Το everolimus υπερδιπλασιάζει το χρόνο χωρίς πρόοδο του όγκου σε ασθενείς με παγκρεατικούς νευροενδοκρινείς όγκους προχωρημένου σταδίου


Η Novartis ανακοίνωσε τα αποτελέσματα μιας μελέτης φάσης III που καταδεικνύουν ότι το everolimus, σε συνδυασμό με την βέλτιστη υπάρχουσα υποστηρικτική αγωγή (best supportive care), υπερδιπλασιάζει την επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου ή το χρόνο χωρίς πρόοδο του όγκου, έναντι του εικονικού φαρμάκου, σε ασθενείς με παγκρεατικούς νευροενδοκρινείς όγκους (ΝΕΤ) προχωρημένου σταδίου.

Η μελέτη RADIANT-3, παρουσιάστηκε στο 12ο Παγκόσμιο Συνέδριο για το Γαστρεντερικό Καρκίνο και αποτελεί μέρος του μεγαλύτερου προγράμματος κλινικών μελετών σε ασθενείς με ΝΕΤ προχωρημένου σταδίου.

Τα ευρήματα της μελέτης RADIANT-3 κατέδειξαν ότι το everolimus παρέτεινε το διάμεσο χρόνο χωρίς πρόοδο του όγκου από 4.6 σε 11.0 μήνες σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο. Επιπλέον, τα δεδομένα κατέδειξαν ότι το everolimus μείωσε τον κίνδυνο εξέλιξης της νόσου κατά 65%.

Το everolimus δρα στοχεύοντας το σηματοδοτικό πρωτεϊνικό σύμπλεγμα mTOR των καρκινικών κυττάρων το οποίο αποτελεί κεντρικό ρυθμιστή της κυτταρικής διαίρεσης, της ανάπτυξης των αιμοφόρων αγγείων και του κυτταρικού μεταβολισμού.

«Είναι ενθαρρυντικό το γεγονός, ότι στοχεύοντας το βιοχημικό μονοπάτι του mTOR, η θεραπεία με everolimus παρέχει σημαντικό πλεονέκτημα όσον αφορά στην επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου συγκριτικά με το εικονικό φάρμακο σε ασθενείς με παγκρεατικούς ΝΕT προχωρημένου σταδίου», δήλωσε ο Δρ. James Yao, Αναπληρωτής Καθηγητής Ιατρικής, στο MD Anderson Cancer Center του Πανεπιστημίου του Τέξας. «Τα αποτελέσματα αυτά ενισχύουν περαιτέρω αυτά παλαιότερων μελετών και καταδεικνύουν το πιθανό όφελος που μπορεί να παρέχει το everolimus σε αυτούς τους ασθενείς».

Οι νευροενδοκρινείς όγκοι προκύπτουν από κύτταρα που μπορούν να παράγουν και να εκκρίνουν διάφορες ορμόνες ικανές να ρυθμίζουν τις σωματικές λειτουργίες. Υπάρχουν πολλοί τύποι νευροενδοκρινών όγκων και μπορεί να εμφανιστούν σε διάφορα μέρη του σώματος. Ωστόσο, οι περισσότεροι εντοπίζονται στη γαστρεντερική οδό, το πάγκρεας και τους πνεύμονες. Οι νευροενδοκρινείς όγκοι είναι σχετικά σπάνιοι και για το λόγο αυτό δεν υπάρχει εξέταση ρουτίνας. Οι ασθενείς λαμβάνουν ακριβή διάγνωση με καθυστέρηση πέντε έως επτά ετών, με αποτέλεσμα η νόσος να βρίσκεται ήδη σε προχωρημένο στάδιο όταν διαγνώσκεται. Παρόλο που θεωρούνται σπάνια μορφή καρκίνου, τα περιστατικά νευροενδοκρινών όγκων αυξάνονται δραματικά, ενώ η συχνότητα εμφάνισης τους έχει τετραπλασιαστεί τα τελευταία 30 χρόνια.

Οι παγκρεατικοί ΝΕT μπορεί να αναπτυχθούν επιθετικά, καθώς τη στιγμή της διάγνωσης σχεδόν το 60% των ασθενών βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο, γεγονός που σημαίνει ότι ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος και είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Η διάμεση συνολική επιβίωση για ασθενείς με παγκρεατικούς ΝΕΤ προχωρημένου σταδίου είναι 24 μήνες. Επί του παρόντος, οι μόνες διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές για ασθενείς με παγκρεατικούς ΝΕΤ προχωρημένου σταδίου είναι η χειρουργική επέμβαση και η χημειοθεραπεία.

«Η δέσμευσή μας στους ασθενείς με ΝΕΤ προχωρημένου σταδίου συνεχίζεται με το ερευνητικό πρόγραμμα RADIANT, που αποτελεί το μεγαλύτερο πρόγραμμα κλινικών μελετών σε αυτούς τους ασθενείς», δήλωσε ο Hervé Hoppenot, Πρόεδρος του Τμήματος Ογκολογίας της Novartis. «Με την παρούσα μελέτη, η Novartis συνεχίζει να σημειώνει πρόοδο ως προς τον τελικό μας στόχο, που είναι η παροχή θεραπευτικών επιλογών για τους ασθενείς που πάσχουν από αυτή τη σπάνια και δύσκολη όσον αφορά στη θεραπεία της μορφή καρκίνου».

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) το everolimus έχει εγκριθεί για τη θεραπεία ασθενών με προχωρημένο νεφροκυτταρικό καρκίνο (RCC), η νόσος των οποίων έχει επιδεινωθεί κατά τη διάρκεια ή κατόπιν της λήψης στοχευμένης θεραπείας κατά του αυξητικού παράγοντα του αγγειακού ενδοθηλίου (VEGF). Στις Η.Π.Α. έχει εγκριθεί για τη θεραπεία ασθενών με προχωρημένο νεφροκυτταρικό καρκίνο μετά από αποτυχία της θεραπείας με sunitinib ή sorafenib.




    Στην κορυφή