Πιθανές παθήσεις για το σύμπτωμα: Αέρια

Αναζήτηση Συμπτωμάτων:


Ινομυαλγία


Ορισμός

Η ινομυαλγία είναι μία σύνηθες κατάσταση η οποία χαρακτηρίζεται από μακροχρόνιους πόνους σε ολόκληρο το σώμα, ευαισθησία στις αρθρώσεις, στους μύες, στους τένοντες και στους λοιπούς μαλακούς ιστούς. Η νόσος αυτή έχει επίσης συνδεθεί με αίσθημα κόπωσης, πρωινή δυσκαμψία, διαταραχές ύπνου, κεφαλαλγία, μούδιασμα χεριών και ποδιών, κατάθλιψη και άγχος.

Η ινομυαλγία μπορεί να εμφανιστεί ως μεμονωμένη πάθηση ή σε συνδυασμό με άλλες μυοσκελετικές παθήσεις, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα και ο ερυθηματώδης λύκος.


Εναλλακτικοί ορισμοί

Ινο-μυοσύτιδα, συνδετικίτιδα.


Αίτια, συχνότητα και παράγοντες κινδύνου

Τα ακριβή αίτια που προκαλούν την ινομυαλγία παραμένουν άγνωστα. Φυσικά και ψυχικά τραύματα ενδέχεται να έχουν κάποια συνδρομή στην ανάπτυξη της πάθησης, ενώ υπάρχουν στοιχεία που υποδηλώνουν ότι οι ασθενείς που πάσχουν από την εν λόγο ασθένεια, εμφανίζουν μη φυσιολογική αντίδραση στον πόνο.

Οι διαταραχές ύπνου, μια κατάσταση που εμφανίζεται συχνά σε πάσχοντες από ινομυαλγία, έχει προταθεί ως μια πιθανή αιτία πρόκλησής της. Μια άλλη θεωρία συσχετίζει τα αίτια της ασθένειας με αλλαγές στο μεταβολισμό των σκελετικών μυών, που πιθανότατα προκαλείται από μειωμένη ροή του αίματος, που θα μπορούσε να προκαλέσει χρόνια κόπωση και αδυναμία.

Άλλες θεωρίες υποστηρίζουν ότι η πάθηση ενεργοποιείται από μολυσματικό μικρόβιο, όπως ένας ιός. Μέχρι σήμερα ωστόσο, δεν έχει ενοχοποιηθεί κάποιο μικρόβιο.

Τέλος, πιλοτικές μελέτες έχουν δείξει ότι η ασθένεια μπορεί να επηρεάζεται από κληρονομικούς παράγοντες, αν και τα στοιχεία είναι ακόμα πολύ πρώιμα για ασφαλή συμπεράσματα.

Η ινομυαλγία μπορεί να προσβάλει άντρες και γυναίκες όλων των ηλικιών, αλλά είναι πιο σύνηθες σε γυναίκες ηλικίας από 20 έως 50 ετών.



Συμπτώματα

Το χαρακτηριστικό κλινικό σύμπτωμα της ασθένειας είναι οι μακροχρόνιοι πόνοι σε όλο το σώμα, με ευδιάκριτα ευαίσθητα σημεία. Τα σημεία ευαισθησίας διαφέρουν από τα χαρακτηριστικά κλινικά σημεία που παρατηρούνται σε άλλα σύνδρομα πόνου. Σε αντίθεση με τα σημεία ευαισθησίας, τα κλινικά σημεία, μπορούν να εμφανιστούν μεμονωμένα και αντιπροσωπεύουν πηγή αντανακλαστικού πόνου, ακόμα και όταν δεν ασκείται πίεση άμεσα σε αυτά.

Ο πόνος που προκαλεί η ινομυαλγία συχνά μιμείται τον πόνο που αναπτύσσεται σε διάφορες μορφές αρθρίτιδας, χωρίς όμως να συνοδεύεται από χαρακτηριστικό πρήξιμο, την καταστροφή και την παραμόρφωση των αρθρώσεων που παρατηρείται σε άλλες ασθένειες, όπως στη ρευματοειδή αρθρίτιδα.

Ο πόνος στους μαλακούς ιστούς που προκαλεί η πάθηση, περιγράφεται ως βύθιος πόνος, αντανακλαστικός, βασανιστικός, βλητικός ή με αίσθημα καύσου και κυμαίνεται από ήπιος έως δριμύς. Οι ασθενείς αρκετά συχνά παρουσιάζουν δυσκαμψία και σωματικούς πόνους κατά την αφύπνιση.

Σε μερικούς ασθενείς, ο πόνος υποχωρεί κατά την διάρκεια της ημέρας κι επιδεινώνεται ξανά το απόγευμα, ενώ σε άλλους ο πόνος είναι συνεχής και διαρκεί όλο το εικοσιτετράωρο. Ο πόνος μπορεί να σημειώσει επιδείνωση κατά την εκτέλεση κάποιων δραστηριοτήτων, από τον κρύο και υγρό καιρό, καθώς κι από το άγχος και το στρες.



Παθογνωμικά Συμπτώματα:

  • Σωματικά άλγη
  • Χρόνιο άλγος μιμικού μυός (μυς του προσώπου)
  • Αίσθημα κόπωσης
  • Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου
  • Μνημονικές και γνωστικές δυσκολίες
  • Πολλαπλές ευαίσθητες περιοχές (σε μύες και αρθρώσεις) στην αυχενική χώρα, στους ώμους, στο στέρνο, στην οσφυϊκή χώρα, τους γοφούς, την κνημιαία ακρολοφία, τους αγκώνες και τα γόνατα
  • Μούδιασμα και μυρμηκίαση
  • Αίσθημα παλμών
  • Μειωμένη αντοχή στη σωματική άσκηση
  • Διαταραχές ύπνου
  • Ένταση ή ημικρανίες


Σημεία και παρα-κλινικές εξετάσεις

Η διάγνωση της ινομυαλγίας απαιτεί την ύπαρξη ιστορικού τριών μηνών εκτενούς πόνου, καθώς και πόνο ή ευαισθησία σε τουλάχιστον 11 από τα 18 πιθανά ευαίσθητα σημεία του σώματος. Σε αυτά τα σημεία περιλαμβάνονται ινώδης ιστοί ή μύες:
  • των άνω άκρων (και συγκεκριμένα στους αγκώνες)
  • των γλουτών
  • του θώρακος
  • των γονάτων
  • της οσφυϊκής χώρας
  • του τραχήλου
  • του θωρακικού κλωβού (πλευρές)
  • των ώμων
  • των μηρών

Σε μερικές περιπτώσεις ενδείκνυται να διεξαχθούν εργαστηριακές κι ακτινολογικές εξετάσεις που θα βοηθήσουν στην διάγνωση, με τον αποκλεισμό άλλων παθήσεων με παρόμοια συμπτώματα. Οι ακόλουθες παθήσεις έχουν συσχετιστεί με την ινομυαλγία ή παρουσιάζουν παρόμοια συμπτώματα:
  • Καρκίνος
  • Εκφυλιστική νόσος του αυχένα και της οσφυϊκής χώρας
  • Σύνδρομο χρόνιας κόπωσης
  • Κατάθλιψη
  • Λοίμωξη HIV
  • Υποθυρεοειδισμός
  • Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου
  • Νόσος του Lyme
  • Ρευματοειδής αρθρίτιδα
  • Διαταραχές ύπνου


Θεραπεία

Σε ήπιες περιπτώσεις, τα συμπτώματα μπορεί να εξαφανιστούν καθώς μειώνεται το στρες ή αλλάζει ο τρόπος ζωής του ασθενούς. Συνήθως ενδείκνυται μια θεραπεία που θα συνδυάζει την λήψη φαρμάκων με την επιμόρφωση του ασθενούς, την φυσιοθεραπεία και την παροχή συμβουλών. Πολλοί πάσχοντες από ινομυαλγία αναφέρουν ότι βρήκαν χρήσιμες τις ομάδες υποστήριξης.


Σε κάποιες περιπτώσεις, ορισμένες κατηγορίες αντικαταθλιπτικών σκευασμάτων συνταγογραφούνται για την αντιμετώπιση της ινομυαλγίας. Διάφορες μελέτες έδειξαν ότι όταν τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα λαμβάνονται σε μικρές δόσεις, μπορούν να μειώσουν την κατάθλιψη, να χαλαρώσουν τους κρανιοπροσωπικούς και τους σκελετικούς μύες, να βελτιώσουν την ποιότητα του ύπνου και να απελευθερώσουν παυσίπονες ενδορφίνες.Κάποια φάρμακα που επιστρατεύονται είναι τα αντιφλεγμονώδη παυσίπονα και λοιπά φάρμακα που δρουν στις νευροδιαβιβαστές πόνου, όπως το Gabapentin.

Μια σωστή και ισορροπημένη διατροφή και η αποφυγή της καφεΐνης μπορεί να βοηθήσουν ώστε να μειωθούν τα προβλήματα ύπνου και να ελαττωθεί η ένταση των συμπτωμάτων. Επίσης, αλλαγές στον τρόπο ζωής που βελτιώσουν την ποιότητα ύπνου, μπορούν επίσης να δράσουν θετικά στην ινομυαλγία.

Σύμφωνα με ορισμένες μελέτες, το ιχθυέλαιο, οι συνδυασμοί μαγνησίου/ μηλικού οξέος ή οι βιταμίνες, μπορεί να αποβούν να είναι αποτελεσματικές. Η μείωση του στρες και η βελτίωση των τρόπων αντιμετώπισης του άγχους μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην άμβλυνση οδυνηρών συμπτωμάτων.

Επίσης, ενδείκνυται η βελτίωση της φυσικής κατάστασης μέσω της σωματικής άσκησης, καθώς μελέτες έχουν δείξει ότι τα συμπτώματα της ινομυαλγίας μπορούν να ανακουφιστούν με την αεροβική άσκηση. Ο καλύτερος τρόπος για να αρχίσει κανείς ένα πρόγραμμα εξάσκησης είναι να ξεκινήσει με σύντομες συνεδρίες λίγων λεπτών ήπιας σωματικής άσκησης, όπως το περπάτημα και το κολύμπι. Η χρονική διάρκεια της κάθε συνεδρίας μπορεί να αυξάνεται σταδιακά, όσο είναι ανεκτό. Οι προσπάθειες που καταβάλει κανείς ώστε να διατηρήσει ένα πρόγραμμα εξάσκησης σε βάθος χρόνου, συχνά αποτυγχάνουν γιατί ξεκινά πολύ επιθετικά, με συνεδρίες μεγαλύτερες σε διάρκεια ή ένταση από το ενδεδειγμένο. Αν ξεκινήσετε με ένα ήπιο και χαλαρό πρόγραμμα άσκησης, έχετε μεγαλύτερες πιθανότητες, να το μετατρέψετε σε ένα αποτελεσματικό πρόγραμμα που θα τηρήσετε σε βάθος χρόνου.

Ξεκινώντας ήπια, βοηθάτε τους σφιχτούς και πονεμένους μύες να διαταθούν και να κινητοποιηθούν. Η υψηλής έντασης αεροβική άσκηση και η γυμναστική με βάρη, μπορεί να προκαλέσουν αυξανόμενη δυσφορία. Τα συμπτώματα μπορούν να ανακουφιστούν με ήπιες διατάσεις κι ελαφρύ μασάζ, με βελονοθεραπεία, με βελονισμό και τεχνικές χαλάρωσης.

Σοβαρές περιπτώσεις ινομυαλγίας, ίσως χρειαστούν παραπομπή σε κλινική πόνου.


Πρόγνωση

Η ινομυαλγία είναι ένα σύνηθες και χρόνιο πρόβλημα. Τα συμπτώματα μερικές φορές βελτιώνονται. Σε άλλες περιπτώσεις τα συμπτώματα μπορεί να επιδεινωθούν και να συνεχίσουν επί μήνες ή και χρόνια. Η λύση είναι να αναζητήσετε επαγγελματική βοήθεια, η οποία θα αποτελεί μία πολυσύνθετη προσέγγιση στη διαχείριση και τη θεραπεία της ασθένειας. Μέχρι σήμερα, δεν αποδεικνύεται ότι η ινομυαλγία συμβάλει στην αύξηση της πιθανότητας θανάτου.


Επικοινωνία με τον οικογενειακό σας ιατρό

Καλέστε το ιατρό σας εάν εμφανίζετε συμπτώματα ινομυαλγίας.



Πρόληψη

Δεν υπάρχει κάποια αποδεδειγμένη μέθοδος πρόληψης εμφάνισης της ινομυαλγίας. Παρ’ όλα αυτά και με την πάροδο των χρόνων, τόσο η θεραπευτική αγωγή όσο και η διαχείριση της ασθένειας έχουν βελτιωθεί.

Λαμβλίαση


Ορισμός

Λαμβλίαση ονομάζεται η λοίμωξη του λεπτού εντέρου από έναν μικροοργανισμό (πρωτόζωο), την Giardia lamblia.


Εναλλακτικοί ορισμοί

Διάρροια του ταξιδιώτη – λαμβλίαση.


Αίτια, επιπτώσεις και παράγοντες κινδύνου

Κρούσματα λαμβλίασης μπορούμε να συναντήσουμε τόσο σε αναπτυσσόμενες χώρες, όσο και σε αναπτυγμένες, σε κοινότητες των οποίων οι παροχές νερού έχουν επιμολυνθεί από ακατέργαστα λύματα.

Η λοίμωξη μπορεί να επισυμβεί όταν καταναλώσουμε νερό προερχόμενο από λίμνες ή ρυάκια, στα οποία διαμένουν ζώα, όπως κάστορες και μοσχοπόντικες ή οικόσιτα ζώα, όπως πρόβατα, τα οποία ουσιαστικά αποτελούν την πηγή μόλυνσης. Η λοίμωξη μεταδίδεται επίσης από άνθρωπο σε άνθρωπο με άμεση επαφή, γεγονός που έχει προκαλέσει στο παρελθόν την εμφάνιση κρουσμάτων σε ιδρύματα, όπως τα κέντρα ημερήσιας φροντίδας για παιδιά.

Οι ταξιδιώτες σε ολόκληρο τον κόσμο, διατρέχουν υψηλό κίνδυνο προσβολής, καθώς και οι κατασκηνωτές και οι πεζοπόροι, καθ’ ότι ενδέχεται να καταναλώνουν νερό δίχως την απαραίτητη επεξεργασία, προερχόμενο από λίμνες και ρυάκια.

Άλλοι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:
  • Έκθεση σε οικογενειακό μέλος που πάσχει από λαμβλίαση
  • Έκθεση σε ινστιτούτα (όπως τα κέντρα ημερήσια φροντίδας ή νοσηλείας)
  • Πρωκτική σεξουαλική επαφή χωρίς προστασία



Συμπτώματα

  • Κοιλιακό άλγος
  • Διάρροια
  • Αέρια ή μετεωρισμός
  • Κεφαλαλγία
  • Απώλεια όρεξης
  • Δεκατική πυρετική κίνηση
  • Ναυτία
  • Διογκωμένη ή διατεταμένη κοιλιακή χώρα
  • Έμετος

Ο χρόνος επώασης (ο χρόνος από την προσβολή της λοίμωξης, έως την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων) είναι 7 – 14 ημέρες. Η οξεία φάση διαρκεί 2 – 4 εβδομάδες.



Σημεία κι εξετάσεις


Πιθανές παρακλινικές εξετάσεις που μπορεί να διεξαχθούν είναι:
  • Κολονοσκόπηση
  • Ανίχνευση αντιγόνου της Gardia στα κόπρανα
  • Παρασιτολογική εξέταση και ανίχνευση ωαρίων στα κόπρανα

Η πάθηση επηρεάζει περιστασιακά τα αποτελέσματα των παρακάτω εξετάσεων:


Θεραπεία

Κάποιες περιπτώσεις της λοίμωξης υποχωρούν αυτόματα, ενώ σε κάποιες άλλες δύναται να χρησιμοποιηθούν αντιμολυσματικά φαρμακευτικά σκευάσματα.

Τα ποσοστά ίασης, σε γενικές γραμμές, ανέρχονται άνω του 80%. Η φαρμακογενής αντίσταση, αποτελεί πιθανό παράγοντα αποτυχίας της φαρμακευτικής αγωγής κι απαιτεί συχνά την αλλαγή των αντιβιοτικών σκευασμάτων.

Όσον αφορά τις εγκυμονούσες γυναίκες, η θεραπεία οφείλεται να χορηγηθεί μόνον μετά τον τοκετό, μιας και κι αρκετά από τα φαρμακευτικά σκευάσματα θεραπείας της λοίμωξης μπορούν να βλάψουν το έμβρυο.


Πρόγνωση

Κατά κανόνα, η λοίμωξη υποχωρεί αυτόματα. Αναφέρονται ωστόσο κι επίμονες περιπτώσεις, οι οποίες απαιτούν προσθήκη αντιβιοτικής αγωγής. Κάποια άτομα που βίωσαν στο πρόσφατο παρελθόν τους παρατεταμένη λοίμωξη από Gardia, εξακολουθούν να παρουσιάζουν συμπτώματα, ακόμη και μετά την αποδρομή της λοίμωξης.


Επιπλοκές

  • Αφυδάτωση
  • Δυσαπορρόφηση (ανεπαρκής απορρόφηση θρεπτικών ουσιών κατά μήκος του πεπτικού συστήματος)
  • Απώλεια σωματικού βάρους


Επικοινωνία με τον ιατρό σας

Καλέστε τον ιατρό σας σε περίπτωση που:
  • Παρουσιάσετε διάρροια ή κάποιο άλλο σύμπτωμα που δεν υποχωρεί μετά από 14 ημέρες
  • Παρατηρήσετε την πρόσμιξη αίματος στα κόπρανά σας
  • Είστε αφυδατωμένος / η


Πρόληψη

Χρησιμοποιήστε κάποια μέθοδο κάθαρσης του νερού, όπως βράση, φιλτράρισμα ή αγωγή ιονισμού, προτού καταναλώσετε νερό προερχόμενο από επιφανειακούς υδάτινους πόρους. Οι πεζοπόροι, καθώς κι άτομα που καταναλώνουν νερό τέτοια προελεύσεως, οφείλουν να λάβουν υπ’ όψιν ότι όλες αυτές οι πηγές αποτελούν πιθανές πηγές μόλυνσης.

Εργαζόμενοι σε κέντρα ή ινστιτούτα ημερήσιας φροντίδας, πρέπει να χρησιμοποιούν καλής ποιότητας υγρά σαπούνια για την πλύση χεριών, καθώς και τεχνικές υγιεινής κατά τη φροντίδα των παιδιών ή των ασθενών.

Μεγαλύτερη προστασία κατά τη σεξουαλική επαφή, ιδίως όσον αφορά το πρωκτικό σεξ, πιθανώς να μειώσει τον κίνδυνο προσβολής ή εξάπλωσης της λαμβλίασης.



Εντερική απόφραξη

Ορισμός

Η εντερική απόφραξη αποτελεί τη μερική ή ολική απόφραξη του εντέρου που οδηγεί σε αδυναμία προώθησης του εντερικού περιεχομένου.


Εναλλακτικοί ορισμοί

Παραλυτικός ειλεός, Συστροφή εντέρου, Εντερική απόφραξη, Ειλεός, Ψευδοαπόφραξη εντέρου, Κολικός ειλεός.


Αίτια, επιπτώσεις και παράγοντες κινδύνου

Η απόφραξη του εντέρου οφείλεται σε:

  • Μηχανική αιτία, εννοώντας απλά την ύπαρξη εμποδίου εντός του εντερικού αυλού
  • Ειλεό, μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από δυσλειτουργία του εντέρου κι όχι δομική διαταραχή

Ο παραλυτικός ειλεός, που επίσης ονομάζεται φευδο-απόφραξη, αποτελεί την κύρια αιτία εντερικής απόφραξης σε νήπια και παιδιά. Οι αιτίες παραλυτικού ειλεού περιλαμβάνουν:

  • Χημικές, ηλεκτρολυτικές ή μεταλλικές διαταραχές (όπως για παράδειγμα χαμηλά επίπεδα καλίου)
  • Επιπλοκές ενδοκοιλιακής χειρουργικής επέμβασης
  • Μειωμένη παροχή αίματος στην κοιλιακή χώρα (ισχαιμία της μεσεντέρας αρτηρίας)
  • Τραυματισμός του δικτύου παροχής αίματος στην κοιλιακή χώρα
  • Ενδοκοιλιακή λοίμωξη
  • Νεφρική ή πνευμονική πάθηση
  • Χρήση ορισμένων φαρμακευτικών σκευασμάτων, κυρίως ναρκωτικών

Σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας, ο παραλυτικός ειλεός οφείλεται σε βακτηριακή ή ιογενής τροφική δηλητηρίαση (γαστρεντερίτις), η οποία σε κάποιες περιπτώσεις σχετίζεται με δευτεροπαθή περιτονίτιδα και σκωληκοειδίτιδα.

Οι μηχανικές αιτίες εντερικής απόφραξης περιλαμβάνουν:
  • Παθολογική ανάπτυξη ιστού
  • Συμφύσεις ή ουλώδης ιστός που σχηματίζεται μετά από χειρουργική επέμβαση
  • Ξένα σώματα (κατάποση υλικών που αποφράσσουν τον εντερικό αυλό)
  • Χολόλιθοι
  • Κήλες
  • Κρούση περιττωμάτων (κόπρανα)
  • Εγκωλεασμός
  • Όγκοι που αποφράσσουν τον εντερικό αυλό
  • Συστροφή (στριμμένες εντερικές έλικες)


Συμπτώματα

  • Κοιλιακή διάταση
  • Κοιλιακός μετεωρισμός (αεριώδης)
  • Κοιλιακό άλγος και κράμπες
  • Οσμή αναπνοής (κακοσμία αναπνοής)
  • Δυσκοιλιότητα
  • Διάρροια
  • Έμετος


Σημεία κι εξετάσεις

Κατά την ακρόαση της κοιλιακής χώρας με στηθοσκόπιο, ο ιατρός σας ίσως αντιληφθεί υψηλότονους εντερικούς ήχους, στην περίπτωση της μηχανικής απόφραξης. Εάν παραταθεί η απόφραξη για μακρύ χρονικό διάστημα ή αν το έντερο έχει υποστεί σημαντική βλάβη, οι εντερικοί ήχοι, ελαττώνονται, έως την απόλυτη απουσίας τους.

Ο πρώιμος παραλυτικός ειλεός χαρακτηρίζεται από μειωμένους ή απόντες εντερικούς ήχους.

Παρακλινικές εξετάσεις που απεικονίζουν την απόφραξη είναι:
  • Αξονική τομογραφία της κοιλιακής χώρας
  • Ακτινογραφία κοιλίας (σε όρθια θέση)
  • Βαριούχος υποκλυσμός
  • Αλληλουχία του ανωτέρου πεπτικού συστήματος και του λεπτού εντέρου


Θεραπεία

Η θεραπευτική αγωγή περιλαμβάνει την εισαγωγή ενός σωλήνα / αγωγού δια της ρινός, που καταλήγει στο στόμαχο ή στο έντερο, με σκοπό την ανακούφιση από την κοιλιακή διάταση και τον έμετο.

Η χειρουργική επέμβαση απαιτείται στην περίπτωση που δεν αποδώσει η χρήση του προαναφερθέντος σωλήνα ή υπάρξουν σημεία ιστικής νέκρωσης.

Πρόγνωση


Η έκβαση της νόσου εξαρτάται από την αιτία πρόκλησης της απόφραξης.


Επιπλοκές

Οι επιπλοκές περιλαμβάνουν ή μπορεί να οδηγήσουν σε:

  • Ηλεκτρολυτικές διαταραχές
  • Λοίμωξη
  • Ίκτερο
  • Διάτρηση εντέρου

Εάν η απόφραξη παρεμποδίσει την παροχή αίματος του εντέρου, πολύ πιθανόν να προκληθεί ιστική νέκρωση, λοίμωξη / φλεγμονή κι εν τέλει γάγγραινα. Παράγοντες
κινδύνου της ιστικής νέκρωσης είναι ο καρκίνος του εντέρου, η νόσος Crohn, οι κήλες και προγενέστερες χειρουργικές επεμβάσεις.

Στα νεογνά, ο παραλυτικός ειλεός συνδέεται με την καταστροφή του εντερικού τοιχώματος (νεκρωτική εντεροκολίτιδα), απειλεί τη ζωή του νεογνού και συχνά οδηγεί σε αιματολογικές και πνευμονικές λοιμώξεις.


Επικοινωνία με τον ιατρό σας

Καλέστε τον ιατρό σας αν παρουσιάσετε επίμονη κοιλιακή διάταση κι επίσχεση κοπράνων κι αερίων ή αν αναπτύξετε άλλα συμπτώματα εντερικής απόφραξης.


Πρόληψη

Η πρόληψη είναι ανάλογη της αιτίας πρόκλησης της νόσου. Η θεραπευτική αντιμετώπιση καταστάσεων (όπως όγκων και κήλων) που σχετίζονται με τη δημιουργία απόφραξης, μειώνουν την πιθανότητα εμφάνισης της νόσου. Κάποιοι εκλυτικοί παράγοντες της απόφραξης δεν προλαμβάνονται.


Εντερίτιδα από κολοβακτηρίδιο Ε


Ορισμός

Εντερίτιδα Ε. coli είναι φλεγμονή του λεπτού εντέρου που οφείλεται στο κολοβακτηρίδιο Eschericchia. Eίναι η πιο κοινή αιτία της διάρροιας των ταξιδιωτών.


Εναλλακτικές ονομασίες

Διάρροια των ταξιδιωτών – κολοβακτηρίδιο Ε., Tροφική δηλητηρίαση – κολοβακτηρίδιο Ε., Διάρροια – κολοβακτηρίδιο Ε., Aσθένεια χάμπουργκερ


Αίτια, συχνότητα εμφάνισης και παράγοντες κινδύνου


Η εντερίτιδα από κολοβακτηρίδιο Ε. είναι ένα είδος γαστρεντερίτιδας που οφείλεται σε βακτήριο.
Ορισμένες μορφές μόλυνσης από κολοβακτηρίδιο Ε. συνδέονται με την ύπαρξη αιμολυτικού ουραιμικού συνδρόμου.

Στους παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνονται:
  • Η κατανάλωση ανεπεξέργαστου ή μολυσμένου νερού
  • Η κατανάλωση ανθυγιεινών τροφών
  • Πρόσφατο κρούσμα μόλυνσης από κολοβακτηρίδιο Ε. στην οικογένεια
  • Πρόσφατη περίπτωση εμετού ή διάρροιας στην οικογένεια
  • Ταξίδι σε μέρη με ακάθαρτο πόσιμο νερό



Συμπτώματα

Τα συμπτώματα εμφανίζονται όταν το κολοβακτηρίδιο Ε. εισέρχεται στο έντερο. Το διάστημα μεταξύ μόλυνσης και εμφάνισης συμπτωμάτων είναι συνήθως 24 – 72 ώρες.

Στα συμπτώματα περιλαμβάνονται:
  • Πόνος στην κοιλιά
  • Διάρροια που είναι ξαφνική και έντονη και συχνά αιματηρή
  • Πυρετός
  • Αέρια
  • Απώλεια όρεξης
  • Κράμπες στο στομάχι
  • Εμετός (σπανίως)



Ενδείξεις και εξετάσεις

Ο γιατρός σας θα σας εξετάσει κλινικά. Μπορεί να γίνει καλλιέργεια κοπράνων για να εξακριβωθεί αν υπάρχει ύποπτο για πρόκληση ασθένειας κολοβακτηρίδιο Ε.


Θεραπεία

Οι περισσότερες περιπτώσεις συνήθως περνάνε από μόνες τους σε 1- 3 ημέρες και δεν χρειάζονται θεραπεία.

Ισως να μην σας χορηγηθούν αντιδιαρροϊκά φάρμακα, επειδή ενδέχεται να επιβραδύνουν την έξοδο των βακτηρίων από τον πεπτικό σωλήνα.
Μπορεί να χρειαστείτε διαλύματα ηλεκτρολυτών αν έχετε αφυδατωθεί. Τα άτομα που υποφέρουν από διάρροια (ιδίως τα μικρά παιδιά) και δεν μπορούν να δεχτούν πολλά υγρά επειδή υποφέρουν από ναυτία, μπορεί να χρειάζονται ιατρική βοήθεια και χορήγηση υγρών ενδοφλέβια.
Αν παίρνετε διουρητικά και παρουσιάσετε διάρροια, μπορεί να χρειαστεί να τα διακόψετε κατά τη διάρκεια της κρίσης. Μην διακόψετε τα φάρμακα αυτά χωρίς να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας.

Αποφύγετε τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Μπορεί να επιδεινώσουν τη διάρροια λόγω της προσωρινής δυσανεξίας στη λακτόζη που δημιουργείται κάποιες φορές.


Πρόγνωση

Η ασθένεια συνήθως κάνει τον κύκλο της που διαρκεί λίγες ημέρες, χωρίς θεραπεία. Ένας μικρός αριθμός ασθενών μπορεί να χρειαστεί νοσηλεία σε νοσοκομείο αν έχουν αφυδατωθεί πολύ ή εμφανίσουν αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο.


Επιπλοκές

  • Αφυδάτωση
  • Παρατεταμένη διάρροια
  • Προσωρινή δυσανεξία στη λακτόζη μετέπειτα (συνήθως βελτιώνεται 1 – 2 εβδομάδες ή λιγότερο)



Πότε να επικοινωνήσετε με τον γιατρό σας


Επικοινωνήστε με τον γιατρό σας αν:
  • Είναι αδύνατον να συγκρατήσετε τα υγρά που πίνετε
  • Η διάρροια δεν υποχωρεί σε 3 – 4 ημέρες
  • Παρατηρήσατε αίμα στα κόπρανά σας
  • Αναπτύσσετε συμπτώματα αφυδάτωσης
  • Τα συμπτώματά σας επιδεινώνονται ή δεν βελτιώνονται με τη θεραπεία
  • Αναπτύσσετε νέα συμπτώματα



Πρόληψη

Το προσεκτικό πλύσιμο των χεριών βοηθάει. Μην καταναλώνετε ανεπεξέργαστα ή πιθανόν μολυσμένα τρόφιμα ή νερό. Ψήνετε πάντα καλά τα κρέατα, ιδιαίτερα τα αλεσμένα. Ψήνετε τα κρέατα σε υψηλές θερμοκρασίες που σκοτώνουν τα βακτήρια.

Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου


Ορισμός

Το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου (ΣΕΕ) είναι μια διαταραχή της λειτουργίας του εντέρου. Συνοδεύεται από πόνο στην κοιλιά και ανώμαλες κενώσεις. Η κακή ψυχολογία και το άγχος συχνά επιδεινώνει τα συμπτώματα.

Δεν έχει σχέση με τις φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου, που περιλαμβάνουν τη Νόσο του Chron και την ελκώδη κολίτιδα.


Εναλλακτικοί όροι

Σπαστική Κολίτιδα, Νευρική δυσπεψία, Σπαστικό κόλο, Εντερική νεύρωση, Ευερέθιστο κόλο, Βλεννώδης κολίτιδα, ΣΕΕ


Αίτια, συχνότητα εμφάνισης και παράγοντες κινδύνου

Το ΣΕΕ εκδηλώνεται με πόνο στην κοιλιά, δυσκοιλιότητα, διάρροια ή εναλλαγή των φαινομένων αυτών.
Υπάρχουν πολλά πιθανά αίτια. Για παράδειγμα, μπορεί να υπάρχει μυϊκό πρόβλημα του εντέρου ή αδυναμία διαστολής και κίνησης του εντέρου. Δεν υπάρχει πρόβλημα στην κατασκευή του εντέρου.

Δεν είναι σαφές γιατί οι ασθενείς αναπτύσσουν ΣΕΕ, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις, εκδηλώνεται μετά από λοίμωξη του εντέρου. Αυτό ονομάζεται μεταλοιμώδες ΣΕΕ. Μπορεί όμως να υπάρξουν και άλλες αφορμές για να εκδηλωθεί.

Το ΣΕΕ μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά συχνά ξεκινά στην εφηβεία ή τα πρώτα χρόνια της ενηλικίωσης. Είναι συνηθέστερο στις γυναίκες. Η ασθένεια είναι το πιο κοινό εντερικό πρόβλημα για το οποίο οι ασθενείς παραπονούνται στον γαστρεντερολόγο.


Συμπτώματα

Τα συμπτώματα κυμαίνονται από ήπια σε βαριά. Οι περισσότεροι ασθενείς παρουσιάζουν ήπια συμπτώματα. Τα συμπτώματα μπορεί να επιδεινωθούν σε ασθενείς που υποφέρουν από στρες ή ψυχικές διαταραχές, όπως το άγχος και κατάθλιψη. Ωστόσο, είναι σημαντικό να καταλάβει κανείς ότι αυτές καθαυτές οι καταστάσεις δεν προκαλούν ΣΕΕ.

Στα συμπτώματα περιλαμβάνονται:
  • Κοιλιακή διαστολή (πρήξιμο)
  • Αίσθημα πληρώματος, κοιλιακά φουσκώματα και αέρια
  • Πόνος στην κοιλιά
- Έρχεται και φεύγει
- Μειώνεται ή υποχωρεί τελείως μετά από κένωση
- Εκδηλώνεται μετά από γεύμα
  • Χρόνια και συχνή δυσκοιλιότητα, που συνοδεύεται συνήθως από πόνο
  • Χρόνια και συχνή διάρροια, που συνοδεύεται συνήθως από πόνο
  • Συναισθηματική κόπωση
  • Κατάθλιψη
  • Απώλεια όρεξης



Ενδείξεις και εξετάσεις


Τις περισσότερες φορές, ο γιατρός σας θα διαγνώσει ΣΕΕ με λίγες ή καθόλου εξετάσεις. Οι εξετάσεις συνήθως δεν εξακριβώνουν πρόβλημα. Ορισμένο ειδικοί συνιστούν ένα διαιτολόγιο που δεν περιέχει λακτόζη για 2 εβδομάδες για να διαπιστωθεί αν υπάρχει δυσανεξία στη λακτάση.

Ορισμένοι ασθενείς μπορεί να χρειάζονται μια ενδοσκοπική εξέταση, ιδιαίτερα αν τα συμπτώματα ξεκινήσουν σε μεγαλύτερη ηλικία. Οι νεότεροι σε ηλικία ασθενείς που πάσχουν από συνεχή διάρροια μπορεί να χρειάζονται την εξέταση αυτή προκειμένου να αποκλειστούν φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου που προκαλούν παρόμοια συμπτώματα, όπως η Νόσος του Chron ή η ελκώδης κολίτιδα. Μπορεί να απαιτούνται πρόσθετες εξετάσεις αν παρατηρήσετε αίμα στα κόπρανα, απώλεια βάρους, σημάδια αναιμίας ή ταξιδέψατε πρόσφατα.
Οι ασθενείς πάνω από τα 50 θα πρέπει να ελέγχονται για καρκίνο του παχέος εντέρου.


Θεραπεία

Στόχος της θεραπείας είναι η ανακούφιση των συμπτωμάτων.
Αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορεί να βοηθήσουν σε ορισμένες περιπτώσεις ΣΕΕ. Για παράδειγμα, η τακτική σωματική άσκηση και η βελτίωση στις συνήθειες του ύπνου μπορεί να μειώσουν το άγχος και να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.

Αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες μπορεί επίσης να βοηθήσουν. Ωστόσο, καμιά συγκεκριμένη δίαιτα δεν συνιστάται γενικά για το ΣΕΕ, διότι η πάθηση διαφέρει από άτομο σε άτομο. Η αύξηση των διαιτητικών φυτικών ινών και η αποφυγή τροφών και ποτών που διεγείρουν το έντερο (όπως η καφεΐνη) μπορεί να βοηθήσουν.

Άλλες πιθανές θεραπείες είναι:

  • Αναζήτηση συμβουλευτικής θεραπείας στην περίπτωση του άγχους ή της κατάθλιψης
  • Αντιδιαρροϊκά φάρμακα για όσους έχουν ως κύριο σύμπτωμα τη διάρροια
  • Χαμηλή δοσολογία αντικαταθλιπτικών που μειώνουν τον κοιλιακό πόνο
  • Φάρμακα που διευκολύνουν τις κενώσεις (υπακτικά) για όσους πάσχουν από δυσκοιλιότητα.



Πρόγνωση

Το ΣΕΕ μπορεί να είναι ένα μόνιμο πρόβλημα για ολόκληρη τη ζωή, αλλά τα συμπτώματα έχουν περιθώριο βελτίωσης ή υποχώρησης με τη θεραπεία.


Πότε να επικοινωνήσετε με τον γιατρό σας

Επικοινωνήστε με τον γιατρό σας αν έχετε συμπτώματα ΣΕΕ ή παρατηρήσετε μια επίμονη αλλαγή στη λειτουργία του εντέρου σας

Κυστική ίνωση


Ορισμός

Η κυστική ίνωση αποτελεί μια κληρονομική νόσο, η οποία οδηγεί σε συσσώρευση παχύρρευστης, κολλώδης βλέννης στους πνεύμονες και στο πεπτικό σύστημα. Είναι μία από τις συχνότερες αιτίες πρόκλησης χρόνιας πνευμονικής νόσου σε παιδιά και ενήλικες νεαρής ηλικίας, ενώ όχι σπάνια, οδηγεί σε πρώιμο θάνατο.


Αίτια, επιπτώσεις και παράγοντες κινδύνου

Η κυστική ίνωση (Κ.Ι.) οφείλεται σε ένα ελαττωματικό γονίδιο, το οποίο είναι υπεύθυνο για την παθολογική παραγωγή ενός παχύρρευστου και κολλώδες υγρού, που ονομάζεται βλέννη. Η βλέννη συσσωρεύεται στους αεραγωγούς του αναπνευστικού συστήματος και στο πάγκρεας, το όργανο το οποίο συντελεί στην αποδόμηση κι απορρόφηση των τροφών.

Η συλλογή αυτή της κολλώδους βλέννης, οδηγεί σε νοσηρές πνευμονικές λοιμώξεις και σοβαρές πεπτικές διαταραχές. Η πάθηση μπορεί να επηρεάσει επίσης τους ιδρωτοποιούς αδένες και το αναπαραγωγικό σύστημα στους άνδρες.

Εκατομμύρια Αμερικανοί, ενώ φέρουν το ελαττωματικό γονίδιο της κυστικής ίνωσης, δεν παρουσιάζουν κανένα σύμπτωμα. Αυτό συμβαίνει διότι η κλινική εκδήλωση της νόσου απαιτεί την ύπαρξη δύο ελαττωματικών γονιδίων της κυστικής ίνωσης, να έχει κληρονομήσει δηλαδή ο ασθενής ένα γονίδιο από τον κάθε γονιό του. Υπολογίζεται ότι 1 στους 29 Καυκάσιους Αμερικανούς έχουν τον γονίδιο της κυστικής ίνωσης. Η νόσος αποτελεί για τους Καυκάσιους των Η.Π.Α. την πιο συνήθη, νοσηρή κληρονομική διαταραχή. Παρατηρείται επίσης συχνά σε άτομα που κατάγονται από τη βόρεια ή την κεντρική Ευρώπη.

Η πλειοψηφία των παιδιών που πάσχουν από κυστική ίνωση, ανακαλύπτουν την πάθησή τους μέχρι την ηλικία των 2 ετών. Υπάρχει ωστόσο, ένα μικρό ποσοστό παιδιών που παραμένουν αδιάγνωστα μέχρι και την ηλικία των 18 ετών ή και μεγαλύτερη. Τα άτομα αυτά παρουσιάζουν συνήθως, μια πιο ήπια μορφή της νόσου.


Συμπτώματα

Καθ’ ότι υπάρχουν πάνω από 1.000 παραλλαγές του γονιδίου της κυστικής ίνωσης, τα συμπτώματα διαφέρουν από άτομο σε άτομο.

Στα νεογνά τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
  • Καθυστερημένη ανάπτυξη
  • Ανεπαρκής αύξηση σωματικού βάρους, συνήθως κατά τη διάρκεια τις παιδικής ηλικίας
  • Απουσία εντερικού περισταλτισμού τις πρώτες 24 με 48 ώρες ζωής
  • Αλμυρή γεύση δέρματος


Τα συμπτώματα που αφορούν το έντερο περιλαμβάνουν:
  • Περιομφαλμικό άλγος λόγω σοβαρής δυσκοιλιότητας
  • Αύξηση αερίων, μετεωρισμός ή διογκωμένη / διατεταμένη ομφαλμική χώρα
  • Ναυτία κι απώλεια όρεξης
  • Αποχρωματισμός κοπράνων, με έντονη οσμή, πρόσμιξη βλέννης ή κόπρανα που επιπλέουν
  • Απώλεια σωματικού βάρους

Τα συμπτώματα που αφορούν τους πνεύμονες και τους παραρρίνιους κόλπους περιλαμβάνουν:
  • Βήχα ή αυξημένη βλέννη στους παραρρίνιους κόλπους ή τους πνεύμονες
  • Κόπωση
  • Ρινική συμφόρηση λόγω ρινικών πολύποδων
  • Υποτροπιάζοντα επεισόδια πνευμονίας. Τα συμπτώματα που παρουσιάζει στην περίπτωση αυτή, κάποιος που πάσχει από κυστική ίνωση, είναι:

- Πυρετός
- Έντονος βήχας
- Έντονη δυσχέρεια αναπνοής
- Απώλεια όρεξης
- Ποσοτική αύξηση πτυέλων
  • Άλγος παραρρινίων κόλπων ή αίσθηση πίεσης που οφείλεται σε λοίμωξη ή σε πολύποδες


Σημεία κι εξετάσεις

Η κυστική ίνωση δύναται να διαπιστωθεί με αιματολογική εξέταση. Κατά την εξέταση αυτή, γίνεται ανίχνευση όλων των διαφορετικών παραλλαγών του υπεύθυνου για τη νόσο γονιδίου. Άλλες διαγνωστικές εξετάσεις για την κυστική ίνωση είναι:

  • Εξέταση ανοσοαντιδραστικής τρυπσινογενάσης (IRT), η οποία αποτελεί κλασική μέθοδο παρακολούθησης των νεογνών για κυστική ίνωση. Υψηλό επίπεδο IRT υπονοεί πιθανή κυστική ίνωση κι απαιτεί τη διεξαγωγή περαιτέρω εξετάσεων.
  • Η εξέταση προσδιορισμού του χλωριούχου άλατος στον ιδρώτα, αποτελεί την κλασική διαγνωστική εξέταση της κυστικής ίνωσης. Υψηλά επίπεδα άλατος στον ιδρώτα του ασθενούς, αποτελούν σημείο της νόσου.

Τέλος, συμπληρωματικές εξετάσεις, ικανές να ταυτοποιήσουν παθολογικές διαταραχές που σχετίζονται με την κυστική ίνωση, περιλαμβάνουν:

  • Ακτινογραφία θώρακος ή αξονική τομογραφία θώρακος
  • Εξέταση ανίχνευσης λιπών στα κόπρανα
  • Εξετάσεις πνευμονικής λειτουργίας
  • Ποσοτικός προσδιορισμός της παγκρεατικής λειτουργίας
  • Εξέταση ενεργοποίησης της διέγερσης της σεκρετίνης
  • Ανίχνευση τρυπσίνης και χυμοθριψίνης στα κόπρανα
  • Εξέταση ανωτέρου πεπτικού και των ελίκων του λεπτού εντέρου



Θεραπεία

Η πρώιμη διάγνωση της κυστικής ίνωσης, καθώς κι ένα πλήρες πλάνο θεραπευτικής αγωγής, μπορούν να συντελέσουν στη βελτίωση τόσο της επιβίωσης, όσο και της ποιότητας ζωής. Η μετέπειτα παρακολούθηση επίσης, παίζει σημαντικό ρόλο. Εάν είναι εφικτό, οι ασθενείς οφείλουν να περιθάλπονται και να παρακολουθούνται από εξειδικευμένες κλινικές για κυστική ίνωση, οι οποίες υπάρχουν σε αρκετές κοινότητες. Κατά την ενηλικίωση των παιδιών που πάσχουν από τη νόσο, οφείλουν κι αυτά να μεταφέρονται στις εξειδικευμένες κλινικές ενηλίκων.


Η θεραπεία των πνευμονικών διαταραχών περιλαμβάνει:

  • Αντιβιοτικά, ως πρόληψη ή αγωγή των πνευμονικών ή παραρρινίων λοιμώξεων. Χορηγούνται δια του στόματος, ενδοφλεβίως ή υπό τη μορφή εισπνεόμενων σκευασμάτων. Άτομα που πάσχουν από κυστική ίνωση κυμαίνεται να λαμβάνουν αντιβιοτική αγωγή μόνο σε περιπτώσεις που απαιτείται ή σε χρόνια βάση. Οι δόσεις που συνήθως χορηγούνται είναι μεγαλύτερες των συστηνόμενων.
  • Εισπνεόμενα σκευάσματα που έχουν διασταλτική δράση επί των αεραγωγών
  • Θεραπεία ενζυμικής αντικατάστασης DNAse που ρευστοποιεί τη βλέννη, υποβοηθώντας την αποβολή της κατά το βήχα
  • Αντιγριππικό εμβόλιο κι εμβόλιο κατά του πολυσακχαριδικού πνευμονιοκόκκου, ετησίως (συμβουλευτείτε τον ιατρό σας)
  • Σε μεμονωμένες περιπτώσεις, η μεταμόσχευση πνεύμονος, αποτελεί θεραπεία εκλογής
  • Οξυγονοθεραπεία απαιτείται σε επιδείνωση της πνευμονικής πάθησης


Η θεραπεία των εντερικών και θρεπτικών διαταραχών, περιλαμβάνει:

  • Ειδική υπερπρωτεϊνική και υπερθερμιδική δίαιτα για μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά κι ενήλικες
  • Παγκρεατικά ένζυμα για ενίσχυση της απορρόφησης λιπών και πρωτεϊνών
  • Συμπληρώματα βιταμινών, ιδίως βιταμίνης A,D,E και Κ
  • Ο ιατρός θα σας συστήσει κι άλλα φαρμακευτικά σκευάσματα, στην περίπτωση που έχετε πολύ σκληρή σύσταση κόπρανα


Η κατ’ οίκον φροντίδα και παρακολούθηση περιλαμβάνει:

  • Αποφυγή καπνού, σκόνης, βρωμιάς, ατμών, χημικών οικιακής χρήσης, καπνού από το τζάκι και μούχλας
  • Κάθαρση ή αποβολή βλέννης ή εκκριμάτων από τους αεραγωγούς. Αυτό πρέπει να γίνεται 1 – 4 φορές την ημέρα. Οι ασθενείς, τα οικογενειακά μέλη και οι φροντιστές, πρέπει να διδαχθούν την τεχνική της θωρακικής προσπέλασης και αναπνευστικής αναρρόφησης, προκειμένου να διατηρούνται μόνιμα ανοικτοί οι αεραγωγοί
  • Πόση αρκετών υγρών, κυρίως όσον αφορά τα βρέφη και τα παιδιά, σε ζεστές θερμοκρασίες, σε παρουσία διάρροιας ή μαλακών κοπράνων και κατά τη διάρκεια έντονων σωματικών δραστηριοτήτων
  • Άθληση δύο με τρεις φορές την εβδομάδα. Καλές επιλογές είναι το κολύμπι, το χαλαρό τρέξιμο και η ποδηλασία. Αποφύγετε τα αθλήματα που περιλαμβάνουν σωματική επαφή, την κατάδυση με φιάλες οξυγόνου και δραστηριότητες αντοχής, όπως τους μαραθώνιους



Πρόγνωση

Η πλειοψηφία των παιδιών που πάσχουν από κυστική ίνωση, διατηρούν μια σχετικά υγιής κλινική εικόνα, μέχρις ότου ενηλικιωθούν. Τα άτομα αυτά είναι σε θέση να λάβουν μέρος στις περισσότερες δραστηριότητες, καθώς και να πηγαίνουν σχολείο. Αρκετοί νεαροί ενήλικες με κυστική ίνωση, αποφοιτούν από το κολέγιο ή προσλαμβάνονται ακόμη και σε θέσεις εργασίας.

Η πνευμονική διαταραχή ωστόσο της νόσου, παρουσιάζει σταδιακή επιδείνωση, που καθιστά τον ασθενή σε κάποιο στάδιο, ανίκανο κι ανήμπορο. Ο μέσος όρος ηλικίας, στις μέρες μας, ασθενών της κυστικής ίνωσης, που φτάνουν την ενηλικίωση, είναι περίπου τα 35 έτη, γεγονός που σημείωσε σημαντική αύξηση τις τρεις τελευταίες δεκαετίες.

Ο θάνατος επέρχεται συνήθως λόγω των πνευμονικών επιπλοκών.



Επιπλοκές

Η συχνότερη επιπλοκή είναι η χρόνια αναπνευστική λοίμωξη.

  • Διαταραχές του εντερικού συστήματος, όπως οι χολόλιθοι, η εντερική απόφραξη και η πρόπτωση ορθού
  • Αιματηρά πτύελα κατά το βήχα
  • Χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια
  • Σακχαρώδης διαβήτης
  • Στειρότητα
  • Ηπατική πάθηση ή ηπατική ανεπάρκεια, παγκρεατίτιδα, χολική κίρρωση
  • Δυσαπορρόφηση
  • Ρινικοί πολύποδες και παραρρρινοκολπίτιδα
  • Οστεοπόρωση κι αρθρίτιδα
  • Υποτροπές πνευμονίας
  • Πνευμονοθώρακας
  • Δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια (πνευμονική καρδιά)


Επικοινωνία με τον ιατρό σας

Καλέστε τον ιατρό σας εάν ένα βρέφος ή ένα παιδί παρουσιάσει συμπτώματα κυστικής ίνωσης.

Καλέστε τον ιατρό σας εάν ένα άτομο πάσχων από κυστική ίνωση αναπτύξει νέα συμπτώματα ή αν τα ήδη υπάρχοντα συμπτώματα επιδεινωθούν, κυρίως όσον αφορά σοβαρή αναπνευστική δυσχέρεια ή αιματηρά πτύελα κατά το βήχα


Καλέστε τον ιατρό σας αν εσείς ή το παιδί σας παρουσιάσετε:

  • Πυρετό, έντονο βήχα, αλλαγές των πτυέλων ή αιματηρά πτύελα, απώλεια όρεξης ή άλλα σημεία πνευμονίας
  • Σημαντική απώλεια σωματικού βάρους
  • Συχνότερες εντερικές κινήσεις / περισταλτισμό ή πιο συχνή αφόδευση, κατά την οποία τα κόπρανα παρουσιάζουν έντονη οσμή ή πρόσμιξη βλέννης
  • Διόγκωση / διάταση κοιλιακής χώρας ή έντονο μετεωρισμό


Πρόληψη

Δεν υπάρχει ουσιαστικός τρόπος πρόληψης της κυστικής ίνωσης. Η παρακολούθηση / μελέτη ατόμων με θετικό οικογενειακό ιστορικό της νόσου, δύναται να εντοπίσει το γονίδιο της κυστικής ίνωσης σε 60% - 90% τω φορέων, αναλόγως πάντα την τεχνική εξέτασης που διεξάγεται

Τροφική δηλητηρίαση


Ορισμός

Η τροφική δηλητηρίαση είναι το αποτέλεσμα κατανάλωσης μολυσμένης τροφής από διάφορους οργανισμούς ή τοξίνες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η τροφική δηλητηρίαση προκύπτει από κοινά βακτήρια, όπως ο Staphylococcus ή η E. Coli


Αίτια, επιπτώσεις και παράγοντες κινδύνου

Η τροφική δηλητηρίαση μπορεί να εμφανιστεί μεμονωμένα, σε ένα άτομο ή να εμφανιστεί ξαφνικά σε μια ομάδα ατόμων, τα οποία όλα έχουν καταναλώσει την ίδια μολυσμένη τροφή.

Κρούσματα τροφικής δηλητηρίασης εμφανίζονται αρκετά συχνά στα κυλικεία σχολείων, στα πικνίκ και σε μεγάλες κοινωνικές εκδηλώσεις κι αυτό διότι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, η τροφή παραμένει εκτός ψυγείου για αρκετό χρόνο ή δεν τηρούνται οι κανόνες υγιεινής στην προετοιμασία του φαγητού. Σε άλλες περιπτώσεις, η τροφική δηλητηρίαση προκύπτει από την κατανάλωση μη καλά ψημένου κρέατος, γαλακτοκομικών προϊόντων ή τροφών που περιέχουν μαγιονέζα (για παράδειγμα λαχανοσαλάτα ή πατατοσαλάτα) κι έχουν παραμείνει εκτός ψυγείου για πολύ ώρα.

Αίτια τροφικής δηλητηρίασης είναι:


  • Βακτήριο Bacillus cereus
  • Aλλαντίαση
  • Βακτήριο Campylobacter
  • Χολέρα
  • Βακτηριακή εντερίτιδα (E. Coli)
  • Δηλητηρίαση από ψάρια
  • Μικρόβιο Listeria
  • Δηλητηρίαση από μανιτάρια
  • Βακτηρίδιο Salmonella
  • Βακτηρίδιο Shigella
  • Βακτηρίδιο Yersinia

Η αλλαντίαση αποτελεί μια σοβαρότατη περίπτωση τροφικής δηλητηρίασης, η οποία μπορεί να αποδειχθεί και νοσηρή. Προκύπτει από την ακατάλληλη κατ’ οίκον κονσερβοποίηση.

Τα βρέφη και οι ηλικιωμένοι διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης τροφικής δηλητηρίασης. Ωστόσο υψηλό κίνδυνο διατρέχουν κι όλοι όσοι:
  • Αντιμετωπίζουν μια σοβαρή παθολογική κατάσταση, όπως μια νεφρική πάθηση ή σακχαρώδη διαβήτη
  • Έχουν αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα

Οι εγκυμονούσες και οι γυναίκες που θηλάζουν οφείλουν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικές προς αποφυγή τροφικής δηλητηρίασης


Συμπτώματα

Ο χρόνος εμφάνισης των συμπτωμάτων, εξαρτάται από τον τύπο της τροφικής δηλητηρίασης, συνήθως όμως κυμαίνεται από 2 – 6 ώρες μετά τη λήψη της μολυσμένης τροφής. Ο χρόνος αυτός μπορεί να είναι περισσότερος (ακόμη και κάποιες μέρες) ή λιγότερος, αναλόγως πάντα την αιτία πρόκλησης της δηλητηρίασης.

Τα πιθανά συμπτώματα περιλαμβάνουν:
  • Κράμπες στην κοιλιακή χώρα
  • Διάρροια (ενδέχεται να είναι αιματηρή)
  • Πυρετός και ρίγος
  • Κεφαλαλγία
  • Ναυτία κι έμετος
  • Αδυναμία / κακουχία (μπορεί να λάβει πολύ σοβαρή μορφή και να οδηγήσει σε παράλυση των αναπνευστικών μυών, όπως στην περίπτωση της αλλαντίασης)


Σημεία κι εξετάσεις

Ο ιατρός σας θα προβεί σε φυσική εξέταση για την πιθανή ανάδειξη σημείων τροφικής δηλητηρίασης, όπως ευαισθησία στην κοιλιακή χώρα κι αφυδάτωση. Θα λάβει επίσης το ιστορικό σας αναφορικά με τις τροφές που καταναλώσατε προσφάτως.

Πιθανές εξετάσεις για την ανάδειξη της αιτίας είναι:

  • Αιματολογικές
  • Ανάλυση υπολειμμάτων τροφής
  • Εξετάσεις κοπράνων
  • Ανάλυση εμέτου

Ακόμη κι αντιμετωπίζετε τροφική δηλητηρίαση, οι παραπάνω εξετάσεις ενδέχεται να μην είναι διαγνωστικές.

Αν ο ασθενής παρουσιάζει βαρύτατη κλινική εικόνα, κάτι που συμβαίνει σπάνια, ο ιατρός ίσως χρειαστεί να προβεί στα ακόλουθα:
  • Ενδοσκοπική εξέταση του ορθού με τη χρήση ενός λεπτού εργαλείου, σα σωλήνα που τοποθετείται εντός του ορθού προς εντοπισμό της πηγής αιμορραγίας ή λοίμωξης (σιγμοειδοσκόπηση)
  • Εξέταση ηλεκτρικής δραστηριότητας των μυών (ηλεκτρομυογράφημα), για να ελεγχθεί αν ο ασθενής πάσχει από αλλαντίαση
  • (Οσφυονωτιαία παρακέντηση) λήψη υγρού από τη σπονδυλική στήλη, σε περίπτωση που ο ασθενής παρουσιάζει σημεία διαταραχής του νευρικού συστήματος


Θεραπεία

Συνήθως η νόσος ιάται αυτόματα μέσα σε μερικές ημέρες. Στόχος της θεραπευτικής αγωγής είναι η ανακούφιση των συμπτωμάτων και η αποφυγή της αφυδάτωσης.

  • Αποφύγετε τη λήψη στέρεων τροφών, μέχρι την πλήρη αποδρομή της διάρροιας κι αποφύγετε γαλακτοκομικά προϊόντα, τα οποία μπορούν να επιδεινώσουν τη διάρροια (οφειλόμενη σε προσωρινή δυσανεξία στη λακτόζη)
  • Πίνετε υγρά (εξαιρουμένου του γάλατος και ποτών που περιέχουν καφεΐνη) προς αντικατάσταση των απολεσθέντων υγρών από τη διάρροια και τον έμετο
  • Δώσετε στα παιδιά σας συμπλήρωμα ηλεκτρολυτών που διατίθεται στα φαρμακεία

Αν ασθενής παρουσιάσει διάρροια κι αδυνατεί να λάβει υγρά (λόγω της ναυτίας για παράδειγμα ή του εμέτου), ίσως χρειαστεί ενδονοσοκομειακή περίθαλψη και ενδοφλέβια λήψη υγρών. Η κατάσταση αυτή είναι ιδιαίτερα συχνή όσον αφορά τα παιδιά.

Σε περίπτωση που λαμβάνεται διουρητικά, οφείλετε να αντιμετωπίσετε με προσοχή τη διάρροια. Συμβουλευτείτε τον ιατρό σας – μπορεί να χρειαστεί η διακοπή λήψης διουρητικών. Προτού αλλάξετε ή διακόψετε τη φαρμακευτική αγωγή που λαμβάνετε, συμβουλεύεστε πάντα τον ιατρό σας, ο οποίος θα σας δώσει συγκεκριμένες οδηγίες.

Για τους κοινούς τύπους τροφικής δηλητηρίασης, ο ιατρό σας ΔΕ θα σας συνταγογραφήσει αντιβιοτική αγωγή.

Αν έχετε καταναλώσει τοξίνες από μανιτάρια ή οστρακοειδή, θα χρειαστείτε άμεση ιατρική περίθαλψη. Στα επείγοντα, ο ιατρός θα προβεί σε πλύση στομάχου κι απομάκρυνση της τοξίνης.



Πρόγνωση

Οι περισσότεροι ασθενείς που αντιμετωπίζουν έναν από τους κοινούς τύπους τροφικής δηλητηρίασης, επανέρχονται πλήρως μέσα σε 12 – 48 ώρες. Μπορεί να εμφανιστούν σοβαρές επιπλοκές, οι οποίες όμως προέρχονται από συγκεκριμένους τύπους τροφικής δηλητηρίασης.


Επιπλοκές

Η αφυδάτωση αποτελεί τη πιο συνηθέστερη επιπλοκή και μπορεί να επέλθει από οποιαδήποτε τροφική δηλητηρίαση.

Λιγότερο συχνές, αλλά πιο σοβαρές επιπλοκές είναι:

  • Αρθρίτιδα (Salmonella, Yersinia)
  • Διαταραχές αιμορραγίας (E. coli κι άλλα βακτήρια)
  • Θάνατος (από μανιτάρια, κάποιες δηλητηριάσεις από ψάρια ή αλλαντίαση)
  • Νεφρικές διαταραχές (Shigella, E. coli)
  • Διαταραχές του νευρικού συστήματος (αλλαντίαση, Campylobacter)
  • Περικαρδίτιδα (Salmonella)
  • Αναπνευστική δυσχέρεια, συμπεριλαμβανομένου της ανάγκης τεχνικής υποστήριξης αναπνοής (αλλαντίαση)


Επικοινωνία με τον οικογενειακό σας ιατρό

Καλέστε τον ιατρό σας αν παρουσιάσετε:

  • διάρροια που επιμένει άνω των 2 – 3 ημερών
  • πρόσμιξη αίματος στα κόπρανα
  • διάρροια, ναυτία ή έμετο και λαμβάνετε διουρητικά
  • διάρροια κι αδυνατείτε να λάβετε υγρά λόγω ναυτίας ή εμέτου
  • πυρετό άνω των 38,3˚ C

Καλέστε το 166 ή το ΕΚΑΒ αν:
  • έχετε υπερβολική αιμορραγία ή τα κόπρανά σας είναι πολύ σκουρόχρωμα ή μαύρα
  • έχετε δυσκολίες αναπνοής
  • εμφανίσετε συμπτώματα νευρικής διαταραχής, όπως αδυναμία, διπλωπία, δυσκολίες ομιλίας ή παράλυση
  • εμφανίσετε σημεία αφυδάτωσης (δίψα, ζάλη, τάση λιποθυμίας, αίσθηση ελαφρύς κεφαλής)
  • έχετε δυσκολίες κατάποσης
  • έχετε πιθανή τροφική δηλητηρίαση από μανιτάρια, ψάρια ή αλλαντίαση
  • ο ρυθμός ης καρδιάς σας είναι παραλείπων, ταχύς ή αισθητός


Πρόληψη

Προς αποφυγή τροφικής δηλητηρίασης, λάβετε τα παρακάτω μέτρα κατά την προετοιμασία του φαγητού:
  • Πλύνετε καλά τα χέρια σας, τα πιάτα και τα οικιακά σκεύη
  • Χρησιμοποιήστε ένα θερμόμετρο όταν μαγειρεύετε. Μαγειρέψετε το βόειο κρέας τουλάχιστον στους 70˚C, τα πουλερικά στους 80˚C και τα ψάρια στους 60˚C
  • ΜΗΝ τοποθετείτε το κρέας ή το ψάρι στο ίδιο σκεύος, που προηγουμένως ήταν τοποθετημένο ωμό, εκτός κι το σκεύος έχει πλυθεί πλήρως
  • Διατηρείτε την τροφή που δε θα καταναλώσετε άμεσα, εντός ψυγείου. Ρυθμίστε τη θερμοκρασία του ψυγείου στους 4,5˚C περίπου και τον καταψύκτη στους -17˚C ή και χαμηλότερα. ΜΗΝ καταναλώσετε κρέας, πουλερικά ή ψάρια, τα οποία δεν ήταν μαγειρεμένα και παρέμειναν στο ψυγείο πέραν των 1 -2 ημερών
  • ΜΗΝ καταναλώνετε ληγμένες τροφές, συσκευασμένες τροφές με χαλασμένη συσκευασία ή κονσέρβες που είναι φουσκωμένες ή έχουν χτυπήματα
  • ΜΗΝ καταναλώνετε τροφές που έχουν ασυνήθιστη οσμή ή παράξενη γεύση

Άλλα μέτρα που οφείλεται να λάβετε:

  • Αν φροντίζετε μικρά παιδιά, πλύνετε καλά και συχνά τα χέρια σας και πετάτε προσεκτικά τις πάνες, έτσι ώστε τα βακτήρια να μην διασκορπιστούν σε άλλες επιφάνειες ή άτομα
  • Αν κονσερβοποιείτε τροφές κατ’ οίκον, σιγουρευτείτε ότι ακολουθείτε τις κατάλληλες τεχνικές κονσερβοποίησης, προς αποφυγή της αλλαντίασης
  • ΜΗ δίνετε μέλι σε παιδιά κάτω του 1 έτους
  • ΜΗΝ τρώτε άγρια μανιτάρια
  • Αν ταξιδεύετε σε περιοχές που οι τροφές ενδέχεται να έχουν επιμολυνθεί, καταναλώστε μόνον ζεστή, φρέσκια μαγειρεμένη τροφή. Πίνετε νερό, μόνον αφού έχει βραστεί. ΜΗΝ καταναλώνετε ωμά λαχανικά ή μη ξεφλουδισμένα φρούτα
  • ΜΗΝ καταναλώνετε οστρακοειδή που έχουν εκτεθεί σε «κόκκινες παλίρροιες»
  • Αν είστε έγκυος ή αν έχετε χαμηλό ανοσοποιητικό σύστημα, ΜΗΝ καταναλώνετε μαλακό τυρί, ιδίως εισαγόμενο από χώρες εκτός των Η.Π.Α.

Αν αντιμετωπίζετε τροφική δηλητηρίαση, ενημερώστε τα άτομα που ενδέχεται να κατανάλωσαν την ίδια τροφή με εσάς, για την κατάστασή σας. Αν υποπτεύεστε ότι η μολυσμένη τροφή, είναι τροφή που αγοράσατε από τοπικό κατάστημα ή καταναλώσατε σε κάποιο εστιατόριο, ενημερώστε τους υπευθύνους τους καταστήματος / εστιατορίου, καθώς και το τοπικό κέντρο υγείας.






Δυσανεξία στη λακτόζη


Ορισμός

Δυσανεξία στη λακτόζη ονομάζουμε την αδυναμία του οργανισμού να χωνέψει τη λακτόζη (έναν τύπο σακχάρου που βρίσκεται στο γάλα και άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα).


Εναλλακτικές ονομασίες

Ανεπάρκεια λακτάσης, Δυσανεξία στο γάλα, Ανεπάρκεια δισακχαριτών, Δυσανεξία στα γαλακτοκομικά



Αίτια, συχνότητα εμφάνισης και παράγοντες κινδύνου


Η δυσανεξία στη λακτόζη συμβαίνει όταν το λεπτό έντερο δεν παράγει αρκετή ποσότητα ενός ενζύμου που ονομάζεται λακτάση. Ο οργανισμός των μωρών παράγει το ένζυμο αυτό ώστε να μπορεί να χωνέψει το γάλα, συμπεριλαμβανομένου και του μητρικού. Πριν γίνουν αγρότες, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συνέχιζαν να πίνουν γάλα μετά την ηλικία των πρώτων παιδικών χρόνων, γι’ αυτό το σώμα τους δεν παρήγαγε λακτάση.

Η δυσανεξία στη λακτόζη παρατηρείται περισσότερο στους Ασιάτες, τους Αφρικανούς, τους Αφρο-αμερικανούς, τους ιθαγενείς της Αμερικής και τους Μεσογειακούς λαούς, παρά στους Ευρωπαίους της βόρειας και δυτικής Ευρώπης.

Η δυσανεξία στη λακτόζη μπορεί να ξεκινήσει σε διαφορετική ηλικία. Στους λευκούς, συνήθως ξεκινά στην παιδική ηλικία μετά τα 5. Στους Αφρο-αμερικανούς, η δυσανεξία στη λακτόζη συχνά εμφανίζεται νωρίς, στην ηλικία των 2 χρόνων.

Η δυσανεξία στη λακτόζη είναι πολύ συνήθης στους ενήλικες και δεν είναι επικίνδυνη. Περίπου 30 εκ. Αμερικανοί ενήλικες υποφέρουν από μια μορφή δυσανεξίας στη λακτόζη πριν φτάσουν την ηλικία των 20 χρόνων.

Η δυσανεξία στη λακτόζη συναντάται καμιά φορά και στα πρόωρα βρέφη. Τα παιδιά που γεννιούνται κανονικά μετά από 9μηνη κύηση δεν εμφανίζουν δυσανεξία στη λακτόζη μέχρι να γίνουν τουλάχιστον 3 χρόνων.

Η ανεπάρκεια λακτάσης μπορεί επίσης να είναι αποτέλεσμα κάποιας ασθένειας του εντέρου όπως η κοιλιακή ιδιοπαθής στεατόρροια (ευαισθησία του εντέρου στη γλουτένη) και η γαστρεντερίτιδα, ή επακόλουθο χειρουργικής επέμβασης στο έντερο. Προσωρινή ανεπάρκεια λακτάσης μπορεί να είναι επακόλουθο ιογενών ή μικροβιακών λοιμώξεων, ιδιαίτερα στα παιδιά, όταν τραυματιστούν τα κύτταρα του βλεννογόνου του εντέρου.


Συμπτώματα

  • Φουσκώματα
  • Κοιλιακές κράμπες
  • Διάρροια
  • Δύσοσμα κόπρανα
  • Αέρια
  • Υποσιτισμός
  • Ναυτία
  • Αργή ανάπτυξη
  • Απώλεια βάρους


Τα συμπτώματα εκδηλώνονται συχνά αφού καταναλώσετε γαλακτοκομικά προϊόντα και ανακουφίζονται όταν δεν καταναλώνετε γαλακτοκομικά. Οσο μεγαλύτερη η ποσότητα γαλακτοκομικών, τόσο εντονότερα τα συμπτώματα.



Ενδείξεις και εξετάσεις

  • Εντεροσκόπηση
  • Δοκιμή αναπνοής λακτόζης- υδρογόνου
  • Δοκιμή ανοχής στη λακτόζη
  • Χορήγηση ουσιών που μειώνουν τον χρόνο διαβίβασης των κοπράνων


Θεραπεία

Η αποφυγή κατανάλωσης γαλακτοκομικών προϊόντων συνήθως βελτιώνει τα συμπτώματα. Ωστόσο, η απουσία γάλακτος από τη διατροφή μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη ασβεστίου, βιταμίνης D, ριβοφλαβίνης (βιταμίνη Β12) και πρωτεΐνης. Προσθέστε άλλες πηγές ασβεστίου στη διατροφή σας αν αφαιρέσετε τα γαλακτοκομικά προΐόντα.

Οι περισσότεροι άνθρωποι με χαμηλά επίπεδα λακτάσης μπορούν να δεχτούν περίπου 1 ½ φλιτζάνι γάλα τη φορά. Μεγαλύτερη ποσότητα (3 φλιτζάνια περίπου) μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα σε άτομα με δυσανεξία στο γάλα.

Γαλακτοκομικά προϊόντα που είναι ευκολότερα στην πέψη:

  • Βούτυρο γάλακτος και τυριά (περιέχουν λιγότερη λακτόζη από το γάλα)
  • Προϊόντα γάλακτος από ζύμωση (όπως το γιαούρτι)
  • Κατσικίσιο γάλα (αλλά να το πίνετε παράλληλα με τα γεύματα και να το συνοδεύετε με συμπληρώματα αμινοξέων και βιταμινών, ιδιαίτερα αν το δίνετε στα παιδιά)
  • Παγωτό, μίλκσεΪκ και παλαιωμένα ή σκληρά τυριά
  • Γάλα και άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα που δεν περιέχουν λακτόζη
  • Αγελαδινό γάλα με προσθήκη λακτάσης για μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες
  • Συνταγές σόγιας για παιδιά μικρότερα των 2 χρόνων
  • Γάλα σόγιας ή ρυζιού για νήπια

Μπορείτε να προσθέσετε ένζυμα λακτάσης στο κανονικό γάλα ή να τα λαμβάνετε σε μορφή κάψουλας ή χαπιού που μασιέται.

Ισως χρειάζεται να βρείτε άλλους τρόπους να αναπληρώνετε το ασβέστιο στη διατροφή σας (χρειάζεστε 1.200 – 1.500 mg ασβέστιο την ημέρα):

  • Να παίρνετε συμπληρώματα ασβεστίου
  • Να καταναλώνετε τροφές πλούσιες σε ασβέστιο (χορταρικά, οστρακοειδή, σαρδέλες, σολωμό σε κονσέρβα, γαρίδες και μπρόκολα)
  • Να πίνετε χυμό πορτοκαλιού με προσθήκη ασβεστίου


Διαβάζετε τις ετικέτες των τροφίμων. Λακτόζη περιέχεται και σε άλλα προϊόντα πλην των γαλακτοκομικών – συμπεριλαμβανομένων κάποιων ειδών μπύρας.


Πρόγνωση

Συνήθως τα συμπτώματα υποχωρούν από τη στιγμή που αποκλείσετε τα γαλακτοκομικά προϊόντα από τη διατροφή σας.


Επιπλοκές

Πιθανές επιπλοκές είναι η απώλεια βάρους και ο υποσιτισμός.


Πότε να επικοινωνήσετε με τον γιατρό σας

Επικοινωνήστε με τον γιατρό σας αν:
  • Εσείς ή το παιδί σας εμφανίζετε συμπτώματα δυσανεξίας στη λακτόζη και χρειάζεστε πληροφόρηση για υποκατάστατα τροφίμων
  • Τα συμπτώματά σας επιδεινώνονται ή δεν βελτιώνονται με τη θεραπεία ή αναπτύσσετε νέα συμπτώματα.


Πρόληψη

Δεν υπάρχει γνωστός τρόπος για την πρόληψη της δυσανεξίας στη λακτόζη.
Αν πάσχετε από την ασθένεια, το να αποφεύγετε ή να περιορίσετε την ποσότητα γαλακτοκομικών προϊόντων στη διατροφή σας μπορεί να μειώσει ή να προλάβει τα συμπτώματα.




Κήλη του οισοφαγείου τρήματος ή Διαφραγματοκήλη


Ορισμός

Η κήλη του οισαφαγείου τρήματος (διαφραγματοκήλη) πρόκειται για μια κατάσταση όπου τμήμα του στομάχου διέρχεται μέσω ανοίγματος στο διάφραγμα εντός της θωρακικής κοιλότητας. Το διάφραγμα αποτελεί το λεπτό μυϊκό στρώμα που διαχωρίζει το θώρακα από την κοιλία. Χρησιμοποιείται στην αναπνοή.


Εναλλακτικοί ορισμοί


Οισοφάγειου τρήματος – κήλη / Διαφραγματοκήλη.


Αίτια, επιπτώσεις και παράγοντες κινδύνου

Η αιτία πρόκλησης της νόσου παραμένει άγνωστη, αν και ενδέχεται να είναι το αποτέλεσμα της αποδυνάμωσης του στηρικτικού ιστού. Η αύξηση της βιολογικής ηλικίας, η παχυσαρκία και το κάπνισμα, είναι πολύ γνωστοί παράγοντες κινδύνου στα ενήλικα άτομα.

Όσον αφορά τα παιδιά, συνήθως γεννιούνται με αυτήν την πάθηση (κληρονομική). Αρκετά συχνά σχετίζεται με τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση στα νεογνά.

Η διαφραγματοκήλη αποτελεί συχνή πάθηση, κυρίως σε άτομα άνω των 50 ετών. Η κατάσταση αυτή μπορεί να προκαλέσει παλινδρόμηση του γαστρικού οξέως από τον στόμαχο στον οισοφάγο.


Συμπτώματα

  • Θωρακικό άλγος
  • Αίσθημα καύσου αριστερού ημιθωρακίου ή στερνικής χώρας, που επιτείνεται όταν ο ασθενής σκύβει προς τα εμπρός ή κατά την κατάκλιση.
  • Δυσκολία κατάποσης

Η κήλη του οισοφαγείου τρήματος είναι συνήθως ασυμπτωματική – το άλγος και η δυσφορία οφείλονται συνήθως στην παλινδρόμηση του γαστρικού υγρού, σε αέρια ή στη χολή. Η παλινδρόμηση παρουσιάζεται πολύ πιο συχνά σε ασθενή που φέρει κήλη του οισοφαγείου τρήματος, αν και η κήλη αυτή δεν αποτελεί τη μόνη αιτία της παλινδρόμησης.



Σημεία κι εξετάσεις



Θεραπεία

Στόχος της θεραπείας είναι η ανακούφιση των συμπτωμάτων και η πρόληψη των επιπλοκών.

Η μείωση της παλινδρόμησης των περιεχομένων του στομάχου στον οισοφάγο (γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση) θα ανακουφίσει τον πόνο. Μπορούν να χορηγηθούν φαρμακευτικά σκευάσματα που ουδετεροποιούν την οξύτητα του στομάχου, ελαττώνουν την παραγωγή οξέος ή ενδυναμώνουν τον κάτω οισοφαγικό σφιγκτήρα (το μυ που αποτρέπει την παλινδρόμηση / διέλευση του οξέος στον οισοφάγο).

Άλλα μέτρα ανακούφισης των συμπτωμάτων περιλαμβάνουν:

  • Αποφυγή κατανάλωσης μεγάλων και βαρεών γευμάτων
  • Αποφυγή κατάκλισης ή κλίσης του κορμού προς τα εμπρός, αμέσως μετά τη λήψη τροφής
  • Απώλεια σωματικού βάρους και διακοπή καπνίσματος

Σε αποτυχία των παραπάνω να εξομαλύνουν τη συμπτωματολογία ή σε εμφάνιση επιπλοκών, ίσως χρειαστεί χειρουργική αποκατάσταση της κήλης.


Πρόγνωση

Τα περισσότερα συμπτώματα αντιμετωπίζονται ικανοποιητικά με θεραπευτική αγωγή.


Επιπλοκές

  • Πνευμονική εισρόφηση
  • Ήπια αιμορραγία και σιδηροπενική αναιμία (λόγω ευμεγέθους κήλης)
  • Περίσφιξη και στραγγαλισμός της κήλης


Επικοινωνία με τον ιατρό σας

Επικοινωνήστε με τον ιατρό σας, αν τα συμπτώματά σας υποδεικνύουν ότι έχετε εμφανίσει κήλη του οισοφαγείου τρήματος.

Καλέστε τον ιατρό σας αν πάσχετε από κήλη του οισοφαγείου τρήματος και τα συμπτώματά σας επιδεινώνονται ή δεν παρουσιάζουν βελτίωση με τη θεραπευτική αγωγή ή παρουσιάσετε νέα συμπτώματα.


Πρόληψη

Ο έλεγχος και η ρύθμιση των παραγόντων κινδύνου, όπως η παχυσαρκία, μπορούν να αποτελέσουν προληπτικά μέτρα εμφάνισης της κήλης του οισοφάγειου τρήματος.

Κήλη


Ορισμός

Με τον όρο κήλη περιγράφεται, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, ο σχηματισμός σάκου από τα τοιχώματα της κοιλιακής κοιλότητας (περιτόνεο). Ο σάκος διέρχεται μέσω οπής ή αδύναμης περιοχής της περιτονίας, πρόκειται για το πιο ανθεκτικό στρώμα του κοιλιακού τοιχώματος και η οποία περιβάλλει τους μυς.

Οι τύποι της κήλης βασίζονται στο σημείο εμφάνισής τους:

  • Η βουβωνοκήλη, που εμφανίζεται ως ένα εξόγκωμα / όγκωμα στη βουβωνική χώρα. Ο τύπος αυτός είναι συνηθέστερος στους άνδρες παρά στις γυναίκες. Το όγκωμα ενδέχεται να εκτείνεται προς τα κάτω, εντός του όσχεου.
  • Η μηροκήλη, που εμφανίζεται στο άνω τμήμα του μηρού. Ο τύπος αυτός είναι πιο κοινός στις γυναίκες, απ’ ότι στους άνδρες.
  • Η μετεγχειρητική κήλη, η οποία μπορεί να εμφανιστεί μέσω μιας ουλής, κατάλοιπο χειρουργικής επέμβασης στην κοιλιακή χώρα.
  • Η ομφαλοκήλη, που εμφανίζεται ως όγκωμα στη γύρω περιοχή του ομφαλού. Η κήλη εμφανίζεται όταν οι μυς τη περιοχής γύρω από τον ομφαλό δε συγκληθούν πλήρως.


Εναλλακτικοί ορισμοί

Κήλη – βουβωνική, Βουβωνική κήλη, Ρήξις.


Αίτια, επιπτώσεις και παράγοντες κινδύνου

Συνήθως, η αιτία πρόκλησης της κήλης δεν είναι εμφανής. Πολλές φορές εμφανίζεται κατά την προσπάθεια άρσης βαριών αντικειμένων. Υπάρχει περίπτωση, ακόμη κι ένα νεογνό, κατά τη γέννησή του να έχει κήλη, αν και η κλινική αποκάλυψη του εξογκώματος να επέλθει πολλά χρόνια μετά. Αρκετοί ασθενείς έχουν οικογενειακό ιστορικό κήλης.

Ωστόσο, σε πολλά βρέφη και παιδιά, η κήλη είναι εμφανής διότι τα τοιχώματα που περιβάλλουν τα ενδοκοιλιακά όργανα δεν ολοκληρώνουν την ανάπτυξη και σύγκλησή τους προ γεννήσεως του εμβρύου. Περίπου 5 στα 100 παιδιά εμφανίζουν βουβωνοκήλη (περισσότερα αγόρια παρά κορίτσια). Πολλά παιδιά δεν παρουσιάζουν κανένα κλινικό σύμπτωμα έως ότου ενηλικιωθούν.

Οποιαδήποτε δραστηριότητα ή (ιατρικής φύσεως) διαταραχή που προκαλεί αυξημένη πίεση στον ιστό και στους μύες του κοιλιακού τοιχώματος, μπορεί να είναι υπεύθυνη για τη δημιουργία κήλης, όπως:

  • Χρόνια δυσκοιλιότητα, που απαιτεί προσπάθεια στην πρόκληση εντερικών κινήσεων
  • Χρόνιος βήχας
  • Κυστική ίνωση
  • Υπερτροφία του προστάτη, που απαιτεί προσπάθεια ουρήσεως
  • Παχυσαρκία
  • Άρση βαρών
  • Μη κάθοδος των όρχεων (κρυψορχία)


Συμπτώματα

Ως επί το πλείστον, δεν παρατηρούνται συμπτώματα. Σε κάποιες περιπτώσεις ωστόσο, εμφανίζεται δυσφορία ή άλγος. Η δυσφορία πιθανόν να επιδεινώνεται με την ορθοστασία, την υπερένταση ή την άρση βαρειών αντικειμένων.


Σημεία κι εξετάσεις


Κατά τη φυσική εξέταση, ο ιατρός δύναται να διαπιστώσει την ύπαρξη κήλης. Η μάζα του περιεχομένου της κήλης έχει την τάση να αυξάνει σε μέγεθος κατά το βήχα, το σκύψιμο, την άρση αντικειμένων ή την υπερένταση. Η κήλη (το όγκωμά της) πιθανόν να μην είναι εμφανής στα βρέφη και τα παιδιά, παρά μόνον όταν αυτά κλαίνε ή βήχουν.


Θεραπεία

Η χειρουργική επέμβαση αποτελεί τη μόνη λύση μόνιμης αποκατάστασης μιας κήλης. Πάρα ταύτα, μικρού μεγέθους κήλες, που δεν προκαλούν συμπτωματολογία, αρκεί να παρακολουθούνται. Από την άλλη, η χειρουργική επέμβαση εγκυμονεί κινδύνους στις περιπτώσεις ασθενών με σοβαρές παθολογικές παθήσεις.

Η χειρουργική αποκατάσταση αποτελεί λύση εκλογής στις ευμεγέθεις κι επίπονες κήλες. Με την επέμβαση ενδυναμώνονται οι ιστοί του κοιλιακού τοιχώματος (η περιτονία) κι αποκαθίστανται οι οποιεσδήποτε οπές.

Μια ομφαλοκήλη, η οποία αδυνατεί να αποκατασταθεί αυτόματα, μέχρι την ηλικία των 5 ετών σ΄ ένα παιδί, δύναται να χειρουργηθεί.

Σημειώνονται δε και κάποιες επείγουσες περιπτώσεις που χρήζουν άμεση χειρουργική επέμβαση. Στις περιπτώσεις αυτές, ο κηλικός σάκος με εντερικό ή μη περιεχόμενο, παρουσιάζει περίσφιξη κατά τη δίοδό του από το κοιλιακό τοίχωμα. Σε μη επιτυχής ανάταξη της κήλης, προκαλείται στραγγαλισμός του περιεχομένου του κηλικού ιστού (που συνήθως πρόκειται για εντερική έλικα). Αν μια τέτοια κατάσταση παραμείνει δίχως αγωγή, οδηγεί σε νέκρωση της εντερικής έλικας λόγω διακοπής της αιμάτωσής της.



Πρόγνωση

Η έκβαση της πλειοψηφίας των περιστατικών με κήλη που υποβάλλονται σε θεραπευτική αποκατάσταση, είναι καλή. Σπάνια παρατηρούνται υποτροπές (1 – 3%).


Επιπλοκές

Σε σπάνιες περιπτώσεις, η αποκατάσταση μιας βουβωνοκήλης, σε άρρεν ασθενή, μπορεί να προκαλέσει βλάβη στη λειτουργική δομή των όρχεων.

Η χειρουργική αποκατάσταση μιας κήλης, εγκυμονεί κι έναν άλλον κίνδυνο, νευρική βλάβη, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αιμωδία της βουβωνικής χώρας.



Επικοινωνία με τον ιατρό σας


Επικοινωνήστε άμεσα με τον ιατρό σας αν:
  • Εμφανίσετε επίπονη κήλη, τα περιεχόμενα της οποίας δε δύναται να αναταχθούν με την άσκηση ελαφριάς πίεσης
  • Παρουσιάσετε ναυτία, έμετο ή πυρετό συνοδευόμενο από επίπονη κήλη
  • Έχετε κήλη που αποκτά απόχρωση ερυθρή, μοβ, σκουρόχρωμη ή αποχρωματιστεί

Επικοινωνήστε με τον ιατρό σας στην περίπτωσης που:
  • Εμφανίσετε άλγος στη βουβωνική χώρα, οίδημα ή εξόγκωμα
  • Εμφανίσετε εξόγκωμα ή οίδημα στη βουβωνική χώρα ή στον ομφαλό ή σε σημείο που σχετίζεται με προγενέστερη χειρουργική ουλή



Πρόληψη

  • Χρησιμοποιήστε σωστές τεχνικές άρσης αντικειμένων
  • Αν είστε παχύσαρκος, χάσετε βάρος
  • Αποφύγετε ή προσπαθήστε να περιορίσετε τη δυσκοιλιότητα, καταναλώνοντας πολλές φυτικές ίνες και πίνοντας πολλά υγρά και πηγαίνετε στην τουαλέτα μόλις νιώσετε την επιθυμία αφόδευσης, καθώς και να ασκείστε τακτικά
  • Οι άνδρες που εντείνουν την προσπάθεια ούρησης, οφείλουν να επισκεφθούν τον ιατρό τους. Η προσπάθεια ούρησης, ενδέχεται να συνιστά κλινικό σύμπτωμα ευμεγέθους προστάτη.





































Σοβαρή Υπενθύμιση:

Οι πληροφορίες που περιέχονται στο www.eumedline.eu έχουν σαν μοναδικό σκοπό την ενημέρωση και δεν αποτελούν πρόταση για οποιαδήποτε ιατρική-διαγνωστική εξέταση ή θεραπεία. Προτείνεται τα ανωτέρω να γίνονται σε συνεννόηση με τον γιατρό σας η άλλους επαγγελματίες υγείας.


Η ιατρική είναι μια συνεχώς μεταβαλλόμενη επιστήμη και η θεραπεία δεν είναι πάντα σαφώς καθορισμένη. Η νέα έρευνα αλλάζει καθημερινά τις διαγνωστικές και θεραπευτικές ενδείξεις. Το euMEDLINE προσπαθεί να παρέχει ενημερωμένες και ακριβείς πληροφορίες που είναι αποδεκτές γενικά μέσα στα ιατρικά πρότυπα κατά την διάρκεια της δημοσίευσης. Εντούτοις, δεδομένου ότι η ιατρική επιστήμη αλλάζει συνεχώς και το ανθρώπινο λάθος είναι πάντα δυνατό, το euMEDLINE δεν μπορεί να διαβεβαιώσει ότι οι πληροφορίες που περιέχονται σε αυτό είναι ακριβείς ή πλήρεις, ούτε είναι υπεύθυνο για τυχόν παραλείψεις, λάθη ή για τα αποτελέσματα της χρησιμοποίησης αυτών των πληροφοριών.


Ο αναγνώστης πρέπει να επιβεβαιώσει τις πληροφορίες που περιέχονται στο euMEDLINE από άλλες πηγές πριν από τη χρήση και ιδιαίτερα από τους επαγγελματίες υγείας. Ειδικότερα, όλες οι δόσεις, οι ενδείξεις, και οι αντενδείξεις των φαρμάκων πρέπει να επιβεβαιωθούν στο πληροφοριακό ένθετο των συσκευασιών των φαρμάκων. Η χρήση των εμπορικών ονομασιών των φαρμάκων γίνεται αποκλειστικά για ενημερωτικούς-πληροφοριακούς λόγους και δεν υποδηλώνει μεροληψία υπέρ αυτών.


Το euMEDLINE δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο, άμεσα ή έμμεσα, για τη ζημιά ή την επιπλοκή που μπορεί να προκύψει με την εφαρμογή των πληροφοριών που περιέχονται στις σελίδες του. Για κάθε απορία επικοινωνήστε μαζί μας μέσω e-mail.