Συμφωνα με τα δεδομένα που παρουσιάστηκαν στο 47ο Ετήσιο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας για τη Μελέτη του Διαβήτη, η προσθήκη γευματικής ινσουλίνης glulisine στην ινσουλίνη glargine είναι πιο αποτελεσματική, με λιγότερα επεισόδια υπογλυκαιμίας, από την έναρξη διφασικής ινσουλίνης aspart δις ημερησίως.

«Σύγκριση 3 εντατικοποιημένων αγωγών ινσουλίνης προστιθέμενων σε από του στόματος θεραπεία για τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2: διφασική ινσουλίνη aspart δις ημερησίως έναντι ινσουλίνης glargine συν 1 γευματική ινσουλίνη glulisine ή έναντι σταδιακής προσθήκης ινσουλίνης glulisine στην ινσουλίνη glargine». Τα αποτελέσματα της μελέτης All-to-Target δείχνουν ότι τα άτομα με διαβήτη τύπου 2, των οποίων η από του στόματος αντιδιαβητική θεραπεία είναι ανεπιτυχής, μπορούν να προχωρήσουν σε εντατικοποιημένη ινσουλινοθεραπεία. Η προσθήκη γευματικής ινσουλίνης glulisine στην αγωγή με βασική ινσουλίνη glargine είναι μια αποτελεσματική θεραπευτική στρατηγική για την εντατικοποίηση της ινσουλινοθεραπείας, η οποία συντηρεί τη θεραπευτική φροντίδα καθόλη τη διάρκεια της νόσου.

Η σταδιακή προσθήκη της γευματικής ινσουλίνης glulisine στην ινσουλίνη glargine μπορεί επίσης να αποτελέσει έναν αποτελεσματικό τρόπο εντατικοποίησης της ινσουλινοθεραπείας και να οδηγήσει σε πλήρες εντατικοποιημένο σχήμα βασικής και γευματικής ινσουλίνης (basal bolus).

Η μελέτη All-to-Target είναι μια τυχαιοποιημένη, ανοιχτή μελέτη διάρκειας 60 εβδομάδων, η οποία σύγκρινε την αποτελεσματικότητα, τα ποσοστά υπογλυκαιμίας και το σωματικό βάρος σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 που αντιμετωπίζονται με τρεις διαφορετικές αγωγές ινσουλίνης: διφασική ινσουλίνη aspart 70/30 (πρωταμινική-aspart/aspart) δις ημερησίως (n=192), ινσουλίνη glargine συν μία δόση γευματικής ινσουλίνης glulisine (n=189) και ινσουλίνη glargine συν σταδιακή προσθήκη γευματικής ινσουλίνης glulisine (n=191).

Τα άτομα που πέτυχαν τον στόχο της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης HbA1c<7% ήταν σημαντικά περισσότερα στην ομάδα που έλαβε μία δόση γευματικής ινσουλίνης glulisine συν ινσουλίνη glargine (49%, p<0,025) ή σταδιακή προσθήκη ινσουλίνης glulisine στα γεύματα (45%, p<0,05), σε σύγκριση με την ομάδα που έλαβε διαφασική ινσουλίνη (39%). Επίσης, τα άτομα που πέτυχαν τον στόχο της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης HbA1c χωρίς υπογλυκαιμία ήταν σημαντικά περισσότερα στην ομάδα που έλαβε μία δόση γευματικής ινσουλίνης glulisine συν ινσουλίνη glargine (24%, p<0,05) ή στην ομάδα σταδιακής προσθήκης ινσουλίνης glulisine στα γεύματα (24%, p<0,05), έναντι της ομάδας που έλαβε διφασική ινσουλίνη aspart (14%).

Τα άτομα που έλαβαν την αγωγή Basal Plus εμφάνισαν λιγότερα υπογλυκαιμικά επεισόδια (γλυκόζη αίματος <50 mg/dL [2,8 mmol/L] και συμπτώματα ανά έτος-ασθενών [Glarg +1 glulisine = 0,8±0,2, p<0,001 και Glarg+0-3 glulisine = 0,9±0,2, p<0,001] έναντι της διφασικής ινσουλίνης [1,9±0,3]).
Η προσέγγιση Basal Plus, όχι μόνο μιμείται τη φυσιολογική έκκριση ινσουλίνης, αλλά επίσης προσφέρει ευελιξία για ανεξάρτητη προσαρμογή των δόσεων της βασικής και γευματικής ινσουλίνης.

Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα, ο ερευνητής της μελέτης Dr Matthew Riddle, από το Πανεπιστήμιο του Oregon, δήλωσε: «Η προσθήκη μίας ένεσης γευματικής ινσουλίνης σε τιτλοποιημένη βασική ινσουλίνη είναι ένας τρόπος εντατικοποίησης της θεραπείας για τον διαβήτη τύπου 2, λογικός και φιλικός για τον ασθενή. Τώρα δείξαμε ότι η προσέγγιση αυτή ήταν εξίσου αποτελεσματική και επιπλέον προκάλεσε λιγότερα επεισόδια υπογλυκαιμίας, σε σύγκριση με την διφασική ινσουλίνη δις ημερησίως. Επιπλέον, αυτή η μέθοδος της βασικής ινσουλίνης συν μία ένεση γευματικής ινσουλίνης συγκρίνεται ευνοϊκά ως αγωγή που επιτρέπει την πλήρη εντατικοποίηση της ινσουλινοθεραπείας με βασική και γευματική ινσουλίνη (basal bolus)».

Τα πρώτα δεδομένα από τη μελέτη είχαν παρουσιαστεί προηγουμένως στο 71ο Ετήσιο Επιστημονικό Συνέδριο της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας.