Τα τείχη της τύχης


Μάλωσα με την τύχη μου .. κι αυτή σηκώθηκε και έφυγε. Δεν εξηγείται αλλιώς. Πόσες φορές δεν αναρωτηθήκαμε γιατί τα καλά να συμβαίνουν μόνο στους άλλους και τα αρνητικά να αποτελούν 'συμβιωτικές εμπειρίες' μας. Είναι αυτή η αίσθηση ότι ανάμεσα σε εμάς και την τύχη μας υπάρχουν τείχη.

Τί είναι όμως η τύχη; Είναι όλες εκείνες οι καταστάσεις, στις οποίες δεν έχουμε έλεγχο και δεν υποβάλλονται σε ρύθμιση από εμάς, οι οποίες ακολουθούν το παρόν χωρίς να είναι αναγκαστικά λογική ή αιτιολογική συνέχειά του.

Παρατηρούμε ανθρώπους και καταστάσεις γύρω μας όπου αναγνωρίζουμε πλεόνασμα τύχης και από την άλλη διαπιστώνουμε δυσάρεστες συγκυρίες, δυσμενείς συμπτώσεις ή και κακοτυχία στον δικό μας κόσμο. Ποιος δεν έχει ακούσει σχόλια για την τύχη της Κούλας που παντρεύτηκε τέτοιον άντρα, παλληκάρι, δυο μέτρα, ομορφάντρα, ανοιχτόκαρδο και ανοιχτοχέρη, που την αγαπάει και στα μάτια την κοιτάει. Για τον καλορίζικο τον Νώντα, που βρήκε ένα μπαούλο με λίρες της προγιαγιάς του στο μισογκρεμισμένο σπίτι στο χωριό. Για τον τυχερό τον Νικηφόρο, που κατάφερε και τρύπωσε στο δημόσιο και τώρα πια είναι ζωή και κότα. Για τον επιτήδειο τον Σωκράτη, που ενώ χρωστάει κι αυτός δεν ξέρει πόσα στο δημόσιο, όχι μόνο δεν τον πιάσανε, αλλά είναι ακόμα κάθε βράδυ έξω στα μπουζούκια με αλλοδαπές αγάπες τρώγοντας τα χρωστούμενα.
Κι όμως δεν είναι έτσι, τουλάχιστον όχι ακριβώς έτσι. Την τύχη μας την προκαλούμε και σε μεγάλο βαθμό την καθορίζουμε εμείς. Το πού σε βγάζει ο δρόμος, που λέγεται ζωή, είναι συνήθως συναφές με το πού κοιτάμε και τί κάνουμε για να καταφέρουμε αυτά που ζητάμε. Δεν χαρίζεται τίποτα στην ζωή, όλα κερδίζονται ή χάνονται και τα καλά και τα κακά. Όλοι καταλήγουμε να θερίσουμε τον καρπό των επιλογών μας, των αποφάσεών μας, των ενεργειών μας, των κόπων μας, των θέλω και των κάνω μας. Καθένας που δείχνει τυχερός και απέκτησε όλα ή πολλά ή τα σημαντικά από όσα ήθελε, τις περισσότερες φορές κόπιασε και θυσίασε για να πετύχει τον στόχο του. Ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις που άξαφνα και αναίτια κάποιος καταφέρνει όλα όσα επιθυμεί, όσα ο κόσμος ορίζει ως τύχη και ευδαιμονία.

Πέραν όμως της καταφανούς τύχης, που μπορεί για παράδειγμα να χαρακτηρίζει την κατοχή του νικηφόρου δελτίου στο τζόκερ, υπάρχει και η απλή, καθημερινή, συνηθισμένη τύχη, που αφορά τους περισσότερους από εμάς. Δεν είμαστε άρρωστοι, ούτε ανήμποροι, δεν είμαστε στον δρόμο και στο κρύο, δεν πεινάμε (αν και αυτό τελευταία τείνει να αναθεωρηθεί) και έχουμε ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπάνε. Ο καθένας μας μπορεί να αναγνωρίσει στην ζωή του όσα τυχερά του συμβαίνουν, όπως είναι η καλή υγεία, η ευεξία, η αγάπη, η συντροφικότητα, η ικανοποίηση των βασικών αναγκών, αλλά και πιο ώριμες επιτεύξεις, όπως η αυτοπραγμάτωση. Η παρουσία ή όχι μιας έκδηλης έξαρσης τύχης που μπορεί να εννοηθεί ως η στιγμιαία απόκτηση μιας αμύθητης περιουσίας είτε από μια κλήρωση τυχερών αριθμών, είτε από μια κληρονομιά ή ανακάλυψη, δεν δύναται να αναιρέσει το γεγονός πως και στην δική μας ζωή, πολλά απαιτούν και υποδεικνύουν παρουσία τύχης.

Δεν υπάρχουν, λοιπόν, τείχη ανάμεσα σε μας και την τύχη μας. Τυχεροί είμαστε όλοι μας και μόνο γιατί ζούμε. Αν καταφέρνουμε να ζούμε καλά, αν έχουμε μερικά, πολλά ή και τα περισσότερα από όσα θέλουμε στην ζωή, τότε ήδη ζούμε με τύχη. Εξάλλου, η ευτυχία στην ζωή δεν είναι τύχη, είναι επιτυχία ..

Dr Ευάγγελος Κατσιούλης, MD, MA, MSc, PhD
Ψυχίατρος, Ψυχοθεραπευτής
www.katsioulis.com

Διαβάστε περισσότερα άθρα...

    Στην κορυφή