Στιγμές αγωνίας και έντονου προβληματισμού ζουν οι καρκινοπαθείς της Ελλάδας, καθώς, λόγω της οικονομικής κρίσης, βλέπουν να δυσχεραίνεται απελπιστικά η πρόσβασή τους τόσο στα φάρμακα που έχουν άμεση ανάγκη για την ίδια τη ζωή τους όσο και σε νέα καινοτόμα σκευάσματα και θεραπείες, που είναι απαραίτητα για την επιβίωση και θεραπεία τους.

Την ήδη βεβαρημένη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στο χώρο της Υγείας τους τελευταίους μήνες, έρχεται να επιδεινώσει η πιθανολογούμενη μη ένταξη «ορφανών» και νέων καινοτόμων φαρμάκων στο Δελτίο Τιμών Σεπτεμβρίου 2012.

Μετά από 2 σχεδόν χρόνια αναμονής, οι έλληνες ασθενείς με διάφορες μορφές καρκίνου αλλά και σπάνια, χρόνια, εκφυλιστικά και απειλητικά για τη ζωή τους νοσήματα, εξακολουθούν να στερούνται της δυνατότητας πρόσβασης σε θεραπείες που όχι μόνο θα τους βοηθήσουν να επιζήσουν αλλά θα τους προσφέρουν καλύτερη ποιότητα ζωής.

Ως χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης , η Ελλάδα οφείλει να ακολουθεί τους κανονισμούς που ορίζουν ότι «ορφανά φάρμακα», είναι τα φαρμακευτικά ιδιοσκευάσματα που πληρούν τις προϋποθέσεις των Ευρωπαϊκών Κανονισμών (Ε.Κ.) 141/2000 και 847/2000 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Ορίζεται επίσης ότι όλα τα «ορφανά φάρμακα» είναι εγγεγραμμένα στο Κοινοτικό Μητρώο Ορφανών, το οποίο ελέγχεται και ανανεώνεται από τον ΕΜΑ.

Τη σημαντικότητα της έγκρισης των φαρμάκων αυτών για την χορήγησή τους στους ασθενείς που τα έχουν ΑΜΕΣΗ ανάγκη, επιβεβαιώνει και ο Εθνικών Οργανισμός Φαρμάκων με τη σχετική βεβαίωση που έχει ήδη εκδώσει.

Η χορήγηση ορφανών φαρμάκων σε αυτές τις κατηγορίες ασθενών, βελτιώνει το προσδόκιμο επιβίωσης τους και αποτελεί τη μοναδική τους ελπίδα για αξιοπρεπή ποιότητα ζωής.

Σχετικά με το Κ.Ε.Φ.Ι.

Ο Σύλλογος Kαρκινοπαθών Εθελοντών Φίλων "Κ.Ε.Φ.Ι ΑΘΗΝΩΝ”, ιδρύθηκε και ολοκλήρωσε τη νόμιμη σύστασή του την άνοιξη του 2004, με σκοπό να προσφέρει ψυχολογική υποστήριξη σε κάθε νέο ασθενή και την οικογένειά του. Στόχοι του Συλλόγου είναι να αποτελέσει στήριγμα στις δύσκολες στιγμές της διάγνωσης, του χειρουργείου και των θεραπειών, χώρος ανταλλαγής εμπειριών & συναισθημάτων με στόχο την αλληλοβοήθεια, δύναμη διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας (υγειονομικών, κοινωνικών, εργασιακών) και αφορμή για να ανατραπεί η αμηχανία της κοινωνίας και ο φόβος που συνοδεύει την ασθένεια του καρκίνου.