Ορισμός

Το «Σύνδρομο Παγωμένου Ώμου» ή «Ψύξη ώμου»- είναι η παρουσία άλγους στην άρθρωση του ώμου και η βαθμιαία, προοδευτική απώλεια του εύρους κινήσεων προς κάθε κατεύθυνση, λόγω φλεγμονής.

Εναλλακτικοί ορισμοί

Συμφυτική θυλακίτιδα του ώμου.


Αίτια, συχνότητα και παράγοντες κινδύνου

Ο αρθρικός θύλακας της άρθρωσης του ώμου, έχει συνδέσμους που συγκρατούν ενωμένα τα οστά της άρθρωσης του ώμου. Όταν ο θύλακας φλεγμαίνει, τα οστά του ώμου αδυνατούν να εκτελέσουν κάποιες κινήσεις.

Τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει σαφή αιτία εμφάνιση της φλεγμονής. Ωστόσο, η φλεγμονή μπορεί να προκληθεί από:

• Εκφυλιστική νόσο της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης
• Σακχαρώδης διαβήτης
• Τραύμα της ωμικής ζώνης
• Χειρουργική επέμβαση στον ώμο
• Καρδιοχειρουργική επέμβαση
• Υπερθυρεοειδισμός

Συμπτώματα

Τα κύρια συμπτώματα είναι:

• Μειωμένες κινήσεις της άρθρωσης του ώμου
• Άλγος
• Δυσκαμψία

Η κατάσταση αυτή εκδηλώνεται με άλγος, χωρίς όμως να είναι γνωστή η αιτία πρόκλησης του συνδρόμου του «Παγωμένου ώμου». Ο πόνος αυτός εμποδίζει το βραχίονα (χέρι) να εκτελέσει διάφορες κινήσεις. Ως αποτέλεσμα, επέρχεται πλήρης περιορισμός κινήσεων, όπως για παράδειγμα η ανύψωση και συγχρόνως έσω στροφή του βραχίονα άνω της κεφαλής.


Σημεία και παρα-κλινικές εξετάσεις

Η διάγνωση του ιατρού σας, τίθεται με βάση τη φυσική εξέταση της άρθρωσης του ώμου σας και τυχόν συμπτώματα που εμφανίζετε.

Προκειμένου να αποκλείσει ο ιατρός σας την ύπαρξη άλλων παθολογικών καταστάσεων που ενδεχομένως να αντιμετωπίζετε, όπως την αρθρίτιδα, μπορεί να σας ζητηθεί να κάνετε μια ακτινογραφία της ωμικής σας ζώνης. Αν και η αξονική τομογραφία μπορεί να αποκαλύψει σημεία φλεγμονής, δεν υπάρχουν συγκεκριμένα κλινικά ευρήματα που θέτουν τη διάγνωση του «Παγωμένου ώμου».


Θεραπεία

Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φαρμακευτικά σκευάσματα (ΜΣΑΦ) κι στεροειδή σε ενέσιμη μορφή, χορηγούνται στον ασθενή προς αντιμετώπιση του πόνου. Η φυσικοθεραπεία σε συνδυασμό με τα στεροειδή ενέσιμης μορφής, μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά στην ανάκτηση μέρος των κινήσεων. Η βελτίωση ωστόσο δε θα επέλθει πριν από 6 – 9 μήνες. Η φυσικοθεραπεία οφείλετε να γίνεται σε καθημερινή βάση και να είναι έντονη.

Οποιοσδήποτε άλλος παράγοντας κινδύνου του Σύνδρομο του Παγωμένου ώμου θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με θεραπευτική αγωγή.

Η χειρουργική επέμβαση συστήνεται σε περίπτωση αναποτελεσματικότητας της θεραπευτικής αγωγής. Ο ιατρός σας θα απελευθερώσει τον ουλώδη ιστό, στρέφοντας τον ώμο σε μια πλήρη ακτίνα κινήσεων. Η διαδικασία αυτή διεξάγεται κατόπιν αναισθησίας.

Αρθροσκόπηση μπορεί να γίνει, προκειμένου να κόψει τους σφιχτούς συνδέσμους και να αφαιρέσει τον ουλώδη ιστό από τον ώμο. Για να είστε σε θέση να ακολουθήσετε φυσιοθεραπεία, πολλοί ιατροί συστήνουν την επανειλημμένη λήψη αναλγητικών / παυσίπονων.


Πρόγνωση

Εφόσον ακολουθήσετε αγωγή κι θεραπευτική αγωγή με ΜΣΑΦ, συνήθως αποκαθίστανται οι κινήσεις και οι λειτουργίες της ωμικής ζώνης μέσα σε διάστημα του ενός έτους. Ακόμη κι αν δε λάβετε αγωγή, η πάθησή σας θα βελτιωθεί, πάρα ταύτα, μέσα σε διάστημα 18 – 24 μήνες.

Αν αποκατασταθούν οι κινήσεις της ωμικής ζώνης κατόπιν χειρουργείου, οφείλεται να συνεχίσετε τη φυσιοθεραπεία, προς αποφυγή υποτροπιασμού σας. Υπάρχει περίπτωση η θεραπεία να αποτύχει, αν δεν μπορείτε να ανεχτείτε τη φυσικοθεραπεία.


Επιπλοκές

• Παρά τη θεραπεία που ακολουθείτε, ο πόνος και η δυσκαμψία επιμένουν
• Μπορεί να προκληθεί κάταγμα του βραχίονα, αν κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης εφαρμοστούν οξείες κινήσεις.

Επικοινωνία με τον ιατρό σας

Αν παρουσιάζετε άλγος στην ωμική ζώνη ή αν υποπτεύεστε ότι πάσχετε από το Σύνδρομο του Παγωμένου ώμου, επικοινωνήστε με τον ιατρό σας για τις κατάλληλες συστάσεις και θεραπεία.


Πρόληψη

Το καλύτερο μέτρο πρόληψης της πάθησης, είναι η επικοινωνία με τον ιατρό σας, σε περίπτωση που εμφανιστεί άλγος στην ωμική ζώνη και το οποίο περιορίζει το εύρος των κινήσεων της άρθρωσης του ώμου για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η έγκαιρη θεραπεία, βοηθά στην αποφυγή της δυσκαμψίας.

Άτομα που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη διατρέχουν λιγότερες πιθανότητες να νοσήσουν από αυτό το σύνδρομο αν διατηρήσουν τη γλυκόζη του ορού τους σε ικανοποιητικά επίπεδα.

Τεντονίτις του στροφικού πετάλου του ώμου

Ορισμός

Τενοντίτις του στροφικού πετάλου του ώμου , ονομάζεται η φλεγμονή (ερεθισμός και οίδημα) των τενόντων της ωμικής χώρας.


Εναλλακτικοί ορισμοί

Σύνδρομο του Επώδυνου Κολυμβητικού Ώμου, Σύνδρομο του Ώμου του Pitcher, το σύνδρομο της υπακρωμιακής προστριβής, «ώμος του τένις», τενοντίτιδα – rotator cuff.


Αίτια, συχνότητα και παράγοντες κινδύνου

Η άρθρωση του ώμου αποτελεί έναν τύπο άρθρωσης που παρομοιάζεται με μια μπάλα και μια υποδοχή μαζί, όπου τα μέρη της άρθρωσης αποτελούνται από το άνω τμήμα του βραχιόνιου οστού και την ωμοπλάτη. Το μυοτενόντιο πέταλο συγκρατεί την κεφαλή του βραχιόνιου οστού εντός της ωμοπλάτης.

Φλεγμονή των τενόντων των μυών της ωμικής χώρας, είναι πολύ πιθανό να προκαλείται από αθλήματα που απαιτούν επαναλαμβανόμενη κίνηση της ωμικής ζώνης, σε επίπεδο άνωθεν της κεφαλής, όπως γίνεται στο τένις, στο μπέιμπολ (συγκεκριμένα όταν χτυπούν τη μπάλα), στην κολύμβηση και στην άρση βαρών. Η χρόνια φλεγμονή ή ο επαναλαμβανόμενος τραυματισμός, ίσως οδηγήσει σε ρήξη των τενόντων του τενοντίου πετάλου.

Παράγοντες κινδύνου συνεπώς εκτός της ηλικίας άνω των 40 ετών, αποτελεί και η αθλητική δραστηριότητα που περιλαμβάνει επαναλαμβανόμενες κινήσεις των άνω σκελών πιο υψηλά από το κεφάλι (όπως το μπέιμπολ).


Συμπτώματα

• Άλγος που σχετίζεται με κινήσεις του βραχίονα
• Άλγος της ωμικής ζώνης κατά τη διάρκεια της νύχτας, κυρίως στην αμφοτερόπλευρη με τον πάσχοντα ώμο, πλάγια θέση
• Αδυναμία ανύψωσης του βραχίονα άνωθεν της κεφαλής ή άλγος σε υπέρ-κεφαλικές δραστηριότητες (βούρτσισμα των μαλλιών, ανύψωση και λήψη αντικειμένων σε υψηλά ράφια, κ.τ.λ.)

Σημεία και παρα-κλινικές εξετάσεις

Η φυσική εξέταση προφανώς να αποκαλύψει ευαισθησία της ωμικής ζώνης. Κατά την ανύψωση του ώμου άνω της κεφαλής, πιθανότατα να προκληθεί άλγος. Συνήθως παρατηρείται αδυναμία του ώμου όταν απαιτηθεί να λάβει συγκεκριμένες θέσεις.

Η ακτινογραφία ίσως αναδείξει μια οστική προεξοχή, ενώ η μαγνητική τομογραφία, φλεγμονή του τενοντίου πετάλου. Η μαγνητική τομογραφία μπορεί επίσης να αναδείξει τη ρήξη του τενοντίου πετάλου.


Θεραπεία

Η θεραπεία περιλαμβάνει την ανάπαυση της άρθρωσης του ώμου και την αποφυγή δραστηριοτήτων που μπορούν να προκαλέσουν πόνο. Η τοπική παγοθεραπεία και η λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονώδων σκευασμάτων, θα συντελέσουν στη μείωση της φλεγμονής και του πόνου.

Ο ασθενής οφείλει επίσης να αρχίσει φυσικοθεραπεία με σκοπό την ενδυνάμωση των μυών του τενοντίου πετάλου. Εάν ωστόσο ο πόνος επιμένει ή αν η θεραπεία δε δύναται να πραγματοποιηθεί λόγω έντονου άλγους, κρίνεται σκόπιμη η ενέσιμη χορήγηση στεροειδούς, προκειμένου να υποχωρήσει ο πόνος και η φλεγμονή και να προχωρήσει η φυσικοθεραπεία.

Στην περίπτωση ρήξης του τενοντίου πετάλου ή επιμονής των συμπτωμάτων παρά τη συντηρητική θεραπεία, ο ασθενής χρήζει χειρουργικής αποκατάστασης. Η αρθροσκοπική χειρουργική επέμβαση επιτρέπει την αποκατάσταση κάποιων ρήξεων και την αφαίρεση οστικών προεξοχών και ιστών που φλεγμαίνουν στην περιφέρεια της ωμικής ζώνης. Εκτεταμένες όμως ρήξεις απαιτούν ανοικτή χειρουργική επέμβαση, προκειμένου να αποκατασταθούν.


Πρόγνωση

Η πλειοψηφία των ασθενών επανακτούν πλήρως την λειτουργικότητα της ωμικής άρθρωσης, μετά από συνδυασμό φαρμακευτικής αγωγής, φυσικοθεραπείας κι ενέσιμων στεροειδών. Στους ασθενείς με τενοντίτιδα κι οστική προεξοχή, η αρθροσκόπηση επιτυγχάνει την επαναφορά του προ-τραυματισμού επιπέδου δραστηριότητάς τους.

Ασθενείς με ρήξη του τενοντίου πετάλου, έχουν καλή πρόγνωση, αν και η τελική έκβαση εξαρτάται αρκετά από την έκταση της ρήξης και τη χρονική διάρκεια που μεσολάβησε μέχρι τη χειρουργική επέμβαση, από την ηλικία τους και το προ-τραυματισμού επιπέδου δραστηριότητά τους.


Επιπλοκές

• Θυλακίτιδα
• Πλήρης ρήξη του τενοντίου πετάλου
• Ανεπιτυχής θεραπευτική αγωγή

Επικοινωνία με τον οικογενειακό σας ιατρό

Κλείστε ραντεβού με τον ιατρό σας αν παρουσιάσετε επίμονο άλγος της ωμικής ζώνης. Επικοινωνήστε με τον ιατρό σας και στην περίπτωση που τα συμπτώματα δεν βελτιωθούν με τη θεραπευτική αγωγή.


Πρόληψη

Αποφύγετε επαναλαμβανόμενες κινήσεις άνω του επιπέδου της κεφαλής. Αναπτύξτε μυϊκή ενδυνάμωση των ανταγωνιστικών μυϊκών ομάδων της ωμικής ζώνης.