O XΡΟΝΙΟΣ ΠΟΝΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΕΙ


Σήμερα, το κοινωνικό κόστος του χρόνιου πόνου μπορεί να συγκριθεί με εκείνο του καρκίνου ή των καρδιαγγειακών παθήσεων, καθώς οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι το άμεσο και έμμεσο κόστος αντιμετώπισής του στην Ευρώπη ανέρχεται σε δισεκατομμύρια. Ερευνες έδειξαν πως ενας στους πέντε Ευρωπαίους υποφέρει από χρόνιο πόνο, μια νόσο που σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, επηρεάζει αρνητικά την ικανότητά του για μια παραγωγική επαγγελματική, κοινωνική και οικογενειακή ζωή.

Ειδικότερα, ο χρόνιος μεικτός πόνος στη μέση, δηλαδή ο πόνος με αλγαισθητικά και νευροπαθητικά στοιχεία, στην Ελλάδα συχνά δεν διαγιγνώσκεται ή διαγιγνώσκεται εσφαλμένα, παρά το γεγονός ότι επηρεάζει μεγάλο μέρος του πληθυσμού και έχει σημαντική επίδραση στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων, ιδιαίτερα όσον αφορά την παραγωγικότητα στην εργασία, τις σχέσεις και την ψυχική ευεξία τους. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγουν τα στοιχεία της πρόσφατης έρευνας Back Pain, που πραγματοποιήθηκε σε 10 ευρωπαϊκές χώρες, ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνεται και η χώρα μας.

Τα στοιχεία της έρευνας δείχνουν με σαφήνεια τις απόψεις και τις αντιλήψεις των ασθενών και των θεραπόντων ιατρών τους, επισημαίνοντας τις ελλείψεις στην περιγραφή, την κατανόηση και την αντιμετώπιση της συγκεκριμένης πάθησης.

«Η επιτυχής έκβαση της θεραπείας των ασθενών εξαρτάται από την σωστή κλινική εξέταση και διάγνωση από ειδικούς, έτσι ώστε να κατανοήσουμε τον τύπο του πόνου από τον οποίο υποφέρει ο ασθενής μας», ανέφερε η κα. Αθηνά Βαδαλούκα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Αναισθησιολογίας και Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Θεραπείας Πόνου και Παρηγορικής Φροντίδας (ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α), κατά τη διάρκεια ενημερωτικής ομιλίας στα πλαίσια του 14ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Περιοχικής Αναισθησίας, Θεραπείας Πόνου και Παρηγορητικής Αγωγής.



Ο νευροπαθητικός πόνος περιγράφεται από τους ασθενείς ως επίμονη αίσθηση διαξιφιστικού και καυστικού πόνου, μπορεί όμως να εκφραστεί και με διαφορετικούς τρόπους. Οι ασθενείς μπορεί να βιώσουν το νευροπαθητικό πόνο σα μούδιασμα, βελονιές, ηλεκτρικό ρεύμα, με κάθε ένα από τα παραπάνω συμπτώματα ξεχωριστά ή σε συνδυασμό, και συχνά δυσκολεύονται να τον περιγράψουν, εμποδίζοντας τους γιατρούς να διαχωρίσουν με σαφήνεια το ένα είδος πόνου από το άλλο.



Περισσότεροι από τους μισούς Έλληνες ασθενείς που ερωτήθηκαν υπέφεραν από χρόνιο πόνο στη μέση για πάνω από 6 μήνες και το 40% των ασθενών νιώθουν πόνο στη μέση τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα. Οι ασθενείς αισθάνονται κουρασμένοι και πολλοί (45,5%) δηλώνουν ότι ο πόνος δυσκολεύει τις καθημερινές τους δραστηριότητες, την παραγωγικότητά τους στην εργασία ακόμα και τις κοινωνικές και ερωτικές τους σχέσεις (27,3%). Σχεδόν οι μισοί, μάλιστα, ανησυχούν ότι ο χρόνιος πόνος επηρεάζει και την πνευματική τους υγεία ενώ και οι γιατροί σε πολύ μεγάλο ποσοστό (85%) θεωρούν ότι μπορεί να τους προκαλέσει κατάθλιψη.

Ο επιπολασμός της νόσου ανέρχεται σε ποσοστά 12-32% και υπολογίζεται ότι μέχρι το 2020 θα αυξηθεί κατά 7%.

Παρά την τεράστια έκταση και τις επιπτώσεις του χρόνιου πόνου στη μέση στην καθημερινότητα των πασχόντων, η αντιμετώπισή του υστερεί σημαντικά. Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, 54% των ασθενών με χρόνιο πόνο στη μέση νευροπαθητικής προέλευσης δεν ζητούν ιατρική συμβουλή, γιατί θεωρούν ότι η κατάστασή τους δεν είναι αρκετά σοβαρή και το 66,7% λαμβάνουν παυσίπονα χωρίς συνταγή προκειμένου να καταπραΰνουν τον πόνο. Όταν τελικά απευθύνονται σε κάποιον ειδικό, κυρίως σε ορθοπαιδικό στην Ελλάδα, πάνω από το 50% των ασθενών έπρεπε να περιμένει ένα μήνα προκειμένου να γίνει η σωστή διάγνωση και να λάβει αποτελεσματική θεραπεία.

«Τα νέα διαγνωστικά και φαρμακευτικά εργαλεία που παρέχει πλέον η επιστήμη, μας δίνουν τη δυνατότητα να κάνουμε γρήγορα σωστή διάγνωση και αποτελεσματική θεραπεία και να βελτιώσουμε έτσι την ποιότητα ζωής των ασθενών αλλά και να συμβάλλουμε στη μείωση της επιβάρυνσης των δαπανών υγείας», τόνισε η κα. Βαδαλούκα.

Η χρήση των συνοδών αναλγητικών, δηλαδή φαρμάκων που η κύρια ένδειξη είναι άλλη και όχι η αναλγησία, αλλά που για συγκεκριμένες νόσους είναι ισχυρά αναλγητικά (αντιεπιληπτικά, αντικαταθλιπτικά, τοπικά επιθέματα κλπ) θεωρούνται φάρμακα πρώτης γραμμής για το νευροπαθητικό πόνο. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, η χορήγηση πρεγκαμπαλίνης σε ασθενείς με πόνο στην μέση, παρά το σχετικά μεγαλύτερο κόστος της αγωγής, τελικά συμφέρει οικονομικά βελτιώνοντας τον πόνο, αυξάνοντας την παραγωγικότητα, εμποδίζοντας την κατάθλιψη και την κοινωνική απόσυρση του ασθενούς.
    Στην κορυφή