Ορισμός

Η βακτηριακή γαστρεντερίτιδα είναι η φλεγμονή του στομάχου και του εντέρου, η οποία προκαλείται από βακτηρίδια.


Βλ. επίσης:

• Τροφική δηλητηρίαση

• Ιογενής γαστρεντερίτιδα

Εναλλακτικοί ορισμοί

Λοιμώδης διάρροια – βακτηριακή γαστρεντερίτιδα, Οξεία γαστρεντερίτιδα, Γαστρεντερίτιδα – βακτηριακή.


Αίτια, επιπτώσεις και παράγοντες κινδύνου

Διάφοροι τύποι βακτηριδίων μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα που σχετίζονται με τη βακτηριακή γαστρεντερίτιδα, μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται:

• Campylobacter jejuni
• Clostridium
• E. coli
• Salmonella
• Shigella
• Σταφυλόκοκκος
• Yersinia

Ορισμένες πηγές μόλυνσης είναι:

• Προϊόντα άρτου
• Γαλακτοκομικά προϊόντα
• Η ακατάλληλη προετοιμασία τροφής
• Η κατανάλωση επαναζεστανόμενου κρέατος
• Θαλασσινά

Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:

• Την κατανάλωση ακατάλληλα προετοιμασμένου φαγητού ή την πόση μολυσμένου νερού
• Ταξιδεύοντας ή κατοικώντας σε περιοχές με ελλιπείς εγκαταστάσεις υγιεινής

Κάθε χρόνο 1 στα 1.000 άτομα περίπου εμφανίζουν βακτηριακή γαστρεντερίτιδα.


Συμπτώματα

Κάθε βακτηριακός οργανισμός προκαλεί ελαφρώς διαφοροποιημένα συμπτώματα, με κοινό όμως σε όλους τη διάρροια. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Κράμπες / μυϊκές συσπάσεις στην κοιλιακή χώρα
• Κοιλιακό άλγος
• Πρόσμιξη αίματος στα κόπρανα
• Απώλεια όρεξης
• Ναυτία κι έμετος

Σημεία κι εξετάσεις

• Εξέταση της τροφής για βακτήρια
• Καλλιέργεια κοπράνων – θετική για βακτήρια που προκαλούν τη λοίμωξη
• Λευκά αιμοσφαίρια στα κόπρανα

Η νόσος μπορεί να μεταβάλλει και τα αποτελέσματα των παρακάτω εξετάσεων:

• Περιττωματικό επίχρισμα
• Χρώση gram των κοπράνων

Θεραπεία

Η θεραπεία περιλαμβάνει την αντικατάσταση των υγρών και ηλεκτρολυτών (άλατα και μέταλλα) που χάνει ο οργανισμός κατά τη διάρκεια της διάρροιας. Σε σπάνιες περιπτώσεις, απαιτείται μετάγγιση αίματος.

Τα μέτρα αυτό-φροντίδας προς αποφυγή της αφυδάτωσης, περιλαμβάνουν:

• Την πόση διαλυμάτων ηλεκτρολυτών προς αντικατάσταση των απολεσθέντων υγρών κατά τη διάρροια
• Αποφυγή κατανάλωσης στέρεας τροφής έως την πλήρη αποδρομή της διάρροιας

Τα άτομα που εμφανίζουν διάρροια, κυρίως τα παιδιά, κι αδυνατούν να λάβουν υγρά λόγω ναυτίας, ίσως χρειαστούν ιατρική περίθαλψή κι ενδοφλέβια χορήγηση υγρών.

Σε περίπτωση που λαμβάνετε διουρητικά χάπια, ενδέχεται να διακόψετε τη λήψη των χαπιών, κατά τη διάρκεια οξύ επεισοδίου διάρροιας, σύμφωνα πάντα με τις οδηγίες του ιατρού σας.

Συμβουλευτείτε τον ιατρό σας πριν τη λήψη οποιουδήποτε αντιδιαρροϊκού φαρμακευτικού σκευάσματος.

Η αντιβιοτική και αντιμικροβιακή θεραπεία δεν αποτελεί θεραπεία εκλογής, παρά μόνον στην περίπτωση που η μόλυνση επεκταθεί κι σε άλλα συστήματα του οργανισμού.


Πρόγνωση

Συνήθως, η κλινική εικόνα παρουσιάζει βελτίωση μετά την αντικατάσταση των υγρών κι ηλεκτρολυτών, μέσα σε μία εβδομάδα. Αν και σε μεμονωμένες περιπτώσεις – σπάνια – έχουν αναφερθεί θάνατοι ή νεφρική ανεπάρκεια που σχετίζονται με τη βακτηριακή γαστρεντερίτιδα.

Ολοένα κι αυξάνονται τα κρούσματα, σε τοπικό επίπεδο, σοβαρής λοίμωξης με συγκεκριμένα μικροβιακά στελέχη του E. coli βακτηριδίου. Τα κρούσματα αυτά ενδέχεται να κρύβουν αυξημένο κίνδυνο, τόσο για τους ηλικιωμένους, όσο και για τα μικρά παιδιά.


Επιπλοκές

• Αρθρίτιδα
• Θάνατος (σπάνια)
• Αφυδάτωση
• Νεφρική ανεπάρκεια
• Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου
• Χαμηλά επίπεδα ερυθρών (αναιμία)
• Συστημική λοίμωξη (που καταλαμβάνει σχεδόν όλο το σώμα)

Επικοινωνία με τον οικογενειακό σας ιατρό

Κλείστε ραντεβού με τον ιατρό σας σε περίπτωση που:

• Έχετε πρόσμιξη αίματος ή πύου στα κόπρανά σας ή αν τα κόπρανά σας είναι πολύ σκουρόχρωμα (μαύρα)
• Έχετε κοιλιακό άλγος, το οποίο δεν υποχωρεί έπειτα από μια εντερική κίνηση
• Έχετε συμπτώματα αφυδάτωσης
• Έχετε πυρετό άνω των 38,3˚C ή αν το παιδί σας έχει πυρετό άνω των 38˚C συνοδευόμενο από διάρροια
• Έχετε ταξιδέψει πρόσφατα σε ξένη χώρα κι εμφανίσατε διάρροια
• Εμφανίσατε διάρροια μετά την κατανάλωση τροφής μαζί με άτομα που εμφάνισαν επίσης διάρροια
• Ξεκινήσατε τη λήψη ενός νέου φαρμακευτικού σκευάσματος κι εμφανίσατε διάρροια
• Έχετε διάρροια που δε βελτιώνεται μετά από 5 ημέρες (2 ημέρες για βρέφος ή παιδί) ή επιδεινώνεται πριν το πέρας των 5 ημερών
• Το παιδί σας έχει έμετο για περισσότερο των 12 ωρών (αν πρόκειται για νεογνό κάτω των 3 μηνών, επικοινωνήστε άμεσα με τον ιατρό σας μόλις εμφανίσει διάρροια ή έμετο)

Πρόληψη

Η κατάλληλη διαχείριση, αποθήκευση και προετοιμασία της τροφής – σε συνδυασμό με σωστές εγκαταστάσεις / τεχνικές υγιεινής - θεωρούνται τα βασικότερα μέτρα πρόληψης.

Ορισμός

Η κοιλιοκάκη αποτελεί μια κληρονομική, αυτοάνοση νόσο, σύμφωνα με την οποία έχει υποστεί βλάβη ο βλεννογόνος του λεπτού εντέρου, λόγω κατανάλωσης γλουτένης κι άλλων πρωτεϊνών που ανευρίσκονται στο σιτάρι, στο κριθάρι, στη σίκαλη και πιθανόν στη βρώμη.


Εναλλακτικοί ορισμοί

Ιδιοπαθής στεατόρροια, Μη τροπική σπρου, Δυσανεξία στη γλουτένη, Γλουτενοευαίσθητη εντεροπάθεια.

Αίτια, επιπτώσεις και παράγοντες κινδύνου

Παραμένει άγνωστη η αιτία πρόκλησης της κοιλιοκάκης. Το εντερικό τοίχωμα διαθέτει προεκβολές (που ονομάζονται λαχνοί / λαχνώδες προεκβολές), οι οποίες απορροφούν τα θρεπτικά συστατικά. Σε μια αδιάγνωστη ή δίχως αγωγή κοιλιοκάκη, οι λαχνωτές αυτές προεκβολές επιδεινώνονται, με αποτέλεσμα τη διαταραχή της φυσιολογικής απορρόφησης των θρεπτικών ουσιών.

Η νόσος μπορεί να αναπτυχθεί καθ’ όλη τη διάρκεια ενός ατόμου, από τη βρεφική ηλικία έως τα βαθιά γεράματα.

Όσοι έχουν οικογενειακό ιστορικό της νόσου, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης της πάθησης. Η διαταραχή είναι πιο συχνή στους Καυκάσιους και στα άτομα με ευρωπαϊκή καταγωγή, ενώ οι γυναίκες φαίνεται να είναι πιο ευάλωτες απ’ ότι οι άνδρες.

Αρκετές είναι οι παθήσεις και οι καταστάσεις που συνοδεύουν την κοιλιοκάκη, συμπεριλαμβανομένου τις παρακάτω:

• Αναιμία
• Αυτοάνοσες διαταραχές, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα κι ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος
• Κάποιοι συγκεκριμένοι τύποι καρκίνου του εντέρου
• Ερπητοειδής δερματίτιδα
• Σύνδρομο Down
• Δυσανεξία στη λακτόζη
• Αποβολή ή ανεξήγητη στειρότητα
• Νευρολογικές καταστάσεις
• Οστεοπόρωση ή οστεοπενία
• Θυρεοειδική πάθηση
• Σακχαρώδης διαβήτη τύπου I

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της κοιλιοκάκης διαφέρουν αξιοσημείωτα από άτομο σε άτομο. Αυτή είναι και η αιτία που καθυστερεί πολλές φορές να τεθεί η διάγνωση. Για παράδειγμα, ένας ασθενής μπορεί να παρουσιάσει δυσκοιλιότητα, ένας άλλος διάρροια κι ένας τρίτος ασθενής να μην παρουσιάζει καμία διαταραχή του εντερικού συστήματος.

Μια μερική κατανομή των γααστρεντερικών συμπτωμάτων:

• Κοιλιακό άλγος
• Κοιλιακή διάταση, μετεωρισμός, αέρια, δυσπεψία
• Δυσκοιλιότητα
• Μειωμένη όρεξη (ίσως αυξημένη ή χωρίς μεταβολές)
• Διάρροια - χρόνια ή περιστασιακή
• Δυσανεξία στη λακτόζη (αποτελεί πάθηση που χρήζει διαφοροδιάγνωση, συνήθως υποχωρεί μετά τη λήψη θεραπευτικής αγωγής)
• Ναυτία κι έμετος
• Κόπρανα που επιπλέον, έντονης οσμής, αιματηρά ή με πρόσμιξη λίπους
• Ανεξήγητη απώλεια βάρους (αν και δεν αποκλείεται ασθενής κατά τη διάγνωση να είναι υπέρβαρος ή φυσιολογικού σωματικού βάρους)

Μια μερική κατανομή των μη γαστρεντερικών συμπτωμάτων:

• Αναιμία (χαμηλός ποσοτικός προσδιορισμός αίματος)
• Οστικό κι αρθρικό άλγος
• Πάθηση του οστίτη ιστού (οστεοπόρωση, κυφωσκολίωση, κάταγμα)
• Δύσπνοια / άπνοια (που οφείλεται στην αναιμία)
• Ταχεία / εύκολη πρόκληση εκχυμώσεων
• Διαταραχές της αδαμαντίνης των οδόντων κι αποχρωματισμός
• Κατάθλιψη
• Κόπωση
• Καθυστερημένη ανάπτυξη των παιδιών (στα παιδιά)
• Απώλεια τριχών
• Υπογλυκαιμία (χαμηλή τιμή σακχάρου αίματος)
• Οξυθυμία κι αλλαγές στη συμπεριφορά
• Υποσιτισμός
• Στοματικά έλκη
• Επώδυνες μυϊκές συσπάσεις
• Ρινορραγία
• Επιληπτικοί παροξυσμοί
• Κοντό ανάστημα, ανεξήγητο
• Δερματικές παθήσεις (ερπητοειδής δερματίτιδα)
• Οίδημα / διόγκωση γενικευμένη ή κοιλιακή
• Ένδεια βιταμινών ή μετάλλων, ενός ή περισσοτέρων θρεπτικών συστατικών (για παράδειγμα σιδήρου, φυλλικού οξέος, βιταμίνης Κ)

Σημεία κι εξετάσεις

• Ο ποσοτικός προσδιορισμός του αίματος (CBC), ίσως αναδείξει σημεία αναιμίας. Στην περίπτωση που διαπιστωθεί αναιμία, είναι πολύ σημαντικό να προσδιοριστεί η αιτία.
• Η αύξηση του επιπέδου της αλκαλικής φωσφατάσης θέτει την υπόνοια απώλειας οστίτη ιστού
• Χαμηλές τιμές χοληστερόλης κι αλβουμίνης, ίσως αποτελούν σημεία δυσαπορρόφησης και υποσιτισμού
• Ίσως σημειωθεί και ήπια αύξηση των τιμών των ηπατικών ενζύμων και πηξιολογικές διαταραχές αίματος.

Κάποια ειδικά αντισώματα ανιχνεύονται με αιματολογικές εξετάσεις, οι οποίες διεξάγονται μετά από ιατρική εντολή, στην περίπτωση υποψίας της κοιλιοκάκης. Σε θετικό αποτέλεσμα των παραπάνω εξετάσεων διεξάγεται εν συνεχεία μια γαστροσκόπηση με σκοπό τη λήψη δείγματος ιστού για βιοψία από το πρώτο τμήμα του λεπτού εντέρου (από το δωδεκαδάκτυλο).

Υπάρχει επίσης δυνατότητα προσδιορισμού μέσω γενετικών εξετάσεων αίματος, της πιθανότητας που διατρέχει κάποιος να αναπτύξει την πάθηση της κοιλιοκάκης.

Μια ενδοσκοπική εντεροσκόπηση (κολονοσκόπηση) των κατωτέρων τμημάτων του εντέρου που παρουσιάζουν και τη μεγαλύτερη συχνότητα εντόπισης της νόσου, αναδεικνύει την επιπέδωση των λαχνών.

Μια επαναληπτική βιοψία ή κύκλος αιματολογικών εξετάσεων, διεξάγεται συνήθως μερικούς μήνες αφού τεθεί η διάγνωση και ληφθεί αγωγή. Κατ’ αυτόν τον τρόπο επιβεβαιώνεται η διάγνωση. Φυσιολογικά αποτελέσματα των παραπάνω εξετάσεων, αντιστοιχούν σε θετική αντίδραση στη θεραπεία, επιβεβαιώνοντας και πάλι τη διάγνωση. Κάτι τέτοιο ωστόσο, δεν επισημαίνει και την ίαση της πάθησης.



Θεραπεία

Απαιτείται εφ’ όρου ζωής η λήψη τροφής / διατροφή χωρίς γλουτένη. Με αυτόν τον τρόπο ενισχύεται η επούλωση των εντερικών λαχνών. Περιορίστε τις τροφές, τα ποτά και τα φαρμακευτικά σκευάσματα που περιέχουν σιτάρι, κριθάρι, σίκαλη και πιθανόν βρώμη.

Οφείλεται να διαβάζετε προσεκτικά τις ετικέτες των τροφών και των φαρμάκων για πιθανές κρυφές πηγές ιχνών των προαναφερθέντων, καθώς και παραγώγων τους. Δεν θα ήταν προτιμητέο να συνεχίζετε να ακολουθείτε την αμερικανική δίαιτα, μιας και η τελευταία περιέχει πολλά ίχνη από σιτάρι και κριθάρι. Με την κατάλληλη μόρφωση και προγραμματισμό, μπορείτε να επιτύχετε το στόχο της επούλωσης.

ΜΗ ξεκινήσετε μια διατροφή που δεν περιέχει γλουτένη προτού τεθεί η διάγνωση. Κάτι τέτοιο θα επηρεάσει μελλοντικές εξετάσεις προσδιορισμού της νόσου.

Ο ιατρός σας, ίσως σας συστήσει συμπληρώματα βιταμινών και μετάλλων προς διόρθωση των θρεπτικών διαταραχών. Περιστασιακά, ίσως συστηθούν και κορτικοστεροειδή (όπως πρεδνιζόνη) για μικρό χρονικό διάστημα ή για αντιμετώπιση της αποφρακτικής κοιλιοκάκης. Ακολουθώντας μια καλά ισορροπημένη διατροφή που δεν περιέχει γλουτένη, αποτελεί σε γενικές γραμμές, τη μόνη απαραίτητη αγωγή για μια φυσιολογική κλινική κατάσταση.

Αφού τεθεί η διάγνωση, αναζητήστε βοήθεια από αναγνωρισμένο διατροφολόγο με ειδικότητα στην κοιλιοκάκη και στη διατροφή που δεν περιέχει γλουτένη. Μια ομάδα υποστήριξης μπορεί επίσης να σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε την πάθηση και τις διατροφικές σας συνήθειες.


Πρόγνωση

Το πιο σημαντικό μέτρο λήψης για τη βελτίωση της υγείας σας είναι να αφαιρέσετε από τη διατροφή σας όλα τα βλαβερά συστατικά. Ακολουθώντας μια αυστηρή διατροφή έχετε πολλές πιθανότητες να ζήσετε μια μακρόχρονη, γεμάτη υγεία ζωή, εκτός κι αν ήδη είχατε υποστεί μόνιμες βλάβες προτού τεθεί η διάγνωση.


Επιπλοκές

Οφείλετε να ακολουθείτε προσεκτικά κι αδιάκοπα μια διατροφή χωρίς γλουτένη. Εάν η νόσος παραμείνει δίχως αγωγή μπορεί να προκαλέσει νοσηρές επιπλοκές.

Η καθυστερημένη διάγνωση ή η άρνηση να ακολουθήσετε συγκεκριμένη διατροφή, θέτει τον κίνδυνο να παρουσιάσετε μία από τις παρακάτω καταστάσεις:

• Αυτοάνοσες διαταραχές
• Συγκεκριμένους τύπους καρκίνου του εντέρου
• Κατάγματα
• Στειρότητα
• Αποβολή
• Οστεοπόρωση

Επικοινωνία με τον ιατρό σας

Καλέστε τον ιατρό σας αν παρουσιάσετε συμπτώματα κοιλιοκάκης.


Πρόληψη

Καθ’ ότι παραμένει άγνωστη η αιτία πρόκλησης της πάθησης, δεν υπάρχει τρόπος πρόληψής της. Γνωρίζοντας ωστόσο τους παράγοντες κινδύνου (όπως η ύπαρξη οικογενειακού μέλους με αυτή τη νόσο), αυξάνονται οι πιθανότητες πρώιμης διάγνωσης κι ενός μακροχρόνιου βίου.