα σεμινώματα και οι μη σεμινωματώδεις όγκοι. Αμφότερες οι μορφές αυτές καρκίνου αναπτύσσονται από τα γεννητικά κύτταρα τα οποία παράγουν το σπέρμα.

Σεμίνωμα: αποτελεί έναν βραδέως αναπτυσσόμενο τύπο καρκίνου των όρχεων. Απαντάται συνήθως σε άνδρες ηλικίας 30 με 40 ετών. Στις περισσότερες πρωτοδιαγνωσθείσες περιπτώσεις εντοπίζεται στους όρχεις, ωστόσο μπορεί να εμφανίσει διασπορά σε επιχώριους λεμφαδένες ή και απομακρυσμένες μεταστάσεις. Τα σεμινώματα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στην ακτινοθεραπεία.

Μη σεμινωματώδης καρκίνος: αυτός ο τύπος τείνει να αναπτύσσεται ταχύτερα απ'ότι τα σεμινώματα. Οι μη σεμινωματώδεις όγκοι περιλαμβάνουν τους ακόλουθους ιστολογικούς τύπους:

• το χοριοκαρκίνωμα (σπάνιο)
• το εμβρυογενές καρκίνωμα
• το τεράτωμα
• όγκους του λεκιθικού ασκού

Οι στρωματικοί όγκοι της γεννητικής χορδής αποτελούν σπάνιο τύπο καρκίνου των όρχεων. Σε αυτούς περιλαμβάνονται, κυρίως, όγκοι από κύτταρα του Leydig και όγκοι από κύτταρα του Sertoli. Αυτοί συμβαίνουν συνήθως κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας.


Συμπτώματα

Ενδέχεται ο ασθενής να είναι ασυμπτωματικός. Τα συμπτώματα που μπορεί να εκδηλωθούν περιλαμβάνουν:

• δυσφορία ή πόνο στον όρχι, ή ένα αίσθημα βάρους στο όσχεο
• αμβλύ πόνο στην περιοχή της οσφύος ή την κάτω κοιλία
• διόγκωση του όρχι ή αλλαγή της μορφολογίας του
• γυναικομαστία, ωστόσο αυτή μπορεί να εκδηλωθεί και σε άρρενες εφήβους που δεν έχουν αναπτύξει καρκίνο των όρχεων
• ψηλαφητή μάζα ή οίδημα στον όρχι

Συμπτώματα από την προσβολή άλλων μερών του σώματος- όπως των πνευμόνων, της κοιλίας, της πυέλου, της οσφυϊκής χώρας, ή του εγκεφάλου- μπορούν επίσης να εκδηλωθούν σε μεταστατική νόσο.


Σημεία και διαγνωστικός έλεγχος

Η φυσική εξέταση συνήθως αποκαλύπτει την ύπαρξη μάζας σε έναν από τους όρχεις. Στον διαγνωστικό έλεγχο περιλαμβάνονται:

• υπολογιστική τομογραφία κοιλίας και πυέλου
• ορολογικές εξετάσεις για τη μέτρηση καρκινικών δεικτών: άλφα φετοπρωτεΐνη , β- ανθρώπειος χοριακή γοναδοτροπίνη, και γαλακτική αφυδρογονάση
• ακτινογραφία θώρακος
• υπερηχογράφημα του οσχέου

Η βιοψία του όρχεως διενεργείται συνήθως μετά την ορχεκτομή.


Θεραπευτική αντιμετώπιση

Η ενδεικνυόμενη θεραπευτική προσέγγιση της νόσου εξαρτάται από:

• τον ιστολογικό τύπο του όγκου
• τη σταδιοποίηση του καρκίνου

Πρωταρχικό βήμα στον καθορισμό της κατάλληλης θεραπείας αποτελεί ο προσδιορισμός του ιστολογικού τύπου του όγκου. Αυτός μπορεί να είναι σεμινωματώδης, μη σεμινωματώδης, ή να παρουσιάζει μικτά στοιχεία.


Ακολουθεί η σταδιοποίηση της νόσου.

• στάδιο Ι, η νόσος είναι εντοπισμένη στον όρχι
• στάδιο ΙΙ, η νόσος εμφανίζει διασπορά σε λεμφαδένες της κοιλίας
• στάδιο ΙΙΙ, η νόσος περιλαμβάνει απομακρυσμένες μεταστάσεις (όπως στο ήπαρ, τους πνεύμονες, ή τον εγκέφαλο)

Εφαρμόζονται τρία είδη θεραπείας.

1. Η χειρουργική αντιμετώπιση συνίσταται στην αφαίρεση του όρχι (ορχεκτομή) και των επιχώριων λεμφαδένων. Εφαρμόζεται σε αμφότερους τους σεμινωματώδεις και μη σεμινωματώδεις όγκους.
2. Η ακτινοθεραπεία χρησιμοποιεί υψηλές δόσεις ακτίνων Χ ή άλλες ακτινοβολίες υψηλής ενέργειας. Μπορεί να εφαρμοσθεί μετεγχειρητικά προκειμένου να εμποδίσει την υποτροπή της νόσου. Η χρήση της αφορά σε ασθενείς με σεμινωματώδεις όγκους.
3. Η χημειοθεραπεία χρησιμοποιεί αντινεοπλασματικά φάρμακα, όπως η σισπλατίνη, η μπλεομυκίνη, και η ετοποσίδη, για την εξάλειψη των καρκινικών κυττάρων. Αυτού του είδους τα θεραπευτικά σχήματα έχουν βελτιώσει σημαντικά την επιβίωση των ασθενών με σεμινωματώδεις ή μη σεμινωματώδεις όγκους.


Πρόγνωση

Ο καρκίνος των όρχεων είναι από τις πλέον αντιμετωπίσιμες και θεραπεύσιμες μορφές καρκίνου.

Τα ποσοστά επιβίωσης για τους άρρενες με σεμίνωμα πρώιμου σταδίου (ο λιγότερο επιθετικός τύπος καρκίνου των όρχεων) υπερβαίνουν το 95%. Τα αντίστοιχα ποσοστά για νόσο σταδίου ΙΙ και ΙΙΙ είναι ελαφρώς χαμηλότερα. Αυτά εξαρτώνται από το μέγεθος του όγκου και τον χρόνο έναρξης της θεραπείας.


Επιπλοκές

Ο καρκίνος των όρχεων μπορεί να εμφανίσει διασπορά σε άλλα μέρη του σώματος. Οι πλέον συνήθεις θέσεις μεταστάσεων περιλαμβάνουν:

• την κοιλία
• τους πνεύμονες
• την οπισθοπεριτοναϊκή χώρα
• την σπονδυλική στήλη

Δυνητικές επιπλοκές από την εφαρμογή της χειρουργικής θεραπείας περιλαμβάνουν:

• μετεγχειρητική αιμορραγία ή λοίμωξη
• στειρότητα (σε περίπτωση αφαίρεσης αμφότερων των όρχεων)

Για τους ασθενείς που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία υπάρχουν μέθοδοι διατήρησης σπέρματος, ώστε αυτό να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για υποβοηθούμενη αναπαραγωγή.


Πρόληψη

Δεν υπάρχει ακόμη αποτελεσματική μέθοδος προσυμπτωματικού ελέγχου.

Η εξέταση των όρχεων από το ίδιο το άτομο σε μηνιαία βάση ενδέχεται να βοηθάει στην πρώιμη ανίχνευση της νόσου. Νεαροί άρρενες μπορούν να διδαχθούν τεχνικές αυτοεξέτασης μετά την εφηβεία.