Από τα αρχαία ελληνικά χρόνια χρονολογείται η ύπαρξη των χαπιών. Σύμφωνα με αναλύσεις χαπιών έγιναν από αμερικανική ερευνητική ομάδα στην Ουάσιγκτον, εντοπίστηκαν ίχνη από καρότο, ραπανάκι, σέλινο, άγριο κρεμμύδι, βαλανίδια, λάχανο, ήμερο τριφύλλι , αχίλλεια κ.α. Εντοπίστηκε επίσης ιβίσκος. Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν τα περισσότερα φυτά για να θεραπεύουν τους αρρώστους. Η αχίλλεια, σταματούσε την αιμορραγία κάποιου τραύματος. Ο Πεδάνιος Διοσκουρίδης, ιατρός και βοτανολόγος [πρόδρομος των φαρμακοποιών], κατά τον 1ο αιώνα μ.Χ., περιέγραφε στα κείμενα του ότι το καρότο ως πανάκεια για πολλά προβλήματα υγείας θεωρώντας για παράδειγμα, ότι εάν κανείς το έχει φάει προκαταβολικά, δεν τον βλάπτουν τα ερπετά, ενώ βοηθά στη σύλληψη παιδιού.

Τα παραπάνω θα αναφερθούν μεταξύ άλλων σημαντικών θεμάτων, στην 3η Αμφικτυονία Εταιρειών και Συλλόγων Ιστορίας Ιατρικής και Ηθικής-Δεοντολογίας που διοργανώνεται από το Διεθνές Ιπποκράτειο Ίδρυμα, στην Κω, από 10 - 13 Ιουνίου, 2011.

Οι ομιλητές θα αναφερθούν στα βότανα και τα φάρμακα που περιγράφουν στα κείμενα τους ο Γαληνός και ο Διοσκουρίδης και έχουν συχνά θεωρηθεί ως κομπογιαννίτικα και αναποτελεσματικά. Οι σύγχρονες μελέτες όμως επικεντρώνονται στο κατά πόσο τα φυτικά εκχυλίσματα που βρέθηκαν στα χάπια, μπορούν να θεραπεύσουν ασθένειες, αλλά και στην ανακάλυψη των ακριβών μετρήσεων που έκαναν οι αρχαίοι Έλληνες ιατροί για να παρασκευάσουν τα χάπια τους.

Διακεκριμένοι ομιλητές θα αναδείξουν επίσης την στενή σχέση του Κώδικα του Χαμουραμπί με τον Ιπποκρατικό Ορκο. Μελετητές αναφέρουν πως στον Κώδικα του Χαμουραμπί εντοπίζονται και τα πρώτα θέματα δεοντολογικής συμπεριφοράς και ευθύνης των γιατρών, που αποτελούν τον προάγγελο του προτύπου και της πυξίδας της ιατρικής βιοηθικής και δεοντολογίας, που δεν είναι άλλος παρά αυτός τούτος ο Ιπποκρατικός Όρκος, μέσω του οποίου προβάλλεται στις μέρες μας η εξανθρωπισμένη ιατρική.

Τα φάρμακα
Στην χρήση των φαρμάκων από τους αρχαίους χρόνους θα αναφερθούν άλλοι επιστήμονες . Σύμφωνα με όσα είναι γνωστά τα φάρμακα τα χρησιμοποιούσαν για να θεραπεύσουν διάφορες αρρώστιες ή για να ανακουφίσουν απ τους πόνους. Η διαφορά ήταν ότι οι Έλληνες πρώτοι απ όλους τους λαούς, κατέταξαν τα φάρμακα σε κατηγορίες ανάλογα με την χρήση τους και έβγαλαν ή προσπάθησαν να βγάλουν το παγανιστικό-θεοκρατικό στοιχείο απ τις συνταγές που χορηγούσαν.Σε αυτό πρωτοστάτησε ο Ιπποκράτης που μετέτρεψε τις θεοκρατικές απόψεις σε φιλοσοφικές.

Οι ριζοτόμοι ( συλλέκτες βοτάνων και ορυκτών), άνθρωποι πεπειραμένοι και ειδικοί, μάζευαν τα βότανα τα επεξεργάζονταν (ξήρανση, σταθεροποίηση κ.λ.π) και οι γιατροί, έτοιμα πλέον, τα χορηγούσαν στους ασθενείς τους.
Την εποχή εκείνη στα φάρμακα υπολογίζονταν και τα δηλητήρια όπως σύμφωνα με τον φιλόσοφο Πλάτωνα αποκαλείται φάρμακο, το δηλητήριο Κώνειο που έδωσαν στον Σωκράτη.

Εξάλλου η διαφορά μεταξύ δηλητηρίου και φαρμάκου, είναι μικρή και κυρίως ποσοτική.
Επίσης η δίαιτα έπαιζε σημαντικό ρόλο όπως και σήμερα στην υγεία του ανθρώπου και αυτό φαίνεται και στο συνολικό έργο του Ιπποκράτη, όπου δίνεται μεγάλη σημασία στο περί διαίτης κεφάλαιό του.

Τα φάρμακα τις εποχής εκείνης, είναι πλέον εξειδικευμένα και αποτελεσματικά, τόσο ώστε να κυριαρχούν μέχρι και τον 19 αιώνα. Σήμερα σημαντικοί εξειδικευμένοι επιστήμονες, ερευνούν σχολαστικά τα Ιπποκρατικά φάρμακα και ανακαλύπτουν συνεχώς, νέες θεραπευτικές ιδιότητες.

Ο πρόεδρος του Ιδρύματος κ. Στέφανος Γερουλάνος τόνισε πως σήμερα σημαντικοί εξειδικευμένοι επιστήμονες, ερευνούν σχολαστικά τα Ιπποκρατικά φάρμακα και ανακαλύπτουν συνεχώς, νέες θεραπευτικές ιδιότητες.

Και κατέληξε πως σκοπός του Ιδρύματος αλλά και της διοργάνωσης είναι η γνωριμία και η σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των διαφόρων Συλλόγων, Εταιρειών και Πανεπιστημιακών Τμημάτων, η ανταλλαγή απόψεων, η άμιλλα και η καλοπροαίρετη φιλική κριτική θεώρηση των συμπερασμάτων νέων και παλαιών φίλων της Ιατρικής και της Ηθικής-Δεοντολογίας.