Ορισμός

Η ανορεξία χαρακτηρίζεται από την απώλεια της όρεξης ή την έλλειψη επιθυμίας για πρόσληψη τροφής.



Περιγραφή

Η ανορεξία είναι συχνή σε καρκινοπαθείς ,με αναφερόμενη/ καταγεγραμμένη επίπτωση μεταξύ 15 και 40%. Η (πρωτοπαθής) ανορεξία εμφανίζει ιδιαίτερη επικράτηση σε ασθενείς με προχωρημένη κακοήθεια, και συχνά αποτελεί παρενέργεια (ανεπιθύμητη ενέργεια) της αντικαρκινικής θεραπείας. Ορισμένες φορές, πρώιμα συμπτώματα μπορεί να παραμείνουν αδιάγνωστα (να παραβλεφθούν κατά τη διάγνωση), ή να καλυφθούν (αποκρυφτούν) από μια περισσότερο γενικευμένη εξασθένηση του σώματος λόγω χρόνιου νοσήματος, γνωστή ως καχεξία.

Όταν οι ασθενείς βιώνουν απώλεια της όρεξης ,τότε η μειωμένη πρόσληψη ενέργειας θα έχει ως επακόλουθο την απώλεια σωματικού βάρους. Όταν καταναλώνεται/ προσλαμβάνεται ανεπαρκές ποσό θερμίδων, το σώμα μπορεί να καταστεί πιο αδύναμο και λιγότερο ικανό να ανεχθεί τις αντικαρκινικές θεραπείες. Καθώς το σωματικό βάρος μειώνεται, η καχεξία εγκαθίσταται και μια γενική αποτυχία επαρκούς θρέψης καθιστά περισσότερο δυσχερή την καταπολέμηση της ασθένειας και των λοιμώξεων. Η πλημμελής/ πτωχή ανταπόκριση στις αντικαρκινικές θεραπείες, μειώνει την ποιότητα ζωής, και ο θάνατος μπορεί να επέλθει από τη σημαντική απώλεια βάρους. Οι δυσμενείς επιπτώσεις της απροθυμίας του ασθενή για πρόσληψη τροφής αποτελεί συχνή πηγή άγχους για τους φροντιστές. Η απώλεια βάρους λόγω ανορεξίας ενδέχεται να είναι παροδική, ή να επιμένει με ρυθμό απειλητικό για τη ζωή αν ο ασθενής συνεχίζει να προσλαμβάνει ανεπαρκή ενέργεια για τη διατήρηση του σωματικού του βάρους.



Αιτίες

Είναι φυσιολογικό για έναν ασθενή να καταναλώνει/ προσλαμβάνει λιγότερη ενέργεια λόγω μειωμένης δραστηριότητας. Επίσης είναι φυσικό τα άτομα να χάνουν το ενδιαφέρον τους για τροφή όταν νοσούν σοβαρά. Ωστόσο, είναι θεμελιώδες σε ανορεξικούς ασθενείς να προσδιορισθεί το αν η απώλεια της όρεξης είναι αποτέλεσμα της φυσικής έλλειψης ενδιαφέροντος για πρόσληψη τροφής (πρωτοπαθής ανορεξία), ή οφείλεται σε κάποια αναστρέψιμη αιτία (δευτεροπαθής ανορεξία).

Η δευτεροπαθής ανορεξία ενδέχεται να οφείλεται σε:
- ναυτία, με ή χωρίς φόβο εμέτου κατόπιν της πρόσληψης τροφής
- καταβολή
- δυσκοιλιότητα
- έλκη στη στοματική κοιλότητα ή πόνος του στόματος
- καντιντίαση (μυκητιασική στοματίτιδα)
- άνοστο φαγητό ή αλλαγή στις διατροφικές προτιμήσεις οφειλόμενη
στην αντικαρκινική θεραπεία
- κατάθλιψη
- οσμές στο περιβάλλον, ή αυξημένη ευαισθησία στις διάφορες οσμές ως αποτέλεσμα
της αντικαρκινικής θεραπείας
- πρώιμος κορεσμός
- μεταβολικά αίτια, όπως υπερασβεστιαιμία και ουραιμία
- ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία
- φάρμακα, όπως αντιβιοτικά ή φάρμακα που προκαλούν ναυτία



Ειδικά θέματα

Προκειμένου να επιτραπεί η κανονική αποκατάσταση των ιστών μετά από επιθετικές αντικαρκινικές θεραπείες, οι ασθενείς χρειάζονται επαρκή ενέργεια και θρεπτικά συστατικά με τη μορφή πρωτεϊνών, υδατανθράκων, και λίπους. Η ανεπαρκής κατανάλωση τροφής ή/ και η πτωχή διατροφή μπορεί να μειώσει την ικανότητα του ασθενή να ανεχθεί μια συγκεκριμένη θεραπευτική αγωγή. Αν η ελαττωμένη ανοχή στη θεραπεία υπαγορεύει μείωση της δοσολογίας, μπορεί να υπάρξουν υποχωρήσεις αναφορικά με την ισχύ (δραστικότητα) της θεραπευτικής αγωγής. Η επούλωση τραυμάτων μπορεί επίσης να διαταραχθεί από την πτωχή θρέψη (διατροφή) κ την ανεπαρκή πρόσληψη ενέργειας.

Άτομα που βιώνουν πόνο, ναυτία, ή διάρροια, ως απόρροια των παρενεργειών (ανεπιθύμητων ενεργειών) της ακτινοθεραπείας και της χημειοθεραπείας, ενδέχεται να επιθυμούν να συζητήσουν τις θεραπευτικές επιλογές τους με το θεράποντα ιατρό. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουν να ανακουφισθούν από τις εν λόγω ανεπιθύμητες ενέργειες.



Θεραπείες

Διαιτητικές συμβουλές για τη διαχείριση της ανορεξίας

• Σερβίρετε το γεύμα όταν ο ασθενής αισθάνεται ότι πεινάει. Ο φούρνος μικροκυμάτων συχνά βοηθάει.
• Ο ασθενής να καταναλώνει μικρά γεύματα κάθε μία με δύο ώρες, ή ο χρόνος των γευμάτων να αντιστοιχεί στις χρονικές περιόδους που ο ασθενής αισθάνεται καλύτερα (τυπικά νωρίς στη διάρκεια της ημέρας).
• Αν από τον ασθενή καταναλώνεται μικρή μόνο ποσότητα τροφής, αυτή θα πρέπει να έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και θερμίδες. Να αποφεύγετε τις «άδειες» θερμίδες (όπως τρόφιμα χωρίς πρωτεΐνες και θρεπτικά συστατικά).
• Προσθέστε επιπλέον θερμίδες και πρωτεΐνες στις τροφές με τη χρήση βουτύρου, σκόνης αποβουτυρωμένου γάλακτος, μερικώς επεξεργασμένης σκόνης πρωτεΐνης, μελιού, ή μαύρης ζάχαρης.
• Προσπαθήστε να δελεάσετε τον ασθενή με μικρές μερίδες
• Σερβίρετε το γεύμα με τρόπο ελκυστικό
• Είναι πιθανότερο να καταναλωθεί το φαγητό αν σερβίρετε σε τακτά χρονικά διαστήματα που δε σχετίζονται με τις ώρες των καθιερωμένων γευμάτων.
• Αποφεύγετε τις δυνατές οσμές αν ο ασθενής τις βρίσκει ενοχλητικές
• Αποφεύγετε να αναμειγνύετε υγρά με τις τροφές ώστε να μειώσετε το πρόβλημα του πρώιμου κορεσμού
• Μια μικρή ποσότητα αλκοολούχου ποτού, της προτίμησης του ασθενή, μπορεί να βοηθήσει, αν δεν υπάρχει αντένδειξη.
• Λάβετε υπόψη τις γεύσεις, τη σύσταση, και την ποσότητα της τροφής όταν ετοιμάζετε κάποιο γεύμα
• Ενθαρρύνετε τα γεύματα με φίλους ή μέλη της οικογένειας. Το κοινωνικό περιβάλλον μπορεί να βοηθήσει τον ασθενή να γευματίσει.
• Διεγείρετε την όρεξη με την πραγματοποίηση ήπιας άσκησης
• Αντιμετωπίστε θεραπευτικά οποιαδήποτε υποκείμενη αιτία. Αν κάποιο συγκεκριμένο φάρμακο φαίνεται να αποτελεί την αιτία, τροποποιήστε τη θεραπευτική αγωγή.
• Ο ασθενής να λαμβάνει τη φαρμακευτική αγωγή του με υγρά υψηλής περιεκτικότητας σε θερμίδες, π.χ. επεξεργασμένα υγρά συμπληρώματα. Εκτός αν η λήψη της αγωγής επιτάσσει άδειο στομάχι.

Συχνά οι ασθενείς μπορεί να βιώσουν δυσχέρεια στην πρόσληψη τροφής λόγω κωλύματος στον ανώτερο γαστρεντερικό σωλήνα. Τέτοια προβλήματα αφορούν στην κατάποση, την στένωση του οισοφάγου, την ύπαρξη όγκου, διαταραχές στη λειτουργία του στομάχου, παράλυση, ή άλλες καταστάσεις που εμποδίζουν τη φυσιολογική πρόσληψη τροφής. Σε αυτές τις καταστάσεις, η εντερική διατροφή μπορεί να παρέχεται εντός της γαστρεντερικής οδού μέσω ρινογαστρικού σωλήνα, ή μέσω χειρουργικά τοποθετημένων σωλήνων που απολήγουν εντός του στομάχου ή του λεπτού εντέρου. Αν η γαστρεντερική οδός λειτουργεί κανονικά κ δεν έχει επηρεαστεί από τις αντικαρκινικές θεραπείες, τότε η εντερική διατροφή με την απευθείας εισαγωγή της τροφής στο έντερο είναι προτιμότερη. Η παρεντερική διατροφή (συχνότερα με την ενδοφλέβια έγχυση θρεπτικών συστατικών) μπορεί να χρησιμοποιηθεί αν το έντερο δε λειτουργεί κατάλληλα ή αν υφίστανται άλλοι λόγοι που εμποδίζουν την εντερική διατροφή.

Μπορεί να χορηγηθεί κάποιος διεγερτικός παράγοντας της όρεξης, όπως η οξική μεγεστρόλη ή η δεξαμεθαζόνη. Σε κλινικές δοκιμές, αμφότερες οι φαρμακευτικές αυτές ουσίες φαίνεται να έχουν παρόμοια δράση στη διέγερση της όρεξης, με την οξική μεγεστρόλη να εμφανίζει λίγο καλύτερο προφίλ τοξικότητας. Η φθοριοξυμεστερόνη παρουσιάζει υποδεέστερη δραστικότητα κ ένα δυσμενές προφίλ τοξικότητας.



Εναλλακτικές και συμπληρωματικές θεραπείες

Η κατάθλιψη ενδέχεται να προσβάλλει περίπου 15-25% των ασθενών με καρκίνο, ιδιαίτερα αν η πρόγνωση για ανάρρωση είναι κακή. Αν η ανορεξία οφείλεται σε κατάθλιψη, υπάρχουν διαθέσιμες επιλογές αντικαταθλιπτικής αγωγής που μπορούν να συστηθούν από κάποιον ειδικό. Επίσης συμβουλευτική θεραπεία μπορεί να παρασχεθεί από κάποιον ψυχολόγο ή ψυχίατρο για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης.

Το St. John’s Wort (βαλσαμόχορτο) έχει χρησιμοποιηθεί ως θεραπευτική αγωγή για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης. Ωστόσο, η συγχορήγησή του με αντικαταθλιπτικά φάρμακα είναι επικίνδυνη και μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως ναυτία, αδυναμία, και ενδεχομένως να οδηγήσει σε σύγχυση/ απώλεια της αίσθησης συνοχής του εαυτού (incoherent). Είναι σημαντικό ο ασθενής να αποταθεί σε κάποιο διαιτολόγο ή ιατρό προτού προβεί σε χρήση συμπληρωμάτων διατροφής ή εναλλακτικών θεραπειών, καθότι μπορεί να αλληλεπιδρούν με την αντικαρκινική θεραπευτική αγωγή.

Ορισμός

Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση είναι η περίπτωση κατά την οποία το περιεχόμενο του στομάχου (φαγητά ή υγρά) παλινδρομεί από το στομάχι στον οισοφάγο (σωλήνας που συνδέει το στόμα με το στομάχι). Η δραστηριότητα αυτή μπορεί να ερεθίσει τον οισοφάγο, να προκαλέσει καούρα και άλλα συμπτώματα.


Εναλλακτικοί ορισμοί

Πεπτική οισοφαγίτιδα, Παλινδρομική οισοφαγίτιδα, Νυχτερινή Καούρα, Δυσπεψία


Αιτίες, περιστατικά και παράγοντες κινδύνου

Όταν τρώτε, η τροφή περνά από τον λάρυγγα στο στομάχι δια μέσου του οισοφάγου. Από τη στιγμή που η τροφή βρίσκεται στο στομάχι, ένας δακτύλιος από μυϊκές ίνες εμποδίζει την τροφή να παλινδρομήσει στον οισοφάγο. Αυτές οι μυϊκές ίνες αποτελούν έναν μυ που ονομάζεται κάτω οισοφαγικός σφιγκτήρας.

Εάν ο μυς αυτός δεν κλείσει καλά, η τροφή, τα γαστρικά υγρά μπορεί να επιστρέψουν στον οισοφάγο. Αυτό ονομάζεται παλινδρόμηση ή γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Η παλινδρόμηση αυτή μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα ή και βλάβη στον οισοφάγο.

Παράγοντες κινδύνου για δημιουργία παλινδρόμησης αποτελούν η διαφραγματοκήλη (περίπτωση κατά την οποία μέρος του στομάχου μετακινείται πάνω από το διάφραγμα, δηλ. τον μυ που χωρίζει τον θώρακα από την κοιλιακή κοιλότητα), η εγκυμοσύνη και η σκληροδερμία.
Η παχυσαρκία, το κάπνισμα και πιθανόν το αλκοόλ μπορεί να αυξήσουν τις πιθανότητες εμφάνισης γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης.
Η καούρα και η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση μπορεί να προκληθούν ή να επιδεινωθούν από την εγκυμοσύνη και τη λήψη διαφόρων φαρμάκων.
Εάν υποψιαστείτε ότι κάποιο από αυτά τα φάρμακα μπορεί να σας δημιουργεί καούρα, συμβουλευτείτε τον γιατρό σας. Ποτέ μην αλλάζετε ή σταματάτε ένα φάρμακο που παίρνετε τακτικά χωρίς να μιλήσετε πρώτα με τον γιατρό σας.


Συμπτώματα

Tα πιο κοινά συμπτώματα είναι:
• Αίσθηση ότι το φαγητό έχει παγιδευτεί πίσω από το στέρνο
• Καούρα ή κάψιμο στον θώρακα (πίσω από το στέρνο)
- που αυξάνεται με το σκύψιμο, την κατάκλιση ή το φαγητό
- που πιθανότατα επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια της νύχτας
- που ανακουφίζεται με αντιόξινα φάρμακα
• Ναυτία μετά από το φαγητό

Λιγότερα συνήθη συμπτώματα είναι:

• Βήχας ή σφύριγμα κατά την αναπνοή
• Δυσκολία στην κατάποση
• Λόξυγκας
• Τραχύτητα ή άλλη αλλαγή στη φωνή
• Παλινδρόμηση του φαγητού στο στόμα
• Πονόλαιμος


Σημάδια και εξετάσεις

Ενδέχεται να μην χρειαστείτε εξετάσεις εάν τα συμπτώματα δεν είναι έντονα.
Εάν τα συμπτώματα είναι έντονα ή επανέρχονται όταν σταματάτε τη θεραπεία, κάποιες εξετάσεις μπορεί να βοηθήσουν στη διάγνωση και τις επιπλοκές της παλινδρόμησης:
• H οισοφογαστροσκόπηση εφαρμόζεται συχνά για να εξακριβωθεί η αιτία και να εξετασθεί ο οισοφάγος για πιθανή βλάβη. Ο γιατρός εισάγει από το στόμα έναν λεπτό σωλήνα που καταλήγει σε κάμερα. Ο σωλήνας στη συνέχεια περνά από τον οισοφάγο, στο στομάχι και το λεπτό έντερο.
• Ο ακτινολογικός έλεγχος με βάριο
• Η συνεχής πεχαμετρία οισοφάγου (μέτρηση του ph)
• Η μανομετρία του οισοφάγου
Επίσης, η καλλιέργεια κοπράνων μπορεί να διαγνώσει αιμορραγία από ερεθισμό του οισοφάγου.


Θεραπεία

Για να αποφύγετε την καούρα, αποφύγετε τροφές και ποτά που μπορεί να προκαλέσουν τα συμπτώματα. Για πολλά άτομα, αυτά είναι:
• To αλκοόλ
• Η καφεΐνη
• Τα ανθρακούχα ποτά
• Η σοκολάτα
• Τα φρούτα και οι χυμοί με βάση το κίτρο
• Οι τομάτες
• Οι σάλτσες τομάτας
• Τα λιπαρά ή πικάντικα φαγητά
• Τα πλήρη γαλακτοκομικά προϊόντα
• Η μέντα
• Ο δυόσμος

Αν και άλλες τροφές σάς δημιουργούν καούρα, αποφύγετε και αυτές.

Επίσης, δοκιμάστε τις εξής αλλαγές στις διατροφικές σας συνήθειες :

• Αποφύγετε το σκύψιμο ή την άσκηση αμέσως μετά το φαγητό.
• Αποφύγετε τα στενά ρούχα ή τις ζώνες που σφίγγουν τη μέση.
• Μην πηγαίνετε για ύπνο με γεμάτο στομάχι. Για παράδειγμα, αποφύγετε να τρώτε 2-3 ώρες πριν την ώρα του ύπνου.
• Μην καπνίζετε.
• Τρώτε μικρότερα γεύματα.
• Χάστε βάρος εάν είστε υπέρβαροι.
• Μειώστε το στρες.
• Κοιμάστε με το κεφάλι υπερυψωμένο κατά 15 εκ. περίπου. Κάντε το υψώνοντας ολόκληρο το κρεβάτι ή τοποθετώντας ένα είδος σφήνας κάτω από το σώμα σας και όχι απλώς με μαξιλάρια.

Αντιόξινα φάρμακα που τα προμηθεύεται κανείς χωρίς συνταγή μπορεί να χρησιμοποιηθούν μετά τα γεύματα και κατά τον ύπνο, αν και η δράση τους δεν διαρκεί πολύ. Κοινή παρενέργεια των αντιόξινων είναι η διάρροια ή η δυσκοιλιότητα.
Άλλα φάρμακα που χορηγούνται χωρίς συνταγή μπορεί επίσης να δοθούν για τη θεραπεία της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης. Ενεργούν πιο αργά από ότι τα αντιόξινα αλλά προσφέρουν πιο μακροχρόνια ανακούφιση. Ο γιατρός ή η νοσηλεύτριά σας μπορούν να σας συμβουλέψουν πώς θα τα παίρνετε:
• Ανταγωνιστές αντλίας πρωτονίων είναι οι πιο ισχυροί αναστολείς έκκρισης οξέων, όπως οι πραζόλες.
• Ανταγωνιστές των Η2 υποδοχέων ισταμίνης.
• Προκινητικά φάρμακα .

Οι αντιπαλινδρομικές επεμβάσεις μπορούν να δώσουν λύση σε ασθενείς των οποίων τα συμπτώματα δεν υποχωρούν με τις αλλαγές στον τρόπο ζωής και τη λήψη φαρμάκων. Η καούρα και τα άλλα συμπτώματα θεωρητικά αμβλύνονται μετά την επέμβαση αλλά μπορεί να εξακολουθήσετε να χρειάζεστε φάρμακα για την καούρα. Επίσης υπάρχουν νέες θεραπείες για την παλινδρόμηση που εφαρμόζονται με τη χρήση ενδοσκοπίου (ελαστικός σωλήνας που περνάει από το στόμα στο στομάχι).


Πρόγνωση

Τα περισσότερα άτομα ανταποκρίνονται στη μη χειρουργική αντιμετώπιση, με αλλαγές στον τρόπο ζωής και λήψη φαρμάκων. Ωστόσο, πολλοί ασθενείς χρειάζεται να παίρνουν διαρκώς φάρμακα για να ελέγχουν τα συμπτώματά τους.


Επιπλοκές

• Οισοφάγος Barrett (αλλοίωση στον βλεννογόνο του οισοφάγου που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου)
• Βρογχόσπασμος (ερεθισμός και σπασμός των αεραγωγών εξαιτίας των οξέων)
• Χρόνιος βήχας ή βραχνάδα
• Οδοντικά προβλήματα
• Οισοφαγικό έλκος
• Οισοφαγίτιδα
• Στένωση του οισοφάγου λόγω των τραυμάτων από τη φλεγμονή


Επισκεφθείτε τον γιατρό σας

Επισκεφθείτε τον γιατρό σας αν το συμπτώματα χειροτερεύουν ή δεν βελτιώνονται με τις αλλαγές στον τρόπο ζωής και τη λήψη φαρμάκων.
Επίσης συμβουλευτείτε τον αν υπάρχει κάποιο από τα ακόλουθα συμπτώματα:
• Αιμορραγία
• Πνίξιμο (βήχας, δυσχέρεια στην αναπνοή)
• Κορεσμός (φούσκωμα) με λίγο φαγητό
• Συχνοί εμετοί
• Βραχνάδα
• Απώλεια της όρεξης
• Δυσκολία στην κατάποση (δυσφαγία) ή πόνο κατά την κατάποση (οδυνοφαγία)
• Απώλεια βάρους


Πρόληψη

Τεχνικές πρόληψης της καούρας

• Η ενδοσκοπική εξέταση του οισοφάγου και η βιοψία μπορεί να βοηθήσουν στη διάγνωση οισοφάγου Βarrett.
• Επαναληπτική ενδοσκόπηση για τη εξακρίβωση ύπαρξης δυσπλασίας ή καρκίνου συνιστάται συχνά.

Ορισμός

Η οξεία HIV λοίμωξη προκαλείται από τον human immunodeficiency virus (HIV), έναν ιό που καταστρέφει σταδιακά το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα.


Εναλλακτικοί ορισμοί

Πρωτοπαθής HIV λοίμωξη, σύνδρομο HIV ορομετατροπής, οξύ σύνδρομο ρετροϊού.


Αίτια, συχνότητα και παράγοντες κινδύνου

Η πρωτοπαθής ή οξεία HIV λοίμωξη, είναι μία κατάσταση που εμφανίζεται 2 – 4 εβδομάδες μετά την προσβολή (μόλυνση) από τον human immunodeficiency virus (HIV).

Ο ιός μεταδίδεται με:

• Το θηλασμό (σπάνια)
• Μεταγγίσεις μολυσμένου αίματος και παραγώγων του
• Τη λήψη ενδοφλέβιων ναρκωτικών ουσιών, χρησιμοποιώντας μολυσμένες βελόνες και σύριγγες
• Μεταφορά μέσω (δια) του πλακούντα από τη μητέρα στο έμβρυο
• Τη σεξουαλική επαφή

Μετά την προσβολή ατόμου από τον HIV, εξετάσεις μπορούν να ανιχνεύσουν αντισώματα έναντι του ιού στο αίμα του. Αυτό ονομάζεται HIV ορομετατροπή (μετατροπή από HIV αρνητικό σε HIV θετικό) και συνήθως συμβαίνει μέσα σε 3 μήνες από τη μόλυνση, ενώ σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να συμβεί μέχρι κι ένα χρόνο μετά.

Όταν τελειώσει η πρωτολοίμωξη, οι περισσότεροι ασθενείς δεν εμφανίζουν κανένα ορατό σύμπτωμα για τα επόμενα 10 χρόνια.

Η οξεία HIV λοίμωξη μπορεί, όχι κατά κανόνα ωστόσο, να εξελιχθεί σε πρώιμη συμπτωματική HIV λοίμωξη και σε προχωρημένη HIV νόσο (AIDS).

Παρόλο το γεγονός ότι δεν αποτελεί κανόνα, η πλειοψηφία τω προσβεβλημένων ατόμων με HIV, αναπτύσσουν εν τέλει AIDS. Προς σημείωση, υπάρχει ένας μικρός αριθμός ατόμων, που ενώ αρχικά βρέθηκαν οροθετικοί για HIV, στην πορεία οι εξετάσεις τους αρνητικοποιήθηκαν και δεν εμφανίζουν κανένα σημείο / ένδειξη ύπαρξης της νόσου. Ενώ κάτι τέτοιο είναι σχετικά σπάνιο, αποδεικνύει όμως ότι ο ανθρώπινος οργανισμός, έχει την ικανότητα να απομακρύνει τη νόσο. Τα άτομα αυτά βρίσκονται υπό στενή παρακολούθηση και η περίπτωσή τους ερευνάται.

Ο HIV έχει διαδοθεί σε ολόκληρη την υφήλιο. Τα περισσότερα κρούσματα εντοπίζονται στα μεγάλα αστικά κέντρα, στο κεντρικό τμήμα των πόλεων και μεταξύ συγκεκριμένων πληθυσμών με υψηλού κινδύνου συμπεριφορές.


Συμπτώματα

Σημείωση: συνήθως κατά τη διάγνωση του HIV, πολλοί ασθενείς δεν έχουν παρουσιάζουν κανένα σύμπτωμα.

Η οξεία HIV λοίμωξη μπορεί να έχει όμοια εμφάνιση με τη λοιμώδη μονοπυρήνωση, τη γρίπη ή άλλες ιογενείς ασθένειες.

Οποιοδήποτε από τα παρακάτω συμπτώματα μπορεί να παρουσιαστεί:

• Μειωμένη όρεξη
• Αίσθημα κόπωσης
• Πυρετός
• Κεφαλαλγία
• Κακουχία
• Διογκωμένοι λεμφαδένες
• Μυϊκή δυσκαμψία ή άλγος
• Εξάνθημα
• Πονόλαιμος
• Έλκη στη στοματική κοιλότητα και στον οισοφάγο

Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να διαρκέσουν από μερικές μέρες έως και 4 εβδομάδες και στη συνέχεια υποχωρούν.


Σημεία και παρα-κλινικές εξετάσεις

• Διαταραχές / ανωμαλίες σε διάφορες αιματολογικές εξετάσεις
• Δοκιμασία αναζήτησης (HIV) / δοκιμασία καθήλωσης, συνήθως είναι αρνητικές ή μη προσδιορισμένες κατά τη διάρκεια της οξείας φάσης της λοίμωξης και μετατρέπονται σε θετικές μέσα στους επόμενους 3 μήνες
• Η ανίχνευση του HIV – RNA (γενετικό υλικό) μέσω της αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης (PCR) είναι θετική σε ασθενείς με οξεία HIV λοίμωξη
• Προσδιορισμός των υποπληθυσμών λεμφοκυττάρων Τ 4 (CD4) – Τ κύτταρα. Χαμηλότερο του φυσιολογικού τιμές των CD4 υποδεικνύουν την καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος. Οι τιμές αυτές επανέρχονται συνήθως 1 – 2 μήνες, μετά την οξεία φάση της λοίμωξης
• Η ανίχνευση στον ορό του αντιγόνου P24 συνήθως είναι θετική

Θεραπεία

Άτομα με HIV λοίμωξη, οφείλουν να ενημερωθούν σχετικά με τη νόσο και τη θεραπεία της, ούτως ώστε να συμμετέχουν ενεργά στη λήψη αποφάσεων με τον ιατρό τους.

Ακόμη και σήμερα, διχάζονται οι απόψεις για το αν η επιθετική πρώιμη θεραπεία της HIV λοίμωξης με φαρμακευτικά σκευάσματα, επιβραδύνει πράγματι ή όχι την εξέλιξη της νόσου. Θεωρείται σκόπιμο, να συζητήσετε με τον ιατρό σας περί αυτού.

Ακολουθήστε τους παρακάτω κανόνες υγιεινής στα πρώιμα στάδια της HIV λοίμωξης:

• Αποφύγετε να έρθετε σε επαφή με άτομα που παρουσιάζουν οξεία λοιμώδη νόσο
• Αποφύγετε καταστάσεις που ίσως οδηγήσουν σε κατάθλιψη. Διατηρείστε θετικές κοινωνικές επαφές, χόμπι, ενδιαφέροντα και κατοικίδια ζώα
• Ακολουθείστε μια θρεπτική διατροφή αρκετά πλούσια σε θερμίδες
• Ασκηθείτε σωματικά, χωρίς ωστόσο να εξαντλείστε
• Προσπαθήστε να διατηρήσετε το άγχος σας στο ελάχιστο
• Κάνετε πιο ασφαλές σεξ. Η νόσος έχει υψηλή μεταδοτικότητα, ιδιαίτερα κατά τους πρώτους μήνες της μόλυνσης / προσβολής

Πρόγνωση

Η HIV λοίμωξη αποτελεί μια μακροχρόνια ιατρική κατάσταση που υπόκειται σε θεραπευτική αγωγή, ωστόσο δεν υπάρχει ίαση. Ζωτικής σημασίας είναι η πρόληψη των επιπλοκών και η καθυστέρηση (αλλά όχι η πρόληψη) της εξέλιξης σε AIDS. Επί του παρόντος, δεν εξελίσσονται όλες οι περιπτώσεις της λοίμωξης HIV σε AIDS, αν και στην πλειοψηφία τους, εν τέλει επισυμβαίνει.


Επιπλοκές

• AIDS (σύνδρομο επίκτητης ανοσοκαταστολής / ανοσολογικής ανεπάρκειας)
• Αυτοάνοσα νοσήματα
• Καρκίνο, τυπικά το σάρκωμα Καπόζι (KS) και το λέμφωμα
• Ευκαιριακές λοιμώξεις (ασυνήθη στα πρώιμα στάδια της HIV νόσου)
  -Βακιλλική αγγειομάτωση
  -Καντιτίαση
  -Κρυπτοσποριδιακή ή άλλες πρωτοζωικές εντεροκολίτιδες
  -Λοίμωξη από κυτταρομεγαλοϊό
  -Εξελισσόμενη πολλαπλή λευκοεγκεφαλοπάθεια
  -Μικροβιαιμία από salmonella
  -Τοξοπλάσμωση
  -Φυματίωση

Επικοινωνία με τον ιατρό σας

Κλείστε ραντεβού με τον ιατρό σας αν υποπτεύεστε ή αν είχατε σίγουρη έκθεση στον ιό του HIV ή αν ανήκετε σε ομάδα υψηλού κινδύνου και παρουσιάζετε συμπτώματα όμοια με της οξείας HIV λοίμωξης.


Πρόληψη


Ασφαλείς σεξουαλικές συμπεριφορές, μειώνουν την πιθανότητα προσβολής από τη λοίμωξη HIV. Παραμένει ωστόσο ο κίνδυνος προσβολής, ακόμη κι αν κάνετε ασφαλές σεξ, μιας και τα προφυλακτικά μπορεί να σπάσουν. Η αποχή είναι ο μόνος σίγουρος τρόπος πρόληψης της σεξουαλικής μετάδοσης του ιού του HIV.

Γενικές οδηγίες:

• Μην έχετε σεξουαλικές επαφές χωρίς προστασία ή με πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους ή με άτομο που έχει πολλούς ερωτικούς συντρόφους ή με άτομο που κάνει χρήση ενδοφλέβιων ναρκωτικών ουσιών ή με άτομο που γνωρίζεται – ή απλά υποπτεύεστε – ότι πάσχει από AIDS
• Αποφύγετε τη χρήση ενδοφλέβιων ναρκωτικών. Αν είστε χρήστης, μη μοιράζεστε βελόνες ή σύριγγες με κανέναν
• Άτομα που πάσχουν από AIDS ή παρουσίασαν θετική ανίχνευση για αντισώματα HIV, μπορούν να μεταδώσουν τη νόσο σε άλλους και δεν πρέπει να γίνονται δότες αίματος, πλάσματος, οργάνων του σώματος ή σπέρματος. Μην ανταλλάσσεται σωματικά υγρά κατά τη σεξουαλική επαφή.