Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών, όπως ανακοίνωσε χθες, "στηρίζει, και στήριζε ανέκαθεν, ποιοτικά και ασφαλή και επώνυμα γενόσημα, ιδιαίτερα της ελληνικής Φαρμακοβιομηχανίας που έχουν την πιστοποίηση της Ελληνικής Φαρμακοποιίας.

Πάγια θέση του ΙΣΑ ήταν και είναι ότι κανένα φάρμακο δεν μπορεί να χορηγείται χωρίς ιατρική συνταγή και ότι η συνταγογράφηση της φαρμακευτικής αγωγής αποτελεί τον πυλώνα της θεραπείας και είναι ευθύνη, επιστημονικά και δεοντολογικά, μόνο του γιατρού.

Η αλλαγή του σκευάσματος, η επιλογή ενός παρεμφερούς σκευάσματος με την ίδια δραστική ουσία, ή λίγο διαφορετική από τρίτους, εκτός του θεράποντος γιατρού, μπορεί να αποβεί μοιραία τόσο για την αποτυχία του θεραπευτικού σχήματος και της συμμόρφωσης του ασθενούς στο φάρμακο όσο και για τη ζωή του. Όλα τα φάρμακα με την ίδια δραστική ουσία, δεν ταιριάζουν σε όλους τους ασθενείς το ίδιο. Παράδειγμα: Αν ένας ασθενής που είναι καλά ρυθμισμένος στο αντιπηκτικό φάρμακο Α, πάρει ξαφνικά το Β με την ίδια δραστική ουσία, τότε μπορεί να παρουσιάσει στο Β αιμορραγία (παρενέργεια). Αντίθετα, αν ένας άλλος ασθενής που είναι καλά ρυθμισμένος στο αντιπηκτικό φάρμακο Β, πάρει ξαφνικά το Α με την ίδια δραστική ουσία, τότε μπορεί να κάνει θρόμβο (δηλαδή την αντίθετη παρενέργεια). Γι αυτό, σε δύο φάρμακα αντιπηκτικά με την ίδια δραστική ουσία, μπορεί να έχουμε στο ένα αιμορραγία και στο άλλο θρόμβο!!! Αυτό το φαινόμενο έχει να κάνει με το λεγόμενο Θεραπευτικό Παράθυρο του ΚΑΘΕ σκευάσματος μέσα στον οργανισμό του ΚΑΘΕ αρρώστου. Το Ποιο Σκεύασμα ρυθμίζει καλύτερα τον κάθε ασθενή αφορά τη λεγόμενη ΤΙΤΛΟΠΟΙΗΣΗ του φαρμάκου και είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΘΕΡΑΠΟΝΤΟΣ ΙΑΤΡΟΥ

Συνεπώς, η Συνταγογράφηση σημαίνει: τον Προσδιορισμό προβλήματος, τη Φαρμακευτική αγωγή, το Συγκεκριμένο θεραπευτικό μόριο, τη Συγκεκριμένη θεραπευτική δόση, το Συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, στη Συγκεκριμένη φαρμακομορφή.....Ποιός είναι υπεύθυνος για όλα αυτά;

Το θεραπευτικό αποτέλεσμα ενός φαρμάκου έχει άμεση σχέση με την καθαρότητα της δραστικής του ουσίας, καθώς και με άλλους παράγοντες. Για να δράσει ένα φάρμακο, πρέπει να απορροφηθεί συγκεκριμένη ποσότητα της δραστικής ουσίας από το αίμα. Αν η ποσότητα αυτή φύγει γρήγορα από τον οργανισμό, δε θα προλάβει να απορροφηθεί και δε θα δράσει. Αν η δραστική ουσία που απορροφάται δεν είναι καθαρή και έχει διάφορες προσμίξεις, τότε αυτές οι προσμίξεις μπορεί μεταβολίσουν το φάρμακο σε τοξικό και επικίνδυνο για τον οργανισμό του ασθενή.

Για να κυκλοφορήσει ένα φάρμακο στην αγορά με ασφάλεια πρέπει να προϋπάρχουν γι αυτό το φάρμακο πιστοποιημένες μελέτες κλινικής αποτελεσματικότητας και βιοδιαθεσιμότητας στον τοπικό πληθυσμό.

Για τα φάρμακα που θα εισαχθούν από το Μπαγκλαντές, την Ινδία και την Κίνα, ποιες μελέτες έχουν δημοσιοποιηθεί;

Υπάρχει δυνατότητα ελέγχου της κλινικής αποτελεσματικότητας και βιοδιαθεσιμότητας βιοδιαθεσιμότητας στην Ελλάδα σήμερα; Έχει γίνει καμία μελέτη; έχει δημοσιοποιηθεί;.....

Σύμφωνα με τη νομοθεσία του ΕΟΦ, αρκεί για να κυκλοφορήσει στο ελληνικό εμπόριο η επίδειξη κάποιων μελετών βιοϊσοδυναμίας, κι αυτό όχι πάντα, οι οποίες όμως από μόνες τους δε διασφαλίζουν την ασφάλεια και την ποιότητα του φαρμάκου αφενός διότι δεν περιλαμβάνουν την ανάλυση του προϊόντος - κυρίως την καθαρότητα της δραστικής ουσίας από τις προσμίξεις της - και αφετέρου διότι έχουν μεγάλες αποκλίσεις από το πρωτότυπο, της τάξεως του 25%.

Αν λοιπόν ο γιατρός συνταγογραφεί μόνο τη δραστική ουσία, χωρίς να μπορεί να επιλέγει ποιο είναι το κατάλληλο φάρμακο για τον ασθενή του, τότε η Δημόσια Υγεία τίθεται σε κίνδυνο.

Ξεκαθαρίζουμε για μία ακόμη φορά τη θέση μας, ότι τασόμεθα υπέρ του εξορθολογισμού της υγειονομικής δαπάνης και της εξοικονόμησης πόρων, αλλά είμαστε αντίθετοι στην εφαρμογή αποφάσεων που ελλοχεύουν τον Δημόσιο Κίνδυνο αύξησης της νοσηρότητας, της θνησιμότητας, αλλά και της θνητότητας των πολιτών μας.

Άλλωστε, το κράτος έχει ήδη πετύχει τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης με την προσφορά του φαρμάκου αναφοράς και τη δυνατότητα του ασθενή να επιλέξει το φάρμακο που προτείνει ο γιατρός του. Αφού τελικά για το κράτος δε θα υπάρξει καμία οικονομική επιβάρυνση, γιατί η τόση επιμονή στην αποκλειστική αναγραφή της δραστικής ουσίας;

Για ποιο λόγο τώρα η διακοπή αυτής της επιλογής του ασθενή να επιλέξει τη θεραπευτική αγωγή που προτείνει ο γιατρός του ;

Γιατί αυτή η επιμονή της Τρόικα στην πολιτική "αποκλειστική δραστική ουσία ο γιατρός και φθηνότερο γενόσημο ο ασθενής"

Γιατί να αποτελέσουμε ευρωπαϊκή πρωτοτυπία;

Αυτά τα ερωτήματα, οφείλουν οι ιθύνοντες να τα απαντήσουν.

Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών θα εξαντλήσει κάθε νομικό μέσο, εγχώριο και ευρωπαϊκό για να διαφυλάξει την ακεραιότητα της Δημόσιας Υγείας των πολιτών στην Ελλάδα, όπως είναι στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν υψηλά ποσοστά κατανάλωσης ελεγμένων και ασφαλών γενοσήμων. "