Πιθανές παθήσεις για το σύμπτωμα: Εκκρίσεις από το πέος

Αναζήτηση Συμπτωμάτων:


Χλαμύδια

Ορισμός

Τα χλαμύδια είναι μία νόσος που προκαλείται από το βακτήριο Chlamydia trachomatis. Η κύρια οδός μετάδοσης είναι η σεξουαλική επαφή.


Αίτια, συχνότητα και παράγοντες κινδύνου

Η λοίμωξη από χλαμύδια είναι απο τα πιο συχνά σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νοσήματα. Άτομα με έντονη σεξουαλική ζωή, καθώς κι άτομα που έχουν πολλούς ερωτικούς συντρόφους, διατρέχουν υψηλό κίνδυνο προσβολής.


Συμπτώματα

Σχεδόν 1 στους 4 άνδρες με χλαμύδια, δε παρουσιάζει κανένα σύμπτωμα. Στους άνδρες, τα χλαμύδια προκαλούν συμπτώματα παρόμοια με της γονόρροιας.

Αυτά τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
  • Αίσθημα καύσου κατά την ούρηση
  • Απώλεια εκκρίσεων από το πέος ή κοπράνων από τον πρωκτό
  • Ευαισθησία ή άλγος των όρχεων
  • Άλγος ορθού ή απώλεια κοπράνων

Μονάχα το 30% των γυναικών που πάσχουν από χλαμύδια, παρουσιάζουν συμπτώματα.

Τα συμπτώματα που μπορεί να εμφανιστούν στις γυναίκες είναι:
  • Αίσθημα καύσου κατά την ούρηση
  • Πρόκληση πόνου κατά τη σεξουαλική επαφή
  • Άλγος ορθού ή απώλεια κοπράνων
  • Συμπτώματα της φλεγμονώδης νόσο της πυέλου (PID), της σαλπιγγίτιδας, φλεγμονής του ήπατος, παρόμοια με της ηπατίτιδας
  • Απώλεια κολπικών εκκρίσεων


Σημεία και παρα-κλινικές εξετάσεις

Προκειμένου να τεθεί η διάγνωση της λοίμωξης από χλαμύδια, γίνεται λήψη υλικού των εκκρίσεων της ουρήθρας στους άνδρες ή του κόλπου στις γυναίκες. Εάν ένα άτομο έχει και πρωκτικές σεξουαλικές επαφές, ίσως χρειαστεί και λήψη υλικού από τις πρωκτικές εκκρίσεις. Το υλικό αποστέλλεται προς φθορίζουσα ή μονοκλινική ανίχνευση αντιγόνου, εξέταση DNA ή καλλιέργεια κυττάρων. Κάποιες από τις παραπάνω εξετάσεις μπορούν να διεξαχθούν κι από τα ούρα.


Θεραπεία

Η επικρατέστερη θεραπευτική αγωγή για τη χλαμύδια, περιλαμβάνει τη χρήση κατάλληλων αντιβιοτικών σκευασμάτων όπως: τετρακυλίνες, αζιθρομυκίνη ή ερυθρομυκίνη.

Είναι πολύ πιθανό η λοίμωξη από χλαμύδια να συνοδεύεται κι από γονόρροια ή σύφιλη, γι’ αυτό και θεωρείται σκόπιμο στην περίπτωση της διαπίστωσης μιας σεξουαλικά μεταδιδόμενης νόσου, να γίνεται έλεγχος και για άλλες σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις. Επίσης πρέπει να εξετάζονται κι όλοι οι ερωτικοί σύντροφοι για χλαμύδια.

Οι ερωτικοί σύντροφοι οφείλουν κι αυτοί να λάβουν θεραπεία, διότι μπορεί να αποτελέσουν πηγή επαναμόλυσης και διάδοσης της νόσου. Δεν αναπτύσσεται καμία αξιοσημείωτη ανοσία μετά τη λοίμωξη, γι΄ αυτό κι ένα άτομο μπορεί επανελλημένα να προσβληθεί από τη λοίμωξη.

Με μια επανεκτίμηση, εντός 4 εβδομάδων, προσδιορίζεται η πλήρης ίαση της νόσου.


Πρόγνωση

Η έγκαιρη αντιβιοτική αγωγή έχει μεγάλη σημασία, τόσο για την επιτυχή αντιμετώπιση της λοίμωξης , όσο και για την πρόληψη ανάπτυξης μετέπειτα επιπλοκών. Δίχως θεραπεία, η λοίμωξη μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονώδης νόσος της πυέλου (PID), να αφήσει ουλές, καθώς και μόνιμη στειρότητα.


Επιπλοκές

Η λοίμωξη χωρίς θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονώδη νόσο της πυέλου (PID), η οποία με τη σειρά της προκαλεί ουλές στις σάλπιγγες, με αποτέλεσμα τη στειρότητα. Η δημιουργία ουλών στις σάλπιγγες, αυξάνει επίσης την πιθανότητα έκτοπης εγκυμοσύνης (σαλπιγγική εγκυμοσύνη).

Μια γυναίκα δύναται να προσβληθεί από χλαμύδια κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, με πιθανό αποτέλεσμα, τον πρόωρο τοκετό και τη γέννα. Επί πρόσθετα, το νεογνό ίσως αναπτύξει χλαμυδιακή επιπεφυκίτιδα (λοίμωξη οφθαλμών) και πνευμονία από χλαμύδια.


Επικοινωνία με τον οικογενειακό σας ιατρό

Καλέστε τον ιατρό σας αν παρατηρήσετε συμπτώματα της χλαμύδια.

Καθ΄ ότι η λοίμωξη είναι συχνά ασυμπτωματική, τα ενεργά σεξουαλικά άτομα οφείλουν να εξετάζονται τακτικά για τυχόν ανίχνευση χλαμυδίων στον οργανισμό.


Πρόληψη

Οι ασφαλείς τεχνικές ερωτικής συνεύρεσης και η παντοτινή χρήση προφυλακτικού, αποτελούν σημαντικά προστατευτικά μέτρα για την αποφυγή λοίμωξης με χλαμύδια.

Ο ετήσιος έλεγχος για πιθανή λοίμωξη από χλαμύδια συνίσταται στις:

  • Ενεργείς σεξουαλικά γυναίκες ηλικίας κάτω των 25 ετών
  • Γυναίκες άνω των 25 με νέο ερωτικό σύντροφο ή πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους

Επιδιδυμίτιδα


Ορισμός

Επιδιδυμίτιδα είναι το πρήξιμο (φλεγμονή) της επιδιδυμίδας, δηλαδή του σωλήνα που συνδέει τον όρχι με τον ορχικό πόρο.


Αίτια, συχνότητα εμφάνισης και παράγοντες κινδύνου

Η επιδιδυμίτιδα είναι συνηθέστερη στους νέους άντρες 19 – 35 χρόνων. Είναι από τις κυριότερες αιτίες εισαγωγής σε νοσοκομείο στον στρατό.

Η επιδιδυμίτιδα προκαλείται συνήθως με τη μετάδοση κάποιου μικροβίου από την ουρήθρα ή την ουροδόχο κύστη. Οι πιο κοινές μολύνσεις που προκαλούν την ασθένεια αυτή στα νέα άτομα ετεροφυλόφιλων είναι η βλεννόρροια και τα χλαμύδια. Στα παιδιά και τους ηλικιωμένους αντίστοιχα, η εντερίτιδα Ε. και άλλες τέτοιες μολύνσεις είναι τα πιο συνήθη. Το ίδιο ισχύει και για τους ομοφυλόφιλους άντρες.

Η φυματίωση μπορεί να εκδηλωθεί ως επιδιδυμίτιδα. Την ασθένεια μπορεί να την προκαλέσουν και άλλα μικρόβια (όπως το ουρεόπλασμα).

Η επιδιδυμίτιδα οφείλεται κάποιες φορές και στη χρήση ενός φαρμάκου, της αμιοδαρόνης, που χορηγείται για τις καρδιακές αρρυθμίες. Ο κίνδυνος εκδήλωσης επιδιδυμίτιδας αυξάνει και με τα ακόλουθα:
  • Να μην υπάρχει περιτομή
  • Πρόσφατη χειρουργική επέμβαση ή ιστορικό ανωμαλίας στην κατασκευή της ουρικής οδού
  • Τακτική χρήση καθετήρα
  • Σεξουαλική επαφή με περισσότερους από έναν συντρόφους χωρίς χρήση προφυλακτικού


Συμπτώματα

Η επιδιδυμίτιδα μπορεί να αρχίσει με χαμηλό πυρετό, ρίγη και αίσθημα βάρους στον όρχι. Ο όρχις γίνεται όλο και πιο ευαίσθητος στην πίεση.

Άλλα συμπτώματα είναι:
  • Αίμα στο σπέρμα
  • Εκκρίσεις από την ουρήθρα (την οπή στην άκρη του πέους)
  • Δυσφορία χαμηλά στην κοιλιά ή στη λεκάνη
  • Πυρετός
  • Πόνος στη βουβωνική χώρα
  • Όζος στον όρχι
  • Πόνος κατά την εκσπερμάτωση
  • Πόνος ή κάψιμο κατά την ούρηση
  • Επώδυνο πρήξιμο του οσχέου (διόγκωση της επιδιδυμίδας)
  • Ευαίσθητος, πρησμένος βουβώνας στην πλευρά που πάσχει
  • Πόνος στον όρχι, που επιδεινώνεται κατά την κένωση


Ενδείξεις και εξετάσεις

Η φυσική εξέταση διαπιστώνει μια κόκκινη, ευαίσθητη, και μερικές φορές πρησμένη μάζα στην πάσχουσα πλευρά του οσχέου. Η ευαισθησία παρατηρείται σε μια μικρή περιοχή του όρχεως στο σημείο που συνδέεται με την επιδιδυμίδα.

Οι λεμφαδένες στη βουβωνική χώρα μπορεί να εμφανίζονται διογκωμένοι και να υπάρχουν εκκρίσεις από το πέος. Η πρωκτική εξέταση μπορεί να διαπιστώσει ότι ο προστάτης είναι διογκωμένος ή ευαίσθητος στην πίεση.

Εξετάσεις που μπορούν να γίνουν:
  • Γενική εξέταση αίματος
  • Υπερηχογράφημα Doppler
  • Σπινθηρογράφημα όρχεων
  • Ανάλυση και καλλιέργεια ούρων (μπορεί να χρειαστεί να δώσετε διαφορετικά δείγματα, αρχικής ροής, μέσης ροής και μετά από μασάζ του προστάτη)
  • Εξέταση για χλαμύδια ή βλεννόρροια

Σημαντικό είναι να διαχωριστεί η ασθένεια αυτή από τη συστροφή του όρχεως. Η συστροφή του όρχεως αποτελεί επείγον ιατρικό περιστατικό και πρέπει να αντιμετωπίζεται με χειρουργική επέμβαση το ταχύτερο.



Θεραπεία


Ο γιατρό σας θα ορίσει τα φάρμακα για την αντιμετώπιση της μόλυνσης. Οι σεξουαλικά μεταδιδόμενες μολύνσεις απαιτούν συγκεκριμένα αντιβιοτικά. Τη θεραπεία πρέπει να την κάνουν και οι σεξουαλικοί σύντροφοί σας. Μπορεί να χρειαστείτε παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη φάρμακα.

Η αντιμετώπιση της επιδιδυμίτιδας που προκαλείται από την αμιοδαρόνη είναι η χορήγηση χαμηλότερης δόσης του φαρμάκου ή η αλλαγή του φαρμάκου.

Συνιστάται ανάπαυση στο κρεβάτι, ανασήκωμα και εφαρμογή παγοκύστης κάτω από το όσχεο. Είναι πολύ σημαντικό να επισκεφθείτε ξανά τον γιατρό σας, ο οποίος και θα διαπιστώσει αν έχει υποχωρήσει τελείως η μόλυνση.


Πρόγνωση

Η επιδιδυμίτιδα συνήθως βελτιώνεται με τη χορήγηση αντιβιοτικών, ενώ δεν παρατηρείται μείωση των σεξουαλικών ή αναπαραγωγικών δυνατοτήτων. Εντούτοις, είναι σύνηθες η ασθένεια να επανέρχεται.

Εάν δεν αντιμετωπιστεί θεραπευτικά, ή σε ορισμένες άλλες περιπτώσεις, η ασθένεια μπορεί να μετατραπεί σε χρόνια. Στις χρόνιες περιπτώσεις, δεν υπάρχει συνήθως διόγκωση, υπάρχει όμως πόνος.


Επιπλοκές

Στις επιπλοκές περιλαμβάνονται:
  • Απόστημα στο όσχεο
  • Χρόνια επιδιδυμίτιδα
  • Δερματικό οσχεϊκό συρίγγιο
  • Νέκρωση του ορχικού ιστού λόγω μη αιμάτωσης (ορχικό έμφραγμα)
  • Στειρότητα

Ο οξύς πόνος στο όσχεο είναι επείγον ιατρικό περιστατικό. Πρέπει να εξεταστεί από γιατρό αμέσως.


Πότε να επικοινωνήσετε με τον γιατρό σας

Καλέστε τον γιατρό σας εάν αναπτύξετε συμπτώματα επιδιδυμίτιδας. Πηγαίνετε στα επείγοντα περιστατικά νοσοκομείου ή καλέστε το 166 εάν νιώσετε πόνο στους όρχεις ξαφνικά ή μετά από τραυματισμό.


Πρόληψη

Μπορείτε να αποτρέψετε τις επιπλοκές της επιδιδυμίτιδας αναζητώντας έγκαιρη διάγνωση και κάνοντας την κατάλληλη θεραπεία για τη μόλυνση που την προκάλεσε.

Ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει τη λήψη αντιβιοτικών πριν από μια χειρουργική επέμβαση που ενέχει κίνδυνο επιδιδυμίτιδας. Το ασφαλές σεξ (επαφή με έναν μόνο σύντροφο κάθε φορά και με χρήση προφυλακτικού) μπορεί να βοηθήσει στην αποτροπή της επιδιδυμίτιδας που προκαλείται από σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες.

Ορχίτιδα


Ορισμός

Ορχίτιδα είναι η φλεγμονή του ενός ή και των δύο όρχεων.


Εναλλακτικοί όροι


Επιδιδυμοορχίτιδα, Μόλυνση των όρχεων


Αίτια, συχνότητα εμφάνισης και παράγοντες κινδύνου

Ορχίτιδα μπορεί να προκληθεί από μόλυνση που οφείλεται σε πολλούς διαφορετικούς τύπους βακτηριδίων και ιών. Είναι συνήθως αποτέλεσμα επιδιδυμίτιδας, φλεγμονής δηλαδή του σωλήνα που συνδέει τον σπερματικό πόρο με τον όρχι.

Ο πιο κοινός ιός που είναι υπαίτιος για την ορχίτιδα είναι ο ιός της παρωτίτιδας (μαγουλάδες). Εμφανίζεται συχνότερα στα αγόρια μετά από την εφηβεία, ενώ είναι σπάνιο πριν από την ηλικία 10. Η ορχίτιδα αναπτύσσεται συνήθως 4 - 6 ημέρες μετά από την παρωτίτιδα. Μερικά αγόρια που παθαίνουν ορχίτιδα μετά από παρωτίτιδα, θα εμφανίσουν συρρίκνωση των όρχεων (ορχική ατροφία).

Ορχίτιδα μπορεί να αναπτυχθεί σε άτομα με τη σπάνια ασθένεια βρουκέλωση.

Ορχίτιδα μπορεί επίσης να εμφανιστεί παράλληλα με μόλυνση του προστάτη ή επιδιδυμίτιδα. Μπορεί να προκληθεί από τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, όπως η βλεννόρροια ή τα χλαμύδια. Το ποσοστό της σεξουαλικά μεταδιδόμενης ορχίτιδας ή επιδιδυμίτιδας είναι υψηλότερο στις ηλικίες 19 - 35.

Οι παράγοντες κινδύνου για την ορχίτιδα που δεν οφείλεται σε σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα είναι:
  • Ηλικία πάνω από 45
  • Μακροχρόνια χρήση καθετήρα Foley
  • Ο μη εμβολιασμός κατά της παρωτίτιδας
  • Εγγενή προβλήματα του ουροποιητικού σωλήνα
  • Συνήθεις μολύνσεις του ουροποιητικού σωλήνα
  • Χειρουργικές επεμβάσεις στον ουροποιητικό σωλήνα

Οι παράγοντες κινδύνου για τη σεξουαλικά μεταδιδόμενη ορχίτιδα είναι:

  • Επικίνδυνες σεξουαλικές συνήθειες
  • Πολλαπλοί σεξουαλικοί σύντροφοι
  • Προσωπικό ιστορικό βλεννόρροιας ή άλλου αφροδίσιου νοσήματος
  • Σεξουαλικός σύντροφος με διαγνωσμένο αφροδίσιο νόσημα


Συμπτώματα

  • Αίμα στο σπέρμα
  • Εκκρίσεις από το πέος
  • Πυρετός
  • Πόνος βουβώνων
  • Πόνος κατά την σεξουαλική επαφή ή κατά την εκσπερμάτωση
  • Πόνος κατά την ούρηση (δυσουρία)
  • Οίδημα του οσχέου
  • Ευαισθησία, οίδημα στην περιοχή των βουβώνων στην πάσχουσα πλευρά
  • Ευαισθησία, οίδημα, αίσθημα βάρους στον όρχι
  • Πόνος στον όρχι που επιδεινώνεται κατά το σφίξιμο ή την κένωση του εντέρου


Ενδείξεις και εξετάσεις

Η κλινική εξέταση μπορεί να δείξει:
  • Διόγκωση ή ευαισθησία του προστάτη
  • Ευαισθησία και διόγκωση των λεμφαδένων της βουβωνικής χώρας στην πάσχουσα πλευρά
  • Ευαισθησία και διόγκωση του όρχεως στην πάσχουσα πλευρά

Στις διαγνωστικές εξετάσεις περιλαμβάνονται:

  • Γενική εξέταση αίματος
  • Υπέρηχος όρχεων
  • Εξετάσεις για χλαμύδια και βλεννόρροια (με ουρηθρικό υγρό)
  • Ανάλυση ούρων
  • Καλλιέργεια ούρων (ελεύθερο ρεύμα ούρησης) -- μπορεί να χρειαστούν διαφορετικά δείγματα, συμπεριλαμβανομένης αρχικής ροής, μέσης ροής και μετά από μασάζ του προστάτη


Θεραπεία

Οι θεραπείες περιλαμβάνουν:

  • Αντιβιοτικά - εάν η μόλυνση προκαλείται από βακτηρίδια (στην περίπτωση της βλεννόρροιας ή των χλαμυδίων, σε θεραπεία πρέπει να υποβληθούν και οι σεξουαλικοί σύντροφοι)
  • Αντιφλεγμονώδη φάρμακα
  • Παυσίπονα
  • Ανάπαυση στο κρεβάτι με τοποθέτηση πάγου κάτω από το όσχεο


Πρόγνωση

Με τη σωστή διάγνωση και θεραπεία της ορχίτιδας που οφείλεται σε βακτηρίδια συνήθως διατηρείται η φυσιολογική λειτουργία των όρχεων.

Ο ορχίτιδα που οφείλεται σε παρωτίτιδα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ενώ η έκβαση ποικίλλει. Η ορχίτιδα από παρωτίτιδα στους άντρες μπορεί να προκαλέσει στειρότητα.


Επιπλοκές

Η ορχίτιδα μπορεί να προκαλέσει στειρότητα και ατροφία του ενός ή και των δύο όρχεων.

Άλλες πιθανές επιπλοκές είναι:

  • Χρόνια επιδιδυμίτιδα
  • Δερματικό οσχεϊκό συρίγγιο
  • Οσχεϊκό απόστημα
  • Νέκρωση του ορχικού ιστού (ορχικό έμφραγμα)

Ο οξύς πόνος στο όσχεο ή τους όρχεις μπορεί να απαιτεί άμεση χειρουργική επέμβαση. Εάν νιώσετε ξαφνικό πόνο στο όσχεο ή τους όρχεις, ζητήστε άμεσα ιατρική βοήθεια.


Πότε να επικοινωνήσετε με τον γιατρό σας

Καλέστε το 166 ή πηγαίνετε στην κοντινότερη εντατική μονάδα εάν νιώσετε ξαφνικό πόνο στον όρχι.


Πρόληψη

Ο εμβολιασμός κατά της παρωτίτιδας θα αποτρέψει την ορχίτιδα που οφείλεται στην νόσο αυτή. Οι ασφαλείς σεξουαλικές συνήθειες, όπως η σχέση με έναν μόνο σύντροφο (μονογαμία) και η χρήση προφυλακτικών, μειώνουν την πιθανότητα ορχίτιδας που οφείλεται σε σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα.


Στένωση ουρήθρας


Ορισμός

Η στένωση της ουρήθρας είναι ένα ανώμαλο στένωμα του σωλήνα μέσω του οποίου αποβάλλονται τα ούρα από το σώμα δια της ουροδόχου κύστης.



Αίτια, συχνότητα εμφάνισης και παράγοντες κινδύνου


Η στένωση της ουρήθρας μπορεί να προέλθει από φλεγμονή ή ουλώδη ιστό που προκλήθηκε από χειρουργική επέμβαση, από κάποια ασθένεια ή τραυματισμό. Μπορεί επίσης να προκληθεί από την πίεση που ασκεί ένας όγκος που μεγαλώνει κοντά στην ουρήθρα, αν και αυτό είναι σπάνιο.

Άλλοι παράγοντες κινδύνου είναι:

  • Ιστορικό σεξουαλικά μεταδιδόμενου νοσήματος
  • Οποιοδήποτε όργανο που εισάγεται στην ουρήθρα (όπως καθετήρας ή κυστοσκόπιο)
  • Καλοήθης υπερπλασία του προστάτη
  • Βλάβη ή τραύμα στην περιοχή της λεκάνης
  • Επαναλαμβανόμενες κρίσεις ουρηθρίτιδας

Οι συγγενείς (εκ γενετής) στενώσεις είναι σπάνιες. Οι στενώσεις στις γυναίκες είναι επίσης σπάνιες.


Συμπτώματα

  • Αίμα στο σπέρμα
  • Αιματηρά ή σκουρόχρωμα ούρα
  • Μειωμένη ροή ούρων
  • Δυσκολία στην ούρηση
  • Εκκρίσεις από την ουρήθρα
  • Συχνή ούρηση ή ανάγκη για ούρηση
  • Αδυναμία ούρησης (ουρική επίσχεση)
  • Ακράτεια
  • Επώδυνη ούρηση (δυσουρία)
  • Πόνος χαμηλά στην κοιλιά
  • Πόνος στη λεκάνη
  • Αργή ροή των ούρων (μπορεί να αναπτυχθεί ξαφνικά ή βαθμιαία)
  • Ούρηση σαν ‘σπρέι’
  • Διόγκωση του πέους


Ενδείξεις εξετάσεις

Στη φυσική εξέταση μπορεί να παρουσιαστούν:

  • Μειωμένη ροή ούρων
  • Εκκρίσεις από την ουρήθρα
  • Διογκωμένη κύστη
  • Διογκωμένοι ή ευαίσθητοι λεμφαδένες στη βουβωνική χώρα
  • Διογκωμένος ή ευαίσθητος προστάτη
  • Σκλήρυνση κάτω από την επιφάνεια του πέους
  • Ερυθρότητα ή πρήξιμο του πέους

Μερικές φορές η εξέταση δεν αποκαλύπτει καμία ανωμαλία.

Στις διαγνωστικές εξετάσεις περιλαμβάνονται:

  • Κυστεοσκόπηση
  • Εξέταση όγκου υπολοίπου ούρων
  • Παλίνδρομη ουρηθρογραφία
  • Εξέταση για χλαμύδια και βλεννόρροια
  • Ανάλυση ούρων
  • Ουροροομετρία (πόση ποσότητα ούρων περνά στο δευτερόλεπτο)
  • Καλλιέργεια ούρων


Θεραπεία

Η ουρήθρα μπορεί να διασταλεί κατά τη διάρκεια της κυστεοσκόπησης, με τοπική αναισθησία, με την παρεμβολή ενός λεπτού οργάνου που διευρύνει τη διάμετρο της ουρήθρας. Μπορείτε να αντιμετωπίσετε και στο σπίτι τη στένωση αν μάθετε πώς γίνεται η διαστολή της.

Εάν η διαστολή της ουρήθρας δεν είναι δυνατή, μπορεί να χρειαστείτε χειρουργική επέμβαση για να θεραπεύσετε την ανωμαλία. Η επιλογή της επέμβασης εξαρτάται από τη θέση και το μήκος της στένωσης. Εάν η στένωση είναι μικρή και μακριά από τον ουρικό σφιγκτήρα, οι επιλογές περιλαμβάνουν την τομή στο σημείο της στένωσης μέσω κυστεοσκόπησης ή την εμφύτευση διασταλτικού υλικού (που κρατά ανοικτό τον αυλό της ουρήθρας).

Ανοικτή ουρηθροπλαστική μπορεί να γίνει στις περιπτώσεις μεγαλύτερης στένωσης. Με την επέμβαση αυτή αφαιρείται το ασθενές μέρος ή αντικαθίσταται με άλλο ιστό. Τα αποτελέσματα ποικίλλουν ανάλογα με το μέγεθος και τη θέση της στένωσης, τα είδη των θεραπειών που έχετε δοκιμάσει και την εμπειρία του χειρουργού.

Σε οξείες περιπτώσεις επίσχεσης ούρων, μπορεί να τοποθετηθεί υπερηβικός καθετήρας ως μέτρο έκτακτης ανάγκης. Αυτό επιτρέπει στην κύστη να εκκενωθεί από την κοιλιά.

Σήμερα δεν υπάρχει κανένα φάρμακο για αυτή την ασθένεια. Εάν όλες οι μέθοδοι θεραπείας αποτύχουν, μπορεί να γίνει ουρική παράκαμψη με τη μέθοδο Mitrofanoff. Αυτή σας επιτρέπει να κάνετε μόνοι σας τον καθετηριασμό της κύστης μέσω του τοιχώματος της κοιλιάς.


Πρόγνωση


Η θεραπεία συνήθως έχει άριστο αποτέλεσμα. Ωστόσο, μπορεί να απαιτηθούν αλλεπάλληλες θεραπείες για να αφαιρεθεί ο ουλώδης ιστός.


Επιπλοκές

Η στένωση της ουρήθρας μπορεί να εμποδίζει εντελώς τη ροή ούρων, προκαλώντας οξεία ουρική επίσχεση. Η πάθηση αυτή πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα.



Πότε να επικοινωνήσετε με τον γιατρό σας


Επικοινωνήστε με τον γιατρό σας εάν εμφανίσετε συμπτώματα στένωσης της ουρήθρας.


Πρόληψη

Οι ασφαλείς σεξουαλικές συνήθειες μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων και στένωσης της ουρήθρας. Η άμεση θεραπεία της στένωσης της ουρήθρας μπορεί να αποτρέψει επιπλοκές όπως η μόλυνση ή η βλάβη των νεφρών και της ουροδόχου κύστης.

Τριχομονάδες

Οι τριχομονάδες είναι παράσιτα, Trichomonas vaginalis, που μολύνουν άντρες και γυναίκες. Στους άντρες μολύνουν την ουρήθρα, ενώ στις γυναίκες τον κόλπο και τον τράχηλο. Οι τριχομονάδες, συνήθως, συνοδεύονται και από άλλη σεξουαλικώς μεταδιδόμενη νόσο όπως χλαμύδια, γοννόρροια κά.

Το παράσιτο αυτό μεταδίδεται κατά τη διάρκεια της κολπικής σεξουαλικής επαφής με άτομο που είναι ήδη μολυσμένο με τριχομονάδες. Ωστόσο, μπορεί επίσης να μεταδοθεί και μέσω στενής σωματικής επαφής, καθώς και μέσω προσωπικών αντικειμένων, όταν οι γεννητικές περιοχές έρθουν σε επαφή με υγρά ή βρεγμένα αντικείμενα, όπως πετσέτες ή μουσκεμένα ρούχα και καθίσματα αποχωρητηρίου στα οποία υπάρχουν τριχομονάδες. Το παράσιτο αυτό δεν επιβιώνει στο στόμα ή στον πρωκτό. Εκτός του ανθρωπίνου σώματος οι τριχομονάδες μπορούν να επιβιώνουν για 45 λεπτά.


Συμπτώματα και διάγνωση

Όταν υπάρχουν συμπτώματα, εμφανίζονται σε 4 έως 20 ημέρες μετά τη μόλυνση. Στις γυναίκες περιλαμβάνουν ενόχληση, κνησμό, περίεργη μυρωδιά, πόνο κατά την επαφή και την ούρηση, μερικές φορές μικρή αιμορραγία, που διαπιστώνεται ως αλλαγή χρώματος στα υγρά του κόλπου (ροζ υγρά). Η αιμορραγία από τον τράχηλο δεν είναι συχνή. Στους άνδρες τα συμπτώματα είναι σπάνια και μπορεί να είναι μικρή έκκριση από το πέος και επίπονη ή δύσκολη ούρηση και εκσπερμάτιση.


Θεραπεία

H metronidazole είναι αρκετά αποτελεσματική για τη θεραπεία. Χρησιμοποιείται ως τοπική θεραπεία ή σαν κάψουλες από το στόμα. Με την έναρξη της θεραπείας θα πρέπει να αποφεύγεται το αλκοόλ, γιατί δημιουργεί παρενέργειες. Οι έγκυες θα πρέπει να αποφεύγουν το Metronidazole, ή να συμβουλεύονται οπωσδήποτε το γιατρό τους. Η θεραπεία περιλαμβάνει και το σύντροφο για να εκριζώσει το μικρόβιο από το ζευγάρι.


Απο το βιβλίο AIDS και Σεξουαλικά Μεταδιδόμενα Νοσήματα (Σ.Μ.Ν)
Υπο την επιστημονική επιμέλεια του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας




































Σοβαρή Υπενθύμιση:

Οι πληροφορίες που περιέχονται στο www.eumedline.eu έχουν σαν μοναδικό σκοπό την ενημέρωση και δεν αποτελούν πρόταση για οποιαδήποτε ιατρική-διαγνωστική εξέταση ή θεραπεία. Προτείνεται τα ανωτέρω να γίνονται σε συνεννόηση με τον γιατρό σας η άλλους επαγγελματίες υγείας.


Η ιατρική είναι μια συνεχώς μεταβαλλόμενη επιστήμη και η θεραπεία δεν είναι πάντα σαφώς καθορισμένη. Η νέα έρευνα αλλάζει καθημερινά τις διαγνωστικές και θεραπευτικές ενδείξεις. Το euMEDLINE προσπαθεί να παρέχει ενημερωμένες και ακριβείς πληροφορίες που είναι αποδεκτές γενικά μέσα στα ιατρικά πρότυπα κατά την διάρκεια της δημοσίευσης. Εντούτοις, δεδομένου ότι η ιατρική επιστήμη αλλάζει συνεχώς και το ανθρώπινο λάθος είναι πάντα δυνατό, το euMEDLINE δεν μπορεί να διαβεβαιώσει ότι οι πληροφορίες που περιέχονται σε αυτό είναι ακριβείς ή πλήρεις, ούτε είναι υπεύθυνο για τυχόν παραλείψεις, λάθη ή για τα αποτελέσματα της χρησιμοποίησης αυτών των πληροφοριών.


Ο αναγνώστης πρέπει να επιβεβαιώσει τις πληροφορίες που περιέχονται στο euMEDLINE από άλλες πηγές πριν από τη χρήση και ιδιαίτερα από τους επαγγελματίες υγείας. Ειδικότερα, όλες οι δόσεις, οι ενδείξεις, και οι αντενδείξεις των φαρμάκων πρέπει να επιβεβαιωθούν στο πληροφοριακό ένθετο των συσκευασιών των φαρμάκων. Η χρήση των εμπορικών ονομασιών των φαρμάκων γίνεται αποκλειστικά για ενημερωτικούς-πληροφοριακούς λόγους και δεν υποδηλώνει μεροληψία υπέρ αυτών.


Το euMEDLINE δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο, άμεσα ή έμμεσα, για τη ζημιά ή την επιπλοκή που μπορεί να προκύψει με την εφαρμογή των πληροφοριών που περιέχονται στις σελίδες του. Για κάθε απορία επικοινωνήστε μαζί μας μέσω e-mail.