ΝΕΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ


ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΥΓΕΙΑΣ
08/02/2011

Εκτιμάται ότι ένα τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει από σχιζοφρένεια – μια σοβαρή και συνήθως χρόνια εγκεφαλική διαταραχή, η οποία εξασθενεί την ικανότητα ενός ατόμου να σκέφτεται καθαρά, να συνεννοείται με τους άλλους και να ξεχωρίζει την πραγματικότητα από τη φαντασία. Συνήθως αναπτύσσεται στην εφηβεία ή μεταξύ 19-25 ετών, παρότι τα συμπτώματα μπορεί να μη γίνουν εμφανή αμέσως, και απαιτεί μακροχρόνια ή ισόβια θεραπεία με αντιψυχωτικά φάρμακα.

Το πρώτο μακράς διάρκειας δράσης άτυπο αντιψυχωτικό, το οποίο χορηγείται ως ενδομυϊκή έγχυση στο δελτοειδή μυ είναι πλέον διαθέσιμο για τη θεραπεία συντήρησης της σχιζοφρένειας.

Η ρισπεριδόνη είναι ένα μακράς διάρκειας δράσης άτυπο αντιψυχωτικό, το οποίο χορηγείται ανά δύο εβδομάδες με έγχυση είτε στο δελτοειδή μυ του άνω τμήματος του βραχίονα είτε στο γλουτιαίο μυ. Το νέο σημείο έγχυσης στο δελτοειδή προσφέρει περισσότερες επιλογές στους ασθενείς και στους επαγγελματίες της υγείας για τη θεραπεία της σχιζοφρένειας, αφού πλέον διατίθεται για έγχυση τόσο στο δελτοειδή όσο και στο γλουτιαίο μυ.

«Το νέο σημείο έγχυσης στο δελτοειδή αποτελεί πρόοδο για ασθενείς και επαγγελματίες της υγείας, εξασφαλίζοντας μια άνετη και εύκολη εναλλακτική λύση στην έγχυση στο γλουτιαίο μυ», δήλωσε ο Παναγιώτης Κακκαβάς, ψυχίατρος, Medical Advisor Jannsen. «Η έγχυση στο δελτοειδή είναι λιγότερο ενοχλητική και επιτρέπει την πρόσωπο με πρόσωπο αλληλεπίδραση με τον γιατρό κατά τη διάρκεια της θεραπείας, γεγονός το οποίο μπορεί να μειώσει την πιθανή αμηχανία και να βελτιώσει τη σχέση με τους ασθενείς, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη εμπιστοσύνης και στη γενική αποδοχή της θεραπείας. Η καλύτερη αποδοχή της θεραπείας είναι ιδιαίτερα σημαντική για τους ασθενείς με σχιζοφρένεια, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε βελτιωμένη τήρηση της θεραπείας, γεγονός το οποίο εν συνεχεία μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο υποτροπής και επαναλαμβανόμενης νοσηλείας».

Η ελαχιστοποίηση του κινδύνου υποτροπής, ειδικότερα κατά τα πρώτα 3-5 έτη μετά τη διάγνωση σχιζοφρένειας είναι κρίσιμης σημασίας, επειδή η επαναλαμβανόμενη υποτροπή στη διάρκεια αυτού του διαστήματος μπορεί να επιβαρύνει την εξέλιξη της νόσου. Είναι, γενικά, αποδεκτό ότι ο αντίκτυπος της υποτροπής στον άνθρωπο είναι σημαντικός: η υποτροπή συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο νοσηλείας και μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις στη συνολική ποιότητα ζωής και την αυτοεκτίμηση του ατόμου λόγω της επαναλαμβανόμενης αποχής από την εκπαίδευση ή την εργασία και της διατάραξης των φιλικών σχέσεων και της οικογενειακής ζωής.

Η ουσία έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο υποτροπής και επαναλαμβανόμενης νοσηλείας , και μπορεί να συμβάλει στην προώθηση της επίτευξης ύφεσης στους ασθενείς με σχιζοφρένεια. Σε μια μελέτη προοπτική τυχαιοποιημένη κλινικά σταθεροποιημένων ενηλίκων με χρόνια σχιζοφρένεια, η ουσια συνδέθηκε με σημαντικά χαμηλότερο ποσοστό υποτροπών σε σύγκριση με την από του στόματος κουετιαπίνη (16,5% RIS έναντι 31,3% QUE) για περίοδο θεραπείας δύο ετών.

Οι εγχύσεις με ρισπεριδονη στο δελτοειδή και στο γλουτιαίο μυ είναι βιοϊσοδύναμες και, επομένως, μπορούν να εναλλάσσονται. Μία πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι η ασφάλεια και η ανοχή της έγχυσης στο δελτοειδή μυ ήταν παρόμοια με την έγχυση στο γλουτιαίο μυ.

Πάνω από δύο τρίτα των ιατρών και των νοσηλευτών που ανταποκρίθηκαν σε μια έρευνα για τη συμπεριφορά ιατρών και νοσηλευτών σε μακράς διάρκειας δράσης ενέσιμα αντιψυχωτικά (και στην εισαγωγή της χορήγησης στο σημείο του δελτοειδή μυ) (N=891) πίστευαν ότι η χορήγηση στο δελτοειδή θα μείωνε την κοινωνική αμηχανία που συνδέεται με τα μακράς διάρκειας δράσης ενέσιμα αντιψυχωτικά.

Από εδώ και στο εξής, οι συσκευασίες δόσεων θα περιλαμβάνουν δύο χωριστές (μη εναλλάξιμες) βελόνες για έγχυση είτε στο δελτοειδή είτε στο γλουτιαίο μυ. Για τη χορήγηση στο δελτοειδή χρησιμοποιείται μικρότερη βελόνα (1 ίντσας) από εκείνη για τη χορήγηση στο γλουτιαίο (2 ιντσών).



    Στην κορυφή