Πρόσφατα δεδομένα δείχνουν ότι η χορήγηση μία φορά την ημέρα του υπό έρευνα αγωνιστή των υποδοχέων GLP-1 λιξισενατίδη, σε συνδυασμό με βασική ινσουλίνη και από του στόματος αντιδιαβητικά δισκία (OADs), μείωσε σημαντικά τα επίπεδα της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης HbA1c σε ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2, οι οποίοι είτε λάμβαναν για πρώτη φορά θεραπεία με ινσουλίνη (έναρξη χορήγησης ινσουλίνης κατά την προκαταρκτική περίοδο της μελέτης, διάρκειας 12 εβδομάδων) είτε αντιμετωπίζονταν ήδη με ινσουλίνη (για μέσο χρονικό διάστημα 3,1 ετών).

Και οι δύο μελέτες, GetGoal Duo 11 και GetGoal-L2, πέτυχαν το πρωτεύον καταληκτικό σημείο αποτελεσματικότητας που ήταν η βελτίωση της HbA1c, με παράλληλη σημαντική μείωση του μεταγευματικού σακχάρου αίματος (PPG).

“Η θεραπεία με βασική ινσουλίνη και από του στόματος αντιδιαβητικά δισκία συχνά οδηγεί σε έλεγχο του σακχάρου νηστείας και επιτυγχάνει τους γλυκαιμικούς στόχους για τους ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2, αλλά μερικοί ασθενείς ενδέχεται να χρειασθούν πρόσθετη θεραπεία προκειμένου να αντιμετωπίσουν τη μεταγευματική υπεργλυκαιμία. Τα αποτελέσματα, που προέκυψαν από αυτές τις μελέτες με λιξισενατίδη, είναι ενθαρρυντικά και παρέχουν επιστημονική υποστήριξη στη χρήση της ως μια δυνητική θεραπευτική προσέγγιση για τους ασθενείς αυτούς”, σχολίασε ο Δρ. Matthew Riddle, Καθηγητής Ιατρικής του Τμήματος Ενδοκρινολογίας, Διαβήτη και Κλινικής Διατροφής στο Oregon Health & Science University.

“Αποτελεσματικότητα και ασφάλεια της χορήγησης άπαξ ημερησίως λιξισενατίδης συμπληρωματικά στη θεραπεία με τιτλοποιημένη ινσουλίνη glargine και από του στόματος αντιδιαβητικά δισκία σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2: Μελέτη GetGoal-Duo 1” (Efficacy and Safety of Once-Daily Lixisenatide Added on to Titrated Glargine plus Oral Agents in Type 2 Diabetes: GetGoal-Duo 1 Study) [Abs A-4452]

Η μελέτη GetGoal Duo 1 είναι μία τυχαιοποιημένη, διπλή τυφλή, πολυκεντρική μελέτη για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και ασφάλειας της λιξισενατίδης σε σύγκριση με εικονικό φάρμακο (placebo), σε συνδυασμό με ινσουλίνη glargine και αντιδιαβητικά δισκία (κυρίως μετφορμίνη). Η μελέτη περιλάμβανε μια προκαταρκτική περίοδο 12 εβδομάδων, κατά την οποία 898 ασθενείς, που δεν είχαν λάβει ινσουλίνη ποτέ στο παρελθόν, ξεκίνησαν θεραπεία με ινσουλίνη glargine, η οποία τιτλοποιήθηκε με στόχο την επίτευξη επίπεδων γλυκόζης πλάσματος νηστείας (FPG) 80-100 mg/dL.

Μετά την προκαταρκτική περίοδο, 446 ασθενείς με HbA1c>7% (παρά τα ελεγχόμενα επίπεδα της FPG) λάμβαναν μία φορά την ημέρα είτε λιξισενατίδη 20 µg είτε placebo για 24 εβδομάδες, συνεχίζοντας παράλληλα τη μετφορμίνη και την ινσουλίνη glargine με τιτλοποίηση της δόσης της τελευταίας.

Κατά τη διάρκεια της προκαταρκτικής περιόδου έναρξης και τιτλοποίησης της ινσουλίνης glargine, η HbA1c μειώθηκε κατά μέσο όρο από 8,60% σε 7,60%. Η επιπρόσθετη χορήγηση λιξισενατίδης οδήγησε σε περαιτέρω σημαντική μείωση της HbA1c, η οποία έφθασε το 6,96% (μέση τιμή) μετά από 24 εβδομάδες, σε σύγκριση με 7,3% στους ασθενείς που έλαβαν placebo (p<0,0001). Το ποσοστό ασθενών που πέτυχε το στόχο HbA1c <7,0% ήταν σημαντικά υψηλότερο στην ομάδα της λιξισενατίδης, σε σύγκριση με την ομάδα που έλαβε placebo (56,3% έναντι 38,5%, αντίστοιχα, p=0,0001).

Παράλληλα με τη μείωση της HbA1c, η λιξισενατίδη οδήγησε επίσης σε σημαντική βελτίωση της 2ωρης μεταγευματικής γλυκόζης (PPG), μετά από ένα τυποποιημένο πρόγευμα, με μέση διαφορά -3,16 mmol/L (p<0,0001) σε σύγκριση με το placebo. Η μέση διαφορά στη μεταβολή του βάρους σώματος μεταξύ των ομάδων της λιξισενατίδης και του placebo ήταν -0,89 kg (p=0,0012).

Η συχνότητα εμφάνισης συμπτωματικής υπογλυκαιμίιας ήταν 22,4% στους ασθενείς που έλαβαν λιξισενατίδη έναντι 13,5% στην ομάδα του placebo. Άλλες συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες στην ομάδα της λιξισενατίδης ήταν η ναυτία και ο έμετος, που παρουσιάσθηκαν σε 27,4% και 4,9% των ασθενών αντίστοιχα, έναντι 9,4% και 1,3% αντίστοιχα στην ομάδα του placebo. 88% των ασθενών στην ομάδα της λιξισενατίδης έφθασαν τη δόση συντήρησης 20 μg και παρέμειναν σε αυτή.

“Αποτελεσματικότητα και ασφάλεια της χορήγησης μία φορά την ημέρα λιξισενατίδης σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 που δεν ελέγχονταν επαρκώς με βασική ινσουλίνη ± μετφορμίνη: Μελέτη GetGoal-L” (Efficacy and Safety of Once-Daily Lixisenatide in Type 2 Diabetes Insufficiently Controlled with Basal Insulin ± Metformin: GetGoal-L Study) [A-4379]

Στο 72ο Ετήσιο Επιστημονικό Συνέδριο της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας ανακοινώθηκαν επίσης δεδομένα από τη μελέτη GetGoal-L, μία τυχαιοποιημένη, διπλή τυφλή, πολυκεντρική, ελεγχόμενη με placebo μελέτη διάρκειας 24 εβδομάδων, που διεξήχθη σε 495 ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2, οι οποίοι δεν ελέγχονταν επαρκώς με βασική ινσουλίνη σε συνδυασμό με ή χωρίς μετφορμίνη. Η μέση HbA1c μειώθηκε σημαντικά από την έναρξη στην ομάδα της λιξισενατίδης, σε σύγκριση με το placebo (-0,74% έναντι -0,38%, p=0,0002), ενώ παράλληλα διαπιστώθηκε και σημαντική μείωση της μέσης 2ωρης μεταγευματικής γλυκόζης (-5,54 mmol/L έναντι -1,72 mmol/L, p<0,0001) μετά τη λήψη ενός τυποποιημένου προγεύματος.

Οι ασθενείς στην ομάδα της λιξισενατίδης παρουσίασαν επίσης σημαντική μέση μείωση του βάρους σώματος, σε σύγκριση με το placebo (-1,8 kg έναντι -0,52 kg, p<0,0001). Η συχνότητα εμφάνισης της συμπτωματικής υπογλυκαιμίας -όπως αυτή οριζόταν από το πρωτόκολλο της μελέτης- ήταν 27,7% για τη λιξισενατίδη έναντι 21,6% για το placebo. Βαριά υπογλυκαιμία παρουσιάσθηκε σε 1,2% των ασθενών που αντιμετωπίστηκαν με λιξισενατίδη και σε κανέναν ασθενή στην ομάδα του placebo. Άλλες συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν η ναυτία (26,2%), ο έμετος (8,2%) και η διάρροια (7,3%).

Όπως δήλωσε ο Pierre Chancel, Senior Vice-President του Τομέα Διαβήτη της Sanofi: “Καθώς η διαχείριση του Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2 είναι αρκετά περίπλοκη υπόθεση, είναι σημαντικό να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις ανάγκες όλων των ασθενών που δεν έχουν επιτύχει το στόχο της HbA1c, παρά το γεγονός ότι έχουν επιτύχει, ή σχεδόν επιτύχει, έλεγχο των επιπέδων γλυκόζης πλάσματος νηστείας (FPG) λαμβάνοντας θεραπεία με βασική ινσουλίνη. Τα αποτελέσματα από τις μελέτες GetGoal Duo 1 και GetGoal-L μας ενθαρρύνουν να συνεχίσουμε την αξιολόγηση της λιξισενατίδης, η οποία οδηγεί σε σημαντική μείωση της μεταγευματικής γλυκόζης (PPG), και θα μπορούσε να θεωρεί δυνητική θεραπεία για ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2.”

Το Νοέμβριο του 2011, κατατέθηκε στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (EMA) ο φάκελος για έγκριση και χορήγηση άδειας κυκλοφορίας για τη λιξισενατίδη. Η υποβολή της αίτησης για έγκριση της λιξισενατίδης από τις ρυθμιστικές αρχές στις ΗΠΑ αναμένεται εντός του τέταρτου τριμήνου του 2012.

Τα πλήρη αποτελέσματα των μελετών από το πρόγραμμα GetGoal προγραμματίζεται να δημοσιευθούν σε έγκυρο ιατρικό περιοδικό αργότερα, εντός του έτους.


Βιβλιογραφία

1.GetGoal Duo 1 (NCT00975286 www.clinicaltrials.gov) # 062-OR
2.GetGoal-L (NCT00715624 www.clinicaltrials.gov) #2012-A-4379-
3.World Health Organisation diabetes fact sheet, August 2011
4.UK Prospective Diabetes Study (UKPDS) Group, Intensive blood-glucose control with sulphonylureas or insulin compared with conventional treatment and risk of complications in patients with type 2 diabetes (UKPDS 33), Lancet 1998;352(9131):837-853


Σχετικά με τη λιξισενατίδη

Η λιξισενατίδη, ένας αγωνιστής υποδοχέων του ομοιάζοντος με γλυκαγόνη πεπτιδίου-1 (GLP-1) είναι υπό ανάπτυξη για την αντιμετώπιση ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Η άδεια για τη λιξισενατίδη ελήφθη από τη Zealand Pharma A/S (Κοπεγχάγη, Δανία), www.zealandpharma.com. Η λιξισενατίδη δεν έχει επί του παρόντος λάβει έγκριση ή άδεια κυκλοφορίας σε κανένα μέρος του κόσμου.

Το GLP-1 είναι ένα φυσικό πεπτίδιο που εκκρίνεται στο σώμα εντός λίγων λεπτών μετά τη λήψη ενός γεύματος. Είναι γνωστό ότι καταστέλλει την έκκριση γλυκαγόνης από τα παγκρεατικά α-κύτταρα και διεγείρει την έκκριση ινσουλίνης από τα παγκρεατικά β-κύτταρα.

Το Φάσης ΙΙΙ πρόγραμμα κλινικών μελετών GetGoal παρέχει δεδομένα για τη χρήση της λιξισενατίδης σε ενήλικες ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2 ως μονοθεραπεία, σε συνδυασμό με διάφορους από του στόματος αντιδιαβητικούς παράγοντες ή σε συνδυασμό με βασική ινσουλίνη. Το πρόγραμμα GetGoal ξεκίνησε το Μάιο του 2008, έχουν ενταχθεί σε αυτό πάνω από 4.500 ασθενείς και τα αποτελέσματά του χρησιμοποιούνται για την υποστήριξη της αίτησης έγκρισης της λιξισενατίδης από τις ρυθμιστικές αρχές.

Σχετικά με το Διαβήτη

Ο Διαβήτης είναι μια χρόνια νόσος, που παρουσιάζεται σε ένα άτομο όταν το πάγκρεάς του δεν παράγει σε επαρκή ποσότητα ινσουλίνη (την ορμόνη που ρυθμίζει τη συγκέντρωση του σακχάρου (γλυκόζης) αίματος), ή ο οργανισμός του αδυνατεί να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά την ινσουλίνη που παράγει, ή και τα δύο. Η κατάσταση αυτή οδηγεί σε αυξημένες συγκεντρώσεις γλυκόζης στο αίμα (υπεργλυκαιμία).1 Με την πάροδο του χρόνου, η μη ελεγχόμενη υπεργλυκαιμία οδηγεί στις μακροαγγειακές και μικροαγγειακές επιπλοκές του Διαβήτη.4 Οι μακροαγγειακές επιπλοκές, οι οποίες προσβάλλουν τα μεγάλα αιμοφόρα αγγεία, περιλαμβάνουν το έμφραγμα του μυοκαρδίου, το εγκεφαλικό επεισόδιο και την περιφερική αγγειοπάθεια. Οι μικροαγγειακές επιπλοκές προσβάλλουν τα μικρά αιμοφόρα αγγεία των οφθαλμών (αμφιβληστροειδοπάθεια), των νεφρών (νεφροπάθεια) και των νεύρων (νευροπάθεια). Η επίπτωση του Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2 αυξάνεται με ανησυχητικό ρυθμό. Σήμερα, περισσότερα από 310 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως ζουν με τη νόσο του Διαβήτη.3