Μεταξύ των τοπικών παθολογικών καταστάσεων και πέραν των όσων ήδη αναφέρθηκαν (ξένα σώματα, νεοπλάσματα), συνηθέστερες παθήσεις που εκδηλώνονται με αμφοτερόπλευρο ρινικό έκκριμα, «καταρροή και από τα δύο ρουθούνια», είναι οι στενώσεις και παραμορφώσεις των ρωθώνων και των ρινικών κοιλοτήτων, η αλλεργική ρινίτιδα, η μυκητίαση των ρινικών κοιλοτήτων και σπανιότερα, η παρασιτική ρινίτιδα καθώς και η υπερπλαστική ρινίτιδα.

Στένωση και παραμόρφωση των ρωθώνων και των ρινικών κοιλοτήτων, συγγενούς ή επίκτητης αιτιολογίας, παρατηρούνται πολύ συχνά σε ορισμένες βραχυκεφαλικές φυλές σκύλων, όπως Bulldog, Boston Terrier κ.ά., καθώς και στις γάτες Περσίας.

Σπανιότερα παρατηρείται και ατελής σύγκλειση (σχισμή) της σκληρής ή μαλακής υπερώας (ουρανίσκου), οπότε τροφές και εκκρίματα από το στόμα οδηγούνται στις ρινικές κοιλότητες. Στην περίπτωση αυτήν παρατηρούμε σε νεογέννητα ή πολύ μικρής ηλικίας ζώα έντονο βλεννοπυώδες ή και τροφώδες ρινικό έκκριμα. Η θεραπεία τους βασίζεται στη χειρουργική αποκατάσταση των μορφολογικών αυτών ανωμαλιών.

*Η αλλεργική ρινίτιδα ως αμιγής παθολογική κατάσταση δεν είναι συχνή στα ζώα. Συνήθως αυτά υποφέρουν και από γενικότερη (εισπνευστικού τύπου αλλεργική νόσο). Τόσο η στένωση όσο και η αλλεργική ρινίτιδα εκδηλώνονται με φτάρνισμα και μικρής ποσότητας ρινικό έκκριμα, ορώδες (υδαρές) ή οροβλεννώδες και μόνο σε βαριές καταστάσεις γίνεται άφθονο και βλεννοπυώδες.

*Από τις μυκητιάσεις πιο συχνή είναι η ασπεργίλλωση στον σκύλο και η κρυπτοκόκκωση στη γάτα. Και οι δύο αυτές μυκητιάσεις μπορεί να παρατηρηθούν, αφ' ενός μεν, ως τοπικές λοιμώξεις των ρινικών και παραρρινικών κοιλοτήτων και αφ' ετέρου, ως συστηματικές λοιμώξεις, όπως είναι η ασπεργίλλωση του πνεύμονα και τα υποδόρια αποστήματα ή η πνευμονία από κρυπτόκοκκο. Οι μυκητιάσεις αποτελούν δυσίατες λοιμώξεις που μπορεί να μεταδοθούν και στον άνθρωπο (ζωοανθρωπονόσοι).

*Παρασιτική ρινίτιδα. Οι ρινικές κοιλότητες «φιλοξενούν» και ορισμένα ειδικά, για κάθε είδος ζώου, παράσιτα. Οι παρασιτώσεις αυτές είναι εξαιρετικά σπάνιες στη χώρα μας. Προκαλούν χρόνιας διαδρομής πταρμό και προοδευτικά παραγωγή βλεννοπυώδους ρινικού εκκρίματος.

*Υπερπλαστική ρινίτιδα. Φλεγμονή οιασδήποτε αιτιολογίας που χρονίζει (αλλεργία, χρόνιες ιογενείς λοιμώξεις κα.) έχουν ως αποτέλεσμα την υπερπλασία του βλεννογόνου και την παραμόρφωση του ρινικού διαφράγματος, αλλά και γενικότερα των ρινικών και παραρρινικών κοιλοτήτων.

Προσβάλλονται συχνότερα οι γάτες και από τους σκύλους εκείνοι που έχουν σχετικά μακρύ και οξύληκτο ρύγχος, όπως τα Whippets και τα Teckel. Εκδηλώνεται με χρόνιο, αμφοτερόπλευρο ρινικό έκκριμα που κατά περιόδους αυξάνεται ή και απουσιάζει. Αποτελεί μια πολύ δύσκολη να αντιμετωπιστεί κατάσταση και συνήθως είναι αναγκαία η χορήγηση αντιβιοτικών για μεγάλο χρονικό διάστημα ή και χειρουργική παρέμβαση.

Σε κάθε περίπτωση για τη διάγνωση των τοπικών παθολογικών καταστάσεων απαιτείται εξέταση των ρινικών κοιλοτήτων με ρινοσκόπηση και με ακτινογράφηση. Η ρινοσκόπηση απαιτεί γενική αναισθησία του ζώου για να είναι εφικτή η παρατήρηση αυτών και η λήψη παθολογικού υλικού για κυτταρολογική, ιστολογική και μικροβιολογική εξέταση.



ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΟΝΤΟΣ
Διδάκτωρ Κτηνιατρικής Σχολής Α.Π.Θ. & Τέως
Επικ. Καθηγητής της Παθολογικής Κλινικής της
Καθηγητής στην Εθν. Σχολή Δημόσιας Υγείας
Αντιπρόεδρος στο Δ.Σ. της Ελλ. Κτην. Εταιρείας


Διαβάστε επίσης

• ΦΤΑΡΝΙΣΜΑ-ΒΗΧΑΣ Τα άγανα φθάνουν ώς τα ...νεφρά!