Ο Πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΟΦ), Αν. Καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής, κ. Γιάννης Τούντας, σε ομιλία του με θέμα τη Δημόσια Φαρμακευτική Δαπάνη κατά τη διάρκεια του 7ου Πανελληνίου Συνεδρίου για τη Διοίκηση, τα Οικονομικά και τις Πολιτικές Υγείας, που πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στα εξής:

“Ο περιορισμός του όγκου της κατανάλωσης φαρμάκων, ο έλεγχος της σύνθεσης της κατανάλωσης με την ενίσχυση των γενοσήμων και η καταπολέμηση της παρανομίας είναι τα μέτρα που θα πρέπει να προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα μέτρα που αφορούν κυρίως τις τιμές και το rebate, για τη μείωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης κατά 1 δισ. ευρώ που αποτελεί εφικτό και ρεαλιστικό στόχο για το 2012, σε αντίθεση με το στόχο που βάζει η Τρόικα για περιορισμό της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης στο 1% του ΑΕΠ που αντιστοιχεί στα 2,2 δισ. ευρώ και υπολογίζεται μείωση κατά 1,3 δισ. ευρώ.

Ο στόχος αυτός του μνημονίου θα πρέπει να αναθεωρηθεί γιατί η επιδίωξή του θα έχει πολλές αρνητικές συνέπειες, θέτοντας μεταξύ άλλων σε κίνδυνο την παροχή πολλών σημαντικών φαρμάκων για την υγεία του ελληνικού πληθυσμού. Εξ’ άλλου ο στόχος του 1% του ΑΕΠ που τίθεται για ορισμένες άλλες χώρες της Ε.Ε. δεν μπορεί να υιοθετηθεί για την Ελλάδα : α) γιατί στην Ελλάδα, σε σύγκριση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, έχουμε εξαιρετικά μικρή ιδία συμμετοχή των ασφαλισμένων (μεσοσταθμικά 9%), β) δεν διαθέτουμε ακόμα συστήματα για τον αποτελεσματικό έλεγχο του όγκου και της σύνθεσης της κατανάλωσης και γ) το ΑΕΠ στην Ελλάδα λόγω παραοικονομίας είναι 250 - 270 δις. ευρώ και όχι 220.
Ειδικά σε ότι αφορά τη σύνθεση της κατανάλωσης τα τελευταία χρόνια παρατηρείται σε μεγάλη έκταση η υποκατάσταση των φθηνών δοκιμασμένων φαρμάκων με νέα πιο ακριβά φάρμακα. Το φαινόμενο αυτό έχει οδηγήσει σε σημαντική αύξηση της μέσης ex-factory τιμής (από 4.3 ευρώ το 2000 σε 9.3 ευρώ σήμερα), ενώ τα αποζημιούμενα φάρμακα έχουν σήμερα μέση τιμή 11.3 ευρώ (τα μη αποζημιούμενα μόλις 3 ευρώ).

Η αντιμετώπιση της υποκατάστασης θα μπορέσει να επιτευχθεί με την ανάπτυξη της Ηλεκτρονικής Συνταγογράφησης, την εφαρμογή Πρωτοκόλλων Συνταγογράφησης και την παροχή κινήτρων σε φαρμακοποιούς και ασφαλισμένους για την προώθηση πιο φθηνών φαρμάκων όταν δεν είναι απαραίτητα τα ακριβά φάρμακα.”