Ορισμός

Οι ακροχορδώνες (μυρμηκιές) των γεννητικών οργάνων είναι μαλακά μορφώματα που μοιάζουν με ακροχορδές – σπίλους, εντοπίζονται στα γεννητικά όργανα και προκαλούνται από μια ιογενής λοίμωξη του δέρματος. Η πάθηση αυτή αποτελεί έναν τύπο σεξουαλικώς μεταδιδόμενου νοσήματος (ΣΜΝ) ή αλλιώς, σεξουαλικώς μεταδιδόμενης λοίμωξης (ΣΜΛ).


Εναλλακτικοί ορισμοί

Ακανθωτά κονδυλώματα, ακροχορδώνες του πέους, ιός του ανθρωπίνου θηλώματος (HPV: human papilloma virus), αφροδίσιοι ακροχορδώνες, κονδύλωμα.

Αιτία, συχνότητα και παράγοντες κινδύνου

Ο αιτιοπαθογόνος ιός των γεννητικών ακροχορδώνων ονομάζεται ιός του ανθρωπίνου θηλώματος (HPV). Ο ιός αυτός προκαλεί ακροχορδώνες στο πέος, στο αιδοίο, στην ουρήθρα, στον κόλπο, στον τράχηλο και στην περιοχή γύρω από τον πρωκτό.

Η HPV λοίμωξη στην γύρω περιοχή των γεννητικών οργάνων είναι αρκετά συχνή, παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι ασθενείς δεν παρουσιάζουν κανένα σύμπτωμα. Ωστόσο, ακόμη κι ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑ, οφείλεται να λάβετε θεραπευτική αγωγή, προκειμένου να αποφύγετε πιθανές επιπλοκές και διάδοση της νόσου σε άλλους.

Υπάρχουν περισσότεροι από 70 διαφορετικοί τύποι HPV. Κάποιοι από αυτούς σχετίζονται με τους γεννητικούς ακροχορδώνες. Άλλοι τύποι συνδέονται με τους κοινούς, επίπεδους ακροχορδώνες, σε οποιοδήποτε σημείο του δέρματος (όπου έχει έρθει σε προφορική σεξουαλική επαφή με ένα μολυσμένο πρόσωπο). Τέλος, κάποιοι τύποι ενοχοποιούνται για την πρόκληση καρκίνου του τραχήλου και του κόλπου.

Ο HPV αναπτύσσεται καλά στη υγρή περιοχή των γεννητικών οργάνων. Οι ακροχορδώνες που εμφανίζονται στην εξωτερική όψη των γεννητικών οργάνων, είναι εύκολα αναγνωρίσιμοι. Αποτελούν επηρμένες, στο χρώμα της σάρκας αλλοιώσεις κι εμφανίζονται μεμονωμένες ή κατά συστάδες. Αν ο ασθενής δε λάβει θεραπευτική αγωγή, οι ακροχορδώνες αναπτύσσονται ραγδαία, διαδίδουν στις μεγάλες μάζες στη γεννητική περιοχή, λαμβάνοντας μορφή κουνουπιδιού.

Στις γυναίκες, ο HPV μπορεί να προσβάλλει τον κόλπο και τον τράχηλο. Οι ακροχορδώνες είναι επίπεδοι και δύσκολα ορατοί χωρίς ειδικές τεχνικές. Καθ’ ότι ο HPV μπορεί να οδηγήσει σε καρκινικές και προκαρκινικές μεταλλάξεις του τραχήλου, είναι ευνόητο ότι η κατάσταση αυτή χρήζει επιτακτικής διάγνωσης κι αγωγής. Τακτικά τεστ Παπ. είναι απαραίτητα για τον εντοπισμό του HPV ή άλλων παθολογικών αλλοιώσεων, που ενδεχομένως συνδέονται με αυτόν τον ιό. Ο συνδυασμός παράλληλης λοίμωξης από τον HPV και τον ιό του έρπη, αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο του τραχήλου.

Οι παρακάτω παράγοντες αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης γεννητικών ακροχορδώνων, καθώς κι άλλων επιπλοκών του HPV:

• πολλαπλοί ερωτικοί σύντροφοι
• άγνοια αν ο ερωτικός σας σύντροφος έχει προσβληθεί στο παρελθόν από κάποια σεξουαλικά μεταδιδόμενη νόσο (ΣΜΝ)
• ενεργή σεξουαλική ζωή από νεαρή ηλικία
• κατανάλωση καπνού και αλκοόλ
• το άγχος και παράλληλες ιογενής λοιμώξεις (όπως HIV ή έρπης).

Στη περίπτωση που ένα παιδί εμφανίσει γεννητικούς ακροχορδώνες, θα πρέπει να υποψιαστείτε και το ενδεχόμενο της σεξουαλικής κακοποίησης.


Συμπτώματα

Οι γεννητικοί ακροχορδώνες είναι επηρμένες, στο χρώμα της σάρκας, αλλοιώσεις των γεννητικών οργάνων, του πρωκτού ή του δέρματος στη γύρω περιοχή. Μπορεί να είναι και μορφώματα, μορφής κουνουπιδιού, στην περιφέρεια του πρωκτού ή των γεννητικών οργάνων. Παρ’ όλα αυτά, η συμπτωματολογία συνήθως απουσιάζει.

Συμπτώματα που ενδεχομένως να εμφανιστούν είναι:

• παθολογική κολπική αιμορραγία (μη συνδυασμένη με την έμμηνο ρύση) μετά τη σεξουαλική επαφή
• αυξημένη υγρασία στην περιοχή των μορφωμάτων
• κνησμός του πέους, του όσχεου, της πρωκτικής χώρας ή του κόλπου
• αυξημένες κολπικές εκκρίσεις

Σημεία και παρα-κλινικές εξετάσεις

Η εξέταση των γεννητικών οργάνων αποκαλύπτει αλλοιώσεις σε οποιοδήποτε σημείο των οργάνων αναπαραγωγής, αλλοιώσεις στο χρώμα της σάρκας ή λευκές, επίπεδες ή επηρμένες, μεμονωμένες ή κατά συστάδες.

Στις γυναίκες, μια γυναικολογική / κολπική εξέταση, μπορεί να αποκαλύψει μορφώματα στα κολπικά τοιχώματα ή στον τράχηλο. Η κολποσκόπηση και η εξέταση τραχηλικού επιχρίσματος, μπορεί να φανεί χρήσιμη για τον εντοπισμό αλλοιώσεων, μη ορατές στο γυμνό μάτι. Η εβάπτιση των ιστών του κόλπου και του τραχήλου με τοξικό οξύ, καθιστά τους ακροχορδώνες, ορατούς. Το τεστ Παπ. μπορεί να εντοπίσει διαφοροποιήσεις που έχουν σχέση με το HPV.


Θεραπεία

Οι γεννητικοί ακροχορδώνες χρήζουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από ειδικό. ΜΗ ΧΡΗΣΙΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ σκευάσματα χωρίς τη συνταγή ιατρού, τα οποία προφανώς ενδείκνυται για άλλους τύπους ακροχορδώνων. Ο ιατρός σας ίσως επιλέξει τοπική αγωγή για την αντιμετώπιση των γεννητικών ακροχορδώνων είτε με φαρμακευτικές ουσίες στο ιατρείο του είτε με δερματικές αλοιφές, τις οποίες μπορείτε μόνοι σας κατ’ οίκον να χρησιμοποιήσετε σε ανάλογο δοσολογικό σχήμα.

Η χειρουργική θεραπεία περιλαμβάνει τη κρυοχειρουργική, τον ηλεκτροκαυτηριασμό, τη θεραπεία με λέιζερ ή τη χειρουργική εκτομή τους.

Εάν παρουσιάσετε γεννητικούς ακροχορδώνες, όλοι οι ερωτικοί σας σύντροφοι οφείλουν να εξεταστούν από ιατρό και να λάβουν την κατάλληλη αγωγή, σε περίπτωση που έχουν προσβληθεί.

Μετά το πέρας της αρχικής σας θεραπείας, ο ιατρός σας θα προγραμματίσει μελλοντικές εξετάσεις παρακολούθησης πιθανής επανεμφάνισης γεννητικών ακροχορδώνων.

Οι γυναίκες που είχαν προσβληθεί από τη νόσο, αλλά κι εκείνες που ο ερωτικός σύντροφος είχε στο παρελθόν του κάτι ανάλογο, οφείλουν να υποβάλλονται σε τεστ Παπ. τουλάχιστον μία φορά το χρόνο. Όσον αφορά την περίπτωση των ακροχορδώνων του τραχήλου, οι γυναίκες μετά το πέρας της αρχικής θεραπείας, πρέπει να επαναλάβουν το τεστ Παπ. κάθε 3 ή 6 μήνες.


Πρόγνωση

Με την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή, οι πιθανές υποτροπές της νόσου, τίθενται υπό έλεγχο. Ωστόσο η επανεμφάνιση των ακροχορδώνων μετά τη λήξη της αγωγής, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Ακόμη κι αν έχετε λάβει αγωγή για τη λοίμωξη από HPV, ο κίνδυνος μετάδοσης του ιού σε άλλους παραμένει.

Κάποιοι συγκεκριμένοι τύποι γεννητικών ακροχορδώνων, αυξάνουν στις γυναίκες την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του κόλπου και του τραχήλου.


Επιπλοκές

Τουλάχιστον 70 τύποι HPV έχουν ταυτοποιηθεί, κάποιοι από τους οποίους συνδέονται άμεσα με τον κολπικό και τον τραχηλικό καρκίνο. Οι ακροχορδώνες μπορούν να πολλαπλασιαστούν ή αναπτυχθούν ραγδαία, κατάσταση που χρήζει μια πιο ευρεία θεραπευτική αντιμετώπιση, αλλά και διαδικασία παρακολούθησης.


Επικοινωνία με τον οικογενειακός σας ιατρό

Καλέστε τον ιατρό σας αν ο νυν ή ο πρώην σύντροφός σας ανακαλύψει τη ύπαρξη γεννητικών ακροχορδώνων. Επίσης καλέστε τον ιατρό σας σε περίπτωση που ανακαλύψετε ορατούς ακροχορδώνες στην εξωτερική όψη των γεννητικών σας οργάνων, αν έχετε κνησμό, εκκρίσεις ή παθολογική κολπική αιμορραγία. Έχετε υπ΄ όψιν ότι η νόσος μπορεί να εμφανιστεί μήνες ή και χρόνια μετά τη σεξουαλική σας επαφή με προσβληθέν άτομο.

Επικοινωνήστε με τον ιατρό σας αν έχετε την υπόνοια ότι κάποιο παιδί πιθανόν να παρουσιάζει γεννητικούς ακροχορδώνες.

Οι έφηβοι με ενεργή σεξουαλική ζωή, διατρέχουν μεγάλες πιθανότητες προσβολής HPV λοίμωξης κι οφείλουν να εξετάζονται τακτικά γι’ αυτό.


Πρόληψη

Η πλήρη απουσία είναι η μόνη ολοκληρωτική προστασία αποφυγής γεννητικών ακροχορδώνων κι άλλων σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων (ΣΜΝ). Επίσης μπορείτε να προφυλάξετε τον εαυτό σας από τυχόν προσβολή από ΣΜΝ, διατηρώντας μονογαμική σεξουαλική επαφή, με σύντροφο που γνωρίζετε ότι δεν έχει ποτέ μολυνθεί από κάποιο τέτοιο νόσημα.

Ακόμη και το δέρμα στην περιφέρεια των ακροχορδώνων ή της περιοχής πέριξ των γεννητικών οργάνων, του πρωκτού ή και άλλων περιοχών, να αποτελέσει οδό μόλυνσης (να μεταφέρει τον ιό από ένα άτομο σε ένα άλλο). Για το λόγο αυτό, τα προφυλακτικά που προορίζονται και για το γυναικείο, αλλά και για το ανδρικό φύλο, δεν παρέχουν απόλυτη προστασία. Η χρήση τους ωστόσο, καθίσταται απαραίτητη, αφού μειώνουν τις πιθανότητες προσβολής ή μετάδοσης των ΣΜΝ. Οι προφυλάξεις αυτές πρέπει να λαμβάνονται πάντα. Ο HPV μπορεί να μεταδίδεται από άτομο σε άτομο, ακόμη κι όταν δεν υπάρχουν ορατές ακροχορδώνες ή άλλα συμπτώματα.

Ένα νέο εμβόλιο, γνωστό με την ονομασία Gardasil, προσφέρει προφύλαξη ενάντια σε 4 τύπους HPV που είναι υπεύθυνοι για την πλειοψηφία των γεννητικών ακροχορδώνων και του κολπικού καρκίνου στις γυναίκες. Το εμβόλιο δίδεται σε 3 δόσεις. Συνίσταται σε κορίτσια και γυναίκες ηλικίας 9 έως 26 ετών.

Ορισμός

Η κολπική λοίμωξη από ζυμομύκητες (μύκητες που χρειάζονται σάκχαρα ή λίπη ως θρεπτικό υλικό), είναι η φλεγμονή του κόλπου, που τις περισσότερες φορές οφείλεται στο μύκητα Candida albicans.


Εναλλακτικοί ορισμοί

Λοίμωξη από ζυμομύκητες – κολπική, κολπική καντιντίαση, μονιλιακή κολπίτιδα.


Αίτια, συχνότητα και παράγοντες κινδύνου

Οι περισσότερες γυναίκες θα εμφανίσουν κάποια στιγμή στη ζωή τους κολπική λοίμωξη από ζυμομύκητες. Ο Candida albicans είναι από τους πιο συχνούς μύκητες. Τα είδη Candida συνήθως ανευρίσκονται σε μικρό αριθμό στον κόλπο, στη στοματική κοιλότητα, στο γαστρεντερικό σωλήνα και στο δέρμα. Η λοίμωξη είναι συνήθως ασυμπτωματική (δεν παρουσιάζει κανένα σύμπτωμα).

Ο Candida, καθώς και πλήθος άλλων μικροβίων και μικροοργανισμών, που βιώνουν υπό φυσιολογικές συνθήκες στον κόλπο, διατηρούν μια ισορροπία μεταξύ τους. Ωστόσο, κάτω από ορισμένες συνθήκες του περιβάλλοντος που μπορεί να επικρατούν στον κόλπο, ευνοείται η ανάπτυξη του Candida albicans,
με αποτέλεσμα την πρόκληση λοίμωξης από ζυμομύκητες.

Παράγοντες για αποικισμό από Candida και νόσο αποτελούν:

• Η χρήση αντιβιοτικών για τη θεραπεία άλλων τύπων λοιμώξεων, που διαταράσσουν τη φυσιολογική ισορροπία μεταξύ των οργανισμών του κόλπου, με τη μείωση του αριθμού των προστατευτικών βακτηρίων.
• Η εγκυμοσύνη, ο σακχαρώδης διαβήτης ή η παχυσαρκία

Η κολπική καντιντίαση δεν αποτελεί σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη. Πάρα ταύτα, ένα μικρό ποσοστό ανδρών, παρουσιάζει συμπτώματα, όπως κνησμό ή ερύθημα του πέους, μετά από σεξουαλική επαφή με πάσχουσα σύντροφο.

Οι υποτροπιάζουσες κολπικές λοιμώξεις από ζυμομύκητες, μπορεί και να αποτελούν σημείο άλλων παθολογικών καταστάσεων. Ακόμη, υπάρχει περίπτωση, άλλες κολπικές λοιμώξεις / φλεγμονές κι εκκρίσεις, να θεωρηθούν λαθεμένα ως κολπική λοίμωξη από ζυμομύκητες.

Επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις που εμφανίζονται μετά το πέρας της αγωγής ή λοίμωξη από ζυμομύκητες που δεν ανταποκρίνεται σε καμία αγωγή, ίσως να αποτελεί πρώιμο σημείο λοίμωξης του ατόμου από HIV.


Συμπτώματα

• Παθολογικό κολπικό έκκριμα (μη φυσιολογικές κολπικές εκκρίσεις)
• o Κυμαίνεται από ελαφρώς ρευστό, λευκό έκκριμα έως παχύρρευστο, λευκό έκκριμα που σχηματίζει χονδρούς σβώλους σαν τυρί κότατζ (cottage)
• Δυσπαρεύνια (επώδυνη συνουσία)
• Άλγος κατά την ούρηση
• Ερύθημα και οίδημα του αιδοίου
• Κνησμός και καύσος του κόλπου και των χειλέων

Σημεία και παρα-κλινικές εξετάσεις

Απαιτείται να γίνει γυναικολογική εξέταση, η οποία μπορεί να αναδείξει οίδημα (φλεγμονή) του δέρματος του αιδοίου, του κόλπου και του τραχήλου. Ο ιατρός ίσως αποκαλύψει ξηρές, λευκόφαιες πλάκες στα κολπικά τοιχώματα.

Μικρή ποσότητα του κολπικού εκκρίματος, θα εξεταστεί με τη χρήση μικροσκοπίου , όπου και θα αναδειχθεί λοίμωξη από candida.

Καλλιέργεια γίνεται στις περιπτώσεις που δε σημειώνεται βελτίωση της λοίμωξης με τη θεραπευτική αγωγή ή παρουσιάζονται πολλαπλές υποτροπές.

Ο ιατρός σας ίσως προβεί και σε άλλες εξετάσεις, προκειμένου να ανακαλύψει άλλες πιθανές αιτίες των συμπτωμάτων σας.


Θεραπεία

Τα φαρμακευτικά σκευάσματα που διατίθενται για τις κολπικές λοιμώξεις από ζυμομύκητες, κυκλοφορούν σε μορφή κολπικών αλοιφών ή υπόθετων. Τα περισσότερα από αυτά χορηγούνται χωρίς ιατρική συνταγή.

Μπορείτε να ακολουθήσετε μόνη σας θεραπευτική αγωγή κατ’ οίκον, αρκεί:

• Τα συμπτώματά σας να είναι ήπια και να μην παρουσιάζετε πυελικό άλγος ή πυρετό
• Η λοίμωξη από ζυμομύκητες να μην είναι η πρώτη που σας εμφανίζεται, αλλά ούτε να αποτελεί και μια από τις πολλαπλές επαναλήψεις της
• Να μην είστε έγκυος
• Δεν υποψιάζεστε την πιθανότητα ότι έχετε προσβληθεί από μια σεξουαλικά μεταδιδόμενη νόσο, μετά από πρόσφατη σεξουαλική επαφή

Αν τα συμπτώματά σας δεν παρουσιάσουν βελτίωση μετά από το σχήμα αυτό των φαρμακευτικών σκευασμάτων ή αν παρουσιάσουν επιδείνωση, επισκεφθείτε τον ιατρό σας. Επίσης, στην περίπτωση που υποχωρήσουν τα συμπτώματά σας, αλλά υποτροπιάσουν μετά από μερικές εβδομάδες ή μήνες, επισκεφθείτε και πάλι τον ιατρό σας.

Άλλα φαρμακευτικά σκευάσματα που μπορείτε να προμηθευτείτε για να ακολουθήσετε μόνη σας θεραπευτική αγωγή της κολπικής λοίμωξης από ζυμομύκητες είναι η μικοζανόλη, η κλοτριμαζόλη, η τιοκοναζόλη και η μπουτοκοναζόλη. Διαβάστε προσεκτικά τις εσώκλειστες οδηγίες κι ακολουθήστε τις. Μη διακόψετε πρόωρα τη λήψη της αγωγής, επειδή παρατηρήσατε βελτίωση των συμπτωμάτων σας. Η συνιστώμενη διάρκεια της αγωγής, αναλόγως το σκεύασμα πάντα, κυμαίνεται από 3 έως 7 ημέρες.

Η εφ’ άπαξ λήψη ενός δισκίου που ονομάζεται φλουκοναζόλη, ενδείκνυται κι αυτό για την αγωγή της συγκεκριμένης λοίμωξης, χρήζει όμως ιατρικής συνταγής.

Αν τα συμπτώματά σας παρουσιάσουν επιδείνωση ή αν εμφανίζετε επαναλαμβανόμενες κολπικές λοιμώξεις από ζυμομύκητες, ίσως χρειαστεί να ακολουθήσετε δοσολογικό σχήμα για μακρύτερο χρονικό διάστημα, έως και 14 ημέρες.

Όσον αφορά τις γυναίκες που εξακολουθούν να παρουσιάζουν υποτροπές της λοίμωξης, ίσως απαιτηθεί να λάβουν κολπικό υπόθετο κλοτριμαζόλης ή δισκίο per os φλουκοναζόλη, σε εβδομαδιαία δόση, προκειμένου να μην παρουσιάσουν νέες υποτροπές.

Για την πρόληψη και την αγωγή των κολπικών εκκρίσεων:

• Διατηρήστε την περιοχή των γεννητικών σας οργάνων στεγνή και καθαρή. Αποφύγετε τη χρήση σαπουνιού και κάνετε πλύσεις μόνον με νερό. Το μπάνιο, όχι με καυτό νερό, σε καθιστή θέση, μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματά σας
• Αποφύγετε τα ντους. Παρόλο που οι περισσότερες γυναίκες έχουν την εντύπωση ότι νιώθουν πιο καθαρές κάνοντας ντους μετά την περίοδο ή τη σεξουαλική επαφή, ουσιαστικά με αυτόν τον τρόπο επιδεινώνουν τις κολπικές εκκρίσεις, διότι έτσι απομακρύνονται τα υγιή βακτήρια που επιστρώνουν τον κόλπο και τον προστατεύουν από λοιμώξεις
• Καταναλώστε γιαούρτι με προβιοτικά ή λάβετε δισκία Lactobacillus acidophilus όταν κάνετε χρήση αντιβιοτικών για τη πρόληψη λοίμωξης από ζυμομύκητες
• Χρησιμοποιήστε προφυλακτικό για την αποφυγή προσβολής ή μετάδοσης σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων
• Αποφύγετε τη χρήση προϊόντων για τη υγιεινή της γυναικείας ευαίσθητης περιοχής, όπως σπρέι, αποσμητικά ή πούδρες
• Αποφύγετε να φοράτε υπερβολικά στενά παντελόνια ή σορτς, που είναι πολύ πιθανό να προκαλέσουν ερεθισμό.
• Φοράτε βαμβακερά εσώρουχα ή καλσόν με βαμβακερά ραφή. Αποφύγετε τα εσώρουχα κατασκευασμένα από μετάξι ή νάιλον, μιας και τα υφάσματα αυτά δεν είναι τόσο απορροφητικά και δεν επιτρέπουν τον επαρκή αερισμό. Αν φοράτε τέτοια εσώρουχα προκαλείτε περισσότερο ιδρώτα στην περιοχή κι ερεθισμό
• Χρησιμοποιήστε σερβιέτες κι όχι ταμπόν
• Αν πάσχετε από σακχαρώδη διαβήτη, προσπαθήστε να διατηρήσετε το σάκχαρο του ορού σας σε φυσιολογικά επίπεδα

Πρόγνωση

Τα συμπτώματα συνήθως υποχωρούν πλήρως με επαρκή θεραπευτική αγωγή.


Επιπλοκές

Σε περίπτωση που δε λάβετε κατάλληλη θεραπευτική αγωγή, υπάρχει το ενδεχόμενο να αντιμετωπίσετε χρόνιες ή υποτροπιάζουσες λοιμώξεις, κάποια υποκρύπτουσα κατάσταση ή να ξαναμολυνθείτε μόνη σας.

Μπορεί να παρουσιαστεί δευτεροπαθής λοίμωξη. Έντονη ή παρατεταμένη εκδορά (ξύσιμο), ενδέχεται να οδηγήσει στη σχάση και σε έλκη του δέρματος του αιδοίου, μετατρέποντάς το ακόμη πιο επιρρεπής σε λοιμώξεις.


Επικοινωνία με τον οικογενειακό σας ιατρό

Καλέστε τον ιατρό σας και κλείστε ένα ραντεβού αν:

• Είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζετε συμπτώματα κολπικής λοίμωξης από ζυμομύκητες
• Δεν είστε σίγουρη ότι η λοίμωξη που αντιμετωπίζετε οφείλεται σε ζυμομύκητες (αν είστε σίγουρη, τότε μπορείτε και μόνη σας να προβείτε σε αγωγή με φαρμακευτικά σκευάσματα χωρίς ιατρική συνταγή).
• Τα συμπτώματά σας δεν υποχωρούν παρά την αγωγή που ακολουθήσατε μόνη σας
• Εμφανιστούν νέα συμπτώματα

Πρόληψη

Αποφύγετε την πίεση και την υπερβολική υγρασία στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, φορώντας εσώρουχα ή καλσόν από βαμβακερές ίνες και φαρδιά παντελόνια. Αποφύγετε να φοράτε για πολύ ώρα νωπά μαγιό ή ρούχα γυμναστικής και να τα πλένετε μετά από κάθε χρήση.

Ορισμός

Η αιδοιοκολπίτιδα είναι η φλεγμονή ή η λοίμωξη του αιδοίου και του κόλπου.


Εναλλακτικοί ορισμοί

Κολπίτις, κολπική φλεγμονή, φλεγμονή του κόλπου.


Αίτια, συχνότητα και παράγοντες κινδύνου

Η αιδοικολπίτιδα μπορεί να προσβάλλει γυναίκες οποιασδήποτε ηλικίας και είναι ευρέως διαδεδομένη. Προκαλείται από βακτηρίδια, ζυμομύκητες, ιούς κι άλλα παράσιτα. Κάποια σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, μπορούν επίσης να προκαλέσουν αιδοικολπίτιδα, όπως και κάποιες χημικές ουσίες που βρίσκονται σε αφρόλουτρα, σαπούνια κι αρώματα. Περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως η πτωχή υγιεινή κι τα αλλεργειογόνα, μπορούν κι αυτά να συμβάλλουν στην εμφάνιση της φλεγμονής του κόλπου.

O Candida albicans, που είναι υπεύθυνος για τη λοίμωξη από ζυμομύκητες, αποτελεί μία από τις συχνότερες αιτίες εμφάνισης της αιδοικολπίτιδας σε γυναίκες κάθε ηλικίας. Η λήψη αντιβιοτικών μπορεί σε οδηγήσει σε λοιμώξεις από ζυμομύκητες, καταστρέφοντας τα αντιμυκητισιακά βακτήρια, που ζουν υπό φυσιολογικές συνθήκες, στον κόλπο. Οι λοιμώξεις από ζυμομύκητες, τυπικά παρουσιάζουν κνησμό των γεννητικών οργάνων και λευκή, παχύρρευστη, κολπική έκκριση, καθώς κι άλλα συμπτώματα. Για περισσότερες πληροφορίες βλ.: κολπική λοίμωξη από ζυμομύκητες.

Άλλη μια αιτία πρόκλησης της αιδοικολπίτιδας είναι η βακτηριακή vaginosis, η υπερανάπτυξη δηλαδή συγκεκριμένων ειδών βακτηριδίων στον κόλπο. Η βακτηριακή vaginosis προκαλεί μια λεπτή, γκρι χρώματος, κολπική έκκριση κι οσμή ψαριού.

Η σεξουαλικά μεταδιδόμενη νόσο της κολπικής μόλυνσης από τριχομονάδες, επίσης αποτελεί συχνή αιτία πρόκλησης της κολπικής φλεγμονής. Η μόλυνση αυτή προκαλεί κνησμό των γεννητικών οργάνων, οσμή του κόλπου κι έντονη κολπική έκκριση, χρώματος πράσινο ή κίτρινο-γκρι.

Αφρόλουτρα, σαπούνια, κολπικά αντισυλληπτικά, γυναικεία αποσμητικά κι αρώματα, μπορούν να προκαλέσουν ερειστικό κνησμώδες ερύθημα στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, ενώ στενά ή μη απορροφητικά ρούχα, ενίοτε επιφέρουν ερύθημα λόγω αυξημένης θερμότητας.

Ένας ερεθισμένος ιστός είναι πολύ πιο ευάλωτος σε λοιμώξεις, απ’ ότι ένας φυσιολογικός ιστός και πλήθος οργανισμών που είναι υπεύθυνα για την πρόκληση λοίμωξης, ευδοκιμούν σε περιβάλλον θερμό, υγρό και σκοτεινό. Οι παραπάνω παράγοντες συμβάλλουν στην πρόκληση της αιδοικολπίτιδας, καθώς κι επιτείνουν την περίοδο ανάρρωσης της ασθενούς.

Η μείωση των οιστρογόνων στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, συνήθως οδηγεί σε κολπική αφύγρανση και λέπτυνση του κολπικού και του αιδοιικού δέρματος, που με τη σειρά του μπορεί να προκαλέσει ή να επιδεινώσει τον κνησμό και τον καύσο των γεννητικών οργάνων.

Η μη ειδική / ιδιοπαθής αοδοικολπίτδα (εκείνη στη οποία δεν ταυτοποιείται η αιτία πρόκλησης), συναντάται σε γυναίκες ανεξαρτήτου ηλικίας, κυρίως όμως στα νεαρά κορίτσια προ εφηβικής ηλικίας. Με την έναρξη της εφηβείας, ο κόλπος αποκτά πλέον πιο όξινο περιβάλλον, γεγονός που παίζει προστατευτικό ρόλο έναντι των λοιμώξεων.

Η ιδιοπαθής αιδοικολπίτιδα μπορεί να εμφανιστεί σε κορίτσια με πτωχή υγιεινή της γεννητικής χώρας και χαρακτηρίζεται από κακοσμία, εκκρίσεις χρώματος καφέ-πράσινο κι ερεθισμό των οπών των χειλέων και του κόλπου. Η κατάσταση αυτή έχει άμεση σχέση με την υπεραύξηση ενός είδους βακτηριδίου που τυπικά ανευρίσκεται στα κόπρανα. Τα βακτηρίδια αυτά συνήθως μεταφέρονται από τον ορθό στην περιοχή του κόλπου, με το σκούπισμα από πίσω προς τα εμπρός, μετά τη χρήση της τουαλέτας.

Η σεξουαλική κακοποίηση πρέπει να θεωρείται ύποπτη στην περίπτωση των παιδιών με ασυνήθεις λοιμώξεις κι επαναλαμβανόμενα επεισόδια αδιευκρίνιστης αιδοικολπίτιδας. Η Neissseria gonorrhoeae, ο οργανισμός που είναι υπεύθυνος για τη γονόρροια, προκαλεί γονοκοκκική αιδοικολπίτιδα σε νεαρά κορίτσια. Η κολπίτιδα που σχετίζεται με τη γονόρροια θεωρείται σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα. Αν τεθεί εργαστηριακή τεκμηρίωση αυτής της διάγνωσης, στα νεαρά κορίτσια, οφείλεται να γίνεται εκτίμηση για την πιθανότητα σεξουαλικής κακοποίησης.


Συμπτώματα

• Ερεθισμός και κνησμός της γεννητικής χώρας
• Φλεγμονή (ερεθισμός, ερύθημα και οίδημα) των μεγάλων χειλέων, των μικρών χειλέων ή της περινεϊκής χώρας
• Κολπική έκκριση
• Κακοσμία κόλπου
• Δυσφορία ή καύσος κατά την ούρηση

Σημεία και παρα-κλινικές εξετάσεις

Η διάγνωση των κολπικών συμπτωμάτων οφείλει να τίθεται από επαγγελματία ιατρό. Αν ωστόσο, στο παρελθόν σας είχαν διαγνώσει λοίμωξη από ζυμομύκητες, μπορείτε να δοκιμάσετε τη χρήση προϊόντων και χωρίς ιατρική συνταγή. Στην περίπτωση όμως που τα συμπτώματά σας δεν υποχωρήσουν πλήρως, μετά από μία εβδομάδα περίπου, επικοινωνήστε εκ νέου με τον ιατρό σας. Πολλές άλλες λοιμώξεις παρουσιάζουν παρόμοια συμπτώματα.

Ο ιατρός σας θα προβεί σε εξέταση της πυέλου (γυναικολογική εξέταση). Αυτή προφανώς θα αναδείξει ερυθρό κι ευαίσθητο δέρμα του αιδοίου και του κόλπου. Οποιαδήποτε αλλοίωση / βλάβη ή έλκος πρέπει να ερευνάται.

Η μικροσκοπική εξέταση νωπού παρασκευάσματος (εκτίμηση της κολπικής έκκρισης) – wet prep test -, γίνεται συνήθως για τεκμηρίωση της κολπικής λοίμωξης ή της υπερ-ανάπτυξης των μυκήτων ή των βακτηρίων. Σε κάποιες περιπτώσεις, με την καλλιέργεια της κολπικής έκκρισης, είναι δυνατή η ταυτοποίηση του αιτιοπαθογόνου οργανισμού.


Θεραπεία

Η κατάλληλη αγωγή της λοίμωξης βασίζεται στην αιτία πρόκλησής της. Μπορεί να περιλαμβάνει per os ή τοπικά αντιβιοτικά και / ή αντιμυκητιακές αλοιφές, αντιβατηριακές αλοιφές ή παρόμοια φαρμακευτικά σκευάσματα. Ακόμη και αλοιφές που περιέχουν κορτιζόνη, ίσως απαιτηθούν, για την ανακούφιση του ερεθισμού. Στην περίπτωση που εμπλέκεται αλλεργική αντίδραση, προφανώς συστήνεται κάποιο αντισταμινικό. Ενώ στην περίπτωση ερεθισμού και φλεγμονής γυναικών, οφειλόμενα στα χαμηλά επίπεδα οιστρογόνων (μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών), συστήνεται τοπική οιστρογονική αλοιφή.

Βελτίωση της περινεϊκής υγιεινής απαιτείται για την επούλωση και πρόληψη μελλοντικών αναμολύνσεων, όσον αφορά τις λοιμώξεις με αιτία πρόκλησης βακτήρια που ανήκουν στη φυσιολογική χλωρίδα των κοπράνων. Τα μπάνια Sitz ίσως συστηθούν μιας και επιτρέπουν μεγαλύτερη επαφή της γεννητικής χώρας με τον ατμοσφαιρικό αέρα. Η χρήση βαμβακερών εσωρούχων (αντί για νάιλον) ή εσωρούχων με βαμβακερή επένδυση, επιτρέπει μεγαλύτερη διείσδυση αέρος, άρα και μείωση της ποσότητας υγρασίας στην περιοχή. Η μη χρήση εσωρούχων κατά τη διάρκεια του ύπνου, θεωρείται επίσης ευεργετική.

Σημείωση: στην περίπτωση διάγνωσης κάποιου σεξουαλικά μεταδιδόμενου νοσήματος, σημαντικό ρόλο παίζει και η λήψη αγωγής από τον ερωτικό σας σύντροφο / ους, ακόμη κι αν δεν παρουσιάζουν κανένα σύμπτωμα. Αρκετοί οργανισμοί δεν προκαλούν εμφανή συμπτώματα. Η μη αποδοχή λήψης αγωγής από τον σύντροφό σας, ίσως οδηγήσει σε συνεχή / επαναλαμβανόμενη επιλοίμωξη, η οποία με τη σειρά της (αν δεν γίνει περίθαλψη) μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερα προβλήματα, πιθανή μείωση της γονιμότητας κι εν τέλη, αρνητικές επιπτώσεις στην υγείας σας.


Πρόγνωση


Η κατάλληλη θεραπευτική αγωγή μιας λοίμωξης, τις περισσότερες φορές, αποβαίνει σε θετική εξέλιξη.


Επιπλοκές

• Συνεχής δυσφορία
• Δερματική λοίμωξη / φλεγμονή (λόγω εκδοράς)
• Επιπλοκές οφειλόμενες στην αιτίας πρόκλησης της κατάστασης (όπως γονόρροια και λοίμωξη από Candida).

Επικοινωνία με τον ιατρό σας

Καλέστε τον ιατρός αν σας παρουσιαστούν συμπτώματα αιδοικολπίτιδας ή αν η νόσος δεν ανταποκρίνεται στη θεραπευτική αγωγή.


Πρόληψη

Η χρήση προφυλακτικού κατά τη συνουσία, αποτελεί μέτρο πρόληψης για τις περισσότερες σεξουαλικά μεταδιδόμενες κολπικές λοιμώξεις. Ο κατάλληλος κι επαρκώς απορροφητικός ρουχισμός, συνδυασμένη με καλή υγιεινή της γεννητικής χώρας, αποτελεί κι αυτό μέτρο πρόληψης για πολλές μη μεταδιδόμενες αιδοικολπίτιδες.

Οι κοπέλες πρέπει να διδαχθούν πώς να καθαρίζουν σωστά τη γεννητική τους περιοχή καθώς πλένονται (στο μπάνιο ή στο ντους). Το σωστό σκούπισμα μετά τη χρήση της τουαλέτας (οι κοπέλες θα πρέπει πάντα να σκουπίζονται από τα εμπρός προς τα πίσω, αποφεύγοντας έτσι τη μετάδοση βακτηρίων από τον ορθό στην κολπική περιοχή).

Τα χέρια σας οφείλεται να τα πλένεται πολύ καλά πριν και μετά τη χρήση της τουαλέτας.

Ορισμός

Καρκίνος του ενδομητρίου είναι ο καρκίνος που ξεκινά στο ενδομήτριο, τoν εσωτερικό χιτώνα της μήτρας.

Εναλλακτικές ονομασίες

Αδενοκαρκίνωμα ενδομητρίου/μήτρας, Καρκίνος της μήτρας, Καρκίνος – μήτρα, Καρκίνος – Ενδομήτριο, Καρκίνος – Ενδομητρικός, Καρκίνος του σώματος της μήτρας



Αίτια, συχνότητα εμφάνισης και παράγοντες κινδύνου

Ο καρκίνος του ενδομητρίου είναι ο συνηθέστερος τύπος καρκίνου της μήτρας. Αν και το ακριβές αίτιο του καρκίνου του ενδομητρίου είναι άγνωστο, τα αυξημένα επίπεδα οιστρογόνων φαίνεται να παίζουν έναν ρόλο. Τα οιστρογόνα προκαλούν διόγκωση του εσωτερικού της μήτρας. Μελέτες έχουν δείξει ότι υψηλά επίπεδα οιστρογόνων στα ζώα έχουν ως αποτέλεσμα την υπερπλασία του ενδομητρίου και την ανάπτυξη καρκίνου.

Οι περισσότερες περιπτώσεις καρκίνου του ενδομητρίου εμφανίζονται στις ηλικίες μεταξύ 60 και 70 χρόνων, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να εμφανιστούν και πριν τα 40.


Παράγοντες που αυξάνουν την πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου του ενδομητρίου:

• Διαβήτης
• Θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης μόνο με οιστρογόνα χωρίς τη χορήγηση προγεστερόνης
• Ιστορικό ενδομητρικού πολύποδα ή άλλων καλοήθων υπερπλασιών στην κοιλότητα της μήτρας
• Στειρότητα
• Χορήγηση ταμοξιφαίνης, φαρμάκου για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού
• Aπουσία εγκυμοσύνης
• Παχυσαρκία
• Πρόωρη εμμηναρχή (περίοδος) (πριν τα 12)
• Καθυστερημένη εμμηνόπαυση (μετά τα 50)

Παθήσεις που σχετίζονται με τον καρκίνο του ενδομητρίου:

• Καρκίνος του μαστού ή του παχέος εντέρου
• Υπέρταση
• Πολυκυστικές ωοθήκες

Συμπτώματα

• Αιμορραγία εκτός περιόδου ή ανωμαλίες στον κύκλο της περιόδου

- Αιμορραγία μεταξύ κανονικών περιόδων πριν την εμμηνόπαυση
- Αιμορραγία έστω και σταγόνες αίμα μετά την εμμηνόπαυση

• Μεγάλης διάρκειας, έντονη ή συχνή αιμορραγία μετά τα 40
• Πόνος χαμηλά στην κοιλιά ή κράμπες στην περιοχή της πυέλου
• Υπόλευκες ή διάφανες κολπικές εκκρίσεις μετά την εμμηνόπαυση

Ενδείξεις και εξετάσεις

Η εξέταση της πυέλου συχνά δεν δείχνει κάτι αφύσικο, ιδιαίτερα στα πρώτα στάδια της ασθένειας. Μεταβολές στο μέγεθος, σχήμα ή υφή της μήτρας ή των γύρω δομών γίνονται ορατές μόνο όταν η ασθένεια έχει προχωρήσει.

Εξετάσεις που συνιστώνται:

• Παρακέντηση ή βιοψία ενδομητρίου
• Διαστολή και απόξεση
• Τεστ Παπ (μπορεί να ανιχνεύσει ύποπτα για καρκίνο του ενδομητρίου σημάδια αλλά δεν μπορεί να τον διαγνώσει)
• Αν διαγνωστεί καρκίνος, γίνονται κι άλλες εξετάσεις για να διαπιστωθεί πόσο εκτεταμένος είναι και αν έχει εξαπλωθεί σε άλλα όργανα του σώματος.

Η διαδικασία αυτή λέγεται σταδιοποίηση.

Στάδια του καρκίνου του ενδομητρίου:
1. Ο καρκίνος περιορίζεται στο σώμα της μήτρας.
2. Ο καρκίνος έχει επεκταθεί στον τράχηλο.
3. Ο καρκίνος έχει επεκταθεί πέρα από τη μήτρα αλλά όχι και εκτός της πυελικής κοιλότητας. Μπορεί να έχει προσβάλει τους λεμφαδένες στην πυελική κοιλότητα ή κοντά στην κοιλιακή αορτή.
4. Ο καρκίνος έχει επεκταθεί στο εσωτερικό του εντέρου, της ουροδόχου κύστης, της κοιλιάς ή άλλων οργάνων εντός της πυέλου.
Ο καρκίνος περιγράφεται επίσης και ως Στάδιο 1, 2 ή 3. Το Στάδιο 1 είναι τα λιγότερο επιθετικό ενώ το 3 είναι το πιο επιθετικό.


Θεραπεία

Η θεραπεία περιλαμβάνει τρεις επιλογές: χειρουργική επέμβαση, ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία.
Υστερεκτομή μπορεί να εφαρμοστεί σε γυναίκες με καρκίνο στο 1ο στάδιο. Επίσης συνήθως συνιστάται η αφαίρεση σαλπίγγων και ωοθηκών (αμφοτερόπλευρη σαλπιγγο-ωοθηκεκτομή).

Η κοιλιακή υστερεκτομή προτιμάται έναντι της κολπικής υστερεκτομής, γιατί επιτρέπει στον χειρουργό να δει από μέσα την περιοχή της κοιλιάς και να πάρει ιστούς για βιοψία.

Η χειρουργική επέμβαση σε συνδυασμό με ακτινοθεραπεία χρησιμοποιείται συχνά στην θεραπεία γυναικών με καρκίνο στο 1ο στάδιο που έχει όμως μεγάλες πιθανότητες να επανέλθει ή έχει επεκταθεί στους λεμφαδένες, ή είναι στο 2ο ή 3ο στάδιο.
Η χημειοθεραπεία εξετάζεται ως αγωγή για ορισμένες περιπτώσεις, ιδιαίτερα σε ασθενείς στο 3ο και 4ο στάδιο της ασθένειας.


Πρόγνωση

Η διάγνωση του καρκίνου του ενδομητρίου γίνεται συνήθως σε αρχικό στάδιο. Η μονοετής επιβίωση είναι περίπου 92%.
Η 5ετής επιβίωση για καρκίνο του ενδομητρίου που δεν έχει επεκταθεί είναι 95%. Αν ο καρκίνος έχει επεκταθεί σε απομακρυσμένα όργανα, η 5ετής επιβίωση πέφτει στο 23%.


Επιπλοκές

Στις πιθανές επιπλοκές περιλαμβάνεται η αναιμία λόγω απώλειας αίματος. Eπίσης κατά τη διαστολή και απόξεση (D and C) μπορεί να επέλθει διάτρηση της μήτρας.
Επιπλοκές πιθανόν επίσης να υπάρξουν από την υστερεκτομή, την ακτινοθεραπεία και τη χημειοθεραπεία.



Πότε να απευθυνθείτε στον γιατρό σας

Επιδιώξτε να δείτε τον γιατρό σας αν παρατηρήσετε ανώμαλη κολπική αιμορραγία ή άλλο σύμπτωμα του καρκίνου του ενδομητρίου. Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό αν ανήκετε σε ομάδα υψηλού κινδύνου ή δεν κάνετε τακτικά εξετάσεις της πυέλου.

Για οποιοδήποτε από τα ακόλουθα συμπτώματα πρέπει αμέσως να ενημερώσετε τον γιατρό σας:

• Αιμορραγία ακόμα και σταγόνες αίμα μετά από σεξουαλική επαφή ή μετά από το ντους.
• Αιμορραγία που διαρκεί περισσότερο από 7 ημέρες.
• Περίοδοι που έρχονται κάθε 21 ημέρες ή συχνότερα.
• Αιμορραγία ή σταγόνες αίμα μετά από 6 μήνες χωρίς καθόλου αιμορραγία.

Πρόληψη

Ολες οι γυναίκες πρέπει να υποβάλλονται τακτικά σε εξετάσεις της πυέλου από την έναρξη της σεξουαλικής δραστηριότητας (ή από την ηλικία των 21 ετών αν δεν είναι σεξουαλικά ενεργές) ώστε να ανιχνευτούν έγκαιρα σημάδια λοίμωξης ή υπερπλασίας. Οι γυναίκες πρέπει να κάνουν το τεστ Pap ξεκινώντας 3 χρόνια μετά την πρώτη σεξουαλική επαφή.

Οι γυναίκες που ανήκουν σε ομάδα υψηλού κινδύνου θα πρέπει να παρακολουθούνται πιο στενά από τον γιατρό τους. Συχνές εξετάσεις της πυέλου και απεικονιστικές εξετάσεις όπως το τεστ Παπ και η βιοψία ενδομητρίου συνιστώνται.

Οι γυναίκες που υποβάλλονται σε θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης με οιστρογόνα θα πρέπει να κάνουν τακτικά εξετάσεις της πυέλου και τεστ Παπ.

Ορισμός

Η γονόρροια είναι μια συνήθης σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια.


Εναλλακτικές ονομασίες

Βλενόρροια


Αίτια, συχνότητα εμφάνισης και παράγοντες κινδύνου

Η γονόρροια προκαλείται από ένα βακτηρίδιο, γνωστό με την ονομασία Neisseria gonorrhea. Oποιοσδήποτε είναι σεξουαλικά ενεργός μπορεί να κολλήσει γονόρροια. Η μόλυνση μπορεί να μεταδοθεί με την επαφή από το στόμα, τον κόλπο, το πέος ή τον πρωκτό.

Τα βακτηρίδια αναπτύσσονται στις ζεστές, υγρές περιοχές του σώματος, συμπεριλαμβανομένης της ουρήθρας. Στις γυναίκες, τα βακτηρίδια μπορεί να αναπτυχθούν στον αναπαραγωγικό αγωγό (που περιλαμβάνει τις σάλπιγγες, τη μήτρα και τον τράχηλο). Τα βακτηρίδια μπορεί να αναπτυχθούν ακόμα και στα μάτια.

Η γονόρροια είναι συνηθέστερη σε μεγάλες πόλεις, αστικές περιοχές με πληθυσμό χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και κατώτερης κοινωνικο-οικονομικής τάξης.

Είναι πιθανότερο να προσβληθείτε από την ασθένεια αν:

• Εχετε πολλαπλούς σεξουαλικούς συντρόφους
• Εχετε έναν σύντροφο με ιστορικό οποιουδήποτε αφροδίσιου νοσήματος
• Δεν χρησιμοποιείτε προφυλακτικό κατά την ερωτική πράξη
• Είστε άντρας που έχει σεξουαλική επαφή με άλλον άντρα
• Είστε ναρκομανής

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της γονόρροιας συνήθως εμφανίζονται 2-5 ημέρες μετά την προσβολή από την ασθένεια, ωστόσο, στους άντρες μπορεί να καθυστερήσουν μέχρι και ένα μήνα να εκδηλωθούν. Μερικά άτομα δεν παρουσιάζουν καθόλου συμπτώματα. Μπορεί να αγνοούν παντελώς το γεγονός ότι έχουν προσβληθεί από την ασθένεια και επομένως να μην αναζητήσουν θεραπεία. Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο επιπλοκών και τις πιθανότητες μετάδοσης της ασθένειας σε άλλο άτομο.


Τα συμπτώματα στους άντρες περιλαμβάνουν:

• Πόνο και τσούξιμο κατά την ούρηση
• Αυξημένη τάση ή ανάγκη και ούρηση
• Πυώδεις εκκρίσεις από την ουρήθρα (λευκές, κίτρινες ή πράσινες)
• Ερεθισμός ή κοκκίνισμα στο άνοιγμα της ουρήθρας
• Ευαισθησία ή πρήξιμο στους όρχεις
• Πονόλαιμος (γονοκοκκική φαρυγγίτιδα)

Τα συμπτώματα στις γυναίκες μπορεί να είναι ήπια ή αόριστα και να εκληφθούν ως συμπτώματα άλλου είδους μόλυνσης. Περιλαμβάνουν:

• Κολπικές εκκρίσεις
• Κάψιμο και πόνο κατά την ούρηση
• Συχνουρία
• Πονόλαιμο
• Πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή
• Οξύ πόνο στο κάτω μέρος της κοιλιάς (αν η μόλυνση επεκταθεί στις σάλπιγγες και το στομάχι)
• Πυρετό (αν η μόλυνση επεκταθεί στις σάλπιγγες και το στομάχι)

Αν η μόλυνση επεκταθεί στην κυκλοφορία του αίματος, μπορεί να εκδηλωθούν πυρετός, εξάνθημα και συμπτώματα αρθρίτιδας.



Ενδείξεις και εξετάσεις

H γονόρροια μπορεί γρήγορα να αναγνωριστεί τοποθετώντας ένα δείγμα ιστού ή έκκρισης κάτω από το μικροσκόπιο. Αυτό ονομάζεται χρώση κατά gram. Aν και η μέθοδος αυτή είναι πολύ γρήγορη, δεν είναι η πλέον αξιόπιστη.

Οι χρώσεις κατά gram για τη διάγνωση της γονόρροιας περιλαμβάνουν:

• Κολπικό υγρό από τις γυναίκες
• Εκκρίσεις από την ουρήθρα για τους άντρες
• Αρθρικό υγρό

Οι καλλιέργειες (κύτταρα που αναπτύσσονται στο μικροβιολογικό εργαστήριο) παρέχουν απόλυτη βεβαιότητα για την ύπαρξη της ασθένειας. Γενικά, δείγμα για την καλλιέργεια λαμβάνεται από τον τράχηλο, τον κόλπο, την ουρήθρα, τον πρωκτό ή τον λάρυγγα. Οι καλλιέργειες παρέχουν μια πρώτη διάγνωση συχνά εντός 24 ωρών και μια οριστική εντός 72 ωρών.

Καλλιέργειες που χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση της γονόρροιας είναι:

• Ενδοτραχηλική καλλιέργεια για τις γυναίκες
• Καλλιέργεια εκκρίμματος ουρήθρας για τους άντρες
• Καλλιέργεια εκκρίμματος από τον λάρυγγα για άντρες και γυναίκες
• Πρωκτική καλλιέργεια για άντρες και γυναίκες
• Καλλιέργεια αίματος

Η εξέταση DNA είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σαν δοκιμαστικό τεστ. Περιλαμβάνει την εξέταση αλυσιδωτής αντίδρασης ligase (LCR). Οι εξετάσεις DNA είναι γρηγορότερες από τις καλλιέργειες. Τέτοιες εξετάσεις γίνονται με δείγμα ούρων, που είναι πολύ ευκολότερο να ληφθεί από ότι τα δείγματα από τις περιοχές των γεννητικών οργάνων.


Θεραπεία

Υπάρχουν δύο στόχοι στη θεραπεία των αφροδίσιων νοσημάτων, ιδιαίτερα εκείνων που μεταδίδονται τόσο εύκολα όσο η γονόρροια. Ο πρώτος είναι να αντιμετωπιστεί η μόλυνση στον ασθενή. Ο δεύτερος είναι να εντοπιστούν και να εξεταστούν όλα τα άτομα με τα οποία ήρθε σε σεξουαλική επαφή ο ασθενής ώστε να προληφθεί περαιτέρω διάδοση της ασθένειας.

Ποτέ μην εφαρμόσετε δική σας θεραπεία πριν σας δει ο γιατρός σας. Εκείνος θα καθορίσει ποια είναι η κατάλληλη και πλέον σύγχρονη θεραπεία. Το Αμερικανικό Κέντρο για την Πρόληψη και τον Ελεγχο των Ασθενειών συνιστά τις ακόλουθες θεραπείες για την απλή γονόρροια:

• Μια δόση ceftriaxone 125 των mg ή μία δόση cefixime των 400 mg από το στόμα είναι η τρέχουσα συνιστώμενη θεραπεία αντιβίωσης.
• Μια δόση azithromycin των 2 g. για τα άτομα που έχουν οξεία αλλεργική αντίδραση στο ceftriaxone, το cefixime ή την πενικιλλίνη.

Παλιότερα χρησιμοποιούνταν η πενικιλλίνη αλλά δεν χρησιμοποιείται πια αφού δεν είναι πάντα αποτελεσματική στη θεραπεία της γονόρροιας. Το Αμερικανικό Κέντρο για την Πρόληψη και τον Έλεγχο των Ασθενειών επίσης συνιστά να αποφεύγεται μια ομάδα αντιβιοτικών που ονομάζονται fluoroquinolones (ciprofloxaxin, ofloxacin ή levofloxacin).

Τα άτομα που έχουν προσβληθεί από γονόρροια συχνά πάσχουν κι από χλαμυδίαση. Εάν δεν έχει γίνει καλλιέργεια για χλαμύδια ώστε να αποκλειστεί η πιθανότητα παράλληλης ύπαρξής τους, θα πρέπει επίσης να χορηγηθεί μια δόση azithromycin (1 g. από το στόμα) ή doxycycline των 100 των mg. δύο φορές την ημέρα από το στόμα για 7 ημέρες.

Μια επαναληπτική εξέταση 7 ημέρες μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας είναι σημαντική αν εξακολουθεί ο πόνος στις αρθρώσεις, το εξάνθημα ή ο έντονος πόνος στη λεκάνη ή την κοιλιά. Χρειάζονται εξετάσεις για να διαπιστωθεί αν η μόλυνση έχει υποχωρήσει.

Όλα τα άτομα με τα οποία είχε σεξουαλική επαφή ο ασθενής με τη γονόρροια θα πρέπει να εντοπισθούν και να υποβληθούν σε εξετάσεις, ώστε να μην εξαπλωθεί περαιτέρω η ασθένεια. Σε ορισμένα μέρη, μπορείτε να πάρετε συμβουλές, πληροφορίες και φάρμακα για τον σεξουαλικό σας σύντροφο και εσάς. Σε άλλα μέρη, οι υπηρεσίες υγείας θα έρθουν σε επαφή με τον σύντροφό σας.


Πρόγνωση

Η άμεση αντιμετώπιση της γονόρροιας βοηθά στην πρόληψη της όποιας μόνιμης βλάβης ή στειρότητας. Όταν η θεραπεία καθυστερήσει υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος επιπλοκών και στειρότητας.

Περίπου οι μισές γυναίκες με γονόρροια προσβάλλονται ταυτόχρονα και από χλαμύδια, ένα άλλο πολύ κοινό αφροδίσιο νόσημα που μπορεί να οδηγήσει σε στειρότητα. Η μόλυνση από χλαμύδια αντιμετωπίζεται παράλληλα με τη γονόρροια.

Αν έχετε προσβληθεί από γονόρροια, θα πρέπει να ζητήσετε να εξεταστείτε και για άλλα αφροδίσια νοσήματα, όπως τα χλαμύδια, η σύφιλη και το AIDS. Θα πρέπει επίσης να κάνετε το εμβόλιο για την ηπατίτιδα Β.



Επιπλοκές

Στις γυναίκες οι επιπλοκές μπορεί να είναι:

• Σαλπιγγίτιδα, που μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα σύλληψης ή εξωμήτριο κύηση
• Φλεγμονώδη πάθηση της πυέλου
• Στειρότητα
• Επώδυνη συνουσία (δυσπαρεύνια)
• Οι έγκυες γυναίκες μπορεί να μεταδώσουν την ασθένεια στο έμβρυο ενώ βρίσκεται στη μήτρα ή κατά τη διάρκεια του τοκετού

Στους άντρες οι επιπλοκές μπορεί να είναι:

• Τραυματισμός ή στένωση της ουρήθρας
• Συγκέντρωση πύου στην ουρήθρα
• Προβλήματα στην ούρηση
• Μόλυνση της ουρήθρας
• Νεφρική ανεπάρκεια

Επιπλοκές που μπορεί να παρουσιαστούν σε άντρες και γυναίκες είναι:

• Διάσπαρτη μόλυνση, που μπορεί να είναι πολύ σοβαρή
• Χρόνιο πόνο στις αρθρώσεις αν η μόλυνση αφεθεί χωρίς θεραπεία
• Μόλυνση της καρδιακής βαλβίδας
• Μηνιγγίτιδα

Πότε να απευθυνθείτε στον γιατρό σας

Αν παρουσιάζετε συμπτώματα που παραπέμπουν σε γονόρροια πρέπει αμέσως να επισκεφθείτε τον γιατρό σας.


Πρόληψη
Αποχή από τη σεξουαλική πράξη είναι ο μόνος απόλυτα ασφαλής τρόπος να αποφύγετε τη γονόρροια. Η μονογαμική σχέση με έναν σύντροφο που δεν έχει νοσήσει από αφροδίσιο νόσημα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο. Μονογαμία σημαίνει ότι εσείς και ο σύντροφός σας δεν έρχεστε σε σεξουαλική επαφή με άλλα άτομα.

Μπορείτε επίσης να μειώσετε κατά πολύ τον κίνδυνο να κολλήσετε κάποιο αφροδίσιο νόσημα χρησιμοποιώντας προφυλακτικό κάθε φορά που κάνετε σεξ. Προφυλακτικά διατίθενται για άντρες και για γυναίκες αλλά συνήθως χρησιμοποιούνται από τους άντρες. Το προφυλακτικό πρέπει να χρησιμοποιείται με τον σωστό τρόπο κάθε φορά.

Για να μην εξαπλωθεί περαιτέρω η ασθένεια, η χορήγηση θεραπευτικής αγωγής σε όλους τους σεξουαλικούς συντρόφους είναι κρίσιμη.