Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (EC) χορήγησε άδεια κυκλοφορίας στην ουσια Denosumab για την πρόληψη των σκελετικών συμβαμάτων (SRE) (παθολογικό κάταγμα, ακτινοβολία στα οστά, συμπίεση του νωτιαίου μυελού ή χειρουργική επέμβαση σε οστό) σε ενήλικες με οστικές μεταστάσεις από συμπαγείς όγκους. Η εν λόγω έγκριση του Denosumab ισχύει και στα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.). Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χορήγησε επίσης στο Denosumab ένα επιπλέον έτος αποκλειστικότητας δεδομένων και αποκλειστικής κυκλοφορίας στην αγορά, καθώς η ένδειξη θεωρήθηκε νέα για το Denosumab, και βασιζόμενη στο σημαντικό κλινικό όφελος που παρέχει το Denosumab σε σύγκριση με τις υπάρχουσες θεραπείες.

Οι οστικές μεταστάσεις, δηλαδή η εξάπλωση του καρκίνου στα οστά, αποτελούν μια συχνή και σοβαρή αιτία ανησυχίας για τους ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο, ενώ επιβαρύνουν το σύστημα υγείας. Η εξασθένηση των οστών λόγω μεταστάσεων δύναται να προκαλέσει σκελετικά συμβάματα (SRE). Κύριος στόχος της θεραπείας των οστικών μεταστάσεων είναι η πρόληψη της εμφάνισης των σκελετικών συμβαμάτων, τα οποία είναι αφενός επιβαρυντικά για την υγεία του ασθενούς και αφετέρου δαπανηρά για το σύστημα υγείας.

«Τα σκελετικά συμβάματα που σχετίζονται με τις οστικές μεταστάσεις είναι πραγματικά επιβαρυντικά και επώδυνα για τους ασθενείς που ζουν με καρκίνο και η σημερινή έγκριση του Denosumab σηματοδοτεί μια πραγματική πρόοδο» δήλωσε ο Καθηγητής Ingo J. Diel, M.D., Ινστιτούτο Γυναικολογικής Ογκολογίας, SPGO, Mannheim, Germany. «Στις κλινικές μελέτες, το Denosumab επέδειξε παρατεταμένη προστασία από τα σκελετικά συμβάματα, καθυστερώντας επιπρόσθετα την εξέλιξη του πόνου. Τα αποτελέσματα αυτά καταδεικνύουν ότι θα διαφοροποιηθεί σημαντικά η ζωή των ασθενών που ζουν με προχωρημένο καρκίνο».

Η έγκριση κυκλοφορίας του Denosumab βασίστηκε σε τρεις κεντρικές μελέτες Φάσης 3, οι οποίες αξιολόγησαν την αποτελεσματικότητα του Denosumab έναντι του ζολεδρονικού οξέος στην καθυστέρηση των σκελετικών συμβαμάτων. Το κλινικό πρόγραμμα SRE του Denosubam κάλυψε περισσότερους από 50 τύπους όγκων, σε περισσότερους από 5.700 ασθενείς. Στις μελέτες για τα σκελετικά συμβάματα, το Denosumab επέδειξε κλινικά σημαντική βελτίωση στην πρόληψη των σκελετικών συμβαμάτων σε σύγκριση με το ζολεδρονικό οξύ. Σε αυτές τις μελέτες, το DENOSUMAB χορηγήθηκε κάθε τέσσερις εβδομάδες ως υποδόρια ένεση 120 mg, έναντι του ζολεδρονικού οξέος, το οποίο χορηγήθηκε κάθε τέσσερις εβδομάδες, μέσω ενδοφλέβιας έγχυσης 15 λεπτών, με προσαρμογές της δόσης για τη νεφρική λειτουργία, σύμφωνα με τις απαιτήσεις των συνταγογραφικών πληροφοριών του ζολεδρονικού οξέος.

Σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού ή του προστάτη και οστικές μεταστάσεις, το Denosumab έδειξε να υπερέχει του ζολεδρονικού οξέος στη μείωση του κινδύνου για τα σκελετικά συμβάματα.

Σε ασθενείς με οστικές μεταστάσεις λόγω άλλων συμπαγών όγκων ή πολλαπλού μυελώματος, το Denosumab ήταν μη κατώτερο («non-inferior») από το ζολεδρονικό οξύ στη μείωση του κινδύνου για τα σκελετικά συμβάματα.

Σε μια ολοκληρωμένη ανάλυση και των τριών μελετών, το Denosumab έδειξε να υπερέχει του ζολεδρονικού οξέως μειώνοντας τον χρόνο εμφάνισης του πρώτου σκελετικού συμβάματος κατά 17% ή 8,2 μήνες (διάμεσος χρόνος έως το πρώτο σκελετικό σύμβαμα 27,6 μήνες με το Denosumab, έναντι 19,4 μηνών με το ζολεδρονικό οξύ, p<0.0001). Σε αυτή την ανάλυση, το Denosumab υπερείχε επίσης του ζολεδρονικού οξέως στη μείωση του χρόνου εμφάνισης του πρώτου και των επακόλουθων σκελετικών συμβαμάτων κατά 18% (p<0.0001).

Σε ασθενείς με ήπιο ή καθόλου πόνο στην έναρξη της θεραπείας, το Denosumab οδήγησε σε παράταση του χρόνου έως την επιδείνωση του πόνου σε σύγκριση με το ζολεδρονικό οξύ (198 έναντι 143 ημερών) (p=0.0002). Ο χρόνος έως τη βελτίωση του πόνου ήταν παρόμοιος με το Denosumab και το ζολεδρονικό οξύ σε κάθε μελέτη και στην ολοκληρωμένη ανάλυση.

Τα συνολικά ποσοστά ανεπιθύμητων ενεργειών και σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών ήταν γενικά παρόμοια μεταξύ του Denosumab και του ζολεδρονικού οξέος. Η οστεονέκρωση της γνάθου (ONJ) παρατηρήθηκε σε περίπου 1-2% των ασθενών, χωρίς στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των ομάδων θεραπείας. Η υπασβεστιαιμία ήταν πιο συχνή στην ομάδα θεραπείας του Denosumab. Η συνολική επιβίωση και η επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου ήταν παρόμοιες μεταξύ των ομάδων και στις τρεις μελέτες.
«Η σημερινή έγκριση του Denosumab είναι το αποκορύφωμα πολυετούς έρευνας και καινοτομίας από τους επιστήμονες της Amgen, ξεκινώντας από την ανακάλυψη του μονοπατιού RANK Ligand και την κατανόηση του ρόλου του στη βιολογία των οστών έως την ανάπτυξη του ογκολογικού κλινικού προγράμματος του Denosumab» δήλωσε ο Willard H. Dere, M.D., Senior Vice President and International Chief Medical Officer της Amgen. «Το Denosumab υπόσχεται να κάνει την διαφορά για τους ασθενείς με καρκίνο των οποίων η καθημερινή ζωή πλήττεται από τις συνέπειες των οστικών μεταστάσεων».
Σχετικά με το DENOSUMAB

Το Denosumab είναι ο πρώτος και μοναδικός αναστολέας του RANK Ligand που έχει εγκριθεί στην Ε.Ε. για την πρόληψη των σκελετικών συμβαμάτων (παθολογικό κάταγμα, ακτινοβολία στα οστά, συμπίεση του νωτιαίου μυελού ή χειρουργική επέμβαση σε οστό) σε ενήλικες με οστικές μεταστάσεις από συμπαγείς όγκους. Το Denosumab είναι η πρώτη καινοτόμος θεραπεία για τις οστικές μεταστάσεις σε ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο για περισσότερο από μια δεκαετία.

Το Denosumab είναι ένα πλήρως ανθρώπινο μονοκλωνικό αντίσωμα που δεσμεύει τον RANK Ligand, μια πρωτεΐνη βασική για τον σχηματισμό, τη λειτουργία και την επιβίωση των οστεοκλαστών (των κυττάρων που αποδομούν το οστό). Το Denosumab εμποδίζει το RANK Ligand να ενεργοποιήσει τον υποδοχέα του, το RANK, στην επιφάνεια των οστεοκλαστών, μειώνοντας έτσι την καταστροφή των οστών.
Το Denosumab χορηγείται ως υποδόρια ένεση 120 mg κάθε τέσσερις εβδομάδες και δεν σχετίζεται με νεφρική τοξικότητα ή αντιδράσεις οξείας φάσης.

Κατάσταση του DENOSUMAB ως προς τις ρυθμιστικές αρχές
To Denosumab είναι σήμερα εγκεκριμένο στις Η.Π.Α. για την πρόληψη των σκελετικών συμβαμάτων σε ασθενείς με οστικές μεταστάσεις από συμπαγείς όγκους. To Denosumab εγκρίθηκε μετά από κατά προτεραιότητα εξέταση 6 μηνών από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) των Η.Π.Α. Στις Η.Π.Α., το Denosumab δεν ενδείκνυται για την πρόληψη των σκελετικών συμβαμάτων σε ασθενείς με πολλαπλό μυέλωμα. To Denosumab είναι επίσης εγκεκριμένο στον Καναδά για τη μείωση του κινδύνου ανάπτυξης σκελετικών συμβαμάτων σε ασθενείς με οστικές μεταστάσεις από καρκίνο του μαστού, καρκίνο του προστάτη, μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα και άλλους συμπαγείς όγκους .

Σημαντικές πληροφορίες για την ασφάλεια του DENOSUMAB
Tο Denosumab μπορεί να προκαλέσει σοβαρή υπασβεστιαιμία. Είναι αναγκαία η ρύθμιση της προϋπάρχουσας υπασβεστιαιμίας πριν τη θεραπεία με Denosumab, καθώς και η παρακολούθηση των επιπέδων ασβεστίου σε ασθενείς με μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης υπασβεστιαιμίας, αλλά και η χορήγηση ασβεστίου και βιταμίνης D σε όλους τους ασθενείς (εκτός και αν υπάρχει υπερασβεστιαιμία). Οι ασθενείς θα πρέπει να επικοινωνούν με επαγγελματία υγείας σε περίπτωση ύπαρξης συμπτωμάτων υπασβεστιαιμίας.

Σε ασθενείς που λαμβάνουν Denosumab μπορεί να εμφανιστεί οστεονέκρωση της γνάθου (ONJ). Στους ασθενείς στους οποίους υπάρχει υποψία για ONJ ή οι οποίοι αναπτύσσουν ONJ υπό θεραπεία με Denosumab θα πρέπει να παρέχεται φροντίδα από οδοντίατρο ή γναθοχειρουργό. Σε αυτούς τους ασθενείς, η εκτεταμένη οδοντιατρική χειρουργική για την αντιμετώπιση της ONJ μπορεί να οξύνει την κατάσταση.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες σε ασθενείς που έλαβαν Denosumab ήταν κόπωση/εξασθένηση, υποφωσφατιαιμία, ναυτία, δύσπνοια και διάρροια.
Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα http://www.amgen.com για τις πλήρεις συνταγογραφικές πληροφορίες στις Η.Π.Α.

Οστικές μεταστάσεις και SRE: Επιπολασμός και επιπτώσεις
Οι οστικές μεταστάσεις εμφανίζονται σε περισσότερους από 1,5 εκατομμύριο ασθενείς με καρκίνο παγκοσμίως και συνήθως σχετίζονται με τον καρκίνο του προστάτη, του πνεύμονα και του μαστού, με συχνότητα εμφάνισης έως και 90% στους ασθενείς με μεταστατική νόσο.

Περίπου το 50-70% των ασθενών με καρκίνο και οστικές μεταστάσεις θα υποστούν σκελετικά συμβάματα. Τα σκελετικά συμβάματα περιλαμβάνουν τα κατάγματα, τη συμπίεση του νωτιαίου μυελού και τον έντονο πόνο στα οστά, που μπορεί να απαιτούν χειρουργική επέμβαση ή ακτινοθεραπεία Τα επεισόδια αυτά μπορούν να διαταράξουν έντονα τη ζωή του ασθενούς και δύνανται να προκαλέσουν αναπηρία και πόνο.